Γενικά Έφυγε ο Ρrince

[marinazizel]

Μας άφησε σήμερα ο γλυκός μου, δεν ξέρω τι να κάνω, μέχρι τις 8 το πρωί φώναζε και έπαιζε.
8 χρόνων κοκατιλ, τόσες μέρες ψάχνω πως να διαμορφώσω το δωμάτιο μου για να τον αφήσω να πετάξει και να μην τραυματιστεί.
Μετά από πολλά χρόνια, με εμπιστεύτηκε και ανέβαινε στο χέρι μου.

Η μοναδική κτηνίατρος που κοιτούσε παπαγαλάκια στην πόλη έλειπε, είχα κλείσει ραντεβού για αύριο το πρωί. Βγήκα λίγο από το σπίτι να στείλω τις κουτσουλιές του στην Κομοτηνή και να ψάξω aviomecin.

 

[marinazizel]

Μακάρι να μου είχε δείξει έστω ένα σημάδι, προσπαθώ από το πρωί να σκεφτώ κάτι αλλά τίποτα.
Δεν υπάρχουν πολλά άτομα που καταλαβαίνουν το δέσιμο με αυτά τα πλασματακια. Τον αγαπώ τόσο πολύ.

 

[chrisa2102]

@marinazizel λυπάμαι τόσο πολύ για την απώλεια σου
Κ το δικό μου το κοκατιλ είναι 8 χρονών κ καταλαβαίνω απόλυτα το δέσιμο που λες..
Κάνε κουράγιο, δεν ξέρω τι παραπάνω να σου πω..
Μακάρι όντως να είχε δείξει κάτι νωρίτερα, αλλά δυστυχώς υπάρχουν κ τα ξαφνικά..

 

[marinazizel]

@chrisa2102 σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

 

[MARY58]

@marinazizel Λυπάμαι πολύ Μαρίνα. Να θυμάσαι ότι ήταν ένα τυχερό πουλάκι που όσο έζησε, πήρε αγάπη κ φροντίδα από σένα.

 

[marinazizel]

@MARY58 Σας ευχαριστώ πολύ. Δεν μπορώ να το πιστέψω, το σπίτι το αισθάνομαι τελείως άδειο. Τέτοια ώρα φώναζε και μας έπαιρνε τα αυτιά. Ούτε 5' δεν μπορούσε μόνος του. Τουλάχιστον, δεν ήταν μόνος του όταν έφυγε.

Είμαι τόσα χρόνια εδώ, κυριολεκτικά μεγάλωσα μαζί του και μαζί σας, τον έχω από παιδάκι. Φέτος ξαναδίνω πανελλαδικές μόνο για να περάσω κτηνιατρική και έκανα τόσα σχέδια να τον έχω μαζί μου. Είναι ο λόγος που θέλω εξειδίκευση στα πτηνά.

Δεν ξέρω τι φταίει, περιμένω αύριο τα αποτελέσματα από την Κομοτηνή. Ελπίζω να μην πονούσε τόσες ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι το κλίμα στο σπίτι έχει αλλάξει πολύ τον τελευταίο καιρό (η μαμά μου είναι στο νοσοκομείο σοβαρά), προσπαθούσα όσο μπορούσα να μην του το μεταφέρω.

Το μόνο περίεργο που έκανε αυτές τις ημέρες είναι ότι πρώτη φορά ανέβηκε στην κούνια του. 3 χρόνια την έχω στο κλουβί και δεν την έχει ακουμπήσει.

Σας παρακαλώ πολύ, να κάνετε όλοι εξετάσεις τα μικρούλια σας, να αποφύγουμε το χειρότερο

 

[MARY58]

@marinazizel Μαρίνα μου πρώτα από όλα τα ειλικρινή περαστικά μου στην μητέρα σου. Κ
σου εύχομαι καλή επιτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις. Μην σε πάρει από κάτω αλλά να πεισμώσεις κ να επιτύχεις τους στόχους σου. Κ μακάρι να σε καμαρώσει κ κείνη κ εμείς πτηνιατρο.
Κ επειδή πιθανολογώ ότι δεν έχεις άλλο πουλάκι, μετά τις εξετάσεις κ όταν με το καλό γυρίσει η μητέρα σου σπίτι, πάρε ένα νέο πουλάκι. Πίστεψε με θα σε βοηθήσει κ είναι κρίμα να μην προσφέρεις την αγάπη σου σε ένα νέο πουλάκι.

