pocitician
PB New Member
Γεια σας,
είμαι νέος στο site, συγχωρέστε τυχόν λάθη στην δημοσίευση θεμάτων γιατί ακόμα δεν έχω μάθει πως λειτουργεί το site σας :)
Έχω δύο καναρίνια. Τα απέκτησα και τα δύο χωρίς να ήταν η αρχική μου επιδίωξη. Δεν είχα καμμία σχέση με καναρίνια, ή κατοικίδια γενικότερα. Πέρσι το καλοκαίρι, μια γειτόνισσα μας γιαγιά αρρώστησε, και μας έφερε το καναρίνι της για να το προσέχουμε μέχρι να γινότανε καλύτερα. Ωστόσο η υγεία δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελε και το καναρίνι ζει μαζί για έναν περίπου χρόνο. Μέσα σ' αυτόν τον χρόνο, ένας φίλος μου μου άφησε το καναρίνι του επειδή ήθελε να φύγει για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό και του το κράτησα. Όμως τελικά δεν γύρισε ποτέ, και έτσι αποκτήσαμε σε ένα χρόνο δυο καναρίνια.
Δεν περίμενα ποτέ μου ότι θα δενόμουν ποτέ με δύο καναρίνια... Από τότε που τα απέκτησα, το κάθε ένα ξεχωριστά, τα φροντίζω κάθε μέρα, τα καθαρίζω, τα βάζω σπόρους και νερό. Επειδή όμως όπως καταλάβατε δεν είχα καμία πείρα από καναρίνια, δεν γνωρίζω τι ακριβώς θέλουν, αν αυτά που κάνω είναι σωστά ή λάθος. Ρώταγα φίλους και γνωστούς που έχουν καναρίνια για συμβουλές, αλλά δεν ξέρω ένα σωστό τρόπο διατροφής και φροντίδας ενός καναρινιού.
Τα έχω σε δυο ξεχωριστά κλουβιά, μέσα στο σπίτι, στην κουζίνα, δίπλα στο παράθυρο, το ένα δίπλα στο άλλο. Τα ταΐζω σπόρους και αλλάζω το νερό τους κάθε μέρα. Εκτός από σπόρους τα δίνω μαρούλι, αγγουράκι και τρελαίνονται για ψωμί. Κόβω την ψίχα σε κομματάκια μικρά και τρώνε σιγά σιγά (δεν ξέρω αν είναι καλό που τα δίνω ψωμί, απλά το είχα επιχειρήσει με το πρώτο καναρίνι που απέκτησα και ξετρελάθηκε). Αυγό τους είχα βάλει δυο φορές βραστό και δεν το έφαγαν και δεν ξαναέβαλα. Επίσης είχα αγοράσει κάτι βιταμίνες που τις διαλύεις μέσα στο νερό για μια βδομάδα με μια βδομάδα κενό και έπειτα ξανά για δυο βδομάδες και τους έχω δώσει 2 φορές συνολικά αυτήν την "θεραπεία" μέσα στον χρόνο.
Όσο είχα το πρώτο καναρίνι, κελαηδούσε συνέχεια και ήταν ιδιαίτερα δραστήριο. Είναι αρσενικό και έχει πολύ ωραίο κελάηδισμα. Μόλις έφερα και το δεύτερο καναρίνι του φίλου (ο οποίος μου είπε ότι είναι αρσενικό), και τα έβαλα δίπλα δίπλα, δεν κελαηδούσαν καθόλου. Τρώγανε, πίνανε νερό, και τιτίβιζαν μόνο. Μόλις τα χώριζα και απομάκρυνα το ένα από το άλλο, άρχιζαν να κελαηδάνε. Επίσης μερικές φορές τα πετύχαινα το πρωί, να είναι κοντά το ένα στο άλλο μέσα απ' τα κλουβιά τους, και να τιτιβίζουν μεταξύ τους σα να συζητούσαν, και το ένα να ήταν νευριασμένο και να άνοιγε άγρια τα φτερά του σα να ήθελε να του ορμήξει.
