Γενικά Πόσο επηρεάζει τα πουλιά μας η αλλαγή περιβάλλοντος

[ErnestoTheParrotlet]

Με βάση μια συζήτηση που είχαμε με την @Sissy σε άσχετο θέμα και αφορούσε το κατα πόσον επηρεάζονται απ' τις αλλαγές τοσο στη ρουτίνα τους όσο και στο χώρο (σε περίπτωση διακοπών πχ που τα παίρνουμε μαζί) τα πουλιά μας ανοίγω αυτό το θέμα για να παρατεθούν όποιες απόψεις μελών ώστε να υπάρχει μια ευρύτερη "βιβλιοθήκη" επί του θέματος.

Το περιβάλλον των πουλιών μπορεί να αλλάξει με πολλούς τρόπους. Αλλαγή κλουβιού, διακοπές μαζί μας, φιλοξενία σε κάποιο άλλο σπίτι κατα τη διάρκεια των διακοπών μας, μετακόμιση, αλλαγή ρουτίνας λόγω δικών μας υποχρεώσεων και με αρκετούς φαντάζομαι ακόμα τρόπους.

Η Ταμού είναι μαζί μας ούτε ένα χρόνο, οπότε δεν μπορώ να γράψω κατι γι' αυτήν πέραν του οτι φοβάται οτιδήποτε "καινούργιο" αντικείμενο, αλλά αυτό θεωρώ πως είναι θέμα διαδικασίας προσαρμογής στην οποία βρίσκεται ακόμα. Η περιέργειά της είναι πάντως τεράστια και συνήθως ξεπερνά το φοβο της και "εξερευνά" τα νέα δεδομένα, κυρίως αφού δει πρώτα τον Ερνέστο να τα πλησιάζει (μεγάλη βοήθεια ο πασάς μας).

Η αλλαγή του κλουβιού ποτέ δεν ενόχλησε τον Ερνέστο. Δεν χρειάστηκε ποτέ πάνω από 1 ημέρα για να προσαρμοστεί στο καινούριο κλουβί του, και πρέπει να έχει αλλάξει 5 μέχρι τώρα.

Στις διακοπές έχει έρθει μαζί μας 1 φορά και πέρα της λαχτάρας στην διαδρομή του "πήγαινε", που ήταν δικό μας λάθος καθώς τον είχαμε σκεπάσει και αγχώθηκε, απόλαυσε τόσο την παραμονή στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, τις βόλτες στην παραλία αλλά και την επιστροφή. Εμείς πάλι όχι και τόσο καθώς μας έτρωγε το άγχος

Ο μικρός έχει ζήσει επίσης 3 μετακομίσεις. Πρόβλημα ουδέν, του έπαιρνε 2-3 μέρες να αποφασίσει που θα στήσει το "κονάκι" του, καταλάμβανε το χώρο και άντε γειά, δεν τον ένοιαζε τίποτα.

Η ρουτίνα του έχει αλλάξει βάσει αυτών των μετακομίσεων αλλά όχι σε μεγάλο βαθμό. Τον πειράζουν μικρά πράγματα (η λάθος θέση των τροφών του, η απουσία της "σακούλας-παιγνιδιού" του, να ξεχάσεις να τον βάλεις για ύπνο ή να ξεκινήσεις τη ρουτίνα του ύπνου 2-3 λεπτά... αργότερα) ενώ μάλλον στις μεγάλες αλλαγές είναι πιο αδιάφορος και προσαρμόσιμος. Ο τρόπος αντίδρασής του είναι να κάνει κύκλους στο πάτωμα τσιρίζοντας μέχρι να... "αποκατασταθεί η τάξη". Αν αργήσεις λίγο ακόμα θα τον δεις στο λαιμό σου να σου τσιμπάει (ελαφρά) το αυτί τσιρίζοντας ακόμα.

Δεν έχει φιλοξενηθεί σε ξένο σπίτι οπότε δεν ξέρω πως θα αντιδρούσε. Πάντως με τους επισκέπτες είναι ατρόμητος. Είτε θα "χωθεί" κατ' ευθείαν για παιγνίδι, είτε θα "ορμήξει" στον επισκέπτη ανάλογα με την ένταση της φωνής, το παρουσιαστικό και τις κινήσεις αυτού που θα μπει μέσα. Εχει απίστευτη μνήμη και θυμάται ανθρώπους που έχει ξαναδεί.

