Γενικά Παραδείγματα-στοιχεία του ιδιαίτερου χαρακτήρα των Parrotlets

[Sissy]

Παίρνοντας αφορμή από το θέμα της Εύας eva vrs Πληγή στο κεφάλι από δάγκωμα
αλλά και το δικό μου Το μικρο μου Parrotlet forpus pacific θέλω να επισημάνω κάποια ποστ τα οποία δείχνουν τον νευρικό και εριστικό χαρακτήρα αυτών των μικρών (σαν καναρίνι) και τρισχαριτωμένων σε εμφάνιση παπαγάλων.
Εκτός της μεγάλης νοημοσύνης και των απαιτήσεων μεγάλου μεγέθους παπαγάλου, θα πρέπει ο μελλοντικός ιδιοκτήτης τους να ενημερωθεί
και για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους...
Γι΄αυτό το λόγο λοιπόν παραθέτω κομμάτια συζητήσεων, οι οποίες πιστεύω πως συμβάλουν στο προφίλ αυτών των πουλιών.

'Όποιος κάτοχος θέλει να συμπληρώσει-συμμετέχει στο θέμα, με χαρά θα συζητήσουμε τις εμπειρίες και τις απόψεις του...

. Και μετα τα... φιλια και τα γλυκολογα, να κι'ενας (σημερινος) καβγας, για να δειτε ολες τις πτυχες του χαρακτηρα μας!

τι τσιτες είναι αυτές;

Πω πω νευρο αυτο το πουλι ακομα και την ωρα του παιχνιδιου νευροσπαστο ή αλλιως πολυ εκδηλωτικο

μα δεν παίζει... Τα νευράκια του ξεσπάει στη καμπάνα:D

Όταν πάω να κλείσω το πορτάκι του κλουβιού 9 στις 10 φορές ακολουθούν... Νεύρααα!:D (μου ξεσηκώνει και τον Κάρλο, ο οποίος είναι τόσο ήρεμος!)

άλλοι πριν την επίθεση φώναζαν ''Αέρα'' το Μαριόνι φωνάζει ''Αξίζω!''

Μαγκιές αλλά από απόσταση...

Δεν λογαριάζουν τίποτα και δεν έχουν πρόβλημα να τα βάλουν με οποιοδήποτε μέγεθος και είδος!

Τόσους μήνες πλάι πλάι στην ζευγαρώστρα ο Μάριος με την Lida μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν!
Κάποιες φορές βγάζω το χώρισμα για λίγα λεπτά και τους παρακολουθώ, συνήθως αυτός κατεβαίνει τον πάτο του κλουβιού και αυτή κάνει ήρεμα μικρές βόλτες στο χώρο της δικής του πλευράς.
Χθες λοιπόν έβγαλα το χώρισμα και κάθισα (ως συνήθως) στα 3-4 μέτρα μακριά τους ώστε να τους παρακολουθώ.
Ο Μάριος παραδόξως δεν κατέβηκε κάτω αλλά παρέμεινε στο ψηλότερο σημείο της πλευράς του, το οποίο βρίσκεται κοντά στην κούνια του. Έδειχνε ήρεμος και για να πω την αλήθεια, μου φάνηκε παράξενα ευχάριστη η αντιμετώπιση του.
Η μικρή αμέσως πήγε προς τον χώρο του και μια και δυο ανέβηκε στην κούνια του... Ε! αυτό ήταν! Έγινε το έλα να δεις σε δευτερόλεπτα!
Μέχρι να σηκωθώ για να τους χωρίσω το Μαριόνι είχε ελαφρά (ευτυχώς) τραυματιστεί...

Πριν κάνα δύο ώρες τα παπαγαλάκια μου (παροτλετ) εκεί που έπαιζαν ήσυχα άρχισαν να μαλώνουν...
Η ελινα μου είναι πολύ νευρικια τον τελευταίο καιρό... Τα έχω βάλει φωλιά... Έχει ελαφρώς φουσκομενη κοιλιτσα και αμαρα... Και τέλος παντων ο Ντανιελ την τσιμπησε στο κεφαλι.

Αυτά φοβάμαι με αυτά τα διαολια.
Περαστικά εύχομαι.
Τι θα κάνεις τώρα; Θα τα αφήσεις μαζί;

. Έχουμε στην Άγκυρα έναν καταπληκτικό εκτροφέα παρροτλετ. Τους τελευταίους 5 μήνες ανέβασε δύο φορες φωτογραφίες σκοτωμένων από καυγά πτηνών. Και στις δύο περιπτώσεις έγραφε ότι επρόκειτο για πολύ αγαπημένα ζευγάρια που ήταν πολλά χρόνια μαζί. Είναι να μην φοβάσαι;

Εγώ κορίτσια δεν αποφάσισα ποτέ να ενώσω κανένα από αυτά τα πουλιά, με όλα όσα ζούσα, έβλεπα και άκουγα.

