Καλησπέρα σε όλους και καλό μήνα. Ήθελα πολύ καιρό να μοιραστώ έναν προβληματισμό μου μαζί σας και κυρίως με όσους έχουν εξωτερική εκτροφή. Από πέρυσι όπου τέτοια εποχή ζήσαμε τραγικές κλιματολογικές συνθήκες (φωτιές εύβοιας-επίμονος καύσωνας που για αρκετές ημέρες δημιούργησαν ένα φονικό κοκτέιλ για οποιοδήποτε έμβιο ον) στην Αττική κυρίως και όχι μόνο, σκέφτομαι πολύ σοβαρά, να εγκαταλείψω την ενασχόληση με τα πουλιά οριστικά. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα μετακίνησής τους σε εσωτερικό χώρο, τουλάχιστον με συνθήκες αξιοπρεπείς για την διαβίωσή τους. Για αναπαραγωγές ούτε λόγος φυσικά. Πέρυσι επειδή έκανα κάποιες ανακαινίσεις στο σπίτι, οι συνθήκες δεν επέτρεψαν αναπαραγωγές παρόλο που υπήρχε η μαγιά. Μετά τους καύσωνες και τις φωτιές ένιωθα και τυχερός που δεν επιχείρησα αναπαραγωγές. Επίσης ήταν η πρώτη φορά που πήρα τα πουλιά μέσα στο σπίτι για τουλάχιστον 15 ημέρες καθώς η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αποδιοργανωθούν πλήρως και κάποια από αυτά να μην ολοκληρώσουν και την ετήσια πτερόρροια. Αν με ρωτάτε πιο πολύ φοβάμαι τα καλοκαίρια για την υγεία των καναρινιών παρά έναν σκληρό χειμώνα. Εξάλλου οι Χειμώνες στην χώρα μας δεν είναι δριμείς, αν και τα τελευταία χρόνια τείνουν να γίνουν. Παρόλα αυτά ο Χειμώνας είναι αντιμετωπίσιμος σε σχέση με αυτό που ζούμε πλέον τα καλοκαίρια. Και μπορεί εμείς να βολευόμαστε στα κλιματιστικά μας, αλλά αυτά τα έρημα πλάσματα τι φταίνε να είναι σε ένα μπαλκόνι και να τρώνε τη ζέστη και την κάπνα; Πλέον απαριθμώ μόνο 4 πουλιά. Σήμερα έχασα ένα θηλυκό μόλις 2 ετών, που μέχρι χθες ήταν υγιές. Και πέρυσι πάλι με τις ζέστες έχασα 1 πουλί. Χειμώνες με κρύο κλπ δεν έχω χάσει ούτε ένα. Προσπαθώ από πλευράς μου να τους παρέχω τα καλύτερα, αλλά η φύση πλέον δεν είναι με το μέρος μου. Τα λυπάμαι και πολλές φορές κατηγορώ και τον εαυτό μου που δεν τα βάζω μέσα στο σπίτι, αλλά δεν αποφασίζω να τα δώσω κιόλας. Εξακολουθώ να πιστεύω και να υποστηρίζω ότι τα πλεονεκτήματα μιας εξωτερικής εκτροφής με τις κατάλληλες προϋποθέσεις είναι περισσότερα από εκείνα μιας εσωτερικής. Όταν όμως βλέπω να χάνονται υγιή πουλιά από εξωγενείς παράγοντες που δεν μπορώ να επηρεάσω θέτω στον εαυτό μου το ερώτημα. Ποιός είμαι εγώ που θα αποφασίσω για τη ζωή τους; Μήπως δεν μπορούμε να έχουμε όλοι ένα κατοικίδιο τελικά; Μπορεί να "ψειρίζω τη μαϊμού" αλλά θέλω να τα έχω καλά με την συνείδησή μου. Συγνώμη αν σας κούρασα. Καλό σας απόγευμα κ καλές διακοπές.
Φροντίδα Καλοκαίρια εφιάλτες
- Θεματοθέτης Stfns
- Ημερομηνία
Αυτό βέβαια ισχύει και χωρίς τον παράγοντα της ζέστης έτσι; Φυσικά δεν μπορούν όλοι να έχουν κατοικίδιο και νομίζω το βλέπουμε συχνά γύρω μας.
- Εγγραφή
- 7 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 20.400
Στέφανε η κατάσταση είναι ακριβώς όπως την περιγράφεις. Οι κλιματολογικές συνθήκες έχουν αλλάξει σε τέτοιο βαθμό που τα περισσότερο ευαίσθητα πλάσματα δυσκολεύονται να προσαρμοστούν. Πάντοτε πίστευα και πιστεύω ότι μία φροντισμένη εξωτερική εκτροφή είναι καλύτερη επιλογή από μία αντίστοιχη εσωτερική, όσον αφορά την ευζωία των πουλιών. Δυστυχώς όμως τα καλοκαίρια δεν παίζονται πλέον και αυτό σημαίνει ότι όλο και λιγότεροι θα έχουμε πια τη δυνατότητα να χαζεύουμε τα πουλάκια μας στην εξωτερική μας κατασκευή.