 

[chrisa2102]

@marinazizel
Είναι υπέροχο που θέλεις να πάρεις εξειδίκευση στα πτηνά! Υπάρχει μεγάλη έλλειψη από πτηνιατρους εκτός Αθήνας.. μακάρι να το πετύχεις κ αργότερα να μπορούν τα μέλη του forum να στέλνουν σε εσένα όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα πτηνά τους!
Σου εύχομαι περαστικά για τη μητέρα σου κ να πάνε όλα καλά με τις πανελλαδικές ώστε να πραγματοποιήσεις αυτό το όνειρο σου! Η αγάπη σου για τον Prince να γίνει οδηγός σου κ να μην τα παρατήσεις ποτέ, κ ας μην είναι μαζί σου υλικά, θα είναι πάντα κοντά σου με έναν διαφορετικό τρόπο

 

[marinazizel]

@chrisa2102 @MARY58 Σας ευχαριστώ πάρα πολύ,. πραγματικά είναι διαφορετικό να το ακούω από άτομα που ξέρω ότι με καταλαβαίνουν.

Σε λίγο θα τον βάλω σε έναν μεγάλο και όμορφο κήπο, φίλης μου, ώστε να μπορώ να πηγαίνω.


Όσο τον προετοίμαζα, τον ζύγισα σε ζυγαριά κουζίνας (δεν είναι και ακρίβειας αλλά οκ)
58-59γρ μου έδειξε. Κάπου στις 1μμ έφυγε.
Του έδινα τα απαραίτητα γραμμάρια κάθε ημέρα, μην σας πω και παραπάνω. Έτρωγε με πολύ όρεξη. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι την περίπτωση ασητίας, πραγματικά θα τρελαθώ εάν τόσες μέρες υποφέρει.

 

[Ιβαν]

@marinazizel εύχομαι περάστηκα και γρήγορη ανάρρωση στην μανούλα σου !τα 59γρ η αλήθεια είναι πως δείχνει λιποβαρή πουλάκια (κανονικά πρέπει να είναι από 70 κ άνω ) δεν ξέρω όμως αν παίζει ρόλο ότι ήταν ήδη νεκρό

 

[kika]

Λυπαμαι πολυ Μαρινα ...καταλαβαινω τον πονο σου -αυτα τα γλυκα πλασματακια ειναι τοσο αξιαγαπητα...

 

[ianos]

@marinazizel , λυπάμαι πραγματικά για την όλη κατάληξη.
Η αλήθεια είναι ότι το κενό της απώλειας δεν φεύγει τόσο εύκολα...συνήθως στέκεται στο ίδιο σημείο και... παγώνει σιγά - σιγά, αφήνοντάς μας κι εμάς "παγωμένους". Θα σου προτείνω ανεπιφύλακτα να χρησιμοποιήσεις τη θλίψη σου, να τη διοχετεύσεις δλδ, να την ξεσπάς, στο διάβασμα. Χρησιμοποιώ στο μήνυμά μου αυτά τα ρήματα...χρησιμοποιώ, διοχετεύω, ξεσπώ...γιατί μα την αλήθεια δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια λέξη να περιγράψω καλύτερα αυτό που εννοώ. Αλλά ν ξέρεις ότι γίνεται...άλλωστε η θλίψη συνήθως οδηγεί στην συγκέντρωση, ανασκουμπώνεται κανείς μέσα του κι αυτό βοηθά στη μελέτη, στην όποια μελέτη. Επίσης ειλικρινά και ολόψυχα εύχομαι περαστικά στη μητέρα σου, και ΔΥΝΑΜΗ σε εσένα. Είμαι δε σχεδόν σίγουρος ότι θα ενεργήσεις θετικά ως προς τη θλίψη σου, γιατί διαβάζοντας τα μηνύματά σου, βλέπω ότι εσωτερικά είσαι πραγματικά πολύ συγκροτημένη, ξέρεις πολύ καλά τι σου γίνεται με έναν ενδότερο τρόπο, και αυτή η γνώση θα σε οδηγήσει να πράξεις αυτά που χρειάζονται ώστε να επιτύχεις όσα εξαρτώνται από εσένα. Καλή Πορεία

 

[marinazizel]

@marinazizel εύχομαι περάστηκα και γρήγορη ανάρρωση στην μανούλα σου !τα 59γρ η αλήθεια είναι πως δείχνει λιποβαρή πουλάκια (κανονικά πρέπει να είναι από 70 κ άνω ) δεν ξέρω όμως αν παίζει ρόλο ότι ήταν ήδη νεκρό

Σας ευχαριστώ πολύ. Τον ζύγισα περίπου μετά από 6-7 ώρες αφού έφυγε (προσπάθησα όσο μπορούσα να τον ελέγξω και εξωτερικά). Το κόκαλο του στήθους ήταν πολύ πιο "πεταχτό" από ότι τις προηγούμενες ημέρες που τον χαιδευα κτλ.

