Φροντίδα Ποσό καιρό σας πήρε να ημερέψετε το budgie σας και πως το καταφέρατε;
- Θεματοθέτης MatouDim
- Ημερομηνία
Από μηδέν έως έναν χρόνο! Εξαρτάται πα΄ρα πολύ από το πτηνό, τον χαρακτήρα, το ιστορικό του κλπ. Ο Σκρουτζ απλά ανεβαίνει στο χέρι μου, ενω πρακτικά είχε μηδέν εξοικίωση με ανθρώπους μέχρι να τον παραλάβουμε. Η Ίρις πρέπει να έκλεισε τους 5 μήνες εδώ μέχρι να βάλει πόδι πάνω στο δάχτυλο, κι άλλους 3 για να ανεβεί κανονικά. Από το παράθυρο μας μπήκε, ποιος ξέρει ποιος και πώς την είχε. Η Αυγή ήταν μεγαλωμένη από ανθρώπους και ανεβαίνει στο χέρι άνετα, αλλά δαγκώνει γιατί πριν ζούσε ανευ κλουβιού με άλλους, πολύ μεγαλύτερους παπαγαλους και κλιπαρισμένη.
Ξεκινάμε με μίλλετ και όσο μπορεί το πουλάκι. Δοκιμάστε το ΥΤ, έχει πολλά βίντεο πιο σύντομα και ακριβή από όποια περιγραφή κι αν προσπαθήσω.
Ξεκινάμε με μίλλετ και όσο μπορεί το πουλάκι. Δοκιμάστε το ΥΤ, έχει πολλά βίντεο πιο σύντομα και ακριβή από όποια περιγραφή κι αν προσπαθήσω.
Ναι βλέπουμε καθημερινά.. κι οι δικές τις εμπειρίες στο πετ σοπ από ότι φαίνεται δεν ήταν οι καλύτερες.. αλλά καμία φορά δεν ξέρω να την αφήνω στην ησυχία της κ όταν νιώθει έτοιμη θα έρθει; Να το προσπαθώ; Δεν θέλω να την φοβίζουμε περισσότερο. Μίλλετ τρώει από το δάχτυλο αλλά και αυτό νομίζω το κάνει γιατί την φοβίζει ακόμα και το τσαμπί καμία φορά…
@MatouDim Τα μπάτζι λειτουργούν βέλτιστα όταν έχουν σταθερό πρόγραμμα. Εκπαίδευση 5, 10, το πολύ δεκαπέντε λεπτά και μετά στοπ, το απόγευμα πάλι. Εαν αυτό γίνεται σταθερά, με σταθερές ασκήσεις, τότε το πιο πιθανό να δείτε αποτελέσματα γρήγορα. Αν τώρα παρουσιάζει πολύ φοβική συμπεριφορά, τότε ξεκινάμε από τα βασικά, πχ να μην πανικοβάλετε όταν είμαστε στο ίδιο δωμάτιο. Έχετε κάτι συγκεκριμένο υποψιν που σας απασχολεί?
Αυτό με το σταθερό πρόγραμμα θα το δουλέψουμε δεν το έχουμε. Όταν είμαστε σπίτι πχ βγαίνει από νωρίς έξω κ τριγυρνάει κ ασχολούμαι αλλα όταν πάμε δουλειά την βγάζουμε μεσημέρι μέχρι να ξανά φύγουμε. Κ προσπαθώ με μια ξύλινη πατηθρα να της μαθω να ανεβαίνει ώστε να την βάλω ξανά μέσα. Με λίγο κοπο και ζορι τα καταφέρνουμε πάντα (πάλι καλά)
Τώρα κάποιες φορες φοβάται όταν βάζω χέρι μέσα γ τον οποιοδήποτε λόγο αλλες φορες καθεται ατάραχη ούτε να την διώξω μπορώ γ να κάνω την δουλειά μου. Οταν είναι ελεύθερη μπορεί να έρθει κ μπροστά μου να κάτσει στην οθονη του υπολογιστή κ να μην φοβάται, αλλες φορες μόνο πεταει απο πάνω κ γυρνάει στα κάγκελα του κρεβατιου που ειναι στην άλλη άκρη. Δεν θέλω να σας ζαλιζω απλα κ αυτή μπερδεύει εμένα, μια έτσι μια αλλιως. Αυτό με απασχολεί περισσότερο που δεν κάνουμε σταθερά βήματα. Κ μάλλον φταίει το προγραμμα
