Γενικά Κόψιμο φτερών

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Chrisad
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Chrisad

PB Member
Εγγραφή
19 Φεβ 2010
Μηνύματα
547
Πόλη
Αθήνα
Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις κατα καιρούς σχετικά με το θέμα, οι γνώμες διίστανται με πολέμιους και υπέρμαχους ο καθένας με τα σωστά του επιχειρήματα.

Προσωπικά δήλωνα κατά, δε χρειάζεται να αναλύσω το γιατί.

Καθημερινά διαβάζω ειδικά σε group στο facebook για πουλιά που χάνονται και όχι μόνο μικρά σε ηλικία, και συνειδητοποιώ ότι είναι ένας μόνιμος κίνδυνος με τον οποίο πρέπει να συμφιλιωθώ.. Πριν λίγους μήνες συγγενικό μου πρόσωπο είχε μια τέτοια απώλεια και επίσκεψη που είχαμε στη γιατρό τους την είχα ρωτήσει τι πιστεύει η ίδια σχετικά με το θέμα και τι προτείνει. Η ίδια ήταν θετική, μου είπε μάλιστα ότι και στο δικό της πουλί το έχει κάνει, μου είπε ότι καλό είναι να μάθουν πρώτα να πετάνε καλά και μετά να το κάνουμε μετά το Πάσχα που θα πήγαινα για έναν επανέλεγχο.

Με δεδομένο ότι είναι περίπου 7 μηνών και το αποτέλεσμα ΔΕΝ είναι μόνιμο πήρα την απόφαση και το έκανα.

Πήγα λοιπόν εχτές, και από εχτές τα μωρά είναι κουρεμένα.

Έπαθαν λίγο το σοκ τους γιατί είχαν μάθει να κινούνται αλλιώς στο σπίτι... Πιστεύω θα στρώσουν μέρα με την ημέρα.

Προσπαθώ να τους αποζημιώνω και εγώ πλέον έχοντάς τους δίπλα στο παράθυρο, ίσως να δοκιμάσουμε και βολτούλα σε λίγες ημέρες.

31675324_10155276003836034_711445823455494144_n.webp

Η γυναίκα μου θέλει να της υποσχεθώ ότι θα τους αφήσουμε πάλι τα φτεράκια τους να μεγαλώσουν. Εγώ θέλω να δω τα θετικά, που είναι αρκετά να λέμε την αλήθεια.. και να αποφασίσω εν καιρό και όχι εν θερμώ.
 
ίσως να δοκιμάσουμε και βολτούλα σε λίγες ημέρες.
όταν λες βολτούλα τι εννοείς; έξω από το σπίτι χωρίς χάρνες;
και μόνο που το σκέφτομαι με πιάνει ταραχή...

θεωρώ ότι τα κοκατίλς είναι σχετικά εύκολο να σηκώσουν το βάρος τους και να την κοπανήσουν, ειδικά εάν τρομάξουν.
(το πρώτο κοκατίλ που μπήκε σπίτι μας για επίσκεψη πριν χρόνια,ήταν με κομμένα φτερά και δόξα το Θεό πετούσε μια χαρά)
(πες μου ότι το παράθυρο στην φωτο που βλέπουμε έχει σήτα, γιατί τρομοκρατήθηκα έτσι όπως το βλέπω)
 
Με κομμένα τα φτερά δεν πετάνε Σούλα, έχω δει τι μπορούν να κάνουν αυτή τη στιγμή, το πολύ 1,5 με 2 μέτρα να μπορέσει να πάει και αυτό με πολλά φτερουγίσματα. Μετά πέφτει κάτω.
 
