Γενικά Μαριόνι μου ξεκουράσου...

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Sissy
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
καλό σου ταξίδι μικρό γαλάζιο συννεφάκι...
έχεις κερδίσει μια θέση στην σκέψη μας και στην καρδιά μας με τα καμώματά σου, την ομορφιά σου ακόμα και με τα νεύρα σου... Μας χάρισες στιγμές γεμάτες γέλιο, αλλά και ώρες αγωνίας και ανησυχίας...
εμείς θα σε θυμόμαστε για αυτό που πάντα ήσουν... Ο Σούπερ Μάριος μας!

λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου Σίσσυ...
 
Λήθη - Λορέντζος Μαβίλης
Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι.

Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.

Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.

Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.
-
Όλα για κάποιο λόγο γίνονται Σίσσυ, τα αίτια συχνά μας διαφεύγουν, μα η ζωή - η ευρύτερη ύπαρξη - κύκλους ακολουθεί μ' απρόσμενα συναπαντήματα, κι ο άχρονος - χρόνος, αυτός ο αείδωτος μα πάντα παρών, μέσ' απ' τα μυωπικά του μάτια αδιάφορα στέκει εκεί, να κοιτά τις ζωές να πλέκονται στο νυν και στο αεί. Κάποτε... Θα βρεθείτε ξανά.
 
Ειλικρινά λυπάμαι, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ίσως και ο Μάριος ήθελε να πάρεις μια τέτοια απόφαση για να σταματήσει η ταλαιπωρία του!

Σε αυτές της περιπτώσεις ένας καινούριος "Μαριος" απαλύνει τον πόνο.. 😉
 
Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σας κ. Σίσσυ.
Μεγάλη καρδιά και γενναία απόφαση από μεριά σας.
Αν αυτό παρηγορεί σας λέω ότι πόσο γεμάτο και χαρούμενο φεύγει αυτό το τόσο μικρό
πλάσμα που κατάφερε με την παρουσία του και την απουσία του να αγαπηθεί και να λυπηθεί
από τόσα άτομα και να μείνει για πάντα στις αναμνήσεις σας.
 
.. Από την 1η κιόλας στιγμή που μας τον σύστησες,τον λατρέψαμε!
είχε τον χώρο του στον φόρουμ και την ειλικρινή αγάπη όλων μας!
Σίσσυ μου. Έκανες το σωστό, σωστό και για τους δυό σας! αυτό που πλέον όλοι μπορούμε να πούμε είναι πως η σχέση σας χαρακτηρίστηκε ή καλύτερα χτίστηκε πάνω σε μοναδικές βάσεις αγάπης και συναισθημάτων! Κληρονομιά.. Ανεκτίμητη,ίσως και άπιαστη για πολλούς από μας!
εκεί που πάει.. Μην ανησυχείς, ακόμη θα νιώθει την αγάπη και την λατρεία σου, καθώς και την αγάπη & την σκέψη μας!☹
 
Λυπάμαι παρα πολυ.
Παρόλο που δεν είμαι ενεργό μέλος, παρακολουθούσα τα κατορθώματα του μικρού σας Μάριου από την αρχή που τον πήρατε.
Από αυτόν τον μικρούλη γνώρισα τα παροτλετ και τα αγάπησα τόσο πολύ που απέκτησα δυο μικρουλια και η ίδια. (παρόλο που εχω κοκατιλ χρονια τωρα).
Λυπάμαι τόσο πολύ... Ξεκουράστηκε.
 
δεν υπαρχει λογος θλιψης
περασε μια καλη γεματη ζωη κοντα σου
και πηγε καπου πολυ καλυτερα και θα ναι τρισευτυχισμενο
 
Να είστε όλοι καλά παιδιά. Η έννοια, το ενδιαφέρον, τα posts, τα προσωπικά σας μηνύματα, η προσφορά ενός άλλου πουλιού... με έχουν βαθιά αγγίξει και συγκινήσει... Εδώ θέλω να σας κάνω γνωστό το ποίημα που εμπνεύστηκε για μας ο Διονύσης. Διαβάζοντας το στην αρχή σπάραζα, ενώ τώρα πια με κάνει να νιώθω ανακούφιση κι ελπίδα... Ελπίδα πως με ανθρώπους (όπως εσείς) οι οποίοι αισθάνεστε ανάλογα για πουλιά και ζώα, η ζωή τους κοντά σας έχει ποιότητα και σεβασμό...
(το ταλέντο του στο γράψιμο είναι γνωστό, στο συγκεκριμένο ποίημα όμως " μετράει" η απόδοση του συναισθήματος)

Μη κλαις, δε βλέπεις; Στο κεφάλι σου πετάω
γαλάζιος νευρικός και σε σκουντάω
κι αν έφυγα τριγύρω σου θα μένει
σε σένα η ψυχή μου αγαπημένη
όσα περάσαμε μαζί γίναν εικόνες
και αναμνήσεις που ποτέ δε θα χαθούν
δίπλα σου θα κουρνιάζω τους χειμώνες
θα νιώθεις τα φτερά να σε σκουντούν
Η αγάπη όλα τα κάνει να περνάνε
ποτέ της δε γνωρίζει χωρισμό
κι αν λίγο και οι δυο εμείς πονάμε
πάντα κοντά σου θα 'μαι, πάντα εγώ
Ανήσηχος μικρός και σκανταλιάρης
νευράκιας, αεικίνητος πετώ
θα σε ξανάβρω κάποτε να ξέρεις
στον ώμο σου και παλι θα σταθώ
Γιατί σ'αγάπησα κι εγώ πολύ
όπως μ'αγάπησες γλυκα κι εσύ
και δεν ξεχνώ, κι ας είμαι φτερωτός
ο έρωτας πως ειν' παντοτινός.
 
Τελευταία επεξεργασία:
συγκλονηστικο. ειναι η αληθεια. Παντα τα προσωπα τα πλασματα που ζησαμε μαζι και εφυγαν, για το δικο τους ταξιδι, παντα ειναι μαζι μας, και μας θελουν χαρουμενους. Οι εικονες εγειναν αναμνησεις. Γλυκες αναμνησεις σισσυ. Να εισαι καλα.
 
Απάντηση
Back
Top