Αυτό που είναι πιο διστακτικό είναι αυτό που σκέφτεσαι (σκεφτόσουν) να δώσεις στο φίλο σου;
Ρωτάω, γιατί όσο και αν φαίνεται υπερβολικό, οι παπαγάλοι είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι και οξυδερκείς και παρατηρούν τα πάντα. Μια μικρή διαφορά στην αντιμετώπισή του, μια διαφορετική στάση σώματος και τόνος ομιλίας, μπορεί να το κάνει να νιώσει ο παρίας της παρέας.
Παρατηρώ δύο μέρες τώρα που βγαίνουν ότι αφού ανέβουν στην οροφή του κλουβιου, μετά πετάνε στο πάτωμα και κοιτάνε έξω από το παράθυρο που είναι δίπλα στο κλουβί. Σκέφτηκα λοιπόν ότι πρέπει να βάλω κάτι εκεί για να μπορούν να κάθονται.
Αν μάθουν να βγαίνουν μόνα τους και να επιστρέφουν μόνα τους στο κλουβί... Πολύ πιο δύσκολα θα ανέβουν στο χέρι σου. Θα πρέπει να τα μάθεις ότι για να βγουν θα έχουν σα μέσο το χέρι σου που θα χρησιμοποιήσουν για την έξοδο τους. Η μη χρήση του χεριου θα έχει ως αποτέλεσμα να έχεις τελικά πιο ανεξάρτητα πουλιά στη παρέα σου, που θα βγαίνουν και θα πετούν στο χώρο χαρούμενα.Αυτό που μου άρεσε σήμερα είναι ότι βρήκαν μόνα τους τον τρόπο να επιστρέψουν στο κλουβί. Βέβαια θα βοηθήσω αγοράζοντας άλλη μια πατηθρα από σχοινί που θα συνεχίζει από την ήδη υπάρχουσα προς την οροφή του κλουβιου.
Με αργά βήματα και η προσπάθεια ξεκινάει όταν είναι μέσα στο κλουβί και πριν βγουν...Άντε να δω τώρα πως θα τα κάνω να έρχονται στο χέρι.
Καλησπέρα σας,
Έχω πολύ καιρό να σας γράψω λόγω μεγάλου φόρτου. Τελικά έδωσα τον αρσενικό στον άνθρωπο που ήταν να τον δώσω και είναι μια χαρά.
Τα πάμε αρκετά καλά αλλά δεν έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο λόγω του ότι δεν είχε πολύ χρόνο. Έχω αρχίσει και πάλι τις προσπάθειες να πλησιάσουμε. Το pied ενώ όταν είναι έξω από το κλουβί του δέχεται να ανέβει στο χέρι για να το βάλω μέσα, γενικά φοβάται πολύ. Έτσι και εγώ δεν την ζορίζω. Το pearl ενώ φοβάται πολύ το χέρι δείχνει ότι με προσπάθεια θα μπορέσω να το πλησιάσω. Τρώει από το χέρι μου όταν είναι έξω από το κλουβί και ανεβαίνει στο ξύλο για να το βάλω μέσα.
Έχω σοβαρό πρόβλημα με τους νυχτερινούς πανικούς του pied. Όλο χτυπάει και χάνει φτερά. Έχω δοκιμάσει και φωτάκι αλλά δεν βοηθάει. Δοκίμασα να τα σκεπάζω και να μην τα σκεπάζω. Το δωμάτιο που τα έχω δεν έχει φασαρία, ούτε μπαίνει κανείς(έτσι και αλλιώς μένω μόνος μου). Σκεφτείτε ότι είναι η δεύτερη κρεβατοκάμαρα του σπιτιού.
Ζάχο, γνωριζεις μήπως αν αυτό το θέμα νυχτερινού πανικού το έχουν και τα άγρια κοκατίλ που ζουν ελεύθερα ή αν πρόκειται για κάποιο χαρακτηριστικό που κληρονομήθηκε από κάποιες αρχικές εκτεοφικες σειρές;Δυστυχως τα κοκατιλ το εχουν αυτο! Αλλα πουλακι παραπανω κι αλλα λιγοτερο!
Ζάχο, γνωριζεις μήπως αν αυτό το θέμα νυχτερινού πανικού το έχουν και τα άγρια κοκατίλ που ζουν ελεύθερα ή αν πρόκειται για κάποιο χαρακτηριστικό που κληρονομήθηκε από κάποιες αρχικές εκτεοφικες σειρές;
Χρησιμοποιούμε τα απαραίτητα cookies για τη λειτουργία του ιστότοπου και προαιρετικά cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία της περιήγησή σας σε αυτόν.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες και διαμορφώστε τις προτιμήσεις σας