Καλησπέρα, με αφορμή το θέμα θέλω και εγώ να γράψω κάποιες σκέψεις μου. Πρόσφατα απέκτησα ένα μικρό budgie ηλικίας 2 μηνών. Κάνει αρκετές πτήσεις μέσα στο σπίτι. Στην αρχή οι περισσότερες ήταν άτσαλες, αλλά πλέον έχει μια βελτίωση και αυτό νομίζω ότι οφείλεται στο ότι έμαθε το χώρο. Για να μην πλατιάζω, ο εκτροφέας μου είπε ότι εφόσον πετάει μέσα στο σπίτι αρκετές φορές να του κόψω τα φτερά για να μειωθούν οι πιθανότητες τραυματισμού. Εγώ αυτό το πράγμα το θεωρώ το πιο βάναυσο που μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα πουλάκι. Απλά δεν θέλω να ρισκάρω και το να χτυπήσει κάπου. Θέλω να πιστεύω ότι εφόσον έμαθε τον χώρο θα ξέρει πως και που να πετάει. Αλλά πάλι έχω αμφιβολίες. Και εδώ έρχονται οι ερωτήσεις μου. Εάν τους κόψεις τα φτερά μπορούν πάλι να πετάνε; Ή είναι εντελώς αδύνατο; Εσένα τι κάνουν; Επίσης σκέφτηκα και το πως θα αντιδράσει αυτό σε περίπτωση που του κάνω κάτι τέτοιο. Και εάν πέσει η ψυχολογία του; Τα δικά σου πως αντέδρασαν;
 
Γιώργο είχα την ίδια ακριβώς λογική σχετικά με το κόψιμο τον φτερών, ο τραυματισμός μέσα στο σπίτι είναι σημαντικός, εμένα είχαν φάει κάτι στούκες ξεγυρισμένες και τη γλύτωσαν φθηνά. Τα φτερά πήγα στη γιατρό τους και τους τα έκοψε, δε γνωρίζω αν υπάρχουν διάφορα κοψίματα, σε αυτό που μου έκανε τα δικά μου δεν πετάνε καθόλου.

Μπορούν να πηδήξουν 1 - 2 μέτρα το πολύ και μετά πέφτουν κάτω. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν έχουν κάνει και πολλές προσπάθειες το καταλαβαίνουν και τα ίδια ότι δεν μπορούν και δεν προσπαθούν.
 
Ο ένας που ήταν πιο ανεξάρτητος και το πήρε λίγο ποιο βαριά, ο άλλος ήδη ξεκίνησε να το συνηθίζει. Είναι σίγουρα σοκ για αυτά αλλά η φύση τα έχει κάνει πολύ προσαρμοστικά.

Συμπτωματικά έβλεπα πριν λίγες ημέρες ένα ντοκιμαντερ για τη Ν. Ζηλανδία (υπέροχο μέρος) και είδα το kakapo , τον πιο βαρύ παπαγάλο 3,5 - 4 κιλά που ζει μόνο στο έδαφος και σκαρφαλώνει στα δέντρα, όπως είναι λογικό δεν πετάει με το βάρος που έχει και έχει μικρά φτερά. Γιατί συνέβη αυτό; Πολύ απλά το είδος εξελίχθηκε έτσι γιατί δεν υπήρχαν θηρευτές, άρα το να πετάει του ήταν "άχρηστο"

Μη βιαστεί κανείς να πει για την υγεία, προσδόκιμο ζωής, 95 χρόνια.

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.
 
Με κομμένα τα φτερά δεν πετάνε Σούλα, έχω δει τι μπορούν να κάνουν αυτή τη στιγμή, το πολύ 1,5 με 2 μέτρα να μπορέσει να πάει και αυτό με πολλά φτερουγίσματα. Μετά πέφτει κάτω.


