Γενικά Μαριόνι μου ξεκουράσου...

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Sissy
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Sissy

PB Senior Member
Εγγραφή
28 Απρ 2006
Μηνύματα
8.063
Πόλη
Βουλιαγμένη
Εδώ και μήνες προσπαθήσαμε πολύ κι εσύ κι εγώ...
Εσύ αγαπούλα μου πολύ περισσότερο, εγώ δείλιασα ( ; )
Το μόνο που δεν ήθελα ήταν να ταλαιπωρηθείς περισσότερο και από το νευρολογικό πρόβλημα που εμφανίστηκε και δεν υπήρχε καλυτέρευση (παρά τις αγωγές).
Η δύσπνοια που είχε ο μικρός μου (εδώ και ένα χρόνο+) απεδείχθει (ακτινογραφία) πως δεν οφειλόταν σε πρόβλημα του αναπνευστικού αλλά σε διόγκωση εσωτερικών οργάνων (οι αναπνοές του πρέπει να ξεπερνούσαν τις εκατό το λεπτό).
Σαν να μην έφταναν όλα όσα είχε, προέκυψαν και νευρολογικές κρίσεις, οι οποίες κρατούσαν όλο και περισσότερη ώρα και με όλο και χειρότερα συμπτώματα. Στην αρχή ''απλή'' αστάθεια, αργότερα πτώσεις, ακινησία-τεντώματα κτλ
Καιρό σκεπτόμουν πως τον τελευταίο χρόνο σε ''έκανα πειραματόζωο'' στην προσπάθεια μας με τον γιατρό ώστε να βρει άκρη στην ταλαιπωρία σου...
Τελικά καμιά αγωγή και φάρμακο δεν κατάφερε να καλυτερεύσει τα προβλήματα... Και τα δοκιμάσαμε όλα! Ακτινογραφίες-αντιβίωση-εισπνοές-αντικαταθλιπτικό-αντιμυκητιακό-αντιαλλεργικό.
Σήμερα το πρωί η κρίση δεν περνούσε, αποφάσισα να πάμε την τελευταία μας επίσκεψη στο γιατρό και να ζητήσω ευθανασία...
Συζήτησα τις σκέψεις μου μαζί του και δεν μπόρεσε να μου την αρνηθεί, από τη στιγμή που συνεχώς όλα χειροτέρευαν και τα δοκιμάσαμε όλα (γνωρίζει καλά πόσο σε αγαπώ)...
Ευχαριστώ τον Ανέστη Φοίβος για όλο αυτό το ταξίδι των 9+ χρόνων που πέρασα με το μαριόνι μου (μου στάθηκε και έκανε ότι μπορούσε για να βρει και να μου δώσει πληροφορίες και στις καλές μέρες αλλά και στα δύσκολα).

Πέτα ελεύθερο πια μικρό γαλάζιο μου αγγελάκι
tinypic-no-longer-available.jpg
 
Πραγματικά πολύ λυπηρό γεγονός. Δύσκολο να βρεις λόγια παρηγοριάς σε τέτοιες περιπτώσεις. Θα ήθελα να σε συγχαρώ για την γενναία και συνάμα πολύ δύσκολη απόφαση που πήρες, να λυτρώσεις το Μαριόνι σου από τα προβλήματά του.
 
Δε μπορώ να το πιστέψω Σίσσυ...
Τον αγαπήσαμε ΟΛΟΙ μας και πολύ...
Θυμάμαι το ταξίδι μας στο Αγκίστρι και τη 1η μας γνωριμία, απίστευτη προσωπικότητα αυτό ο μπλε άγγελος!
Θα σε θυμόμαστε όλοι με αγάπη και θα μας λείψεις Μαριάκο μας☹

*Σίσσυ σε θαυμάζω για την αγάπη σου και τις προσπάθειες σου όλα αυτά τα χρόνια...
 
