Φροντίδα Tι υπόστρωμα πρέπει να βάλω στον πάτο του κλουβιού

Οπα οπα δεν μιλουσαμε για φυτοφαρμακα τοση ωρα ουτε για βαρεα μεταλλα! Εδω ξεφευγουμε παμε σε καρκινογονες ουσιες και τα σχετικα! Δεν μιλαμε για ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ!
 
εδω ξεφευγουμε παμε σε καρκινογονες ουσιες
Το μελάνι των εφημερίδων τι είναι δηλαδή;
Δεν ξέρω αν η πηγή δεν θεωρείται αξιόπιστη, εγώ βρήκα ενδιαφέρουσες τις πληροφορίες της πάντως και μου φαίνονται σοβαρές
http://www.notospress.gr/article.php?id=10237.
Μην σε τρελλάνω τώρα που βρήκα ένα αυστραλέζικο άρθρο για τις εφημερίδες άνω των 15ημερών που είναι γεμάτες ασπέργιλλο :D
 
Το μελάνι των εφημερίδων τι είναι δηλαδή;
Εχω την εντύπωση πως και το ίδιο το χαρτί ειναι πιο επικίνδυνο απο το μελάνι.
Τώρα πέρα απο τις αναθυμιάσεις ή ό,τι άλλο πάνω απο το οποίο βάζουμε τα πουλιά μας να αχνίσουν, οποιαδήποτε επαφή με τα κάτω της σχάρας είναι ρίσκο. Πόσο μάλλον με ενα μή φυσικό υλικό.
Την εφημερίδα συγκεκριμένα εγώ, μόλις την πιάσω, νιώθω τα χέρια μου κάπως και φυσικά τα πλένω.
 
Δεν ξέρω ιδιαίτερες πληροφορίες και δεν θεωρώ οτι πρεπει να ασχοληθούμε σε βάθος και ξεχωριστά με τον κάθε έναν πιθανό επιβαρυντικό παράγοντα σχετικά με το χαρτί ή το μελάνι.
Συνοπτικά τα έντυπα περιέχουν χαρτί που έχει υποστεί χημικές κατεργασίες όπως πολύ συχνά χλωρίωση και μελάνια που περιέχουν βαρέα μέταλλα.
Τα περιςςότερα χημικά πρόσθετα επεξεργαςίας χαρτιού ειναι επιβαρυντικά για την υγεία, συχνά ακόμα και σε ίχνη και τα βαρέα μέταλλα, έστω και σε ελάχιστες ποσότητες ειναι τοξικά και ναι, αθροίζονται. Συγκεκριμένα τα τελευταία αποτελούν μή αποικοδομήσιμους από τον οργανισμό ρύπους, δλδ, δεν μεταβολίζονται, δεν αποβάλλονται, παραμένουν μέσα σε κάποια όργανα και καθώς συσσωρεύονται οδηγούν σε φοβερά προβλήματα όπως νευρολογικές διαταραχές, καρκίνους, ..., και θάνατο, συχνά μαρτυρικό. Για αυτόν το λόγο, εμείς οι άνθρωποι, προτιμούμε να τρώμε μικρά ψάρια, παρά μεγάλα, ώστε να αποφύγουμε τις συνέπειες του φαινομένου της βιολογικής συσσώρευσης των μή αποικοδομήσιμων ρύπων.
Τέλος, οι υγιεινιστές και οι οικολόγοι, δεν αγοράζουν ούτε καν χαρτιά υγείας, κουζίνας κλπ, που να έχουν υποστεί χλωρίωση.
Συνοπτικά λοιπόν, όχι δεν βάζουμε έντυπο υλικό στον πάτο των κλουβιών, έστω κι αν υπάρχει σχάρα αν με οποιοδήποτε τροπο μπορεί να έρθει σε επαφή με το πουλί, εφόσον ακόμα και σε αυτην την περίπτωση, ένα καναρινάκι παίζοντας μπορεί να επιβαρυνθεί, συνήθως όχι άμεσα, αλλά σε κάποια φάση της ζωής του.
Επίσης, ας μου επιτραπεί το σχόλιο, ότι ακούγοντας μια άλλη άποψη, ας δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ψάξει, να σκεφτεί, ώστε να κρίνει πιο αντικειμενικά, και ας μην μένουμε και εμμένουμε πεισματικά σε ό,τι σκεφτόμαστε οι ίδιοι πριν.
 