Ίσα ίσα αναγκάστηκα (μετά από μήνες) να χωρίσω τον Πέπερ και την Λήδα (που είχε για μήνες ενώσει η Ελένη).
Και τώρα ακόμα όταν συναντιούνται εκτός κλουβιού, ο ένας κυνηγάει τον άλλο και πολλές φορές πέφτουν
( ''αγκαλιασμένα'' ) στο δάπεδο, την ώρα που ραμφίζονται και κάνουν αλληλεπιθέσεις...

Και ο δικός μου εκτροφέας μου είχε αναφέρει πως ζευγάρια του είχαν άσχημο τέλος, παρότι υπήρξαν αγαπημένα και καλοί γονείς...
Είναι τόσο νευρικά και εριστικά πουλιά (όλα όσα πέρασαν από τα χέρια μου, εκτός του Κάρλο).

Συμβουλεύουμε μελλοντικούς ή νέους κατόχους πως τα συγκεκριμένα αν και μικρά σε μέγεθος, έχουν ανάγκες μεγάλων παπαγάλων αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.
Η γνώμη μου είναι πως εκτός των αναγκών τους, πρέπει να τονίζουμε πως:
Έχουμε να κάνουμε με πουλιά τα οποία έχουν ιδιαιτερότητες, είναι νευρικά, με πολύ έντονους χαρακτήρες έτοιμα την κάθε στιγμή να τραυματίσουν ή να τραυματιστούν (το λιγότερο)...

Δυστυχώς είναι ακριβώς έτσι όπως τα λες.
Το λέω συνέχεια για τον Σαχαμπ και κοντεύω να γίνω γραφική. Πολύ δύσκολα και πολύ νευρικά πουλιά. Ο δικός μου δεν φεύγει λεπτό μακριά μου όμως είναι ικανός να μου επιτεθεί ανά πάσα στιγμή τις τελευταίες μέρες. Και όσο μεγαλώνει γίνεται όλο και πιο νευρικός. Θέλω αυτές τις μέρες να βγάλω έξω και τη μικρή και φοβάμαι ακόμη και στο ίδιο δωμάτιο να τα αφήσω μαζί. Απορώ πως είναι δυνατόν τόσο μικρά και χαριτωμένα πτηνά να είναι τόσο διαβολεμενα

Πρόκειται για...διαταραγμένα πουλάκια... Το μέγεθος και η χάρη τους, ξεγελά...
Αν οι μεγάλοι σε μέγεθος παπαγάλοι είχαν ανάλογες αντιδράσεις, θα... Θρηνούσαμε (και ανθρώπινα) θύματα!
( Όλα εν Σοφία...)

Και τώρα ακόμα όταν συναντιούνται εκτός κλουβιού, ο ένας κυνηγάει τον άλλο και πολλές φορές πέφτουν
( ''αγκαλιασμένα'' ) στο δάπεδο, την ώρα που ραμφίζονται και κάνουν αλληλεπιθέσεις...

Το έχουν κάνει και αυτό εκτός κλουβιού και 'μπήκα ανάμεσα τους'για να τους χωρίσω .

Τα δικά μου και τα δύο είναι νευρικά αλλά πιο πολύ ο Ντανιέλ...
Και αυτή είναι η τρίτη φορά που 'επιτίθεται ' άσχημα...
Η πρώτη Ήταν που τη δάγκωσε στο πόδι... (το ανεφερα προχθές σε ένα θέμα κάποιου) τη δεύτερη φορά πάλι, τα είχα εκτός και ήταν και τα δύο πάνω μου... Εγω καθόμουν στο κρεβάτι μου και ακουμπούσα το χέρι πάνω στο ξύλο του κρεβατιού... Η Ελινα καθόταν πανω στον καρπό μου και ο Ντανιέλ πάνω στον ώμο μου...
Και στα ξαφνικά δεν ξέρω τι τον έπιασε ήρθε και με δάγκωσε στα χείλια και μετά πήγε να δαγκώσει την Ελινα, αλλα την είχα προλάβει τοτε. Σήμερα δεν πρόλαβα δυστυχώς...
Άλλο πουλί γίνεται όταν νευριάζει... Όταν ήταν μικρός δεν είχε τέτοια συμπεριφορά.