Αχ βρε Σισσυ μου! Το παλεψατε πολυ το ξερω! Τα λογια ειναι λιγα αυτες τις στιγμες, αλλα την αγαπη που του ειχες την ενιωθε και στην ανταπεδιδε κι αυτος. Το μπλε αγγελακι θα μας κοιταει απο ψηλα τωρα! Ηταν ενα ξαχωριστο πουλακι στις καρδιες μας, που το ζουσαμε μεσα απο τις φωτογραφιες και τις ιστοριες σας!
Πραγματικα λυπαμαι πολυ! Οτι χρειαστεις ειμαι εδω!
Θα τον θυμομαστε ολοι με αγαπη!
 
Λυπάμαι τόσο πολύ Σίσσυ. ☹ Πιστεύω πως μόνο εσύ καταλάβαινες την ανάγκη του να λυτρωθεί γιατί τον μεγάλωσες και τον γνώριζες πραγματικά. Έζησε μια ζωή τόσο γεμάτη που όλοι θαύμαζαν κι αυτό είναι το σημαντικότερο. Το θεωρώ απίστευτο που μόλις 28 γρ και πάλεψε τόσο με τέτοιες κρίσεις.
 
Ηταν ειναι μια προσωπικοτητα που θα μεινει αξεχαστη σε οσους τον "γνωρισαμε" εστω και διαδυκτιακα.
Καλο ταξιδι Μαριονακι μας.
Σισσυ μου ξερουμε και οι δυο πως λογια δεν υπαρχουν σ αυτες τις στιγμες..
 
Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που διάβασα...
Δεν είναι υπερβολή πως το Μαριόνι έκανε γνωστό κι ελκυστικό το είδος του στο πανελλήνιο.
Όταν τον απέκτησες, όλοι θέλαμε να έχουμε ένα τέτοιο πανέξυπνο μικρό πουλάκι στο σπίτι μας.
Έγινε γνωστός μας, φίλος μας και πάντα περιμέναμε με χαμόγελο να δούμε τα κατορθώματά του.
Προσωπικά ο μόνος λόγος που δεν ενέδωσα στη "ζήλεια" μου ν' αποκτήσω ένα τέτοιο "τερατάκι", ήταν που ήξερα πως δεν θα μπορούσα να του παρέχω την ίδια εξαιρετική ποιότητα ζωής με τον Μάριο και καταλάβαινα πως δεν θ' άνθιζε το ίδιο καλά.
Χωρίς να το έχω ποτέ πριν σκεφτεί, τώρα μόλις κατάλαβα ότι είχα την αίσθηση, πως θα ζήσει πάρα πολλά χρόνια χάρη και στις τόσο επίμονες φροντίδες σου και απλά θα εξελιχθεί σ' έναν γεροπαράξενο φιλάσθενο και πάντα ξεχωριστό κι αγαπημένο πλάσμα
Για όλους εμάς η δύσκολη ώρα είναι τώρα, καταλαβαίνω πολύ καλά πως η μεγάλη δυσκολία για σένα ήταν τότε που τον έβλεπες κι έπρεπε να ζυγίσεις την απόφασή σου.
Ξέρεις και ξέρουμε πως έκανες το σωστό, ήταν η μεγαλύτερη πράξη αγάπης έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Συναισθηματικά λόγια, παρ' όλο που είμαι βαθιά συγκινημένη, δεν μπορώ ν' αρθρώσω, δεν υπάρχουν λόγια για τέτοιες απώλειες.
Σίσσυ μου, τα έχουμε ζήσει πολλές φορές, ξέρουμε πως ο πόνος απαλύνεται αλλά και ποτέ δεν περνάει.
Ας πετάει τώρα το ζουζούνι με όλα τα φτεράκια του ανάμεσα στους αγγέλους...
 
Θα τον θυμόμαστε ολοι μας Σισσυ! Οπως τα λεει η Μαρια, νομιζαμε οτι θα τον ειχαμε για καιρο ακομα κοντα μας, διαβάζοντας τα καμώματα του! Ας ξεκουραστει ο φτερωτος μικρουλης στον ουρανο που πηγε!🙁
 
Back
Top