Μην σε τρελλάνω τώρα που βρήκα ένα αυστραλέζικο άρθρο για τις εφημερίδες άνω των 15ημερών που είναι γεμάτες ασπέργιλλο :D
😀 η ατμοσφαιρα που αναπνεουμε ειναι γεματη ασπεργιλο! Καθημςρινα εισπεουμε αρκετη ποσοτητα αλλα ενας υγιης οργανισμος δεν νοσει!
 
Ναι ναι! Σπορια ασπεργιλου ειναι σε μεγαλη περιεκτικοτητα της ατμοσφαιρας! Μαλιστα καπου την δεκαετια του 70 ειχε ανεβει τοσο πολυ αυτος ο αριθμος οπου η ατμοσφαιρα στην αττικη ειχε χαρακτηριστει ακαταλληλη:)
 
η ατμοσφαιρα που αναπνεουμε ειναι γεματη ασπεργιλο!
Έτσι ξεκινάει και το άρθρο, λέγοντας πως αυτό είναι κάτι φυσιολογικό που ένα υγιές πουλί μπορεί να αντιμετωπίσει. Όμως η μεγάλη συγκέντρωση που παρατηρείται σε πολυκαιρισμένες στοιβαγμένες εφημερίδες, μπορεί να προκαλέσει ασπεργίλλωση και να αποβεί μοιραία σε περίπτωση νοσούντων πτηνών, που τους έρχεται ως δευτερογενής μια τέτοια λοίμωξη.
 
Στη συζήτηση θα έπρεπε να μπαίνει η δυνατότητα απορρόφησης που έχει η εφημερίδα ως υλικό η οποία είναι μηδαμινή και δεν βοηθά εκτός κι αν αλλάζεται τακτικότατα.
Αν λοιπόν υπάρχουν οσμές από τις κουτσουλιές, υγρασία και ασθένειες πρώτα θα πρέπει να ξεκινήσουμε από κει...
Το μόνο που προσφέρει σωστά η εφημερίδα είναι να έχουμε καθαρό το ταψάκι μετά το καθάρισμα.
 
Γενικά και το θέμα του υποστρώματος χωράει πολλή συζήτηση και ομολογώ πως κι εγώ δεν έχω καταλήξει σε κάποιο οριστικό συμπέρασμα. Δυστυχώς, η έλλειψη στατιστικών δεδομένων για να υπολογίσουμε το % κινδύνου ή προστασίας του κάθε υλικού δεν αφήνει περιθώρια για ''απόλυτες'' απόψεις.

Γιατί οκ, προφανές είναι ότι δεν είναι και ότι καλύτερο να έρχεται το πουλάκι σε επαφή με τις κουτσουλιές αλλά δεν ξέρουμε ποια είναι η πιθανότητα να πάθει κάτι. Είναι άλλο να είναι π.χ 1/10, άλλο 1/100 και άλλο 1/1000. Στην τρίτη περίπτωση ας πούμε μέχρι να πάθει κάτι από τις κουτσουλιές υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθει κάτι άλλο.

Προσωπικά χρησιμοποιώ παράλληλα 2-3 υποστρώματα και με σχάρα και χωρίς ώστε να δω τι ακριβώς γίνεται. Μέχρι στιγμής δεν έχω παρατηρήσει κάποια διαφορά στην υγεία των πτηνών στα 3-4 χρόνια που το κάνω.
 
Φθηνό και απορροφητικό είναι τα πέλετς αλλά δεν σου αφήνουν περιθώριο παρατήρησης στις κουτσουλιές.

Κι επιπλέον σε υγρό περιβάλλον (είτε νερό, είτε κουτσουλιές, είτε έντονη υγρασία στην ατμόσφαιρα) φουσκώνουν, σπάνε και μοιάζουν με ροκανίδι. Και το θέμα είναι πως και χωρίς σχάρα υπάρχει ο θεωρητικός κίνδυνος να τρώνε το ροκανίδι αλλά και με σχάρα λόγω του ότι φουσκώνει μπορούν να το τσιμπολογούν.

