Κι επειδή αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι ότι γράφεται και αναφέρεται καθαρά σε μεθόδους διατροφής των φτερωτών μας φίλων, διαβάστε αυτό.
ΥΓ Είναι αποσπάσματα από ένα εκτενέστατο άρθρο της σελίδας http://www.geocities.com/carduelis_2003/ (Geocities closed in 2009)
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΣΠΕΡΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ
Κατά την περίοδο της βλάστησης, τα θρεπτικά συστατικά τα οποία εμπεριέχονται στο σπέρμα, ενεργοποιούνται, αυξάνοντας σημαντικά την θρεπτική αξία του ιδίου του σπέρματος. Ήδη μετά τις πρώτες 24 ώρες βλάστησης, το άμυλο μετατρέπεται σε υδρογονάνθρακες (σάκχαρα), ικανά να χρησιμοποιηθούν άμεσα και να αφομοιωθούν, τα λιπαρά δημιουργούν τις στερόλες, πρόδρομοι της βιταμίνας D, τα μεταλλικά άλατα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευκολότερα από τον οργανισμό και συγχρόνως αυξάνουν σε ποσότητα (αυξάνεται το σίδηρο, διπλασιάζεται ασβέστιο, φωσφόρο, μαγνήσιο και χαλκός), διπλασιάζεται το περιεχόμενο σε καροτίνη και ριβοφλαβείνη, η βιταμίνη Β2 αυξάνεται και 400%, οι βιταμίνες Β5 καιΒ6 διπλασιάζονται, το περιεχόμενο σε βιταμίνη C ( σχεδόν ανύπαρκτη στα σπέρματα) αυξάνεται αισθητά μέχρι να ξεπεράσει τα εσπεριδοειδή, η βιταμίνη Ε διπλασιάζεται ενώ δημιουργείται και Β12 που φυσιολογικά δεν υπάρχει στις φυτικές τροφές. Αισθητή αύξηση παρουσιάζουν και οι πρωτεΐνες (πάνω από 20%) οι οποίες διασπώνται σε αμινοξέα, και αφομοιώνονται γρηγορότερα από τον οργανισμό.
ΤΑ ΒΛΑΣΤΑΡΩΜΕΝΑ ΣΠΕΡΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΦΗ
Ένα μόνο σπέρμα το οποίο είναι ικανό να δημιουργήσει ένα φυτό περιέχει μια τεράστια ζωτική ενέργεια. Αυτή η δυναμική ενέργεια με την διεργασία της βλάστησης ελευθερώνεται και μετατρέπεται σε πραγματική ενέργεια. Η κατανάλωση βλασταρωμένων σπόρων επιτρέπει στα πτηνά την λήψη μιας τεράστιας ποσότητας ενέργειας διαθέσιμη άμεσα, σε υδρογονάνθρακες, αμινοξέα, βιταμίνες και ένζυμα.
Βλαστάρια ναι ή όχι;
Τα προτερήματα που προέρχονται από την χρήση των βλασταρωμένων σπόρων στην εκτροφή είναι ολοφάνερα: το βλαστάρι παρουσιάζει μια τεράστια θρεπτική δύναμη και θεωρείται ότι είναι στην αιχμαλωσία το καλλίτερο υποκατάστατο των σπόρων, για τους νεοσσούς, με τους οποίους τρέφονται στη φύση. Ο έλεγχος της γκούσας των νεοσσών στην αιχμαλωσία, γεμάτη με βλαστάρια ταϊσμένα από τη μάνα, παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με ότι συμβαίνει στη φύση: από τις πρώτες ημέρες της ζωής τους, οι μικρές καρδερίνες στη φύση έχουν την γκούσα γεμάτη με μικρά σποράκια, τα οποία αφομοιώνονται εύκολα και είναι πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία.
ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι σπόροι που προορίζονται για μούσκεμα, όπως είπαμε, επιλέγονται ανάμεσα σ' αυτούς που μπορούν να βγάλουν το ριζίδιο μέσα σε 24-36 ώρες.Ανάμεσα σ' αυτούς το νίζερ είναι χωρίς αμφιβολία ο σπόρος πρώτης επιλογής για τα φυτοφάγα πτηνά με μικρό - μεσαίο ράμφος, συμπληρωμένο από τον μικρό μαύρο ηλιόσπορο και το ραδίκι. Για τα πουλιά με μεγάλο ράμφος μπορούμε να προσθέσουμε και άλλους σπόρους, όπως στάρι, ηλιόσπορο ριγωτό και λανάρι άσπρο. Όποιοι και αν είναι οι σπόροι και όποιο τρόπο στεγνώματος και αν επιλέξετε, καλό θα είναι να μην παραμένουν οι σπόροι πάνω από 6 ώρες στη διάθεση των πουλιών, εξ αιτίας της τάσης που έχουν όλα τα προϊόντα, όταν βραχούν, να δημιουργούν μούχλα στην επιφάνειά τους.