Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο υλικό φωλιάς για τα παραδείσια πουλια είναι ίνες κοκοφοίνικα. Βεβαια δεν ασχολούμαι τόσο πολλά χρονια με τα παραδείσια όπως εσείς, αλλα μέχρι στιγμής, δεν έχω βρει κάποια καλύτερη πρόταση για υλικό φωλιάς.
Οι ίνες κοκοφοίνικα είναι μακρύ μέχρι 25 εκατοστά λεπτές μαλακες ίνες που προέρχονται από το περίβλημα της καρύδας. Είναι υλικό που αποροθφάει την υγρασία και την κρατάει ζεστη της κρύες μέρες και επιτρέπει να αερίζεται καλά στις ζεστες μέρες του καλοκαιριού. Η φωλια από κοκοφοίνικα πάντα ανασαίνει και μυρίσει πιο λίγο.
Ακατάλληλα θεωρώ για τα παραδείσια κλοστές που δίνουμε στα καναρίνια. Όμως αν θα τα βρούν τα ζεμπράκια, τότε πάντα θα τα βάλουν μέσα στη φωλια. Κλωστές και βαμβάκι συχνά μπερδεύονται στα πόδια τους. Τις νήμες για καναρίνια μπορείτε να τα κόψετε σε κομμάτια 1,5-2 εκατοστά ώστε να μην είναι πολύ μακρύ. Η φωλια μονο απο νήμες δεν έχει παροχή αέρα και με πρώτες κουτσουλιές των μικρών κλείνει κάθε παροχή αέρα = μαζεύει υγρασία = βακτήρια, μύκητες = αρρώστια.
Σαν καλή και φτηνή λύση θεωρώ αποξεραμένα χορταράκια. Είναι πολύ καλο υλικό φωλιάς ειδικά αν έχετε δυνατότητα να μαζεύεται αγρια χορταράκια μακρυά από το αυτοκινητόδρομο. Να τα απλώσετε στο ήλιο για μερικές μέρες μέχρι να ξεραθούν και είναι έτοιμο!
Χορταράκια για κουνέλια είναι κι αυτή μια λύση (όμως εκεί συχνά είναι πολύ μεγάλα και χοντρά χόρτα που δεν κάνουν για μικρά πουλάκια. Αλλα πολύ άνετα μπορείτε να επιλέξετε μια χούφτα λεπτά χορταράκια για τα πουλια σας.
Η ιδέα είναι να δώσουμε στα πουλια μας το υλικό φωλιάς το οποιο είναι πιο κοντά σε αυτό που χρησιμοποιούν στη φύση. Το ότι ένα ζεμπράκι μπορεί να χτίσει τη φωλια από πευκοβελόνες δεν έχω αμφιβολία. Τα δικά μου χτίζουν φωλια και από κομμάτια εφημερίδας. Τα πουλια θα πάρουν το υλικό που θα τους προτείνεται. Στην αιχμαλωσια δεν έχουν άλλη επιλογή. Το θέμα είναι να χτίσουν τη φωλια για να προστατεύονται τα μικρά. Για να είναι άνετη, βολική, υγιεινή και σωστή στα ματια τον πουλιών.
Πιστεύω η σωστή λύση είναι να μπορούμε να τους παρέχουμε τουλάχιστον 4-5 υλικά. Χορταράκια, ίνες κοκοφοίνικα, πευκοβελόνες, πούπουλα κτλ. Τα μαλακα υλικά συνήθως τα βάζουν τελευταία για να γίνει πιο μαλακό το πάτο της φωλιάς.
Στις μικρές ζευγαρωστρες ίσος είναι λίγο δύσκολο να προτείνουμε στα πουλια μας τόσο μεγάλη ποικιλία από υλικά, αλλα στις μεγάλες εξωτερικές κλούβες το θεωρώ αναγκαίο να τους έχουμε ποικιλία επιλογων. Ειδικά αν έχουμε πολλά είδη παραδείσιων σε μια κλούβα. Τα ζεμπρακια (από τη μικρή μου εμπειρία) περνούν ότι τους προτείνεις, και ποτε δεν κολλάνε σε κάτι καινούριο.