Γενικά θα το πρότεινα για χρήση και χωρίς σχάρα σε κλούβες > 70 εκ αλλά χωρίς μεγάλο συνωστισμό πτηνών.
 
Επ'ευκαιρία ήθελα να γράψω σε αυτό ή το άλλο θέμα πως θα έπρεπε κάποιος να εξετάσει αν όντως υπάρχει κέρδος, δηλαδή είναι πιο φθηνή η χρήση χαρτιού κουζίνας ή Α4 απο τα άλλα τσουβαλάτα υλικά.
Εχω την άποψη πως αν αλλάζουμε κάθε 2 μέρες τον πάτο με χαρτί κουζίνας δεν υπάρχει ούτε πρακτικό ούτε οικονομικό όφελος.
 
Και να πω και κάτι άλλο. Επειδή είναι θέμα που απασχολεί σχεδόν όλους τους εκτροφείς, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να υπάρξουν οργανωμένες προσπάθειες είτε μέσω των συλλόγων είτε σαν ομάδες από χομπίστες ώστε να υπάρξει μια μεγάλη δεξαμενή δειγμάτων και παρατηρήσεων για να καταλήξουμε επιτέλους κάπου. Όχι με την έννοια του να βγάλουμε ένα υλικό ''πρωταθλητή'' αλλά να μπορούμε να πούμε με σχετική έστω σιγουριά τι ισχύει και τι όχι αλλά με αποδείξεις και επιχειρήματα συγκροτημένα.
 
Εγώ συνοψίζω όσα διάβασα και θα πω καλύτερα να μην έρχονται καθόλου σε επαφή με το χαρτί κουζίνας ή την εφημερίδα.

Φθηνό και απορροφητικό είναι τα πέλετς αλλά δεν σου αφήνουν περιθώριο παρατήρησης στις κουτσουλιές.
Ούτε η άμμος (που την θεωρώ καλύτερο υπόστρωμα από όλα) μας επιτρέπει να ελέγχουμε σωστά τις κουτσουλιές τους.
 
Για μένα μέχρι στιγμής κερδίζει ο ζεόλιθος και συγκεκριμένα της μεγάλης κοκκομετρίας.

Πλεονεκτήματα: Φθηνός (13 € τα 25 κιλά), πολύ απορροφητικός, 0 οσμές, πανεύκολο καθάρισμα, μπορείς να διακρίνεις σχετικά καλά τα βασικά χαρακτηριστικά των κουτσουλιών, ακίνδυνος (θεωρητικά) για τα πτηνά ώστε να χρησιμοποιείται και χωρίς σχάρα. Επιπρόσθετα ο πιο χοντρός ζεόλιθος αν είναι καλής ποιότητας δε σηκώνει καθόλου σκόνη (αυτό έχει σημασία σε κλούβες με αρκετά πουλάκια). Τώρα κάτι άλλα που λένε ότι είναι πολύ καλό λίπασμα κτλ δεν έχω άποψη.

Μειονεκτήματα: Αν τον χρησιμοποιείς χωρίς σχάρα ασπρίζουν τα ποδαράκια τους και οι πατήθρες/σκεύη, ο ψιλός ζεόλιθος ή ο κακής ποιότητας σηκώνει σκόνη και θεωρητικά μπορεί να βλάψει το αναπνευστικό (επαναλαμβάνω, κυρίως σε κλουβιά με αρκετά πουλάκια μέσα) και τέλος αν τον χρησιμοποιείς χωρίς σχάρα ίσως είσαι συνέχεια με το φόβο ότι κάτι θα πάθει το πουλάκι επειδή σουλατσάρει στο πάτωμα. Αυτό όμως κανείς δεν ξέρει σε τι βαθμό ισχύει ώστε να δικαιολογείται το όποιο άγχος. Προσωπικά, μετά από 3 χρόνια χρήσης το σκέφτομαι απειροελάχιστα.

Παρόλα αυτά η έρευνα συνεχίζεται.
 
Back
Top