Εγώ προσωπικά πάντα ήμουν πολύ φιλοζωος και φυσικά και είμαι ακόμα γιατί πραγματικά τα πλάσματα αυτα αξίζουν, με λίγη αγάπη και φροντίδα σου είναι πιστά για πάντα. Από μικρό παιδάκι είχα κατά καιρούς σχεδόν όλα τα είδη κατοικιδίων που αναφέρονται. Πουλάκια, ψάρια, χελωνακια που ζουν στο νερό, γάτα, χάμστερ, σκύλο, και τώρα τρία παπαγαλάκια. Με μερικά δυστυχώς δεν έτυχε και η καλύτερη κατάληξη. Πουλάκια είχα πριν την πρώτη δημοτικού ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, απεβίωσε το αρσενικό νομίζω πρώτα και μετά από λιγο καιρό και το θηλυκό, το θηληκο μάλλον από τη στεναχώρια του για το αρσενικό. Ψαράκια είχαμε τα οποία ήταν τα μόνα που δεν θυμάμαι τι απέγιναν. Τη χελωνιτσα νερού όπου την είχα όταν ήμουν Δευτέρα-τριτη δημοτικου λόγω διακοπών καλοκαιριού που θα φεύγαμε εκτως Αθηνών την πήγαμε στο ζωολογικό κήπο στο Ζάππειο και την βάλαμε μαζί με τις άλλες χελώνες. Τη γατουλα που την είχαμε όταν ήμουν πρώτη δημοτικού την δώσανε οι γονείς μου σε μια γριά η οποία είχε πολλές αλλες γάτες (από όσο μου είπαν οι γονείς μου). Το χάμστερ το είχα το 2011 όταν ήμουν πρώτη λυκείου και το κράτησα σχεδόν ένα χρόνο αφού είχε την τάση να δραπετεύει από το κλουβί και αφού δεν το είχα πάρει χαμπάρι είχε δραπετεύσει και είχε πηδήξει από το μπαλκόνι αφού το βρήκα κάτω την άλλη μέρα. Το σκυλάκι το είχαμε αρχές του 2013 όταν ήμουν τρίτη λυκείου και το κρατήσαμε 2 χρόνια. Ο λόγος που το δώσαμε ήταν γιατί είχε πολλές υποχρεώσεις, στην αρχή επίσης είχαμε ταλαιπωρηθεί με αυτό μιας και μετά από δύο μέρες μετά την αγορά του από το πετ σοπ εμφάνισε ένα μεγάλο κόκκινο εξωγκομα στο λαιμό. Τώρα εδώ και λίγους μήνες έχω αγοράσει ένα κοκατιλ και του έφερα παρέα άλλο ένα. Εδώ και περίπου 3 εβδομάδες έχω αποκτήσει και έναν κονουρο. Το ξέρω πως ένα μεγαλου είδος παπαγάλου θα ήταν τέλειο, αλλά επειδή δεν έχω τον χώρο και την τόσο μεγάλη οικονομική δυνατότητα, έχω αυτά τα είδη και τα έχω αγαπήσει.