Λυπαμαι πολυ Μαρινα ...καταλαβαινω τον πονο σου -αυτα τα γλυκα πλασματακια ειναι τοσο αξιαγαπητα...

Σας ευχαριστώ πολύ

@marinazizel , λυπάμαι πραγματικά για την όλη κατάληξη.
Η αλήθεια είναι ότι το κενό της απώλειας δεν φεύγει τόσο εύκολα...συνήθως στέκεται στο ίδιο σημείο και... παγώνει σιγά - σιγά, αφήνοντάς μας κι εμάς "παγωμένους". Θα σου προτείνω ανεπιφύλακτα να χρησιμοποιήσεις τη θλίψη σου, να τη διοχετεύσεις δλδ, να την ξεσπάς, στο διάβασμα. Χρησιμοποιώ στο μήνυμά μου αυτά τα ρήματα...χρησιμοποιώ, διοχετεύω, ξεσπώ...γιατί μα την αλήθεια δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια λέξη να περιγράψω καλύτερα αυτό που εννοώ. Αλλά ν ξέρεις ότι γίνεται...άλλωστε η θλίψη συνήθως οδηγεί στην συγκέντρωση, ανασκουμπώνεται κανείς μέσα του κι αυτό βοηθά στη μελέτη, στην όποια μελέτη. Επίσης ειλικρινά και ολόψυχα εύχομαι περαστικά στη μητέρα σου, και ΔΥΝΑΜΗ σε εσένα. Είμαι δε σχεδόν σίγουρος ότι θα ενεργήσεις θετικά ως προς τη θλίψη σου, γιατί διαβάζοντας τα μηνύματά σου, βλέπω ότι εσωτερικά είσαι πραγματικά πολύ συγκροτημένη, ξέρεις πολύ καλά τι σου γίνεται με έναν ενδότερο τρόπο, και αυτή η γνώση θα σε οδηγήσει να πράξεις αυτά που χρειάζονται ώστε να επιτύχεις όσα εξαρτώνται από εσένα. Καλή Πορεία

Σας ευχαριστώ πολύ. Μακάρι σε λίγες ημέρες να μου έρθει αυτή η "δύναμη" που λέτε. Προς το παρόν, δεν μπορώ ούτε να μπω στο δωμάτιο μου, με πιάνουν τα κλάματα. Πέρασα τόσες ώρες μαζί του εκεί μέσα, πιο πολύ διαβάζαμε μαζί.

Χθες πήγα σε ψυχολόγο. Η αλήθεια είναι ότι δεν το αντιμετώπισε όσο σοβαρά θα ήθελα, θα της το πω την επόμενη φορά. Μόλις την είπα πόσο πολύ τον πρόσεχα, απλά μου είπε ότι ήμουν υπερπροστατευτική και δεν θα έπρεπε (όπως κάνει ένας γονέας με παιδί). Το ξέρω φυσικά ότι έχω κάποιες παράλογες φοβίες αλλά έχω διαβάσει τόσα πολλά ατυχήματα.
Έχω μόνο 2-3 άτομα στην ζωή μου αυτή την στιγμή που καταλαβαίνουν ότι για εμένα είναι πένθος. Το σκυλάκι μου τον ψάχνει συνέχεια. Δεν ξέρω πως μπορώ να συνεχίσω,το σπίτι είναι άδειο.

 

[lina]

@marinazizel περαστικά στη μητέρα σου.κ δύναμη σε σένα. Να ξέρεις ότι όλοι που είμαστε εδώ μέσα σε καταλαβαίνουμε αλλά πρέπει να σταθείς δυνατή κ να συνεχίσεις τον αγώνα σου. Πάρε δύναμη να πετύχεις το στόχο σου κ κανε το για τον prince.