Τέλος πάντων, με τον καιρό συνήθισαν μαζί, μόλις τα έβγαζα έξω κελαηδούσαν σαν τρελά, φυσικά ποτέ το ένα δίπλα στο άλλο γιατί τότε δεν έβγαζαν άχνα. Μάλιστα όταν τύχαινε και έβγαζα το ένα έξω, ενώ το άλλο το άφηνα μέσα στην κουζίνα μέχρι να ανέβω και να το πάρω, τιτίβιζαν δυνατά με την ίδια φωνή ακριβώς λες και αποζητούσε το ένα το άλλο (ποτέ δεν μπόρεσα να τα ψυχολογήσω
).
Τις αναφέρω όλες αυτές τις "λεπτομέρειες" μήπως και σας βοηθήσουν να μου λύσετε το πρόβλημα που παρουσίασαν.
Εδώ και δυόμιση-3 βδομάδες, δεν κελαηδάνε, ακόμα και αν τα απομακρύνω, απλά τιτιβίζουν. Χάνουν τα φτερά τους πολύ συχνά αλλά η όρεξη τους για φαΐ παραμένει ατάραχη. Τρώνε και πίνουν το νερό τους κανονικά. Το πρώτο πουλί που είχα αποκτήσει όμως ξύνεται αρκετά συχνά, φουσκώνει, και κοιμάται το μεσημέρι (και το δεύτερο καναρίνι πολλές φορές), και σκέφτηκα αν απλά ξεκουράζονται ή δεν είναι φυσιολογικό να κοιμούνται παρά μόνο όταν πέσει σκοτάδι και νυχτώσει. Το δεύτερο καναρίνι δείχνει να μην έχει διάθεση, νυστάζει πιο συχνά, όταν με βλέπει ζωηρεύει αλλά όχι τόσο όσο παλιά.
Επίσης το παράθυρο που τα έχω είναι πάντα κλειστό, και τώρα που καλοκαίριασε, το αφήνω την μέρα ανοιχτό για να πέρνουν αέρα.
Τέλος, στην κουζίνα μερικές φορές ο πατέρας ανάβει τσιγάρο, όχι πολύ συχνά, και βγαίνει έξω να το καπνίσει αλλά μένει μια κάπνα μέσα. Όχι πολύ συχνά όμως. Έχουν έρθει άτομα βέβαια, που κάπνιζαν για ώρες μέσα στον χώρο της κουζίνας. Γνώριζα βέβαια πως αυτό δεν είναι καλό για τα καναρίνια και τους το έκοβα.
Επίσης, τα καναρίνια σταμάτησαν να κελαηδούν από την μέρα ακριβώς που πέθανε ένα συγγενικό μου πρόσωπο που μένει ακριβώς δίπλα μας και τις ημέρες εκείνες υπήρχε ένα πένθος μέσα στην οικογένεια (μέχρι και σήμερα όπου έχουν περάσει μόλις 2-3 βδομάδες) και ορισμένοι είπαν ότι τα καναρίνια καταλαβαίνουν και μπορεί γι' αυτό να μην έχουν διάθεση.
Τι μπορεί να τους συμβαίνει; Αγχώνομαι γιατί δεν θέλω μια μέρα να ξυπνήσω και να βρω ένα απ' τα δύο νεκρό. Δεν θέλω καν να το σκέφτομαι. Θα το πάω σε κτηνίατρο μόλις βρω χρόνο μια από αυτές τις μέρες αλλά φοβάμαι μήπως είναι αργά. Τσέκαρα μήπως έχουν ψείρες αλλά δεν έχουν παρόλο που το πρώτο καναρίνι ξύνεται. Επίσης δεν τα έχω βάλει ποτέ να κάνουν μπάνιο. Μονάχα βουτάνε το κεφάλι τους στην ποτίστρα όταν τους αλλάζω το νερό. Μια φορά γέμισα ένα κυπελάκι με νερό, και το ένα βούτηξε μέσα σα να ξετρελάθηκε αλλά μετά έκανε πόση ώρα να στεγνώσει και δεν το ξαναεπιχείρησα.
Αυτά από εμένα, ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ.
