Την έβγαλα μερικές, αλλά είναι μες στην ταλαιπώρια η κακομοίρα. Μας συνέβησαν πολλά και διάφορα σήμερα. Ακούστε σκηνικό:
Πάω σαν την καλή χαρά με τον μεγάλο μου γιο στο πετ σοπ που ψωνίζω τροφές, όπου είχαμε δώσει ραντεβού με τον εκτροφέα και κοιτάζω κλουβιά. Έρχεται εκείνος με τη μικρή, μου λέει τι το θες το καινούριο; Για την καραντίνα, του απαντάω. Δε χρειάζεται, μου λέει, κατευθείαν μαζί θα τα βάλεις, μήπως κι εγώ στο ίδιο μέρος δεν τα είχα; Δεν είναι πουλιά που συναντιούνται πρώτη φορά. Μα... Πάω να του πω, τίποτα εκείνος, μου λέει αν υπήρχε φόβος δε θα στο 'λεγα πρώτος;
Κολλάω λοιπόν κι εγώ, στο μεταξύ έχει έρθει ο άντρας μου με τον μικρό γιο μέσα να μας πάρουν με το αμάξι. Μου δίνουν ένα κλουβάκι μεταφοράς σκύλων
, πληρώνω (40 ευρώ),τη βάζω μέσα και πάμε να πάρουμε έναν φίλο που θα ερχότανε μαζί μας για μπάνιο. Στο δρόμο εγώ έχω ήδη μετανιώσει και κάνω μαύρες σκέψεις. με το που φτάνουμε σπίτι, ρίχνω τα μούτρα μου και παίρνω τον πετσοπά να του πω να μου φέρει καινούριο, μεγαλύτερο κλουβί για τον Ερμή και να βάλω στο παλιό του Ερμή τη μικρή, μόλις τους πακετάρω όλους για μπάνιο.
Έλα όμως που λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο... Ο μπέμπης ο σύζυξ, θέλει λέει να είναι παρών όταν αλλάζω τα κλουβιά!
Με 4 άντρες θεατές λοιπόν, καθαρίζω το κλουβί του Ερμή, ετοιμάζω το καινούριο του, τον πιάνω (ευτυχώς με συνοπτικές διαδικασίες) και τον βάζω μέσα. Το κοινό αφήνει επιφωνήματα ενθουσιασμού, εγώ λέω να δώσω τόπο στην οργή κι ετοιμάζομαι για το part 2. Όμως το καταραμένο κλουβί μεταφοράς δεν ταιριάζει με τα πορτάκια του κλουβιού, αφήνει τεράστιο κενό και βλέπω ότι το πουλί στάνταρ θα ξεφύγει, γι' αυτό αποφασίζω να την πιάσω και να τη βάλω μέσα, όπως είχα κάνει και με τον Ερμή. Η θηλυκιά όμως είναι πιο μικροκαμωμένη, πανικόβλητη κι ευλύγιστη σα χέλι! Μου γλυστράει, πάω να την πιάσω, μου μένει στο χέρι η μισή ουρά ☹
και μένουμε όλοι σέκος, καθώς την κοιτάζουμε να προσγειώνεται επάνω στο πολύφωτο!
Τώρα;
Ευτυχώς είμαι άνθρωπος που λειτουργεί καλά υπό πίεση.
Σιχτιρίζω τον αλαλιασμένο σύζυγο, τους ξαποστέλνω πυξ λαξ στη θάλασσα as planned και μέσα σε 3' την είχα πιάσει την τσούπρα και την είχα παραχώσει στο κλουβί, θέλοντας και μη. Όχι παίζουμε!
Ελπίζω μόνο να μην έπαθε τίποτα η δόλια, πλην του ξεφτεριάσματος... Θα το 'χω τύψεις. Της έβαλα σπόρους και νεράκι και την άφησα σε ένα τραπέζι στο πλατύσκαλο. Εκεί θα τη βγάλει την καραντίνα.