Δεν βλέπω καθαρά στη φωτο σου αλλά νομίζω πως τους ψαλίδισε όλα τα φτερά πτήσης οπότε είναι λογικό να μην μπορούν να πάνε μακριά ή πάνω απο 2 μέτρα. Εγώ δεν έκανα τέτοιο ψαλίδισμα, άφηνα πάντα τα δυο πρώτα και πιο μακριά φτερά και ψαλίδιζα τα επόμενα 5-6 γιατί δεν ήθελα να χαλάει η αισθητική της φτερούγας τους. Υπόψιν όμως ότι αν πεταρίσουν απο ύψος π.χ. μπαλκόνι να μπορέσουν να πετάξουν αρκετά μακριά για να χαθούν ή να πατηθούν απο αυτοκίνητο ή να τα αρπάξει γάτα ή άλλο πουλί. Μην τα βγάλεις έτσι στο μπαλκόνι ούτε για αστείο. Προσωπικά το χάρνες για ασφάλεια είναι νομίζω απαραίτητο αν ζεις σε πόλη. Είμαι και ο ίδιος παθών και μου έφυγαν 3 φορές (2 ο Μπάρνι και 1 η Μπέττυ). Επίσης αν έρθει σύντομα η πτερόροια τους καθώς είναι 7 μηνών ίσως αλλάξουν κάποια απο τα ψαλιδισμένα φτερά και όσο κι αν ακούγεται δύσκολο 2 φτερά ή ακόμη κι 1 μόνο κάνουν τεράστια διαφορά στο πουλί και θα μπορούν να πετάξουν πολύ καλύτερα απο αυτό που βλέπεις σήμερα. Τα καινούρια φτερά καθώς θα είναι γεμάτα αίμα δεν μπορούν να ξαναψαλιδιστούν μέχρι να ολοκληρωθούν εντελώς.
 
Το να μη πετανε καθολου τα πουλια φυσικα και ειναι λαθος! Οταν μαθουν το χωρο μεσα στο σπιτι δεν υπαρχει θεμα να κουτουλανε! Το να πετανε ειναι το λογικο και αυτο που πρεπει, ειναι στη φυση τους και γυμναζονται κιολας καταυτον το τροπο. Και με κομμενα φτερα φυσικα και μπορεις να το χασεις το πουλακι οπως τα περισατικα που ανεφερε και ο Ανεστης! Οταν εχουμε πουλακι και τα εχουμε ελευθερα μεσα στο σπιτι πρεπει να λαμβανουμε και προφυλαξεις ωστε να μη μας φυγουν! Ειδικα στα μικρα ειδη το θεωρω εντελως λαθος! Το να κοψουμε λιγο καποια φτερακια σε ενα μικρο ηλικιακα πουλακι για να μη χτυπησει μεχρι να μαθει οκ! Διαφορετικα δε βρισκω το λογο! Οποτε δε βλεπω και καποιο θετικο σε ολο αυτο! Δλδ το να πεφτει κατω ατσαλα ειναι κατι καλο; Ολο αυτο εξυπηρετει εμας και οχι το καλο των πουλιων!
 
Το να μη πετανε καθολου τα πουλια φυσικα και ειναι λαθος!

Zάχο πολλά πουλιά ζουν μόνιμα μέσα σε κλουβιά όπως αυτά που είναι άγρια ή είναι πουλιά σε ζευγάρια σε αναπαραγωγή. Ούτε αυτά πετάνε. Το λάθος ξεκινάει όπως έχω ξαναπεί πολλές φορές απο το ότι ζουν μαζί μας μέσα σε κλουβιά. Απο εκεί και πέρα ο καθένας μας παίρνει επιπλέον μέτρα που θεωρεί ότι τα προστατεύει και διευκολύνει σαφώς και τον εαυτό του. Η διατήρηση πουλιών πιστεύω πως κρύβει το μεγαλύτερο κομμάτι εγωισμού απο πλευράς μας απο τη διατήρηση όλων των άλλων κοινών κατοικίδιων.

Συμφωνώ μαζί σου ότι το πολύ αυστηρό κόψιμο ενέχει κίνδυνο τραυματισμού απο άγαρμπο πέσιμο, έχω ακούσει μέχρι και για σπάσιμο της καρίνας.
 
