ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ
Μετάλλαξη στα πουλιά είναι όταν αλλάζει από την φύση ο γεννότυπος του και αυτό εμείς αυτό το αντιλαμβανόμαστε στο φαινότυπο (αυτό που βλέπουμε), δηλαδή το χρώμα του πουλιού έχει αλλάξει και η εμφάνιση του δεν έχει τα χρώματα του αρχέγονου του είδους.
Η μετάλλαξη μεταφέρεται κληρονομικά, από γενιά σε γενιά. Ανάλογα που είναι η θέση των γονιδίων που κάνουν την μετάλλαξη εννοείται σε ποίο χρωμόσωμα είναι συνδεδεμένο, έχουμε δύο διαφορετικούς τύπους μετάλλαξης την φυλοσύνδετη μετάλλαξη και την αυτοσωματική. Οι πιο πολλές μεταλλάξεις είναι δεμένες με τα χρωματοσώματα X & Y που είναι υπεύθυνα για το φύλλο του πουλιού. Στις αυτοσωματικές μεταλλάξεις τα γονίδια της μετάλλαξης είναι δεμένα με τα υπόλοιπα ζευγάρια χρωματοσωμάτων, δηλαδή πλην του X & Y.
Έτσι βλέπουμε πως η βασική διαφορά των δύο μεταλλάξεων είναι ότι η φυλοσύνδετη έχει σχέση με το φύλλο, γι’αυτό ποτέ δεν μπορεί να είναι φορέας της μετάλλαξης το θηλυκό, είναι μόνο τα αρσενικά, τα θηλυκά έχουν την μετάλλαξη μόνο στο φαινότυπο. Ενώ στην αυτοσωματική μετάλλαξη μπορούν να είναι και τα θηλυκά και τα αρσενικά φορείς της μετάλλαξης.
Οι πιο πάνω μεταλλάξεις έχουν και επί μέρους χαρακτηριστικά όπως επικρατούσα ή υπολειπόμενη. Υπολειπόμενα γονίδια δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αν είναι παρόντα επικρατούντα γονίδια.
Τελικά έχουμε 4 διαφορετικά στοιχεία που παίζουν ρόλο στις μεταλλάξεις.
Οι μεταλλάξεις λοιπόν είναι:
Φυλοσύνδετη ή Αυτοσωματική
Επικρατούσα ή Υπολειπόμενη
Στις καρδερίνες λοιπόν συμβαίνουν τα εξής
Φυλοσύνδετες - υπολειπόμενες
Παστέλ, Αχάτης, Καφέ, Λουτίνο, Ιζαμπέλα (είναι μετάλλαξη από Αχάτη και Καφέ ), Σατινέ (είναι μετάλλαξη από Λουτίνο και Καφέ ).
Αυτοσωματική – υπολειπόμενη
Αλμπίνο, Ασπροκέφαλη, Οπάλ.
Αυτοσωματική – επικρατούσα.
Κίτρινο
Υπάρχουν ακόμα οι μεταλλάξεις Eύμο, Φαιό, Ασπρόλαιμο που είναι πολύ καινούργιες και ακόμη δεν ξέρουμε σίγουρα πως κληρονομούνται αυτές οι μεταλλάξεις.
Όλες οι παραπάνω μεταλλάξεις, όταν βρίσκονται στον φαινότυπο του πουλιού, είναι ορατές και μπορούμε να δούμε τα χρώματα της μετάλλαξης.
Alexandros