Τώρα κάποιες φορες φοβάται όταν βάζω χέρι μέσα γ τον οποιοδήποτε λόγο αλλες φορες καθεται ατάραχη ούτε να την διώξω μπορώ γ να κάνω την δουλειά μου. Οταν είναι ελεύθερη μπορεί να έρθει κ μπροστά μου να κάτσει στην οθονη του υπολογιστή κ να μην φοβάται, αλλες φορες μόνο πεταει απο πάνω κ γυρνάει στα κάγκελα του κρεβατιου που ειναι στην άλλη άκρη. Δεν θέλω να σας ζαλιζω απλα κ αυτή μπερδεύει εμένα, μια έτσι μια αλλιως. Αυτό με απασχολεί περισσότερο που δεν κάνουμε σταθερά βήματα. Κ μάλλον φταίει το προγραμμα
Φυσικά δεν γίνεται όλα να είναι τέλεια, έχουμε δουλειές, υποχεώσεις κλπ. Και ας μην ξεχνάμε ότι κι εκείνα έχουν τις μέρες τους, όπως κι εμείς. Κάποιες μέρες δουλεύουμε πολύ αποτελεσματικά και γρήγορα, άλλες σερνόμαστε. Δεν σημαίνει κάτι. Σημασία έχει να βλέπουμε τα πράγματα από την οπτική του πτηνού, βασικά. Δλδ εαν κάνετε εκπαίδευση με ραβδί, τότε το δάχτυλο ή το χέρι είναι κάτι ξένο γιαυτήν, παρόλο που σε εμάς δεν φαίνεται η διαφορά.
Ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε εκπαίδευση πλέον στα ζώα, και αυτό ισχύει για όλα τα ζώα, όχι μόνο παπαγάλους, είναι αυτό που λένε στα αγγλικά positive reinfrorcement. Αυτό σημαίνει ότι επιβραβεύουμε και ετσι ενισχύουμε την θετική/επιθυμητή συμπεριφορά. Προσωπικά έχω πάντα δίπλα μου ένα κουτί με φουντίτσες μίλλετ, οπότε όταν κάποιο από τα παπαγαλάκια μου κάνει κάτι που είναι θετικό, από το να καθίσει στο (μη συνδεδεμένο) φωτιστικό του γραφείου, δλδ να με πλησιάζουν χωρίς φόβο, μέχρι όταν κάνουμε κανονική, "επίσημη" εξάσκηση.
Επίσης βοηθάει η εκμάθηση εντολών. Όταν λέω ΜΗ, η Αυγή ξέρει ότι πρέπει να σταματήσει αυτό που κάνει (συνήθως να δαγκώνει ό,τι βρει). Καλό πουλάκι σημαίνει φυσικά ότι κάνουν κάτι θετικό και θα πάρουν κέρασμα γιαυτό. Η Ίρις εχει ψιλομάθει να ανεβαίνει στο χέρι μου όταν λέω "βηματάκι" και κρατάω φυσικά και μίλλετ. Παίρνει καιρό και πολλά είναι δια της δοκιμής και του λάθους, αλλά η ουσία είναι η επανάληψη και το να μην πιέζουμε αν δεν θέλουν, δλδ αν φοβούνται.
Τέλος, ίσως σας διαφωτίσει την κατάσταση η παρακολούθηση μοτίβων στην συμπεριφορά της. Πολύ πιθανό να φοβάται όταν βάζετε το χχέρι στο κλουβί μόνο κάποιες φορές. Ή μπορεί να φοβάται πάντα και απλά να "παγώνει" αντί να φτεροκοπά. Γενικά τα θηλυκά είναι πιο νευρικά και δύσκολα στην εκπαίδευση, και δαγκώνουν κι από πάνω, οπότε απαιτείται αρκετη υπομονή.
Όταν είναι εκτός κλουβιού, έχει κάποιον δικό της χωρο να παέι να καθίσει, κάποιο σταντ ή πάρκο?
Ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε εκπαίδευση πλέον στα ζώα, και αυτό ισχύει για όλα τα ζώα, όχι μόνο παπαγάλους, είναι αυτό που λένε στα αγγλικά positive reinfrorcement. Αυτό σημαίνει ότι επιβραβεύουμε και ετσι ενισχύουμε την θετική/επιθυμητή συμπεριφορά. Προσωπικά έχω πάντα δίπλα μου ένα κουτί με φουντίτσες μίλλετ, οπότε όταν κάποιο από τα παπαγαλάκια μου κάνει κάτι που είναι θετικό, από το να καθίσει στο (μη συνδεδεμένο) φωτιστικό του γραφείου, δλδ να με πλησιάζουν χωρίς φόβο, μέχρι όταν κάνουμε κανονική, "επίσημη" εξάσκηση.
