anatolia
PB Member
Καλησπέρα σε όλους και χρόνια πολλά!
Μετά από μερικούς δύσκολους αποχωρισμούς με τα λατρεμένα μου κοκατίλ και μετά από μια πολύ αποτυχημένη υιοθεσία του ενός εξ αυτών (που τον πήρα πίσω σε πολύ κακή κατάσταση), θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα των υιοθεσιών των παπαγάλων, που είναι ανήκουστο στην Ελλάδα, αλλά πολύ διαδεδομένο σε όλο τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο και ιδίως στις ΗΠΑ.
Η νομοθεσία στην χώρα μας καλύπτει ως επί τω πλείστον οικόσιτα και ζώα συντροφιάς, όπως σκύλος, γάτα, κλπ., αλλά δεν αναφέρει πουθενά τα πτηνά. Λες και δεν υπάρχουν και δεν δέχονται κακοποίηση από τους ανθρώπους…
Από καιρό ήθελα να προτείνω να φτιάξουμε μια βάση δεδομένων με τους παπαγάλους μας, ώστε να μπορούμε να εντοπίζουμε ποιοι είναι οι γονείς των μωρών που γεννιούνται και να μην γίνεται interbreeding, να μπορούμε να ανταλλάσσουμε τα πουλιά για να αποφεύγουμε τις καταστάσεις, όπου τα αδέρφια/ξαδέρφια ζευγαρώνουν μεταξύ τους.
Λόγω των παρατεταμένων lock down και του Covid-19 δεν μπόρεσα να βρω καλά σπίτια στα μωρά που γεννήθηκαν πέρυσι, και έτσι αυτά άρχισαν φέτος να κορτάρουν μεταξύ τους και να δημιουργούν ζευγάρια με τα αδέρφια/ξαδέρφια τους.
Φέτος κατάφερα να δώσω αρκετά πουλάκια σε καλά σπίτια, ωστόσο μια υιοθεσία πήγε πολύ στραβά και αναγκάστηκα να πάω και να πάρω το πουλί πίσω σε μια εβδομάδα, πριν η καινούρια του ιδιοκτήτρια το κακοποιήσει μέχρι θανάτου.
Η ιστορία αυτή με πόνεσε πάρα πολύ – έδωσα ένα όμορφο, ήμερο και υγιές κοκατίλ και πήρα πίσω ένα νευρικό, άυπνο, αδύνατο και άρρωστο πουλί…
Ξεκίνησα λοιπόν να ψάχνω το τι κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις τα καταφύγια για παπαγάλους που βρίσκονται στην Αμερική και ασχολούνται με υιοθεσίες. Από ότι γνωρίζω, στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε ένα τέτοιο καταφύγιο. Πηγαίνουν οι παπαγάλοι για διάφορους λόγους από χέρι σε χέρι χωρίς κανένα έγγραφο, χωρίς καμία δέσμευση ή έλεγχο ή τιμωρία για τον ιδιοκτήτη για την κακομεταχείριση τους…Πιστεύω, όλοι καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάω εδώ…Και δεν μπορείς να τον αναγκάσεις τον άλλον να φροντίζει το πουλί, όπως πρέπει και απλά κάνεις το σταυρό σου όταν το παραδίδεις στον καινούριο ιδιοκτήτη και εύχεσαι όλα να πάνε καλά για το πουλί…
Έτσι, ερευνώ τώρα τη νομική βάση στην Ελλάδα για το πώς μπορούμε να δίνουμε τα πουλάκια μας για υιοθεσίες και πως μπορεί να οργανωθεί ένα σωστό καταφύγιο για παπαγάλους και να υπάρχει δυνατότητα παρακολούθησης ενός υιοθετημένου πουλιού μακροχρόνια.
Αν έχετε κάποιες ιδέες επί του θέματος, θα είμαι ευγνώμων να τις ακούσω, διότι ένα κεφάλι είναι καλά, αλλά όταν τα βάζουν κάτω πολλά μυαλά μαζί, καταφέρνουν θαύματα.)))