Αχ παιδιά με αυτά που ακούω όλο και πιο αντίθετο με βρίσκω σε αυτή την ενέργεια. Και εάν θέλει ο Κόκο μου ξαφνικά να πετάξει σε ένα ψηλό σημείο για να αράξει; Δεν θέλω να του στερήσω κάτι τέτοιο. Ούτε να τον βλέπω να προσπαθεί άδικα να πετάξει και να πέφτει κάτω όπως λέτε. Έτσι και αλλιώς σε λίγο καιρό γυρνάει και ο σκύλος στο σπίτι. Μαλτεζάκι 5 κιλών ακάκο και πολύ καλό με τα ζώα αλλά δεν ξέρω, μπορεί ο μικρούλης μου να θέλει να τον αποφύγει, κάτι αδύνατο εάν του κόψω τα φτερά. Μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει κανένα μεγάλο χτύπημα σε κάτι. Την πρώτη με δεύτερη μέρα έφευγε λίγο πάνω στους τοίχους και μετά προσγειωνόταν κάπου αλλού, πότε σε τζάμια ή καθρέφτη. Και ποτέ με μεγάλη δύναμη, πάντα έβαζε τα πόδια του μπροστά για να γραπωθεί και μείωνε την ταχύτητα του. Επίσης μη φανταστείτε ότι είναι και κανένα F16. Χωρίς κανένα ρεύμα αέρος μες το σπίτι και λόγω της μικρής του ηλικίας πετάει περισσότερο σαν κολιμπρί. Θέλω να ελπίζω ότι ακόμα και όταν μεγαλώσει και πετάει με περισσότερη χάρη θα έχει μάθει που πρέπει να πετάει και πως. Δεν θέλω με τίποτα να στερήσω από ένα πουλί αυτό που το κάνει μοναδικό. Αυτό που αποτελεί και την προστασία του ουσιαστικά.
 
Θέλω να ελπίζω ότι ακόμα και όταν μεγαλώσει και πετάει με περισσότερη χάρη θα έχει μάθει που πρέπει να πετάει και πως. Δεν θέλω με τίποτα να στερήσω από ένα πουλί αυτό που το κάνει μοναδικό.
θα σε εκπλήξει με τους ελιγμούς που θα κάνει όταν πλέον μάθει το χωρο και να πετάει καλά...
Ο πρώτος καιρος είναι ο δύσκολος που δεν έχουν μάθει τα αντικείμενα και τις αποστάσεις και κάποιες φορές τρακάρουν λίγο. Γι αυτό λέμε πάντα πριν ανοιξουμε τη πόρτα του κλουβιού να λαμβάνουμε μέτρα προστασίας... Κλειστες κουρτίνες, καλυμμένους καθρεφτες, κλπ

Κι εγω κατά είμαι στο κόψιμο των φτερών σε πουλάκια μικρού μεγέθους... Το έκανα στη κονούρα μου κάθε αρχές καλοκαιριού(γυρω στον Ιούνιο) οπου και αρχίζαμε να βγαίνουμε στη γειτονιά παρέα και πηγαίναμε στο χωριο και βόλτες..
Επίσης το καλοκαίρι το σπίτι μου γεμίζει κόσμο και πιτσιρίκια όπου τα παράθυρα και οι πόρτες μένουν ορθάνοιχτα συνέχεια... Και το πουλί έμενε πολλές ώρες με ανοιχτή την οροφή του κλουβιού του.
Μπορεί να του στερούσα τα 4 φτερά πτήσεις για 3-4 μήνες (μετά τα άλλαζε) αλλά του χάριζα πολλές εξόδους και δραστηριότητες εκτος σπιτιου. Να επισημάνω επίσης οτι όλα τα χρόνια που ζούσε κοντά μου, πέταξε μέσα στο σπίτι 2 φορές μόνο έχοντας Τρελαινόταν να περπατάει στο πάτωμα και να με ακολουθεί κατα πόδα..

Στα κοκατίλ μου όμως δε κόβω ποτέ τα φτερά τους γιατί ακόμα και μέσα στο κλουβί τους ένα πέταγμα τους είναι απαραίτητο και με όλα τους τα φτερά πιο ευκολο για αυτά.
 
Έτσι και αλλιώς σε λίγο καιρό γυρνάει και ο σκύλος στο σπίτι. Μαλτεζάκι 5 κιλών ακάκο και πολύ καλό με τα ζώα αλλά δεν ξέρω, μπορεί ο μικρούλης μου να θέλει να τον αποφύγει, κάτι αδύνατο εάν του κόψω τα φτερά. Μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει κανένα μεγάλο χτύπημα σε κάτι. Την πρώτη με δεύτερη μέρα έφευγε λίγο πάνω στους τοίχους και μετά προσγειωνόταν κάπου αλλού, πότε σε τζάμια ή καθρέφτη.

