Γενικά Ο Έρως δυστυχώς πέθανε

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης eva vrs
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

eva vrs

PB Known Member
Εγγραφή
18 Νοε 2015
Μηνύματα
3.476
Παιδια,
Πήγα να ελέγξω τα καναρίνια μου όπως κάθε μέρα να δω αν όλα είναι καλά και είδα τον Έρως στον πάτο του κλουβιού.Αυτό ήταν πέθανε.
Δεν μπορώ να το πιστέψω. Είμαι χίλια κομμάτια.
Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως πέρασε τις δυο ομορφότερες μέρες της ζωής του μαζί μου.
Έφυγε ευτυχισμένο...
Δεν είμαι σε θέση να πω τίποτα άλλο.
 
Κρίμα Εύη, στο τσάκ ήταν να το προλάβεις, είχες δίκιο που ανησυχούσες.
Όσο μπόρεσες έκανες ότι καλύτερο γινόταν.
Πρόσεχε τώρα τα χέρια σου και τα σκεύη μην τυχόν είχε κάτι μεταδοτικό και για τα άλλα σου πουλάκια.
Λυπάμαι.
 
Κρίμα Εύη, στο τσάκ ήταν να το προλάβεις, είχες δίκιο που ανησυχούσες.
Όσο μπόρεσες έκανες ότι καλύτερο γινόταν.
Πρόσεχε τώρα τα χέρια σου και τα σκεύη μην τυχόν είχε κάτι μεταδοτικό και για τα άλλα σου πουλάκια.
Λυπάμαι.
Έκανα λες;
Ναι προσέχω. Θα τα κάνω όλα απολύμανση αν και το κλουβί θα το πετάξω έτσι κι αλλιώς θα το πετούσα και θα αγόραζα άλλο.
Εγώ να δεις πως λυπάμαι...
 
Λυπάμαι για την εξέλιξη...
Κρίμα για το φιλαράκι μας...
Η παθολογική πτερόρροια όπως συζητήθηκε εδώ https://community.petbirds.gr/threads/Καναρίνι-με-παθολογική-πτερόρροια.28460/ ήταν σύμπτωμα κάποιας ασθένειας ή αδυναμίας του πτηνού που τελικά κατέληξε χωρίς να μπορέσεις να του δώσεις κάποια βοήθεια.
 
Δυστυχώς.
Και φαινόταν τόσο καλά το πρωί.
Απίστευτο.
 
Δεν περίμενα να γίνει κάτι τέτοιο.
Τώρα ναι, είναι αργά. Έφυγε. Τουλάχιστον
Ηρέμησε απο οτι και αν είχε.
 
Αχ, Εύα... Ειναι κάποιες φορες που ο χρόνος πίσω δεν γυρνά και τα σημάδια ήταν εκεί κι εμείς μαζί, μα δεν τα βλέπαμε, δεν θα μπορούσαμε να τα αντιληφθούμε γιατι ελπίζαμε, ελπίσαμε σε ενα καλύτερο αυριο.

Λυπαμαι τόσο πολύ
 
Κρίμα. Εύα αν σου αρέσει κάποιο από τα καναρίνια μου εγώ προσφέρομαι να σου χαρίσω ένα σίγουρα δεν θα είναι ο Έρως αλλά ίσως να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις λίγο ποιο εύκολα.
 
Γιάννη @ianos δυστυχώς ναι δεν γυρνάει πίσω ούτε ο χρόνος ούτε το πουλί.
@nikosk1 σ'ευχαριστώ πολύ Νίκο να είσαι καλά αλλά κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσα ποτέ να δεχτώ.
Πραγματικά σας ευχαριστώ όλους μέσα απ'την καρδιά μου.
Να είστε όλοι καλά. 🙂
 
Αγαπητή μου Εύα, λυπήθηκα πολύ για τον ξαφνικό χαμό του καναρινιού σου. Πίστευα ότι θα τα κατάφερνε δίπλα σου και θα ζούσε! Πολύ κρίμα...

Θα πρέπει, όμως, να νιώθεις περήφανη για τον εαυτό σου, καθώς για αυτές τις έστω δύο ημέρες, πήρες το φτερωτό αυτό πλασματάκι από την μιζέρια του και το έκανες ευτυχισμένο! Και χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που κάνουν το καλύτερο δυνατόν για τα ζώα! Σε συγχαίρω!
Λυπάμαι πολύ και πάλι και εύχομαι να το ξεπεράσεις γρήγορα!
 
Αγαπητή μου Εύα, λυπήθηκα πολύ για τον ξαφνικό χαμό του καναρινιού σου. Πίστευα ότι θα τα κατάφερνε δίπλα σου και θα ζούσε! Πολύ κρίμα...

Θα πρέπει, όμως, να νιώθεις περήφανη για τον εαυτό σου, καθώς για αυτές τις έστω δύο ημέρες, πήρες το φτερωτό αυτό πλασματάκι από την μιζέρια του και το έκανες ευτυχισμένο! Και χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που κάνουν το καλύτερο δυνατόν για τα ζώα! Σε συγχαίρω!
Λυπάμαι πολύ και πάλι και εύχομαι να το ξεπεράσεις γρήγορα!
Σ'ευχαριστώ παρά πολυυ για τα καλά σου λόγια Αμβρόσιε!
Να'σαι καλά. 🙂
 
Λυπάμαι. Ειλικρινά δεν το περίμενα. Η φωτογραφία που ανέβασες δεν έδειχνε ένα άρρωστο πουλί. Χθες το κράταγες στο χέρι σου και εκείνο κελαηδούσε. Δεν ξέρω για ποια σημάδια μιλάει ο Γιάννης @ianos ότι μας έδειξε και εμείς δε τα είδαμε μέσα σε δύο μέρες. Σίγουρα δεν ήταν στα καλύτερα του, αλλά δε νομίζω κάνεις μας σύμφωνα με τις περιγραφές της Εύας να πίστευε ότι θα φύγει τόσο σύντομα. Δυστυχώς δε μπορέσαμε να το βοηθήσουμε, ο χρόνος μας νίκησε. Καλό του ταξίδι!
 
Παναγιώτα δεν υπήρχε καμία μομφή σε ο,τι έγραψα παραπάνω, ούτε θεωρω οτι μπορούσαμε να καταλάβουμε κάτι με έναν λογικό τροπο. Η αλήθεια ειναι οτι το πουλακι καθόταν για καμπόσο φουσκωμένο, ίσως και με δύσπνοια κάποιες στιγμές, αυτά ήταν τα μοναδικά εμφανή σημεία που δεν θα μπορούσαμε και δεν μπορέσαμε να ερμηνεύσουμε σωστά. Αλλά αυτο που εννοώ ειναι οτι εγώ προσωπικά εγώ, όταν διάβασα οτι το πουλακι κελαιδήσει στο χέρι σ Εύας φρικαρω και με έζωσαν τα φίδια. Δεν ξερω γιατί, αλλά μου δημιουργήθηκε ενα πολυ δυσοίωνο συναίσθημα, αλλά φυσικά δεν θα μπορούσα να πω κάτι και εδώ που τα λέμε ούτε καν έδωσα σε αυτην την αίσθηση παραπάνω σημασία. Σκέφτηκα οτι τα πουλιά πεθαίνουν πεθαίνουν κελαιδώντας, κάτι το οποίο υποτίθεται οτι ισχύει για το μαυρο κύκνο της Αυστραλίας, ενώ δεν ειναι καθόλου έτσι, απλως ενας τηλεοπτικός τίτλος.
Αυτά.
 
Back
Top