Γενικά Ποιο ιθαγενές θα ήταν καλύτερο για αρχάριο;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Ace21
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Ace21

PB New Member
Εγγραφή
27 Δεκ 2017
Μηνύματα
350
Πόλη
Μυτιλήνη
Καλησπέρα στην παρέα, θα ήθελα να συζητήσουμε ποιο ιθαγενές θα ήταν καλύτερο για να ξεκινήσει κάποιος την προσπάθεια. Μου αρέσει πολύ ο φλώρος, εννοείται και η καρδερίνα την οποία όμως τη θεωρώ απαιτητική. Σκέφτομαι και το φανετάκι, το οποίο είναι όμορφο και απ΄ όσο ξέρω ήρεμο, ενώ αν δεν κάνω λάθος δίνει 100% γόνιμα αρσενικά φανετοκάναρα. Να δούμε λίγο τη συμπεριφορά των πτηνών, τι χώρο χρειάζεται για να ζήσουν, διατροφές κλπ. Μάλλον για ζευγαράκι πάμε αλλά το βλέπουμε στην πορεία.
Επίσης για να μην συζητάμε στον αέρα, αν κάποιος ενδιαφέρεται να πουλήσει θα με ενδιέφερε να το ξέρω αφού εδώ δεν έχω κάποιον γνωστό που να εκτρέφει αμιγώς ιθαγενή πτηνά.
Ακούω τις απόψεις σας!
 
Κατά τη γνώμη μου κανένα από τα ιθαγενή που προανέφερες δεν κάνει για αρχάριο...
Όλα χρειάζονται βαθιά γνώση των καταστάσεων και κυρίως των απαιτήσεων του κάθε είδους.
Συνδυαστικά με τις "μεγάλες" τιμές και τη δυσκολία εύρεσης των κατάλληλων πτηνών.. καλά θα κάνει ο επίδοξος εκτροφέας να ξανασκεφτεί πολύ πιο σοβαρά την απόφαση να πάρει κάποιο από τα ιθαγενή εκτροφής.
Σκέφτομαι και το φανετάκι,
Που θα το βρεις αυτό?
 
Ξέρω ότι τα αρχάρια είναι πιο απαιτητικά από τα καναρινάκια, έχω διαβάσει αρκετά και πιστεύω σιγά σιγά θα τα βρω. Όσον αφορά τα φανετάκια, έχω δει πως κάποιοι από εδώ εκτρέφουν. Κουβέντα κάνουμε, να δούμε τις δυσκολίες, το κόστος, τα συν τα πλην και αν καταλήξουμε κάπου, καλώς!
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εχοντας εμπειρια απο 2 ειδη ιθαγενων (λουγαρα-καρδερινες) ενιωσα οτι ηταν εξισου απαιτητικα παρ οτι τα λουγαρα τεινουν να ειναι πιο κοινωνικα.

Οταν ομως μιλαμε για την αναπαραγωγικη περιοδο προκυπτουν τα ιδια προβληματα χρειαζονται χωρο, σπανε αυγα, μπορει να μην ταισουν μωρα, να πεταξουν μωρα, να σταματησουν την επωαση, να σταματησουν το ταισμα, να κανουν αυγα στον πατο και ενα σωρο αλλα θεματα.

Εγω δεν θα σε απετρεπτα απο το να ασχοληθεις ετσι κι αλλιως ολοι καπως μπαινουμε στο χωρο των ιθαγενων χωρις παντα να εχουμε πολυ εμπειρια. Αλλα δεν πιστευω οτι υπαρχουν καποια πιο ευκολα ιθαγενη απο τ αλλα. Δηλαδη φανετο καρδερινα και λουγαρο θα τα εβαζα στα ιδια επιπεδα δυσκολιας, για το φλωρο δεν ξερω να πω.
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγώ αυτό δεν το καταλαβαίνω. Τα ιθαγενή έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και κάποιες ιδιαιτεροτητες, εντάξει μέχρι εδώ. Αλλά αν δεν ασχοληθεί κάποιος αρχάριος, πώς στη συνέχεια θα γίνει έμπειρος; Θέλω να πω όλοι στην αρχή αρχάριοι δεν ήταν;
 
λλά αν δεν ασχοληθεί κάποιος αρχάριος, πώς στη συνέχεια θα γίνει έμπειρος;
Όχι όμως ρισκάροντας τις ζωές τους...
Είναι πολύ δύσκολο να τα κρατήσεις αρχικά ζωντανά τα ιθαγενή.
 
Όχι όμως ρισκάροντας τις ζωές τους...
Είναι πολύ δύσκολο να τα κρατήσεις αρχικά ζωντανά τα ιθαγενή.
Το κατανοώ απόλυτα αυτό που λέτε. Αλλά όλοι όσοι εκτρέφουν σήμερα ιθαγενή δεν πήραν κάποτε αυτό το ρίσκο;
 
Όχι όμως ρισκάροντας τις ζωές τους...
Είναι πολύ δύσκολο να τα κρατήσεις αρχικά ζωντανά τα ιθαγενή.

