Εύα, κάποιοι αλλάζουν τα αυγά, διότι έτσι αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης πιο πολλών νεοσσών, μια και ούτε μεγαλύτεροι σε ηλικία δεν θα δρουν ανταγωνιστικά προς τους νεοεκκολαπτόμενους.
Πράγματι δεν ειναι φυσικό, δλδ, δεν συμβαίνει στη φύση, αλλά το άγριο θηλυκό καναρινι, λέγεται οτι, ξεκινά την επώαση στο 3ο αυγό, μειώνοντας κατά αυτόν τον τροπο το χρονικό χάσμα μεταξύ πρώτου και τελευταίου νεοσσού. Το οικόσιτο καναρινι, συχνά ξεκινά απο την πρώτη ημέρα, καταλαβαίνεις λοιπόν οτι ο πρώτος απο τον τελευταίο νεοσσό μπορεί ηλικιακά σε γέννα 5 αυγων να απέχουν έως και 4 ημερες, το οποίο σηματοδοτεί την πιθανή απώλεια του τελευταίου ειτε απο ασιτία ειτε απο σύνθλιψη μέσα στη φωλιά. Επιπρόσθετα, τα μικρά που έχουν ήδη εκκολαφθεί, μπορεί με κουτσουλιές ή ίχνη φαγητού να επι μολύνουν τα αυγά προς εκκολαψη ή ακόμα να εμποδίσουν την καναρα στο σωστό κλώσημα των υπολοίπων, όπως στο γύρισμα των αυγων, στη διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας, αναλόγως βέβαια και των συνθηκών όπως συνεργασία πατερα στο τάισμα κλπ.
Σε μή βιομηχανικής κλίμακας εκτροφές, είθισται ο αρσενικος να παραμένει στο κλουβί, να ταΐζει τη θηλυκια κατά την επώαση και κατά το πρώτο διάστημα που έχουν γεννηθεί οι νεοσσοί, κι επειτα σταδιακά να αναλαμβάνει τα μικρά έως την ενηλικίωση τους, παρέχοντας τους αποκλειστική σίτιση κάποιες φορες, ειδικά στο διάστημα εκείνο στο οποίο η καναρα θα ξεκινησει δεύτερη φωλιά.
Ειναι καποια αρσενικά πουλιά που βλάπτουν τη φωλιά, σπάνε τα αυγά, ακόμα και σκοτώνουν τους απογόνους τους, ίσως προσδοκώντας σε ενα επόμενο ζευγάρωμα σε συντομότερο χρόνο. Αυτά, καλό ειναι να απομακρύνονται από το κλουβί αφού έχουν επιτελέσει το ρόλο του επιβήτορα. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται οτι ενα τετοιο καναρινι δεν πρεπει να ξαναμπεί σε ζευγάρωμα, ενώ κάποιοι άλλοι οτι σε καθε εποχή, ζευγάρωμα ή γέννα η συμπεριφορά του αρσενικού η και του θηλυκού πουλιου μπορεί να αλλάξει τόσο πολύ και ίσως και αναίτια στα μάτια τα δικά μας.
