Γενικά This is Amadeus!

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Amadeus
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
tasioskis είπε:
προσοχη στην αλλαγη κλουβιου, μπορει να μην το δεχτει το νεο, ειναι μια απο τις παραξενιες που εχουν οι african grey
Δείτε το υπόλοιπο...
Πραγματι αυτο το ειχαμε παρατηρησει οταν ειχαμε παρει ενα μικροτερο κλουβι ισα ισα για να μπορουμε να τον μεταφερουμε με μεγαλυτερη ευκολια στο αυτοκινητο. Μετα ειχαμε σκοπο να τον ξαναβαλουμε σε αυτο που εχει τωρα φυσικα. Ομως δε συνεβη κατι τετοιο γιατι φοβηθηκε πολυ την αλλαγη κλουβιου. Ειχαμε ενωσει και τις πορτες των κλουβιων μηπως αλλαζε μονος του, αλλα τιποτα. Ακομα και οταν προσπαθουσαμε να τον βγαλουμε εξω γενικα ειχε φτασει σε σημειο να κλεινει μονος του την πορτα και να καθεται μεσα 😛 οποιαδηποτε συμβουλη για αλλαγη κλουβιου ή οποιο αλλο σχολιο ειναι ευπροσδεκτα, γιατί δεν ξερουμε τι να κανουμε με αυτο το θεμα :)
 
καλησπερα. Οταν ο γωγος μου ηταν τεσσερα πεντε χρονων κατεστρεψε το πρωτο του κλουβι. του πειρα ενα αλλο κλουβι θυμαμε ειχε τα χρηματα του, αλλα τελειως διαφορετικο σχημα. απο την ημερα που μπηκε μεσα σταματησε να κινητε, και γενικος δεν το γουσταρε, το εβλεπα απο την συμπεριφορα του. Ποτε δεν περιμενα οτι η θληψη που εβλεπα στο βλεμα του οτι θα με επιρεαζε τοσο πολη. Πηγα και πειρα αλλο κλουβι, καινουργιο αλλα στο ιδιο σχημα με το προηγουμενο. τωρα του εχω το ferplast 50x50x75, το οποιο το βρισκω απλο λειτουργικο εξυπνη πατεντα ασφαλειας πορτας, και ποιοτικο. Οσο για το κλουβι μεταφορας, να ξερεις οτι και εδω θελει το χρονο του. Οτιδηποτε πριν ερθει σε επαφη καλο ειναι πρωτα να περασει απο το σταδιο της παρατηρησης, στον ιδιο χορο αλλα σε αποσταση να μην τον ανχωνη. το δικο μου κλουβι μεταφορας ειναι ενα πτησομενο κλουβι, που οταν το βλεπει κανει σαν τρελος απο χαρα διοτι το εχει συνδιαση με βολτα. Οταν τον πρωτοβαλης στο κλουβι μεταφορας καντον καποιες βολτες σε ησυχα σημεια της γειτονιας σου.
 
H αλλαγή κλουβιού δεν γίνεται απο τη μια στιγμή στην άλλη ειδικά για πουλιά που φοβούνται. Καλό είναι να γίνει σταδιακά σε διάστημα ενός μήνα. Αρχικά βάζεις το νέο κλουβί κοντά στο υπάρχον και μέρα με τη μέρα το φέρνεις πιο κοντά μέχρι να είναι ακριβώς δίπλα. Αν υπάρχει η δυνατότητα ανοίγεις τις πόρτες και τα κολλάς και τα αφήνεις έτσι ή το κάνεις αυτό με πλαϊνή πόρτα η ταΐστρα δίνοντας στο πουλί τη δυνατότητα να γυρίσει στο κλουβί που ξέρει και νιώθει ασφάλεια. Αν δεις ότι περνάει αρκετή ώρα στο νέο κλουβί τότε ήρθε η ώρα να το μετακομίσεις μια και καλή και να αφαιρέσεις το παλιό. Σε σταντ δεν κάθεται; Τι προσπάθεια κάνατε; Μου φαίνεται ασφυκτικό για ένα τέτοιο πουλί να ζει μόνιμα εκεί μέσα, το θεωρώ θαύμα που δεν κατέστρεψε τα φτερά του ακόμη.
 
Καναμε αυτο ακριβως που αναφερατε κολλωντας τις πορτες των δυο κλουβιων, αλλα ισως δεν ηταν επαρκες το χρονικο διαστημα που ηταν διπλα του το νεο κλουβί για να το συνηθισει
 
Θελει παρα πολυ χρονο και υπομονη, ειναι παραξενα πουλια. Εγω να φανταστεις στα 16 χρονια που τον εχω του εχω αλλαξει το 2 φορες το κλουβι. Αλλα το πρωτο με το δευτερο ηταν ακριβως το ιδιο.
 