 

[GreekMan72]

Καλά έκανες Διονύση και άνοιξες το θέμα!

Εγώ, με την άδεια σου, θα ήθελα να το απλώσω λίγο με στόχο να εντάξουμε και άλλα πουλάκια στο θέμα ώστε να πουν και άλλα μέλη μας που εχουν καναρίνια, ιθαγενή, εξωτικά κλπ, την γνώμη τους.

Μεταφέρω την απάντηση μου από το προηγούμενο θέμα.

Έχοντας εμπειρια μόνο από σκύλους γάτες και καναρίνια θα έλεγα ότι έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο σκύλος είναι περισσοτερο ανθρωποκεντρικός(το αφεντικό να είναι δίπλα κι ας είναι και στην κόλαση), η γάτα λιγότερο(θέλει να βρίσκεται στον χώρο που ορίζει άλλα να έχει και το αφεντικό της κάπου εκεί γύρω) και τα καναρίνια (στο δια ταύτα)καθόλου η ελάχιστα εν πάσει περιπτώσει(θέλουν τον χώρο τους ο οποίος δεν θα πρέπει να.. Ταράζεται ή να αλλάζει κάθε λίγο και λιγακι)

 

[ErnestoTheParrotlet]

Σωστός Δημήτρη!
Ας μεταφερθεί το θέμα σε γενικότερο υποφόρουμ για να συμπεριλαμβάνει όλα τα πουλάκια.

 

[Napoleon]

Εγώ μπορώ να πω για τον Κόντι. Τον πήρα 1.5 χρόνων όπου έμενε σε ένα άλλο σπίτι με άλλον ιδιοκτήτη όπου τον μεγάλωσε. Με το που ήρθε στο σπίτι απ' το πρώτο λεπτό ερχόταν στο κάγκελο για να βγει και βγήκε ανενόχλητος κάθησε στο χέρι μου και δέχτηκε χάδια αμέσως προσαρμόστηκε αμέσως μέσα σε μια μέρα και όπου και να πάω από τότε πετάει κατευθείαν πάνω μου με έχει εμπιστευτεί πολύ και όταν τον τρομάζει κάτι πάλι πετάει αμέσως πάνω μου. Γενικά μόνο με εμένα είναι τόσο άνετος αλλά όποτε είμαστε οι δυο μας στο σπίτι είναι εντελώς χαλαρός και θέλει συνέχεια να είναι πάνω μου ή δίπλα μου άρα η μετακόμιση θεωρώ δεν τον στρεσαρε καθόλου και ακόμα και όταν μπήκε δίπλα δίπλα με την Ρενέ πάλι δε τον ένοιαξε και είναι φουλ χαλαρός

 

[fortunatos]

Δεν μπορώ να απαντήσω πώς θα είναι σε άλλο χώρο...
Σε 2 εβδομάδες όμως θα σας πω πώς θα είναι στο χώρο του μετά από 14 μέρες απουσίας...
Σήμερα φεύγει το πουλί από το σπίτι

 

[GreekMan72]

Σήμερα φεύγει το πουλί από το σπίτι

Μαζί με εσένα να υποθέσω Γιώργο;

 

[fortunatos]

Μαζί με εσένα να υποθέσω Γιώργο;

Αν εννοείς ότι απλά θα το πάω εκεί που θα μείνει όσο θα είμαι διακοπές, ναι...
Αλλά 2 εβδομάδες θα είμαστε μακριά...
Εχει σφιχτει η καρδιά μου.. Ποτέ δεν πίστευα ότι ένα πουλάκι και ένας άνθρωπος μπορούν να δεθουν τόσο πολύ ☹
Οπότε η συμβολή μου στο θέμα θα είναι η συμπεριφορά του και πόσο έχει επηρεαστεί μετά από 2 εβδομάδες απουσίας...

 

[Sissy]

Δεν μπορώ να απαντήσω πώς θα είναι σε άλλο χώρο...
Σε 2 εβδομάδες όμως θα σας πω πώς θα είναι στο χώρο του μετά από 14 μέρες απουσίας...
Σήμερα φεύγει το πουλί από το σπίτι

Χαλάρωσε και μην στεναχωριέσαι Γιώργο, όλα θα πάνε καλά! Αρκεί να είσαι σίγουρος πως όποιος το φιλοξενήσει έχει κάποιες γνώσεις και δεν είναι άσχετος... Εσύ θα εξηγήσεις τις συνήθειες και το πρόγραμμα του μικρού, πιστεύω πως θα το σεβαστούν οπότε όλα θα πάνε μια χαρά!