Μην ανησυχείς κύριε Γιάννη, τίποτα δεν θα ρισκάρουμε. Ούτε λεφτά για πέταμα έχουμε, ούτε όρεξη για στεναχωριες. Κουβέντα κάνουμε και θα δούμε τι θα προκύψει. Για να πάρω γνώμες και εμπειρίες το άνοιξα το θέμα. :)
 
Δεν εκτρέφω ιθαγενή, και δεν έχω καμία εμπειρία πάνω σε αυτόν τον τομέα. Αλλά λες ότι διάβασες, και προφανώς αν ξεκινήσεις, θα συνεχίσεις να διαβάζεις και γενικότερα να ενημερώνεσαι και με άλλους τρόπους.
Επομένως, εφόσον τα ιθαγενή πάνω - κάτω έχουν τον ίδιο βαθμό δυσκολίας όπως λέει ο Φίλιππος, θα σου προτείνω να ξεκινήσεις με το είδος που θα βρεις πιο εύκολα από εκτροφέα, αρκεί ο εκτροφέας να είναι και αξιόπιστος. Επίσης, κάτι που στη θέση σου θα έβαζα σαν κριτήριο είναι το ποιό είδος αρέσει περισσότερο σε εμένα, και τέλος, αν θα μπορούσα να το υπολογίσω ή να το εκτιμήσω κάπως, πόσες γενεές πίσω πάει το πουλί που θα πάρω με προγόνους σε αιχμαλωσία - εκτροφή το οποίο καταδεικνύει όχι μόνο την εμπειρία του εκτροφέα, αλλά και την αναπαραγωγική δεινότητα / ικανότητα σε αιχμαλωσία της συγκεκριμένης γραμμής.
Να προσθέσω και κάτι ακόμη... Προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ να παράξω ούτε ένα υβρίδιο που να είναι στείρο. Με άλλα λόγια, δεν θα μου αρκούσε να έχω πχ αρσενικά υβρίδια 100% γόνιμα, αν υπήρχαν πιθανότητες κάποια από τα θηλυκά αδέρφια τους να είναι στείρα.
 
Για να πάρω γνώμες και εμπειρίες το άνοιξα το θέμα
Και καλά έκανες Σταύρο. Ο Γιάννης λέει απλώς την άποψη του, δεν αναφέρεται στο λόγο που άνοιξες το θέμα. Είναι ενδιαφέρον, μην έχεις κάποια ανησυχία γι' αυτό.
 
Σταυρο αν αντεχεις τις στεναχωριες προχωρα το και πεσε στα βαθια.

Θα χρειαστεί χρονος, χρημα,υπομονη, ψυχικες αντοχες, χρημα και χρημα 😛

Σε διαφορετικη περιπτωση οπως ειπε και ο Φίλιππος τα λουγαρα ειναι μια πιο χαλαρή αρχη.
 
Σταυρο για μενα προχωρα με αναπαραγωγη ιθαγενων παρολο της δυσκολιες! Και προβληματα θα εχεις και στεναχωριες αλλα σιγα σιγα θα μπεις στο πνευμα και με αγαπη και παρατηρητικοτητα καθε χρονο θα γινεσαι και καλυτερος! Οσον αφορα ποιο ειδος ειναι πιο ευκολο επειδη εχω ασχοληθει ο φλωρος για μενα ειναι το πιο ευκολο μετα το λουγαρο και μετα φανετο και καρδερινα. Το φανετο αν και εκτροφης να ξερεις δεν ημερευει ευκολα! Ειναι ο χαρακτηρας του ετσι!
 
Το θέμα παιδιά είναι πως δεν βρίσκεις εύκολα. Στον Πειραιά που ήμουν πριν λίγες μέρες ρώτησα σε ένα pet αν έχει ιθαγενή. Μου λέει έλα μέσα. Πάω είχε 2 κλούβες η μία απ ότι μου είπε καρδερίνες αυγουστιανές (κάπως έτσι) και η άλλη διάφορα άλλα. 30 οι καρδερίνες, 15 τα άλλα. Το φτέρωμά τους ήταν χάλια, και δεν νομίζω να ευθυνόταν το κλουβί. Μάλλον το στρες. Φυσικά χωρίς δαχτυλίδι. Σκέφτηκα να πάρω κάποιο, στα χέρια μου καλύτερα θα ήταν. Μετά λέω άσε, εκτός του ότι θα τον ενθάρρυνα να συνεχίσει, δεν θα έπαιρνα και βοήθεια από δω, θα μου λέγατε για ΕΚΠΑΖ και ΑΝΙΜΑ και άλλα τέτοια οπότε το άφησα! 😛 (με διάθεση χιούμορ, μην παρεξηγηθώ!)
 
