Εγω πιστευω το ακριβως αντιθετο. Παλιοτερα οι ανθρωποι συντηρουνταν απο τα ζωα με καθε τροπο και τ σεβονταν πολυ περισσοτερο απο σημερα.
Ενας βοσκος ειχε 3-4 σκυλια να του φυλανε το κοπαδι, ηταν συνεργατες του. Δεν τα γρονθοκοπουσε γιατι ετσι ξυπνησε.
Πιανανε πουλακια να τα κανουν παστα να τα φανε. Και περνουσαν ολοκληρους χειμωνες απο αυτο. Δεν τα πιανανε να τα αποκεφαλισουν και να τα πεταξουν χωρις λογο σε σκουπιδοσακουλες (εχει γινει εκει που σας ειπα, με καρδερινες-φλωρους).
Δεν κατεβαζαανε φωλιες να φανε τα μωρα, γιατι του χρονου δε θα χαν πουλια να πιασουν να φανε.
Μεγαλωναν τα ζωα τους με συνεση, και ετρωγαν τα απαραιτητα. Γιατι ηταν προτιμοτερο να εχεις 10 κοτες, να φας τη μια, και οι αλλες 9 να σου κανουν αυγα, απο το να φας και τις 10.
Δε βασανιζαν αδιακριτως τα ζωα τους. Δε σκοτωναν για πλακα. Σεβονταν ολοκληρα κοπαδια με ζωντανα, γιατι απο αυτα ζουσαν.
Πλεον εχω την εντυπωση οτι εχουμε καταντησει ενα ανεκδοτο γενικα, με τους ανεγκεφαλους και απο τις 2 πλευρες. Και υπερβολικα κυνικοι, και υπερβολικα φιλοζωοι. Εχω φταασει προσωπικα σε σημειο να το σκεφτομαι πολυ, πριν πω οτι δεν αφηνω το σκυλο μου να ανεβει στο κρεβατι μου, γιατι θα μου "την πεσουν" οτι δεν τον αγαπω και δεν τον εχω μελος της οικογενειας μου. Ακουσον Ακουσον.
Γι αυτο λοιπον, ξανασκεφτειτε το ποτε ηταν καλυτερα. Εν μερει εχουμε προοδευσει ομως οχι γιατι εχουμε αλλαξει νοοτροπια (που τετοια τυχη) αλλα επειδη πλεον μπορουμε να μαθουμε αμεσως τι εγινε στο ταδε χωριο. Αν δε φοβοντουσαν την κατακραυγη θα συνεχιζαν να κανουν οτι ηθελαν.