 

[ErnestoTheParrotlet]

Αν εννοείς ότι απλά θα το πάω εκεί που θα μείνει όσο θα είμαι διακοπές, ναι...
Αλλά 2 εβδομάδες θα είμαστε μακριά...
Εχει σφιχτει η καρδιά μου.. Ποτέ δεν πίστευα ότι ένα πουλάκι και ένας άνθρωπος μπορούν να δεθουν τόσο πολύ ☹
Οπότε η συμβολή μου στο θέμα θα είναι η συμπεριφορά του και πόσο έχει επηρεαστεί μετά από 2 εβδομάδες απουσίας...

Σίγουρα θα του λείψεις, και σίγουρα θα επηρεαστεί. Όχι όμως τόσο ώστε να σε ξεχάσει. Κι εγώ έτσι ένιωθα την πρώτη φορά που άφησα τον Ερνέστο, μια αδιανόητη στεναχώρια αποχωρισμού.
Υπομονή και το ξανασμίξιμό σας θα είναι υπέροχο. Και ίσως στο μέλλον να μπορείς να τον παίρνεις και μαζί σου στις διακοπές, πιστεύω, όπως λέει και η Σίσσυ ότι θα περνάει θαυμάσια.

 

[GreekMan72]

Να μας πεις Γιώργο!

Πάντως εγώ στα καναρινιά δεν έχω παρατηρήσει μεγάλες αλλαγές κατά την απουσία μου..Αδιάφορα και πριν αδιάφορα και μετά.. Βέβαια για να μην τα αδικώ και τα χαρακτηρίσουμε ως κυνικά, όταν με βλέπουν εμένα ή την γυναίκα μου πάντα μου τιτιβίζουν σε σχέση με άλλα άτομα που μπορεί να βρεθούν στον χώρο τους.. Που σημαίνει ότι αναγνωρίζουν τους.. Τροφοδότες τους :)
Σκέψη πάνω σε αυτό.. Θεωρώ πως αυτό συμβαίνει επειδή οι παπαγάλοι έχουν υψηλότερο ΙQ και ενδεχομένως και ΕQ σε σχέση με τα καναρινιά (?)..

 

[fortunatos]

όποιος το φιλοξενήσει έχει κάποιες γνώσεις και δεν είναι άσχετος...

Δεν είναι άσχετη, αλλά θα είναι μέσα στο κλουβί τόσες μέρες κτλ... Θα αλλάξει η ζωή του...

. Όχι όμως τόσο ώστε να σε ξεχάσει.

Το καλό που του θέλω.. Τόσο μαγείρεμα :)

Σορρυ που ένα γενικό θέμα το έκανα προσωπικό, αλλά είμαι υπερβολικά φορτισμένος...

 

[ErnestoTheParrotlet]

Το καλό που του θέλω.. Τόσο μαγείρεμα :)

Σορρυ που ένα γενικό θέμα το έκανα προσωπικό, αλλά είμαι υπερβολικά φορτισμένος...

Μα το θέμα ΕΙΝΑΙ προσωπικό. Για τον καθένα μας και για τα πουλάκια μας μαζί. :)
[automerge]1564050695[/automerge]

Να μας πεις Γιώργο!

Πάντως εγώ στα καναρινιά δεν έχω παρατηρήσει μεγάλες αλλαγές κατά την απουσία μου..Αδιάφορα και πριν αδιάφορα και μετά.. Βέβαια για να μην τα αδικώ και τα χαρακτηρίσουμε ως κυνικά, όταν με βλέπουν εμένα ή την γυναίκα μου πάντα μου τιτιβίζουν σε σχέση με άλλα άτομα που μπορεί να βρεθούν στον χώρο τους.. Που σημαίνει ότι αναγνωρίζουν τους.. Τροφοδότες τους :)
Σκέψη πάνω σε αυτό.. Θεωρώ πως αυτό συμβαίνει επειδή οι παπαγάλοι έχουν υψηλότερο ΙQ και ενδεχομένως και ΕQ σε σχέση με τα καναρινιά (?)..

