Ο Μάριος ήταν μετάλλαξη, έτρωγε περίπου πάνω από χρόνο πέλλετς όταν ξαφνικά πρήστηκε το ποδαράκι του.
Ο γιατρός του έκοψε με τροχό το δαχτυλίδι (τόσο πρησμένο ήταν)...
Με τον Ανέστη διαβάσαμε (σε ξένα φόρουμς) πως κάποιοι εκτροφείς δεν έδιναν σε μεταλλάξεις πέλλετς διότι τους έφερναν παρενέργειες.. Συνδύασα λοιπόν αυτά που διάβασα με την εποχή που του τα έδινα, τα σταμάτησα ενώ του άρεσαν πάρα πολύ...
Πάντα και παντού πρώτος υπήρξε ο Μαριούλης μου! Πιο ιδιότροπος δεν πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει...
Να εξηγήσω γιατί ήθελε να τον ταΐζω τα μουσκεμένα πέλετς.
για να μη λερωθεί το ραμφάκι του!
Γενικά το να λερωθεί ήταν κάτι που δεν ανεχόταν με τίποτα!