 

[ζιζι]

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10216093216137526&id=1063640055

Να προσθέσω κι εγώ το παρακάτω βιντεάκι του Σαχαμπ. Ενώ είναι μέσα στην τρελή χαρά ξαφνικά τρελαίνεται. Θα έλεγα ότι στο βίντεο φαίνεται μια από τις πιο "χαλαρες" στιγμές του όταν νευριάζει. Όταν πηγαίνει δεξιά, κυνηγάει το χέρι μου. Κλείνοντας τον 7ο μήνα έγινε ακόμη πιο νευρικός. Εκεί που δεν το περιμένω αρχίζει να κυνηγάει τα χέρια μου και με αρπάζει απ'οπου βρει. Μετά από πέντε λεπτά μεταμορφώνεται πάλι στο αγγελούδι που ήταν όταν ήταν μικρός!

 

[zack27]

Ευχαριστουμε!

 

[Tony Forpus]

Με το μαλακο κοριτσια, ειμαστε κι εμεις οι wannabe μπαμπαδες εδω :)

Ευχαριστουμε για τις πληροφοριες!

 

[ζιζι]

Με το μαλακο κοριτσια, ειμαστε κι εμεις οι wannabe μπαμπαδες εδω :)

Ευχαριστουμε για τις πληροφοριες!

Θα εισαι προετοιμασμένος ψυχολογικά

 

[Sissy]

Με το μαλακο κοριτσια, ειμαστε κι εμεις οι wannabe μπαμπαδες εδω :)

Ευχαριστουμε για τις πληροφοριες!

Για να πω την αλήθεια Αντώνη, εσένα σκεφτόμουν ανοίγοντας το θέμα
Στο έχω ξαναπεί... Θα μπλέξεις!

 

[Omorfoulis]

Εντάξει μωρέ... επειδή είμαι κι εγώ κάπως έτσι νευρική να το πω,υπερκινητική να το πω. Τα θεωρώ φυσιολογικά ξεσπάσματα σε κάτι που δεν τους αρέσει όπως κάνουμε κι εμείς.

 

[Φοίβος]

Μου θυμίζουν τον δράκουλα (Τζόι). Αυτά λόγω μεγέθους τα λες δρακουλάκια ή μάλλον δρακουλίνια!

 

[ζιζι]

δρακουλίνια

με πέθανες

Πέρα από την πλάκα, πριν μερικές ημέρες προσπαθώντας να βρω τρόπο να του βάλω τροφή μέσα στο κλουβί (ξέχασα να το κάνω όσο ήταν έξω από το κλουβί. Μέγα λάθος! Που το είχα το μυαλό μου; ), θυμήθηκα όσα μας έχεις αναφέρει για τον δρακουλα σου

 

[takis1964]

Οποτε θεωρουνται ευξαπτα κυκλοθυμικα σαν χαρακτηρα

 

[Sissy]

Μου θυμίζουν τον δράκουλα (Τζόι). Αυτά λόγω μεγέθους τα λες δρακουλάκια ή μάλλον δρακουλίνια!

και η κλασσική φωτογραφία του Μάριου
.όπως και να τ΄αποκαλέσεις το αποτέλεσμα είναι ένα! Διψάνε για αίμα!

Λες και γνώριζε για τη σημερινή συζήτηση χθες ο Πέπερ και μου (ξανά) έκοψε δαγκωνιά στο λαιμό! Ύπουλος τύπος, εκεί που κάθεται στον ώμο, ψάχνει ανάμεσα στα μαλλιά μου για... Κρεατάκι (παιδιά ούτε όταν κόντεψε να μου ανοίξει τρύπα στη μύτη το μαριόνι δεν πόνεσα τόσο)

 

[fortunatos]

Είχα δει μερικά σε μια έκθεση στο Περιστέρι και πραγματικά μου είχε κάνει εντύπωση πόσο αεικίνητα ήταν και τι ακροβατικά έκαναν στο κλουβάκι. Σα σβούρες :)

 

[ζιζι]

και η κλασσική φωτογραφία του Μάριου
View attachment 62936.όπως και να τ΄αποκαλέσεις το αποτέλεσμα είναι ένα! Διψάνε για αίμα!

Λες και γνώριζε για τη σημερινή συζήτηση χθες ο Πέπερ και μου (ξανά) έκοψε δαγκωνιά στο λαιμό! Ύπουλος τύπος, εκεί που κάθεται στον ώμο, ψάχνει ανάμεσα στα μαλλιά μου για... Κρεατάκι (παιδιά ούτε όταν κόντεψε να μου ανοίξει τρύπα στη μύτη το μαριόνι δεν πόνεσα τόσο)

Να και η σύζυγος του Δράκουλα
Λες και βγήκε από θρίλερ

 

[Omorfoulis]

Να και το μικρότερο δρακουλακι...