 

[marinazizel]

@lina Σας ευχαριστώ πολύ.

 

[ianos]

Χθες πήγα σε ψυχολόγο. Η αλήθεια είναι ότι δεν το αντιμετώπισε όσο σοβαρά θα ήθελα, θα της το πω την επόμενη φορά. Μόλις την είπα πόσο πολύ τον πρόσεχα, απλά μου είπε ότι ήμουν υπερπροστατευτική και δεν θα έπρεπε (όπως κάνει ένας γονέας με παιδί). Το ξέρω φυσικά ότι έχω κάποιες παράλογες φοβίες αλλά έχω διαβάσει τόσα πολλά ατυχήματα.
Έχω μόνο 2-3 άτομα στην ζωή μου αυτή την στιγμή που καταλαβαίνουν ότι για εμένα είναι πένθος.

Να πω τα ακόλουθα: οι Σύμβουλοι ψυχικής υγείας έχουν εκπαιδευτεί κι εμπειριώσει κάποιες τεχνικές, βάσει των οποίων κατευθύνουν το συναίσθημα και εκπαιδεύουν στον χειρισμό του. Επίσης σε κάθε μας επαφή υπάρχει και η εξωλεκτική επικοινωνία που είναι τρομακτικά σημαντική - πολλοί μάλιστα μιλούν περί της ενέργειας που μεταδίδεται από τον έναν στον άλλο. Κι ακόμα, το ο,τιδήποτε μπορεί να χρωματίζεται από τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ποικιλλοτρόπως, αναλόγως δε του χρωματισμού, να βιώνεται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο. Εν κατακλείδι είμαι βέβαιος ότι ο/η ψυχολόγος κι εσύ έχετε έναν κοινό τόπο κι έναν κοινό στόχο...κι αυτός είναι να αναλάβεις ψυχολογικά, να δυναμώσεις και να δεις τα πράγματα από διαφορετική πλευρά, ίσως και με αλλιώτικο χρωματισμό, χωρίς φυσικά να αμφισβητηθούν τα γεγονότα. Το κάθε τι στη ζωή από ό,τι σκέφτομαι έχει και τη θετική του πλευρά, παρότι μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να την εντοπίσουμε, αλλά και το κόστος του. Ναι, αν δεν ήσουν προστατευτική ίσως να μην ένιωθες τόσο έντονη τη ψυχολογική επιβάρυνση. Κάνε λοιπόν συνειδητή εργασία και προχώρησε μπροστά, πειραματίσου με τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου...μπορείς να επιλέξεις να κάνεις συνειδητές σκέψεις που θα σε βοηθήσουν. Το ότι γνωρίζεις τον παραλογισμό της φοβίας σημαίνει ότι έχει γίνει ήδη το πρώτο βήμα. Κατανόησέ τον λίγο πιο βαθιά για να πας μακρύτερα.

 

[marinazizel]

Να πω τα ακόλουθα: οι Σύμβουλοι ψυχικής υγείας έχουν εκπαιδευτεί κι εμπειριώσει κάποιες τεχνικές, βάσει των οποίων κατευθύνουν το συναίσθημα και εκπαιδεύουν στον χειρισμό του. Επίσης σε κάθε μας επαφή υπάρχει και η εξωλεκτική επικοινωνία που είναι τρομακτικά σημαντική - πολλοί μάλιστα μιλούν περί της ενέργειας που μεταδίδεται από τον έναν στον άλλο. Κι ακόμα, το ο,τιδήποτε μπορεί να χρωματίζεται από τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ποικιλλοτρόπως, αναλόγως δε του χρωματισμού, να βιώνεται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο. Εν κατακλείδι είμαι βέβαιος ότι ο/η ψυχολόγος κι εσύ έχετε έναν κοινό τόπο κι έναν κοινό στόχο...κι αυτός είναι να αναλάβεις ψυχολογικά, να δυναμώσεις και να δεις τα πράγματα από διαφορετική πλευρά, ίσως και με αλλιώτικο χρωματισμό, χωρίς φυσικά να αμφισβητηθούν τα γεγονότα. Το κάθε τι στη ζωή από ό,τι σκέφτομαι έχει και τη θετική του πλευρά, παρότι μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να την εντοπίσουμε, αλλά και το κόστος του. Ναι, αν δεν ήσουν προστατευτική ίσως να μην ένιωθες τόσο έντονη τη ψυχολογική επιβάρυνση. Κάνε λοιπόν συνειδητή εργασία και προχώρησε μπροστά, πειραματίσου με τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου...μπορείς να επιλέξεις να κάνεις συνειδητές σκέψεις που θα σε βοηθήσουν. Το ότι γνωρίζεις τον παραλογισμό της φοβίας σημαίνει ότι έχει γίνει ήδη το πρώτο βήμα. Κατανόησέ τον λίγο πιο βαθιά για να πας μακρύτερα.