Ίσως να παίζει και το θέμα της ευφυίας. Ίσως πάλι να μην έχουμε ακόμα "αποκρυπτογραφήσει" την "ομιλία" των καναρινιών και τις αντιδράσεις τους τόσο εκτεταμένα όσο των παπαγάλων.
Σίγουρα η αλληλεπίδραση με έναν παπαγάλο είναι διαφορετική απ' ότι με ένα καναρίνι, όμως θεωρώ ότι με τα χρόνια και με την πείρα ίσως ένας έμπειρος καναρινάς (αν το θελήσει και το προσέξει) ίσως δει "μικροπράγματα" (όπως οι χαρές που είπες που σου κάνουν) που να δείχνουν πως όντως επηρεάστηκαν ή τους έλειψε η ρουτίνα τους ή όπως λες οι "τροφοδότες" τους. Κι εδώ μπαίνει και το θέμα της ευφυίας καθώς ίσως ως εκεί φτάνουν για να δείξουν τη χαρά τους.

Πάντως όπως ήδη είπες, η χαρά υπάρχει και γίνεται φανερή. Σίγουρα σ' έναν παπαγάλο που θα "πέσει" επάνω σου και θα κάνει κωλοτούμπες και κάθε λογής σκέρτσα είναι εμφανέστερη.

 

[Sissy]

. Πάντως εγώ στα καναρινιά δεν έχω παρατηρήσει μεγάλες αλλαγές κατά την απουσία μου..Αδιάφορα και πριν αδιάφορα και μετά.. Βέβαια για να μην τα αδικώ και τα χαρακτηρίσουμε ως κυνικά, όταν με βλέπουν εμένα ή την γυναίκα μου πάντα μου τιτιβίζουν σε σχέση με άλλα άτομα που μπορεί να βρεθούν στον χώρο τους.. Που σημαίνει ότι αναγνωρίζουν τους.. Τροφοδότες τους :)
Σκέψη πάνω σε αυτό.. Θεωρώ πως αυτό συμβαίνει επειδή οι παπαγάλοι έχουν υψηλότερο ΙQ και ενδεχομένως και ΕQ σε σχέση με τα καναρινιά (?)..

Έχοντας χρόνια στην κατοχή μου καναρίνια, έχω καταλήξει πως οι ''διαφορετικές'' αντιδράσεις τους, εξαρτώνται από τη διαφορετική (σε σχέση με τους παπαγάλους) δική μας συμπεριφορά...
α) Τα καναρίνια δεν είναι πουλιά ταϊσμένα στο χέρι
β) Η δική μας συμπεριφορά προς αυτά δεν έχει καμία σχέση ως προς τους παπαγάλους
γ) Ίσως η νοημοσύνη των παπαγάλων είναι μεγαλύτερη, αλλά συμβάλουμε χρόνια τώρα κι εμείς σε αυτό
δ) Αλλάζοντας συμπεριφορά προς τα καναρίνια και δίνοντας τους τη θέση του pet θα διαπιστώσετε πολύ περισσότερα απ" ότι φαντάζεστε για την αντίληψη-νοημοσύνη τους κτλ
Πράγματι μπορεί ν΄υπάρχει αλληλεπίδραση και με ''ένα'' καναρίνι, το θέμα είναι ότι κανείς ή ελάχιστοι ασχολούνται με αυτόν τον τρόπο μαζί τους...
Απλά τα βάζουν σ΄ένα κλουβί (συνήθως στο μπαλκόνι), τ΄αναπαράγουν, φαΐ νερό και τέλος..
Με αυτό τον τρόπο μόνο το κελάηδισμα τους μπορούν ν΄απολαύσουν και ίσως κάποιοι (ελάχιστοι) ν΄αντιληφθούν πως τους αναγνωρίζουν!

 

[GreekMan72]

Έχεις μεγάλο δίκιο σε αυτό Σίσσυ, και δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που έχουν τα καναρινιά (και καρδερίνα έχω δει στο youtube) ελεύθερα στο σπίτι και με πολύ χαλαρή και οικεία σχέση!