Ευχαριστώ :)
είμαι νέος στο site, συγχωρέστε τυχόν λάθη στην δημοσίευση θεμάτων γιατί ακόμα δεν έχω μάθει πως λειτουργεί το site σας :)
Έχω δύο καναρίνια. Τα απέκτησα και τα δύο χωρίς να ήταν η αρχική μου επιδίωξη. Δεν είχα καμμία σχέση με καναρίνια, ή κατοικίδια γενικότερα. Πέρσι το καλοκαίρι, μια γειτόνισσα μας γιαγιά αρρώστησε, και μας έφερε το καναρίνι της για να το προσέχουμε μέχρι να γινότανε καλύτερα. Ωστόσο η υγεία δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελε και το καναρίνι ζει μαζί για έναν περίπου χρόνο. Μέσα σ' αυτόν τον χρόνο, ένας φίλος μου μου άφησε το καναρίνι του επειδή ήθελε να φύγει για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό και του το κράτησα. Όμως τελικά δεν γύρισε ποτέ, και έτσι αποκτήσαμε σε ένα χρόνο δυο καναρίνια.
Δεν περίμενα ποτέ μου ότι θα δενόμουν ποτέ με δύο καναρίνια... Από τότε που τα απέκτησα, το κάθε ένα ξεχωριστά, τα φροντίζω κάθε μέρα, τα καθαρίζω, τα βάζω σπόρους και νερό. Επειδή όμως όπως καταλάβατε δεν είχα καμία πείρα από καναρίνια, δεν γνωρίζω τι ακριβώς θέλουν, αν αυτά που κάνω είναι σωστά ή λάθος. Ρώταγα φίλους και γνωστούς που έχουν καναρίνια για συμβουλές, αλλά δεν ξέρω ένα σωστό τρόπο διατροφής και φροντίδας ενός καναρινιού.
Τα έχω σε δυο ξεχωριστά κλουβιά, μέσα στο σπίτι, στην κουζίνα, δίπλα στο παράθυρο, το ένα δίπλα στο άλλο. Τα ταΐζω σπόρους και αλλάζω το νερό τους κάθε μέρα. Εκτός από σπόρους τα δίνω μαρούλι, αγγουράκι και τρελαίνονται για ψωμί. Κόβω την ψίχα σε κομματάκια μικρά και τρώνε σιγά σιγά (δεν ξέρω αν είναι καλό που τα δίνω ψωμί, απλά το είχα επιχειρήσει με το πρώτο καναρίνι που απέκτησα και ξετρελάθηκε). Αυγό τους είχα βάλει δυο φορές βραστό και δεν το έφαγαν και δεν ξαναέβαλα. Επίσης είχα αγοράσει κάτι βιταμίνες που τις διαλύεις μέσα στο νερό για μια βδομάδα με μια βδομάδα κενό και έπειτα ξανά για δυο βδομάδες και τους έχω δώσει 2 φορές συνολικά αυτήν την "θεραπεία" μέσα στον χρόνο.
Όσο είχα το πρώτο καναρίνι, κελαηδούσε συνέχεια και ήταν ιδιαίτερα δραστήριο. Είναι αρσενικό και έχει πολύ ωραίο κελάηδισμα. Μόλις έφερα και το δεύτερο καναρίνι του φίλου (ο οποίος μου είπε ότι είναι αρσενικό), και τα έβαλα δίπλα δίπλα, δεν κελαηδούσαν καθόλου. Τρώγανε, πίνανε νερό, και τιτίβιζαν μόνο. Μόλις τα χώριζα και απομάκρυνα το ένα από το άλλο, άρχιζαν να κελαηδάνε. Επίσης μερικές φορές τα πετύχαινα το πρωί, να είναι κοντά το ένα στο άλλο μέσα απ' τα κλουβιά τους, και να τιτιβίζουν μεταξύ τους σα να συζητούσαν, και το ένα να ήταν νευριασμένο και να άνοιγε άγρια τα φτερά του σα να ήθελε να του ορμήξει.