Αν και ειμαι τελειως νεος ως κατοχος καρδερινων, και μπορω να πω και τελειως τυχερος για το πρωτο μου ζευγαρακι, αν ασχοληθεις με αυτο το ειδος, πραγματικα θα το υπεραγαπησεις, και αν εισαι τυχερος και πεσεις σε κοινωνικοποιημένα πουλια σαν εμενα, δε θα ξεκολλησεις απο πανω τους. Χωρις βεβαια να σνομπαρω τα καναρινια.
 
Με καρδερίνες θα σου πρότεινα, μάλλον τις υπεραγαπαω φαίνεται :D
Εκτροφέα μπορείς να βρεις σχετικά εύκολα. Σε πετσοπ μην ψάχνεις, δεν πρόκειται να βρεις.
Τώρα είδα ότι είσαι από Μυτιλήνη, λίγο δύσκολο να φτάσουν πουλιά εκεί ή έστω να αναλάβει κάποιος να στείλει
 
Στον Πειραια υπαρχει μελος μας ( @Nenkeren ) που διαθετει καρδερινες εκτροφης, εχω δει την εκτροφη του απο κοντα και εχω και πουλακι δικο του.Aν σε ξαναβγαλει ο δρομος...η μαλλον το καραβι μπορεις να το κοιταξεις σαν επιλογη.
 
Τώρα είδα ότι είσαι από Μυτιλήνη, λίγο δύσκολο να φτάσουν πουλιά εκεί ή έστω να αναλάβει κάποιος να στείλει

Αν και όταν έρθει αυτή η ώρα, θα το πάρω αυτοπροσώπως. Κατεβαίνω Αθήνα και λόγω δουλειάς, δεν είναι τόσο πρόβλημα αυτό. Πιασμένα δεν θέλω να πάρω αν και είναι φθηνότερα για τους εξής λόγους:
1. Το έργο μου στη διατήρηση των πουλιών θα είναι δυσκολότερο και όχι ευκολότερο
2. Δεν θα ξέρω ούτε καν την ηλικία
3. Δεν θα έχω βοήθεια από δω
4. Για μένα προσωπικά, η ελευθερία είναι πολύ σημαντικό αγαθό, το σημαντικότερο μαζί με την υγεία. Γι' αυτό ζούμε. Κανείς δεν μπορεί να αφήσει το στίγμα του αν δεν είναι ελεύθερος. Οπότε...
 
4. Για μένα προσωπικά, η ελευθερία είναι πολύ σημαντικό αγαθό, το σημαντικότερο μαζί με την υγεία. Γι' αυτό ζούμε. Κανείς δεν μπορεί να αφήσει το στίγμα του αν δεν είναι ελεύθερος. Οπότε...
Ο τεταρτος λογος που παραθετεις απο μονος του ειναι αρκετος Σταυρο και μπραβο σου που εισαι αυτης της αποψης.
Με μια πολυ μικρη επιβαρυνση βρισκεις σωστο πουλακι, σε συγκριση με τα 30 ευρω που το βρισκεις εκει το πιασμενο.
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για μένα προσωπικά, η ελευθερία είναι πολύ σημαντικό αγαθό, το σημαντικότερο μαζί με την υγεία. Γι' αυτό ζούμε. Κανείς δεν μπορεί να αφήσει το στίγμα του αν δεν είναι ελεύθερος. Οπότε...
Στο σημείο αυτό, και χωρίς να υπάρχει κανένα ίχνος αρνητισμού απέναντί σου (σε διαβεβαιώ), θα ήθελα να συνεχίσω τη πρότασή σου...ή ακόμα και να καταθέσω την πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο νου διαβάζοντας την.
Οπότε, δεν θα έχω κανενός είδους πτηνού που να μπορεί να πετάει (όχι κότες δλδ) σε κλουβί.
Με αυτό θα ήθελα να πω ότι και η ελευθερία στο "χόμπυ μας" και η ερμηνεία που της δίνουμε είναι σαφέστατα σχετική. Και ναι, είναι τρομακτικά ασύλληπτο να συντελούμε στη στέρηση της ελευθερίας ενός άγριου πτηνού (σαν κι αυτά που βρήκες στο πετσοπ), αλλά από την άλλη, ας μην ξεχνάμε ότι συντελούμε επί γενεές στην (ας το πούμε ανελεύθερη) φιλοξενία πτηνών που αιχμαλωτίστηκαν. Και οι έγχρωμοι στην Αμερική που απελευθερώθηκαν γόνοι παρόμοιου αποκλεισμού της ελευθερίας ήταν, όπως τα καναρίνια μας και προσφάτως οι καρδερίνες εκτροφής μας.
 
Back
Top