Σίγουρα η αντιμετώπιση μας δεν είναι η ίδια αλλά ίσως σε αυτό επηρεάζει το γεγονός ότι υπάρχει μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας στο να πετύχεις αυτή την οικειοποίηση άρα έχει δημιουργηθεί το στερεότυπο (είναι εν τέλει;) ότι στα καναρινιά δεν γίνεται..
Προσωπικά βλέπω ένα δίλημμα σε σχέση με το καναρίνι.. Να το έχω μέσα στο σπίτι για να το κάνω περισσοτερο "pet" ή να το έχω έξω για να έχει την ησυχια του, να είναι ποιο κοντά στην "φύση" και να έχει τους σωστούς βιορυθμούς.. Εκεί γίνεται υποκειμενικό το θέμα άλλα επηρεάζεται και από τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχει το συγκεκριμένο είδος.. (Σκέφτομαι "φωναχτά")

 

[Sissy]

Προσωπικά βλέπω ένα δίλημμα σε σχέση με το καναρίνι.. Να το έχω μέσα στο σπίτι για να το κάνω περισσοτερο "pet" ή να το έχω έξω για να έχει την ησυχια του, να είναι ποιο κοντά στην "φύση" και να έχει τους σωστούς βιορυθμούς.. Εκεί γίνεται υποκειμενικό το θέμα άλλα επηρεάζεται και από τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχει το συγκεκριμένο είδος.. *(Σκέφτομαι "φωναχτά")

*(κι εγώ)... Ούτως ή άλλως μέσα σ΄ένα (συνήθως) μικρό κλουβάκι, κρεμασμένο στο τοίχο κάποιου σπιτιού, μόνο κοντά στη φύση δεν βρίσκονται...
Για πιο σωστούς βιορυθμούς δεν θα διαφωνήσω, αλλά και με την ενασχόληση μαζί τους, θα περνούσε η ώρα τους με μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην κατά τ΄άλλα εντελώς μονότονη ζωή τους...
Κανείς δεν μπορεί πραγματικά να ξέρει τι θα ήταν το ''καλύτερο'' γι΄αυτά...

 

[ErnestoTheParrotlet]

Κανείς δεν μπορεί πραγματικά να ξέρει τι θα ήταν το ''καλύτερο'' γι΄αυτά...

Kαι κάπου εδώ είναι κρυμμένη η αλήθεια κατ' εμέ. Μπορεί να τα αγαπάμε, να τους προσφέρουμε ακόμα καλύτερο "βιοτικό επίπεδο", μπορεί ακόμα και να επιμηκύνουμε τη ζωή τους αλλά η ζωή τους "μάλλον" (πάλι εικάζοντας, αλλά θεωρώ με μεγαλύτερες "πιθανότητες" επιτυχίας) δεν είναι μαζί μας. Είναι έξω, στη φύση. Και μιλάω για κάθε πετ που έχουμε "δημιουργήσει" για να μας κάνει παρέα.

 

[GreekMan72]

Πάντως για να επανέλθω στο θέμα αλλαγή περιβάλλοντος.. Τα καναρίνια όντως επηρεάζονται αν τους αλλάξεις, θέση, κλουβί κλπ.. Όταν είχα αγοράσει τα δικά μου (απο petshop) πήγαινα εκεί και τα άκουγα να κελαηδούν μια χαρά.. Κριτήριο για την αγορά.. Τα πήγαινα σπίτι (3 λεπτά με το αυτοκίνητο) με δικό μου κλουβί έτοιμο προς χρήση..Αναλόγως το πουλάκι πήρε από 2 έως και 5 ήμερες για να χαλαρωσουν και να κελαηδούν όπως όταν τα άκουγα κατά την αγορά τους..

Επισης, όταν χρειάστηκε να μετακινήσω ένα από την Μεταμόρφωση στην Ραφήνα για μόνιμη κατοικία του εκεί, του πήρε περίπου 1-2 μέρες για να.. Ισιώσει. Για μένα το δείγμα ότι έχει επανελθει του όποιου σοκ είναι το κελάηδημα.

Βάσει αυτού και των παραπάνω θεωρώ ότι είναι ποιο δεμένα με το όποιο περιβάλλον τους από ότι με τον άνθρωπο..

 

[Sissy]

Και για να επανέλθουμε στο θέμα της αλλαγής περιβάλλοντος στα πουλιά (που βασικά αφορά κυρίως παπαγάλους, εκ των συνθηκών), μεταφέρω εδώ την τοποθέτηση μου...

