Σήμερα ο Τσικο μοιάζει φοβισμένος, κάθεται στο κλαδάκι ακεφος και κοιτάει έξω από το παράθυρο που λυσσομαναει ο αέρας και κουνάει τα κλαδιά των δέντρων του κήπου σαν πελώρια χέρια πέρα δώθε... Εκεί που τον έχω, στο πλατύ πρεβαζι ενός μεγάλου παραθύρου 2μ πλάτος και ενάμιση ύψος, έχει γύρω γύρω θέα στο σπίτι, καθιστικό και τραπεζαρία όπως και στα φυτά και δέντρα του μπαλκονιού και κήπου... Είναι σαν να βρίσκεται έξω... Ένας μικρός φυσικός παράδεισος... Έτσι πιστεύω..όμως μετά που διάβασα τα άρθρα σας είδα ότι το κλουβί δεν ακουμπάει σε κάποιο τοίχο αλλά στο τζάμι του παραθύρου... Εκεί έμεινε από τα μέσα Μαρτίου που τον πήρα... Θα ήθελα και τη γνώμη σας