Σας ευχαριστώ πολύ, συγγνώμη που δεν σας απάντησα ποτέ. Ευτυχώς, γίνεται μια προσπάθεια.

Από τότε που έφυγε ο Πρινς, συνέχεια συναντάω με κάποιο τρόπο, πουλάκια νεκρά ή στα τελευταία τους. Φυσικά είχα βοηθήσει και πιο παλιά τραυματισμένα πτηνά αλλά συνήθως είχαν καλή κατάληξη. Μου λείπει πάρα πολύ, ακόμη νομίζω ότι ακούω να με φωνάζει.

 

[MARY58]

@marinazizel Μαρίνα μου καλημέρα να έχεις. Θα σου πω την πρώτη μου σκέψη όταν είδα ότι απάντησες. Σημειωτέον δεν είμαι μοιρολάτρης αλλά μου έκανε εντύπωση η χρονική συγκυρία. Απάντησες μετά από κάποιους μήνες -δεν το λέω ως μομφή προς Θεού- αλλά τη στιγμή που υπάρχει αυτό το θέμα κ στο οποίο απάντησα πριν από λίγο.

F

Χαρίζω Thread 'Βρέθηκε παπαγαλάκι κοκατίλ στους Αμπελοκήπους Αθηνών'

Κυριακή στις 14:47

Καλημερα σας,

Το Σάββατο το απόγευμα βρέθηκε στο μπαλκόνι του διαμερίσματος μας στην περιοχή των Αμπελόκηπων ενα μικρο παπαγαλάκι. Δεν ειμαστε κάτοχοι κατοικιδίου ουτε εχουμε σκοπό να αποχτήσουμε, άλλα παρατηρήσαμε οτι ειναι εξοικειωμένο με τους ανθρώπους και δεν ηταν απο τα πράσινα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο πάρκο δίπλα απο το σπίτι μας.

Σκεφτήκαμε οτι θα εχει ξεφύγει απο καπου και πήραμε ενα κλουβι απο ενα pet shop που έτυχε να ειναι ανοικτο και κοντα μας και δίνοντας του λίγη τροφή το οδηγήσαμε σε αυτο για να ειναι ασφαλές και να μην φύγει.

Με μια έρευνα που καναμε στο internet...

• foldingbilly
• Απαντήσεις: 9
• Forum: Αγγελίες Πουλιών

• 

Εν συντομία βρέθηκε κόκατιλ κ οι άνθρωποι που το βρήκαν, ψάχνουν τον ιδιοκτήτη ή κάποιον που να ενδιαφέρεται κ μπορεί να το πάρει γιατί δεν μπορούν να το κρατήσουν. Εγώ τους απάντησα πριν από λίγο ότι δυστυχώς δεν μπορώ.
Δεν ξέρω αν είσαι ακόμα έτοιμη κ σε περίπτωση που νιώθεις ότι είσαι κ με την σύμφωνη γνώμη του ψυχολόγου σου, θα σου έλεγα να το σκεφτείς.
Σε κάθε περίπτωση κρατά τις όμορφες στιγμές σου με τον Prince κ από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι αυτές θα μείνουν χρωματισμένες όσο περνάει ο καιρός. Οι άλλες, οι δύσκολες, της ασθενείας θα εξασθενίσουν κ θα παραγκωνιστούν. Πάντα θα νιώθεις την απουσία του αλλά θα χαμογελάς ξέροντας ότι έζησε δίπλα σου κ την φροντίδα κ την αγάπη.

 

[ianos]

Σας ευχαριστώ πολύ, συγγνώμη που δεν σας απάντησα ποτέ. Ευτυχώς, γίνεται μια προσπάθεια.