Επίσης βοηθάει η εκμάθηση εντολών. Όταν λέω ΜΗ, η Αυγή ξέρει ότι πρέπει να σταματήσει αυτό που κάνει (συνήθως να δαγκώνει ό,τι βρει). Καλό πουλάκι σημαίνει φυσικά ότι κάνουν κάτι θετικό και θα πάρουν κέρασμα γιαυτό. Η Ίρις εχει ψιλομάθει να ανεβαίνει στο χέρι μου όταν λέω "βηματάκι" και κρατάω φυσικά και μίλλετ. Παίρνει καιρό και πολλά είναι δια της δοκιμής και του λάθους, αλλά η ουσία είναι η επανάληψη και το να μην πιέζουμε αν δεν θέλουν, δλδ αν φοβούνται.
Τέλος, ίσως σας διαφωτίσει την κατάσταση η παρακολούθηση μοτίβων στην συμπεριφορά της. Πολύ πιθανό να φοβάται όταν βάζετε το χχέρι στο κλουβί μόνο κάποιες φορές. Ή μπορεί να φοβάται πάντα και απλά να "παγώνει" αντί να φτεροκοπά. Γενικά τα θηλυκά είναι πιο νευρικά και δύσκολα στην εκπαίδευση, και δαγκώνουν κι από πάνω, οπότε απαιτείται αρκετη υπομονή.
Όταν είναι εκτός κλουβιού, έχει κάποιον δικό της χωρο να παέι να καθίσει, κάποιο σταντ ή πάρκο?
Ευχαριστώ παρα πολύ που παίρνετε χρόνο και μου τα λέτε όλα αυτά. Θα τα έχω υπόψην και θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ! Είμαι τυχερή που τουλάχιστον ακόμα δεν έχει δαγκώσει ποτέ, δηλαδή σε φάση να θέλει να με πονέσει.
Έχουμε παραγγείλει ένα πάρκο κ το περιμένουμε. προς το παρών βοηθάει ότι το κρεβάτι έχει ουρανό όποτε στέκεται προσγειώνεται και περπατάει σαν τον κάβουρα πάνω στα κάγκελα του κρεβατιού :)
Έχουμε παραγγείλει ένα πάρκο κ το περιμένουμε. προς το παρών βοηθάει ότι το κρεβάτι έχει ουρανό όποτε στέκεται προσγειώνεται και περπατάει σαν τον κάβουρα πάνω στα κάγκελα του κρεβατιού :)
@MatouDim Τπτ, γιαυτό είμαστε εδώ! Κάποια δαγκώνουν πολυ, κάποια κάνουν ψευτοδαγκωνιές, άλλα ποτέ. Είναι απίστευτο πόσο διαφορετικές προσωπικότητες έχουν τόσο μικρά πουλάκια. Η Αυγή έχει βρει νέο χόμπι όταν δαγκώνει πραγματικά, προσπαθεί να μου ξεκολλήσει το δέρμα γύρω από τα νύχια! Έχει καλμάρει πολύ πάντως.
Μια χαρά! Ααχχαχα, είναι απίστευτα αστεια όταν το κάνουν αυτό! Και όταν περπατούν! Σαν φανταχτερές κοτούλες! Ένα από τα παπαγαλάκια μου έχει σαν πλατυποδία, το δεξί του πόδι γέρνει προς τα μέσα και δεν κλείνουν και καλά τα δάχτυλα, οπότε όταν περπατά είναι λιγάκι σαν μεθυσμένος και μου θυμίζει τον μεθυσμένο χήνο από τις Αριστογάτες!
Μια χαρά! Ααχχαχα, είναι απίστευτα αστεια όταν το κάνουν αυτό! Και όταν περπατούν! Σαν φανταχτερές κοτούλες! Ένα από τα παπαγαλάκια μου έχει σαν πλατυποδία, το δεξί του πόδι γέρνει προς τα μέσα και δεν κλείνουν και καλά τα δάχτυλα, οπότε όταν περπατά είναι λιγάκι σαν μεθυσμένος και μου θυμίζει τον μεθυσμένο χήνο από τις Αριστογάτες!
θα μας πάρει παραπάνω.. υπομονή κ επιμονή 
αχ βάλτε τον κανένα βίντεο να δούμε το γλυκάκι 