Τέλος πάντων, με τον καιρό συνήθισαν μαζί, μόλις τα έβγαζα έξω κελαηδούσαν σαν τρελά, φυσικά ποτέ το ένα δίπλα στο άλλο γιατί τότε δεν έβγαζαν άχνα. Μάλιστα όταν τύχαινε και έβγαζα το ένα έξω, ενώ το άλλο το άφηνα μέσα στην κουζίνα μέχρι να ανέβω και να το πάρω, τιτίβιζαν δυνατά με την ίδια φωνή ακριβώς λες και αποζητούσε το ένα το άλλο (ποτέ δεν μπόρεσα να τα ψυχολογήσω
).Τις αναφέρω όλες αυτές τις "λεπτομέρειες" μήπως και σας βοηθήσουν να μου λύσετε το πρόβλημα που παρουσίασαν.
Εδώ και δυόμιση-3 βδομάδες, δεν κελαηδάνε, ακόμα και αν τα απομακρύνω, απλά τιτιβίζουν. Χάνουν τα φτερά τους πολύ συχνά αλλά η όρεξη τους για φαΐ παραμένει ατάραχη. Τρώνε και πίνουν το νερό τους κανονικά. Το πρώτο πουλί που είχα αποκτήσει όμως ξύνεται αρκετά συχνά, φουσκώνει, και κοιμάται το μεσημέρι (και το δεύτερο καναρίνι πολλές φορές), και σκέφτηκα αν απλά ξεκουράζονται ή δεν είναι φυσιολογικό να κοιμούνται παρά μόνο όταν πέσει σκοτάδι και νυχτώσει. Το δεύτερο καναρίνι δείχνει να μην έχει διάθεση, νυστάζει πιο συχνά, όταν με βλέπει ζωηρεύει αλλά όχι τόσο όσο παλιά.
Επίσης το παράθυρο που τα έχω είναι πάντα κλειστό, και τώρα που καλοκαίριασε, το αφήνω την μέρα ανοιχτό για να πέρνουν αέρα.
Τέλος, στην κουζίνα μερικές φορές ο πατέρας ανάβει τσιγάρο, όχι πολύ συχνά, και βγαίνει έξω να το καπνίσει αλλά μένει μια κάπνα μέσα. Όχι πολύ συχνά όμως. Έχουν έρθει άτομα βέβαια, που κάπνιζαν για ώρες μέσα στον χώρο της κουζίνας. Γνώριζα βέβαια πως αυτό δεν είναι καλό για τα καναρίνια και τους το έκοβα.
Επίσης, τα καναρίνια σταμάτησαν να κελαηδούν από την μέρα ακριβώς που πέθανε ένα συγγενικό μου πρόσωπο που μένει ακριβώς δίπλα μας και τις ημέρες εκείνες υπήρχε ένα πένθος μέσα στην οικογένεια (μέχρι και σήμερα όπου έχουν περάσει μόλις 2-3 βδομάδες) και ορισμένοι είπαν ότι τα καναρίνια καταλαβαίνουν και μπορεί γι' αυτό να μην έχουν διάθεση.
Τι μπορεί να τους συμβαίνει; Αγχώνομαι γιατί δεν θέλω μια μέρα να ξυπνήσω και να βρω ένα απ' τα δύο νεκρό. Δεν θέλω καν να το σκέφτομαι. Θα το πάω σε κτηνίατρο μόλις βρω χρόνο μια από αυτές τις μέρες αλλά φοβάμαι μήπως είναι αργά. Τσέκαρα μήπως έχουν ψείρες αλλά δεν έχουν παρόλο που το πρώτο καναρίνι ξύνεται. Επίσης δεν τα έχω βάλει ποτέ να κάνουν μπάνιο. Μονάχα βουτάνε το κεφάλι τους στην ποτίστρα όταν τους αλλάζω το νερό. Μια φορά γέμισα ένα κυπελάκι με νερό, και το ένα βούτηξε μέσα σα να ξετρελάθηκε αλλά μετά έκανε πόση ώρα να στεγνώσει και δεν το ξαναεπιχείρησα.
Αυτά από εμένα, ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ.
Ευχαριστώ :)
