Κι εγώ για να πω την αλήθεια θεωρώ οτι ο Γιώργος έκανε ο,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό ώστε να επιβιώσει το μικρό, με αποκορύφωμα να το φέρει νυχτιάτικα σπίτι μου, αφού είχε διανύσει τη μισή Αθήνα, μονο και μονο για να το ταΐσω και να του δείξω πως γίνεται.
Ο αρσενικός του πλήγωσε το πουλι, ενώ τάιζε και συνεχίζει να ταΐζει το άλλο, η θηλυκια του απλά το έδιωξε κι αδιαφόρησε... Τελικά που ειναι το λάθος του Γιώργου δεν ξερω... Στο οτι δεν έβαλε δεύτερη φωλιά; Ε, και; Δεν πρόλαβε να βάλει ή δεν το σκέφτηκε ή δεν το ήξερε, αλλά κι εγώ πέρυσι δεν πρόλαβα να βάλω δεύτερη φωλιά, και η γέννα των αυγων έγινε στην πρώτη και τιποτα τετοιο δε συνέβη.
Στο σημείο αυτό, θέλω να πω οτι μου φανήκαμε αρκετά αυστηροί, ίσως παραπάνω απο οτι αξίζει, στο περιστατικό. Κρίμα δεν ειναι; Είδε την κτηνωδία με τα μάτια του, προσπάθησε να την ανατρέψει, να τη διορθώσει εκ των υστέρων, είχε ενα πουλάκι μισοπεθαμένο, αδύναμο, μέσα στα αίματα, με φρικτή όψη, και όμως το έπιανε και το τάιζε, ειναι όλο πολυ βαρύ- δεν ειναι; Κι όμως ο Γιώργος ανταποκρίθηκε πέρα απο κάθε προσδοκία. Και έκανε αυτο ακριβώς που έπρεπε να γίνει. Σκεφτείτε το λίγο... Και στην τελική το πουλι δεν τα κατάφερε. Αυτό κι ήταν ακύρωση... Χρειάζεται και κάτι ακόμα;