Παναγιώτη, δυστυχώς δεν καταφέρνω να το βρω, αλλά στο παρελθόν (ίσως και στο πολύ μακρινό παρελθόν) είχα διαβάσει στο φόρουμ ένα θέμα σχετικό με αναζήτηση ζακό (ή Άφρικαν Γκρευ)και το μέλος τότε είχε πέσει (ή έτεινε να πέσει) σε παγίδα - απάτη, καθώς είχε βρει έναν οικονομικό παπαγάλο από τα βαλκάνια. Μακάρι να μπορούσα να είμαι πιο συγκεκριμένος...
Αν κατάλαβα σωστά είσαι στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίσω εκτροφεα εκεί με διαφορα ζευγάρια έχει εκλέκτους Μακάο ζακο. Δρ γνωρίζω αν έχει μικρά τώρα αλλα μπορώ να μάθω κ να σ στείλω λεπτομέρειες. Σωτήρης λέγεται είναι πολύ σωστό παιδί. Ζητησε τ να σε αφήσει να πας να δεις τα πουλιά να πάρεις μια εικόνα να έχεις να βασανίζεις το μυαλό σ μέχρι να μαζέψεις τα χρημματα :)
️
Με άλλα λόγια σε "ζωντανά" με υψηλή νόηση και πιο περίπλοκο (πλούσιο) συναισθηματικό κόσμο, πρέπει κανείς να δίνει εξαιρετική προσοχή και κυρίως σταθερότητα, διαφορετικά είναι σαν να το "παίρνει στο λαιμό του". Αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον για την επόμενη π.χ. 10ετία. Μπορεί από την άλλη μεριά όμως να κάνει κάποιες θεωρήσεις για το τι έρχεται ή τι είναι πιθανό να συμβεί σε σχέση με τον ελεύθερο χρόνο ή τη μετεγκατάστασή του σε άλλον χώρο, και βάσει αυτών να κινηθεί στις επιλογές του, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο να προκαλέσει αθέλητη βλάβη σε ένα pet.
Το παράδειγμα αυτο με τη κοπέλα π αναφέρεσαι @Sissy δυστυχώς είναι ένα από τα πολλά. Μπορείς να προσθέσεις κ αλλά όπως ένα νέο ζευγάρι χωρίς παιδιά π αποκτά ένα μωρό πουλακι κ στη πορεία έρχεται στο κόσμο κ ένα ανθρώπινο μωρακι. Η κάποιος εργένης π σταματά να ασχολείται η βρισκει ταίρι η ξαφνικά δουλεύει πολλες ώρες η ξεκινα να φεύγει διακοπές αφήνοντας πίσω το πτηνό. Όλα αυτά στα οποία αναφέρομαι είναι ανθρώπινες ηλικίες 25-40.
Η ασθενεία στην οποία αναφερεσαι πλήττει κυριως Τα Ταισμενα με κρεμα ζωντανά. Αυτά π ο εκτροφεας απομακρύνει σε πολύ νεαρή ηλικία από τους φυσικους γονείς τους κ τς ταιζει με κρέμες. Το πουλάει στη συνέχεια κ ο νέος ιδιοκτήτης συνεχίζει κ το ταιζει μρ κρεμα για μήνες εφόσον και στο διαδίκτυο κυκλοφορεί αυτή Η «συμβουλή». Κάθε φορά π το ταιζεις με κρεμα τόσοι πιο «ευάλωτο», «ευπαθές» το κανεις. Συχνά πυκνά διαβάζω συμβουλές στο διαδίκτυο να ταιζει κάποιος έναν μικρό ζακο 4-5-9 μηνών, πρακτική για να μην υπόσιτιστεί. Απελπίζομαι κάθε φορά με τους «ειδήμονες» αυτούς
Δυστυχως εμείς τα «κάνουμε» ευάλωτα τα ζωντανά αυτά δεν είναι μια πραγματικότητα η ασθένεια αυτή για την οποία φταίει η ηλικία η η προσωπικότητα η οι επιλογές του ιδιοκτήτη μόνο. Υπάρχουν λύσεις κ επιλογές αρκεί απλά να μπορούμε να τις «δούμε»
Αυτό δεν είναι απόλυτο. Ακόμη κι άγρια πουλιά πιασμένα απο τα δάση αναμασούν τροφή για ανθρώπους που δέθηκαν αργότερα αφού εξημερώθηκαν. Είχα ένα τέτοιο. Δεν έχει να κάνει λοιπόν απόλυτα με το πως μεγάλωσε αλλά με τη σχέση που αναπτύσσει με κάποιον.
Αυτό το έγραψα απο την προσωπική εμπειρία μου.
