Γενικά Μαριόνι μου ξεκουράσου...

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Sissy
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
Αμάν Διονύση αμάν...
Κι εγώ το έγραφα κι έκλαιγα. Το κλάμα καθαρίζει την ψυχή κατά τη γνώμη μου. Πρέπει να πενθήσουμε για να κατανοήσουμε κάτι που χάθηκε. Είναι ο σωστός τρόπος, η σωστή σειρά, άλλωστε μας το δείχνει ο εγκέφαλος, η καρδιά, το κορμί μας ολόκληρο, το έχει ανάγκη.
Σύντομα, πολύ σύντομα, θα ξαναμιλάμε για τον Μάριο. Με γλυκιά νοσταλγία πια, και μια μικρή θλίψη κρυμμένη πίσω απ' τα λόγια που ίσα ίσα θα μας αγκυλώνει λιγάκι την καρδιά.
Κι έτσι θα τον θυμόμαστε πάντα.
Όπως του αξίζει.
 
Για πότε πέρασε ο χρόνος. Τον σκέπτομαι πολύ συχνά, νιώθοντας ανακούφιση που δεν υποφέρει πια...

Μη κλαις, δε βλέπεις; Στο κεφάλι σου πετάω
γαλάζιος νευρικός και σε σκουντάω
κι αν έφυγα τριγύρω σου θα μένει
σε σένα η ψυχή μου αγαπημένη
όσα περάσαμε μαζί γίναν εικόνες
και αναμνήσεις που ποτέ δε θα χαθούν
δίπλα σου θα κουρνιάζω τους χειμώνες
θα νιώθεις τα φτερά να σε σκουντούν
Η αγάπη όλα τα κάνει να περνάνε
ποτέ της δε γνωρίζει χωρισμό
κι αν λίγο και οι δυο εμείς πονάμε
πάντα κοντά σου θα 'μαι, πάντα εγώ
Ανήσηχος μικρός και σκανταλιάρης
νευράκιας, αεικίνητος πετώ
θα σε ξανάβρω κάποτε να ξέρεις
στον ώμο σου και παλι θα σταθώ
Γιατί σ'αγάπησα κι εγώ πολύ
όπως μ'αγάπησες γλυκα κι εσύ
και δεν ξεχνώ, κι ας είμαι φτερωτός
ο έρωτας πως ειν' παντοτινός.

... Αυτό το ποίημα του Διονύση (ErnestoTheParrotlet) θ΄αγγίζει για πάντα την καρδιά μου ♥ Όπως και το ενδιαφέρον όλων σας, είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που σε νιώθουν!
Να είστε καλά κι εσείς και τα πουλάκια σας, ευχαριστώ πολύ!
 
Back
Top