Από όλα, όσα τελικά ειπώθηκαν εδώ, καταλαβαίνω πως η καθαριότητα είναι όντως μισή αρχοντιά. Και ο πρώτος άνθρωπος που μας έδωσε την Χάρη από μωρό αυτό μας είχε πει: καθαριότητα πάνω από όλα, σε τροφή-νερό-κλουβί και πλύσιμο όλα με ζεστό νερό και ξύδι κάθε μέρα. Μπορεί να μην ήταν "μορφμένος", να είναι απλός λάτρης των πτηνών (έχει πάρα πολλά και διάφορα είδη στην αυλή του), αλλά η πείρα και η παρατηρητικότητα του ανθρώπου τελικά ήταν σημαντική.
Και εφόσον τήρησα και τηρώ την εντολή αυτή πιστά από την πρώτη μέρα που η Χάρη πάτησε πόδι στο σπίτι μας (2 φορές τουλάχιστον την ημέρα καθαριότητα σε όλα τα κλουβιά-νερά-τροφές, στο σπίτι μέσα, κλπ.), βλακεία μας και υπερβολή τα προληπτικά ψεκάσματα... ( Τζάμπα κόπος και χρήμα, μα πάνω από όλα - τζάμπα ταλαιπωρία για τα πουλιά μας. Ο υπερβολικός ζήλος του πρωτάρη, βλέπετε...
Το θετικό είναι ότι πήγαμε ιατρό, βρήκαμε το πρόβλημα και το αντιμετωπίζουμε: μπάνια με χαμομύλι (θα πάρω και καλέντουλα!), κατάλληλη διατροφή, χωρισμός σε δικό της κλουβί, βόλτα όλο το απόγευμα στο σπίτι ελέυθερη (όλη μέρα πάνω μου είναι, το μωρό μου, εν τω μεταξύ!) και πολλή-πολλή αγάπη!
Υ. Γ.: περί στρές: να σας πω ότι η Ζίζη χθες μπήκε στο δικό της καινούριο κλουβί και της άλλαξα θέση και έγινε πολύ βόκαλ, που λέμε, κακάριζε συνέχεια, αλλά νόμιζα πως τραγουδά, γιατί τους είχα μουσική. Και σήμερα το πρωί ξέρασε 2 φορές ξαφνικά την τροφή της και συνέχιζε να κακαρίζει ανήσυχα, ενώ όλα πήγαιναν μια χαρά (κουτσουλιές, κλπ)... Πήρα αμέσως τη γιατρό και το πρώτο που με ρώτησε ήταν αν άλλαξα κλουβί και θέση! Σοκαρίστηκα! Τελικά της έδωσα σκέτο νεράκι (έπινε βιταμίνες αυτές τις μέρες) και βραστό κεχρί, την έβγαλα έξω, την κανάκεψα και παίξαμε πολύ σήμερα. Προς ώρας δεν ξέρασε τίποτε ξανά και ηρέμισε. Ορίστε το στρες τελικά τι κάνει! Χμμμμ... Πολλή τρόφή για σκέψη!