Δεν φταίει όμως μόνο η ζέστη από μόνη της. Την τελευταία δεκαετία έχουμε ξεχάσει τι θα πει άνοιξη και φθινόπωρο. Οι εποχές αλλάζουν από χειμώνα σε ελαφρύτερο χειμώνα και καύσωνα. Τα ζώα αδυνατούν να προσαρμοστούν τόσο σύντομα σε τόσο έντονες αλλαγές. Δεν ζούμε πλέον μία φυσιολογική κατάσταση που από το Μάρτιο αρχίζουμε να αισθανόμαστε σιγά-σιγά τη ζέστη, τους αέρηδες του Απρίλη, τη γλυκιά ζεστή του Μαΐου και μετά σιγά-σιγά το καλοκαίρι. Πλέον, τις περισσότερες μέρες μέσα στο Μάιο ή τον Ιούνιο έχουμε 15-20 βαθμούς θερμοκρασία. Εμείς έχουμε ακόμη τα μέσα να το αντιμετωπίσουμε (για πόσο καιρό άραγε), τα ζώα και τα πουλιά όμως; Ειδικά αυτά που ζουν σε εξωτερικούς χώρους.
Το να διατηρείς πουλάκια στην Καλλιθέα, σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Κάποτε είχαμε την πολυτέλεια των μπαλκονάτων.
Φοβάμαι ότι πλέον τείνει να γίνει μία όμορφη ανάμνηση του παρελθόντος και το ανησυχητικό είναι ότι αυτό έχει συμβεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Καταλαβαίνω την ανησυχία και τη στεναχώρια σου και φοβάμαι δυστυχώς ότι το πρόβλημα, πολύ σύντομα θα αρχίσει να μας απασχολεί όλους. Εύχομαι να μην είναι αργά όταν το αντιληφθούμε όλοι.
Δεν φταίει όμως μόνο η ζέστη από μόνη της. Την τελευταία δεκαετία έχουμε ξεχάσει τι θα πει άνοιξη και φθινόπωρο. Οι εποχές αλλάζουν από χειμώνα σε ελαφρύτερο χειμώνα και καύσωνα. Τα ζώα αδυνατούν να προσαρμοστούν τόσο σύντομα σε τόσο έντονες αλλαγές. Δεν ζούμε πλέον μία φυσιολογική κατάσταση που από το Μάρτιο αρχίζουμε να αισθανόμαστε σιγά-σιγά τη ζέστη, τους αέρηδες του Απρίλη, τη γλυκιά ζεστή του Μαΐου και μετά σιγά-σιγά το καλοκαίρι. Πλέον, τις περισσότερες μέρες μέσα στο Μάιο ή τον Ιούνιο έχουμε 15-20 βαθμούς θερμοκρασία. Εμείς έχουμε ακόμη τα μέσα να το αντιμετωπίσουμε (για πόσο καιρό άραγε), τα ζώα και τα πουλιά όμως; Ειδικά αυτά που ζουν σε εξωτερικούς χώρους.
Το να διατηρείς πουλάκια στην Καλλιθέα, σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Κάποτε είχαμε την πολυτέλεια των μπαλκονάτων.
Φοβάμαι ότι πλέον τείνει να γίνει μία όμορφη ανάμνηση του παρελθόντος και το ανησυχητικό είναι ότι αυτό έχει συμβεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Καταλαβαίνω την ανησυχία και τη στεναχώρια σου και φοβάμαι δυστυχώς ότι το πρόβλημα, πολύ σύντομα θα αρχίσει να μας απασχολεί όλους. Εύχομαι να μην είναι αργά όταν το αντιληφθούμε όλοι.
Tony Forpus
PB Supporter
Κι εγώ τα έχω δοκιμάσει και το μέσα και το έξω.
Με το μέσα κοιμάσαι ήσυχος...
Με το μέσα κοιμάσαι ήσυχος...
meniam
PB Member
Εγώ που μένω Θεσσαλονίκη και σε περιοχή που δεν έχει την ζέστη τα παπαγαλάκια μου μέσα στο σπίτι τα έχω που είναι πιο ευαίσθητα. Τα καναρίνια βέβαια είναι έξω όμως το μπαλκόνι μας είναι βορεινό έχει δέντρα από έξω και πλένω νωρίς το πρωί και το βράδυ για να δροσίζεται παρόλα αυτά τις τελευταίες ημέρες τα πονάει η καρδούλα μου αν και η αλήθεια είναι ότι δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί η διάθεση τους. Δεν ξέρω τι είναι καλύτερα γτ και μέσα στο σπίτι θα υπάρχει φασαρία, φώτα, κινήσεις
kika
PB Member
Ας αναφερω μια σημερινη εμπειρια...στις 11.30 μεσημερι,αφου ψωνισα ,μπαινω στο αυτοκινητο μου εδω στην Καλαμαρια ,και οδηγωντας σε καθετο δρομακι μιας κεντρικης οδου-της καπεταν Γκονη,σταματησα να ελεγξω για να βγω στον κεντρικο. Ομως σταματησα λιγο πιο πριν και ξερετε γιατι? Γιατι ηρθε ακριβως μπροστα μου μια γλυκουλα καρδερινα να πιει νερο απο μια λακκουβα του δρομου...ευτυχως που δεν ηρθε κανενα αμαξι απο πισω μου να με κορναρει και θα τρομαζε την καρδερινα! εγω σκεφτομουν...κυρια μου καρδερινουλα, υποκλινομαι στη γοητεια σου και σε θαυμαζω! θα περιμενω οσο θελεις! ΑΛΛΑ....επισης σκεφτομαι ,τι τραβανε τα κακομοιρα εναπομειναντα αγριοπουλια με αυτη την ΖΕΣΤΗ! οπως λοιπον αλλοι ταιζουν τις γατες, να βαζουμε κι εμεις ποτιστρα με νερο στον κηπο ,η την πυλωτη μας...