Ο καθένας αποφασίζει και πράττει ανάλογα με τα δικά του δεδομένα και τα θέλω του. Το σκυλάκι αλλάζει τα πράγματα για την περίπτωσή σας καθώς το πουλί αν νιώσει απειλή κι αν έχει ψαλιδισμένα φτερά δεν θα μπορεί να πετάξει για να διαφύγει απο τον "κίνδυνο" που νιώθει. Το ότι είναι μωρό διευκολύνει σαφώς την κατάσταση για να μάθουν να συνυπάρχουν αρμονικά.
Η Winter ακόμη δεν έχει εξοικειωθεί πλήρως με το γιόρκι μας και τον γρήγορο τρόπο που κινείται στο χώρο με αποτέλεσμα να αγχώνεται πολλές φορές όταν η μικρή μπουκάρει στο δωμάτιο βολίδα και πετάει για να καθίσει πάνω στο κλουβί της που νιώθει ασφάλεια. Η κτηνίατρος μας εδώ, που σε άλλα πουλιά συμβουλεύει το ψαλίδισμα φτερών μου είπε πως ίσως αν της ψαλιδίζαμε τα φτερά να της προσθέταμε περισσότερο στρες απο το PTSD (Post Traumatic Stress Disorder) που θεωρούν ότι ήδη έχει μετά την διαμονή της στο World Parrot Refuge. Eγώ λοιπόν που στα άλλα μου πουλιά ψαλίδιζα τα φτερά αρνούμαι να το κάνω στη Winter. Αυτό που θέλω να ξανατονίσω γιατί θεωρώ άδικο να κάνουμε κάποιον να νιώθει άσχημα επειδή διαλέγει το ένα κι όχι το άλλο είναι ότι δεν υπάρχει κανόνας σωστού ή λάθους και ότι η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και παίζουν διαφορετικοί παράγοντες ρόλο στην απόφαση του καθενός μας.
 
Ανεστη εχει μεγαλη διαφορα το ψαλιδιζω λιγο τα φτερα και ειδικα σε ενα μεγαλο παπαγαλο. με το τα κοβω και το πουλι δε μπορει να πεταξει καθολου! Ο καθενας σαφως θα κανει και αυτο που θελει κι εδω λεμε τη γνωμη μας! Το να υπαρχει καποιος συγκεκριμενος και σοβαρος λογος και να πρεπει να κοπουν τα φτερα να το καταλαβω, το να τα κοβουμε ομως απλα γιατι ειτε θελουμε να τα βγαζουμε στο μπαλκονι εκτος κλουβιου, ειτε γιατι δε θελουμε να κλεινουμε τα παραθυρα στο σπιτι ή να ειμαστε προσεκτικοι εχει μεγαλη διαφορα! Και φυσικα μιλαω γενικα και οχι συγκεκριμενα!
 
Ο καθένας έχει την άποψή του και φυσικά ακολουθεί τη γνώμη του. Υπαρχουν επιχειρήματα και για τις δύο απόψεις.
Ο δικος μου πετάει μεσα στο σπιτι (σε 3 διαφορετικά σπίτια τα 5 αυτά χρόνια) ελεύθερος εξ' αρχής. Είχαμε στην αρχή 2-3 ατσούμπαλες προσγειώσεις και 1-2 φορες που "βρήκαμε" σε τζάμι, πλέον όμως είναι εξοικιωμένος σε βαθμό που δεν χρειάζεται καν χρόνο για να μάθει το "νεο" σπίτι και τις διαδρομές. Οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να του κόψω τα φτερά, το νιώθω σα να μου δένανε εμένα στα πόδια βαρίδια όταν ήμουν παιδί για να μη τρεξω και τσακιστώ.
Λέγοντας για το μπατζι του Γιώργου, να του πω οτι σε λιγο καιρο θα κανει ακροβατικα που θα του κοβουν την ανασα. Ο δικος μου πεταει κατω απο το τραπεζι, αναμεσα απ' τις καρεκλες, κατω απ' το τραπεζακι του σαλονιου και ερχεται πανω μου, μονο και μονο ως παιγνιδι και γιατι εχει καταλαβει οτι "τα παιζω". Ομως το ελεγχει απολυτα. Ελεγχουν το πεταγμα τους οπως εμεις το βαδισμά μας και δε βλεπω (εγω προσωπικα) το λόγο να του απαγορεύσω να "βαδίζει".