Δεν συμφωνώ με την απόλυτη καθημερινότητα και πραγματικά δεν την εφάρμοσα ούτε στα πουλιά ούτε στα ζώα μου (εκτός της ώρας του φαγητού και ύπνου).
Έχω διαπιστώσει πως έχουν ανάγκη από αλλαγές (όπως κι εμείς άλλωστε), κάτι που τα χαροποιεί ιδιαιτέρως!
πχ Ο Μάριος όταν έβλεπε να φτιάχνω βαλίτσες τρελαινόταν από τη χαρά του, καθώς όταν έμπαινε στο αυτοκίνητο ή στο σκάφος επίσης!
Δεν συζητώ για την αλλαγή των σπιτιών (μας), βλέποντας τ΄άλλα του κλουβιά και ζώντας σ΄αυτά έδειχνε ευτυχισμένος, σιγοτραγουδούσε και πήγαινε σε ένα ένα τα παιχνίδια του δείχνοντας πως τ΄αναγνωρίζει... όπως και όταν επέστρεφε στο βασικό του κλουβί της Αθήνας...
Και στα ξενοδοχεία ακόμα (διαπιστωμένο) του δινόταν η ευκαιρία να έρθει πιο κοντά είτε με τον Κάρλο ή αργότερα με την Λήδα, επειδή ήταν αρκετές ώρες μόνοι στα κλουβιά τους, τους άρεσε επίσης τρελά ότι ''όλοι'' βρισκόμαστε μαζί σε κάποιο άγνωστο χώρο (υπάρχει άλλο δέσιμο)...
Μόνο καλά έχω να πω πως προσέφεραν οι αλλαγές στα πουλιά και αναφέρομαι ειδικά στον Μάριο, ο οποίος είχε περισσότερο ''ανθρώπινες'' συμπεριφορές, υπήρξε πιο νοήμων και περισσότερο εκδηλωτικός κι πιο ευαίσθητος όλων των άλλων... Ποτέ δεν θυμάμαι να μαδήθηκε σε κάποιο ταξίδι ή αλλαγή σπιτιού (εκτός του βασικού της Αθήνας).
Μάλλον (τώρα σκεπτόμενη)θα πρέπει ν΄αναφέρω, πως όταν όλα αυτά τα ταξίδια μετριάστηκαν, πρέπει ν΄επηρεάστηκε. Προσπάθησα όμως να του κινήσω το ενδιαφέρον με πιο κοντινές βόλτες κτλ

Φυσικά μιλάω για πουλιά που τα έχουν ''βρει'' με τον άνθρωπο τους και η σταθερή τους είναι ο άνθρωπος τους και όχι το περιβάλλον.

[automerge]1564055570[/automerge]

Βάσει αυτού και των παραπάνω θεωρώ ότι είναι ποιο δεμένα με το όποιο περιβάλλον τους από ότι με τον άνθρωπο..

Απολύτως φυσιολογικό εφόσον δεν είναι εξοικειωμένα...

 

[ErnestoTheParrotlet]

Παίρνοντας τη "σκυτάλη" από την Σίσσυ, να πω ότι ακόμα και ο δικός μου τζαναμπέτης που όπως έγραψα στα "μικρά" είναι εκνευριστικά "παραδοσιακός" όταν γίνεται μια αλλαγή πιο μεγάλη (πχ αλλαγή επίπλωσης, βάψιμο, νέα ώρα εξόδου για μπάνιο, βόλτα με το αμάξι (συνήθως πηγαίνοντας στο γιατρό αλλά και για απλή βόλτα) πετάει όπως λέμε τη σκούφια του.
Πράγμα που σημαίνει κατ' εμέ ότι ναι, θέλουν την ρουτίνα τους σε ότι αφορά θέματα διαβίωσης (φαγητό, νερό, θέση ύπνου, θέση που την βγάζουν κατά τη διάρκεια της ημέρας (για πουλιά όπως τα δικά μου που είναι όλη μέρα έξω) αλλά θέλουν και την "αλλαγή" τους για να φρεσκαριστούν.
Για παράδειγμα ένα νέο έπιπλο σε άλλο δωμάτιο μπορεί να κάνει τον Ερνέστο (και τη μικρή που τον ακολουθεί σαν... κολλιτσίδα) να εκπονήσει νέα σχέδια πτήσης ώστε να επισκεφτεί και να "τσεκάρει" (με τις ώρες) το νέο αντικείμενο. Και μετά να εκφράσει την επιδοκιμασία ή την αποδοκιμασία του. Μη γελάτε, έχουμε αλλάξει θέση στο γραφείο επειδή δεν βόλευε τον άρχοντα

 

[GreekMan72]

ή στο σκάφος επίσης!

Το διασκέδαζαν οι κραδασμοί Σίσσυ; Δεν ρωτάω ειρωνικά :)