καλημέρα φίλε... Είναι ευαίσθητα πολύ τα γκριζάκια σε οποιαδήποτε αλλαγή στο περιβάλλον τους πόσο μάλλον σε νεο κλουβί. Όσο μεγαλύτερος ηλικιακά είναι τόσο "δυσκολότερο" γίνεται η εισαγωγή μιας αλλαγής. Στα 6 χρόνια του όμως ειμαι βέβαιος οτι εχει αναπτύξει ισχυρό δεσμό με κάποιον από εσάς.. Εκείνος ειναι το προσωπο κλειδι να του συστήσει οποιαδήποτε αλλαγή... Να θυμάσαι οτι το γκριζάκι σου σε παρατηρεί ασταμάτητα, τις κινήσεις σου τις αντιδράσεις τους μορφασμούς σ στο κάθετι...ζουν σε κοπάδια στη φύση... Ο ένας παρατηρεί τον αλλο, ο "νεότερος" ακολουθεί τα ενστικτά του αλλά μαθαίνει από τον "παλαιότερο"... Ο χρόνος που απαιτείται λοιπόν καθορίζεται από το πρόσωπο αυτό κ όχι απο τον παπαγάλο.. Αφησε το νέο κλουβί σε μέρος που το βλέπει αφησε μερες να περάσουν κ σιγα σιγα κανε επισκεψεις στο νεο κλουβί μαζί του... Δείξε του οτι δεν ειναι απειλή (ξέρεις τον τρόπο. Γλυκά γλυκά κ ηρεμα οπως οταν τον εχεις πανω σου)... Μην τον πιεσεις, αν φύγει τρομάξει αφησε τον κ δοκιμασε την επομενη ημερα..σιγα σιγα δινε του καμια λιχουδια εκει παιξε μαζι του κοντα εκει, χαιδεψε το κλουβι δειξε του οτι δεν ειναι απειλη, δεν υπάρχει λόγος να πανικοβληθείς κ να κανεις βεβιασμενές κινήσεις γιατι τα γκριζάκια δεν θα μαδηθούν επειδή ζουν σε μικρό κλουβί, αλλα θα μαδηθούν εαν σταματήσεις να τα αγαπας κ να τα φροντίζεις, στα 6 του χρόνια ειμαι βέβαιος οτι τον αγαπάτε οπως οποιοδηποτε αλλο μέλος της οικογενειας σας
 
Τελευταία επεξεργασία:
thunderfck είπε:
καλημέρα φίλε... Είναι ευαίσθητα πολύ τα γκριζάκια σε οποιαδήποτε αλλαγή στο περιβάλλον τους πόσο μάλλον σε νεο κλουβί. Όσο μεγαλύτερος ηλικιακά είναι τόσο "δυσκολότερο" γίνεται η εισαγωγή μιας αλλαγής. Στα 6 χρόνια του όμως ειμαι βέβαιος οτι εχει αναπτύξει ισχυρό δεσμό με κάποιον από εσάς.. Εκείνος ειναι το προσωπο κλειδι να του συστήσει οποιαδήποτε αλλαγή... Να θυμάσαι οτι το γκριζάκι σου σε παρατηρεί ασταμάτητα, τις κινήσεις σου τις αντιδράσεις τους μορφασμούς σ στο κάθετι...ζουν σε κοπάδια στη φύση... Ο ένας παρατηρεί τον αλλο, ο "νεότερος" ακολουθεί τα ενστικτά του αλλά μαθαίνει από τον "παλαιότερο"... Ο χρόνος που απαιτείται λοιπόν καθορίζεται από το πρόσωπο αυτό κ όχι απο τον παπαγάλο.. Αφησε το νέο κλουβί σε μέρος που το βλέπει αφησε μερες να περάσουν κ σιγα σιγα κανε επισκεψεις στο νεο κλουβί μαζί του... Δείξε του οτι δεν ειναι απειλή (ξέρεις τον τρόπο. Γλυκά γλυκά κ ηρεμα οπως οταν τον εχεις πανω σου)... Μην τον πιεσεις, αν φύγει τρομάξει αφησε τον κ δοκιμασε την επομενη ημερα..σιγα σιγα δινε του καμια λιχουδια εκει παιξε μαζι του κοντα εκει, χαιδεψε το κλουβι δειξε του οτι δεν ειναι απειλη, δεν υπάρχει λόγος να πανικοβληθείς κ να κανεις βεβιασμενές κινήσεις γιατι τα γκριζάκια δεν θα μαδηθούν επειδή ζουν σε μικρό κλουβί, αλλα θα μαδηθούν εαν σταματήσεις να τα αγαπας κ να τα φροντίζεις, στα 6 του χρόνια ειμαι βέβαιος οτι τον αγαπάτε οπως οποιοδηποτε αλλο μέλος της οικογενειας σας
Δείτε το υπόλοιπο...
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές! Η αλήθεια είναι ότι τον προσέχουμε πολύ και περνάμε αρκετή ώρα μαζί του κάθε μέρα και όντως με μερικούς έχει πολύ μεγάλη συμπάθεια. Οπότε θα δοκιμάσουμε όλα αυτά :)
 
Νασαι καλά φιλε. Να θυμάσαι ότι το γεγονος ότι είναι ταισμενο «στο χέρι» το κάνει ακόμα πιο ευαίσθητο πουλακι. Μην τον πιέζεις να βλέπει/ακουμπάει κάτι με το ζορι όλη μέρα. Πρέπει πάντα να έχει την εναλλακτική να πετάξει μακρυά από αυτο. Διαφορετικά το υποβάλλεις σε ένα πολυήμερο κ πολύωρο «σοκ». Τρομάζουν πολύ εύκολα κ πολύ περισσότερο από τα ταϊσμένα στους γονείς μικρά. Μαζί του εσυ η σε όποιον άλλον έχει εμπιστοσύνη θα του κάνετε οποιαδήποτε νέα γνωριμία. Οτιδήποτε κ αν είναι αυτο. Η ιδιαιτερότητα του αυτή και η αγάπη σας για αυτο το πλασματάκι τολμώ να σ πω πως με συγκίνησε φιλε. Να τον χαίρεστε :)
 
Απάντηση
Back
Top