 

[ζιζι]

Να και το μικρότερο δρακουλακι...View attachment 62938

Όχι και δρακουλακι. Αυτό είναι σαν αγγελούδι Βάσω μου

 

[Omorfoulis]

Όχι και δρακουλακι. Αυτό είναι σαν αγγελούδι Βάσω μου

Εεε είναι μικρό ακόμα...δρακουλινακι.

 

[ζιζι]

Εεε είναι μικρό

Έχεις δίκιο. Και ο δικός μου σε αυτή τη φάση αγγελούδι ήταν. Τα πρώτα νευρακια εμφανίστηκαν σε εμάς λίγο αφότου άρχισε η πτερορροια. Μετά σταδιακά τα νεύρα επανήλθαν σε φυσιολογικά επίπεδα και λίγο αφότου έκλεισε τον έβδομο μήνα έγινε πολύ νευρικός και πολύ επιθετικός. Κρατάω ημερολόγιο για να δω αν και η μικρή στην ηλικία του θα έχει τις ίδιες διακυμάνσεις στη συμπεριφορά της. Σημειωνε κι εσύ μήπως και βγάλουμε καμιά άκρη.

 

[Sissy]

Όχι και δρακουλακι. Αυτό είναι σαν αγγελούδι Βάσω μου

Εεε είναι μικρό ακόμα...δρακουλινακι.

Βάσω. Καλομελέτα, θα μεγαλώσει και θα μας πεις τα νέα!

 

[Omorfoulis]

Έχεις δίκιο. Και ο δικός μου σε αυτή τη φάση αγγελούδι ήταν. Τα πρώτα νευρακια εμφανίστηκαν σε εμάς λίγο αφότου άρχισε η πτερορροια. Μετά σταδιακά τα νεύρα επανήλθαν σε φυσιολογικά επίπεδα και λίγο αφότου έκλεισε τον έβδομο μήνα έγινε πολύ νευρικός και πολύ επιθετικός. Κρατάω ημερολόγιο για να δω αν και η μικρή στην ηλικία του θα έχει τις ίδιες διακυμάνσεις στη συμπεριφορά της. Σημειωνε κι εσύ μήπως και βγάλουμε καμιά άκρη.

Εμένα περνάει τωρα πτερορροια έβγαλε και καρφακια τα οποία μετου τα καθαρίζω με τα νύχια μου απαλά.. Το μόνο που μου κάνει είναι ένα ελαφρύ τσίμπημα και τριβευ στο δάχτυλο μου για να συνεχίσω, δεν έχει ως τώρα επιθετικές τάσεις σε κανέναν μας
[automerge]1557069766[/automerge]

Βάσω. Καλομελέτα, θα μεγαλώσει και θα μας πεις τα νέα!

Σίσσυ μην μου λες τέτοια.δεν μπορώ να φανταστώ το μικρό μου αγγελούδι σαν δρακουλακι. Μήπως θα είναι η εξαίρεση;

 

[ErnestoTheParrotlet]

Τυπικά πάρροτλετ.
Τα αρσενικά είναι περισσότερο μπελάδες καθώς μια με τις κάψες τους, μια με τα νεύρα τους, μια με τη νύστα τους εχουν ενα σωρο "λόγους" να αρχίσουν να τσιρίζουν και να τσιμπάνε στα καλά καθούμενα.
Από την άλλη τα κοριτσάκια αν και πιο χαδιάρικα και ας το πούμε "χαριτωμένα" έτσι και σε δαγκώσουνε χρειάζεσαι στρατιωτικό χειρουργείο για να επανέλθεις.
Η μικρή δεν έχει τόσα ξεσπάσματα αλλά όταν θέλει να τη χαϊδέψω έρχεται και μου κόβει μια περήφανη δαγκωνιά που θα τη ζήλευε και όρνεο. Προσπαθούμε να της κόψουμε τη συνήθεια. Αν δεν τα καταφέρουμε θα χρειαστούμε το χέρι του Τζέιμι Λάνιστερ από το GoT.

Ο Ερνέστο είναι η αποθέωση της κυκλοθυμίας. Εκεί που σου τρίβεται και τον χαϊδεύεις ξαφνικά σηκώνει την κεφάλα σου τραβάει μια δαγκωνιά και φεύγει... Παρεξηγημένος λες και τον χάιδευες με το ζόρι. Μετά από λίγο σου βάζει και τις φωνές.

Ετσι όμορφα περνάμε στις παροτλετοοικογένειες