Από τότε που έφυγε ο Πρινς, συνέχεια συναντάω με κάποιο τρόπο, πουλάκια νεκρά ή στα τελευταία τους. Φυσικά είχα βοηθήσει και πιο παλιά τραυματισμένα πτηνά αλλά συνήθως είχαν καλή κατάληξη. Μου λείπει πάρα πολύ, ακόμη νομίζω ότι ακούω να με φωνάζει.

Όσο μπορώ να αντιληφθώ, είσαι καλύτερα και χαίρομαι για αυτό.
Πώς πήγε το θέμα με τις Πανελλήνιες;

 

[marinazizel]

@marinazizel Μαρίνα μου καλημέρα να έχεις. Θα σου πω την πρώτη μου σκέψη όταν είδα ότι απάντησες. Σημειωτέον δεν είμαι μοιρολάτρης αλλά μου έκανε εντύπωση η χρονική συγκυρία. Απάντησες μετά από κάποιους μήνες -δεν το λέω ως μομφή προς Θεού- αλλά τη στιγμή που υπάρχει αυτό το θέμα κ στο οποίο απάντησα πριν από λίγο.

F

Χαρίζω Thread 'Βρέθηκε παπαγαλάκι κοκατίλ στους Αμπελοκήπους Αθηνών'

Κυριακή στις 14:47

Καλημερα σας,

Το Σάββατο το απόγευμα βρέθηκε στο μπαλκόνι του διαμερίσματος μας στην περιοχή των Αμπελόκηπων ενα μικρο παπαγαλάκι. Δεν ειμαστε κάτοχοι κατοικιδίου ουτε εχουμε σκοπό να αποχτήσουμε, άλλα παρατηρήσαμε οτι ειναι εξοικειωμένο με τους ανθρώπους και δεν ηταν απο τα πράσινα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο πάρκο δίπλα απο το σπίτι μας.

Σκεφτήκαμε οτι θα εχει ξεφύγει απο καπου και πήραμε ενα κλουβι απο ενα pet shop που έτυχε να ειναι ανοικτο και κοντα μας και δίνοντας του λίγη τροφή το οδηγήσαμε σε αυτο για να ειναι ασφαλές και να μην φύγει.

Με μια έρευνα που καναμε στο internet...

• foldingbilly
• Απαντήσεις: 9
• Forum: Αγγελίες Πουλιών

• 

Εν συντομία βρέθηκε κόκατιλ κ οι άνθρωποι που το βρήκαν, ψάχνουν τον ιδιοκτήτη ή κάποιον που να ενδιαφέρεται κ μπορεί να το πάρει γιατί δεν μπορούν να το κρατήσουν. Εγώ τους απάντησα πριν από λίγο ότι δυστυχώς δεν μπορώ.
Δεν ξέρω αν είσαι ακόμα έτοιμη κ σε περίπτωση που νιώθεις ότι είσαι κ με την σύμφωνη γνώμη του ψυχολόγου σου, θα σου έλεγα να το σκεφτείς.
Σε κάθε περίπτωση κρατά τις όμορφες στιγμές σου με τον Prince κ από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι αυτές θα μείνουν χρωματισμένες όσο περνάει ο καιρός. Οι άλλες, οι δύσκολες, της ασθενείας θα εξασθενίσουν κ θα παραγκωνιστούν. Πάντα θα νιώθεις την απουσία του αλλά θα χαμογελάς ξέροντας ότι έζησε δίπλα σου κ την φροντίδα κ την αγάπη.

Σας ευχαριστώ πολύ, η αλήθεια είναι ότι το θέμα "παπαγάλου' το έχω αφήσει, μόνο εάν τύχει κάτι και επείγει, ίσως το σκεφτώ (σε περίπτωση δηλαδή που μπορώ να βοηθήσω κάποιο ζωντανό, αλλιώς δεν θα ψαχτώ μόνη μου). Θα διαβάσω το θέμα που μου στείλατε μήπως και μπορώ να βοηθήσω:)

Όσο μπορώ να αντιληφθώ, είσαι καλύτερα και χαίρομαι για αυτό.
Πώς πήγε το θέμα με τις Πανελλήνιες;

Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Ψύχραιμη θα με χαρακτήριζα.
Δεν πέρασα σε κάποιο πανεπιστήμιο (ίσως έχω ελπίδα με το 2%), δεν έγραψα καλά γιατί στην εβδομάδα των πανελλαδικών έχασα την μαμά μου και την γιαγιά μου. Θα συνεχίσω σε ΔΙΕΚ προς το παρόν και βλέπουμε.