Γνώμη μου έτσι; :)
Εννοείται πως και για την αντιπερα γνώμη υπαρχουν εξισου καλά επιχειρήματα και παραδείγματα.
 
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά που καταθέσατε τις απόψεις. Πάνω κάτω λέμε τα ίδια. Συμφωνώ με το ότι εάν θα τους κόψεις τα φτερά εξαρτάται από τις καταστάσεις που επικρατούν στο χώρο. Στη δική μου περίπτωση νομίζω ότι δεν χρειάζεται να κάνω κάτι τέτοιο, πλέον με πείσατε.
 
Καθημερινά διαβάζω ειδικά σε group στο facebook για πουλιά που χάνονται και όχι μόνο μικρά σε ηλικία, και συνειδητοποιώ ότι είναι ένας μόνιμος κίνδυνος με τον οποίο πρέπει να συμφιλιωθώ..
εγώ πάντως εάν ήταν να μου φύγουν τα πουλιά,θα προτιμούσα να ήταν με τα φτερά τους, παρά χωρίς.
νομίζω ότι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να επιβιώσουν έχοντας όλα τους τα φτερά, από το να μπορούν να πηδήξουν 1-2 μέτρα και μετά να πέφτουν κάτω .
επειδή ο Βαγγέλης αναφέρθηκε στον Σπύρο (την κονούρα του),θα του θυμίσω το περιστατικό στο αλλου φαν παρκ, που τρόμαξε το πουλί και πέταξε (λίγο και χαμηλά)αλλά εάν δεν ήταν η ψυχραιμία του Νικολά που τον βούτηξε, δεν ξέρω που θα είχε μπλέξει ο Σπυρέτος. Με αυτό θέλω να πω ότι και το κόψιμο των φτερών δεν είναι πάντα η σίγουρη μέθοδος για να μην συμβεί το κακό.
 
Το συγκεκριμένο θέμα διχάζει και είναι λογικό, ο καθένας έχει τις δικές του απόψεις και όπως προείπα και εγώ ήμουν κατά του κοψίματος των φτερών.

Για τους φίλους που ισχυρίζονται ότι είναι μια "βολική" λύση, δε θα διαφωνήσω είναι και βολική και ασφαλής λύση, προσωπικά δε θεωρώ το "βολικό" απαραίτητα κακό. Κάνουμε και άλλες "βολικές" επιλογές, όπως το αν το πουλάκι μας θα έχει παρέα ή όχι, αν θα ζευγαρώσει ή όχι, δε τα ρωτάμε καλός ή κακώς... αποφασίζουμε, και σίγουρα - όχι πάντα - με γνώμονα την επιθυμία τους.

Τα πουλάκια προσαρμόστηκαν μέσα σε 2 μέρες και συνεχίζουν να είναι δραστήρια, να παίζουν και να κελαηδάνε όπως πριν. Δε διακρίνω καμία μελαγχολία, τους προηγούμενους στόχους που έθεταν όταν μπορούσαν να πετάξουν μέσα στο σπίτι δεν τους κοιτάνε καν και έχουν βρει άλλους πιθανούς στόχους και διαδρομές για να εξερευνούν.

Οφείλω να ομολογήσω ότι η καθημερινότητα, η επαφή μας μαζί τους, και τα νέα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε παρέα με τους μπόμπιρες πλέον, ανέβηκαν επίπεδο.

Σούλα καταλαβαίνω τι λες και δεν έχεις άδικο να το επισημαίνεις, το κόψιμο των φτερών δεν συνεπάγεται με την εξάλειψη των κινδύνων που διατρέχει ένα πουλάκι. Αλλά συνδράμει καταλυτικά στον περιορισμό τους. Ούτε το κράνος ούτε η ζώνη θα σου σώσουν τη ζωή κάτω από όλες συνθήκες τροχαίου αλλά καλό είναι να τα φοράς.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Back
Top