Μετά από μερικούς δύσκολους αποχωρισμούς με τα λατρεμένα μου κοκατίλ και μετά από μια πολύ αποτυχημένη υιοθεσία του ενός εξ αυτών (που τον πήρα πίσω σε πολύ κακή κατάσταση), θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα των υιοθεσιών των παπαγάλων, που είναι ανήκουστο στην Ελλάδα, αλλά πολύ διαδεδομένο σε όλο τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο και ιδίως στις ΗΠΑ.
Η νομοθεσία στην χώρα μας καλύπτει ως επί τω πλείστον οικόσιτα και ζώα συντροφιάς, όπως σκύλος, γάτα, κλπ., αλλά δεν αναφέρει πουθενά τα πτηνά. Λες και δεν υπάρχουν και δεν δέχονται κακοποίηση από τους ανθρώπους…
Από καιρό ήθελα να προτείνω να φτιάξουμε μια βάση δεδομένων με τους παπαγάλους μας, ώστε να μπορούμε να εντοπίζουμε ποιοι είναι οι γονείς των μωρών που γεννιούνται και να μην γίνεται interbreeding, να μπορούμε να ανταλλάσσουμε τα πουλιά για να αποφεύγουμε τις καταστάσεις, όπου τα αδέρφια/ξαδέρφια ζευγαρώνουν μεταξύ τους.
Λόγω των παρατεταμένων lock down και του Covid-19 δεν μπόρεσα να βρω καλά σπίτια στα μωρά που γεννήθηκαν πέρυσι, και έτσι αυτά άρχισαν φέτος να κορτάρουν μεταξύ τους και να δημιουργούν ζευγάρια με τα αδέρφια/ξαδέρφια τους.
Φέτος κατάφερα να δώσω αρκετά πουλάκια σε καλά σπίτια, ωστόσο μια υιοθεσία πήγε πολύ στραβά και αναγκάστηκα να πάω και να πάρω το πουλί πίσω σε μια εβδομάδα, πριν η καινούρια του ιδιοκτήτρια το κακοποιήσει μέχρι θανάτου.
Η ιστορία αυτή με πόνεσε πάρα πολύ – έδωσα ένα όμορφο, ήμερο και υγιές κοκατίλ και πήρα πίσω ένα νευρικό, άυπνο, αδύνατο και άρρωστο πουλί…
Ξεκίνησα λοιπόν να ψάχνω το τι κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις τα καταφύγια για παπαγάλους που βρίσκονται στην Αμερική και ασχολούνται με υιοθεσίες. Από ότι γνωρίζω, στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε ένα τέτοιο καταφύγιο. Πηγαίνουν οι παπαγάλοι για διάφορους λόγους από χέρι σε χέρι χωρίς κανένα έγγραφο, χωρίς καμία δέσμευση ή έλεγχο ή τιμωρία για τον ιδιοκτήτη για την κακομεταχείριση τους…Πιστεύω, όλοι καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάω εδώ…Και δεν μπορείς να τον αναγκάσεις τον άλλον να φροντίζει το πουλί, όπως πρέπει και απλά κάνεις το σταυρό σου όταν το παραδίδεις στον καινούριο ιδιοκτήτη και εύχεσαι όλα να πάνε καλά για το πουλί…
Έτσι, ερευνώ τώρα τη νομική βάση στην Ελλάδα για το πώς μπορούμε να δίνουμε τα πουλάκια μας για υιοθεσίες και πως μπορεί να οργανωθεί ένα σωστό καταφύγιο για παπαγάλους και να υπάρχει δυνατότητα παρακολούθησης ενός υιοθετημένου πουλιού μακροχρόνια.
Αν έχετε κάποιες ιδέες επί του θέματος, θα είμαι ευγνώμων να τις ακούσω, διότι ένα κεφάλι είναι καλά, αλλά όταν τα βάζουν κάτω πολλά μυαλά μαζί, καταφέρνουν θαύματα.)))
; Ή θα την υιοθετήσεις από ιδιώτη;
) γίνεται χαμός από παπαγάλους 
, βέβαια μετά από εκείνο το επεισόδιο με τις γάτες έσπασε το φτερό της και πλέον δεν μπορεί να πετάξει
.