Γενικά Έχασα το κοκατίλ μου από ένα σκύλο

Τα παιδιά που ανέφερε παραπάνω ο ianos , οι @zack27 και @vagelis76 είναι εκτροφείς κοκατιλ και μπορείς να τους εμπιστευτείς με κλειστά τα μάτια. Πολλά μέλη έχουν πάρει κοκατιλ από τα παιδιά και μπορούν να σου πουν τις εμπειρίες τους. Θα σου δώσουν, εάν έχουν διαθέσιμο, ένα κοκατιλακι ήμερο και με φτερά!
Για ringneck δεν ξερω.
Και φυσικά δεν θα είναι πάντα το ίδιο. Τώρα θα είστε κι εσείς πιο προσεκτικοί και επιφυλακτικοί. Και φυσικά είμαστε κι εμείς εδώ για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε.
 
Ο άντρας μου σκέφτεται στο μέλλον για ringneck παπαγάλο.έχω πάρει 2 κοκατιλ το πρώτο το έχασα πριν 4 χρ από λάθος γιατρού. Το είχα 3μιση χρ. Μου πήρε 4 χρ να ξαναβάλω πουλί στο σπίτι μου και τώρα αυτό;και τόσο σύντομα;με την καρδιά να ξαναδώσεις συναίσθημα και να πάρεις τέτοιο πόνο;.?δεν εμπιστεύομαι τίποτα.κοκατιλ ειδικά δεν ξαναβάζω σπίτι μου και δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να το ξανακανω
Η γνώμη μου είναι πως κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη διαφορετικού χρόνου ώστε να καταλαγιάσει η θλίψη και το βάρος των γεγονότων που έζησε... Μην επηρεάζεσαι από γνώμες άλλων, έστω και του άντρα σου αυτό το διάστημα... Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστημα (εσύ θα κρίνεις), ώστε ναι μεν να ισορροπήσεις, αλλά όπως απόλυτα σωστά γράφει ο Γιάννης...
Τέλος θα ήθελα να σου πω να μην κανεις μεν βιαστικές κινήσεις στην απόκτηση ενός φτερωτού, αλλά να προσπαθήσεις να προχωρήσεις σύντομα στην υιοθεσία αυτή, ώστε ο πόνος της απώλειας να μην σε οδηγήσει σε τόσο μοναχικά μονοπάτια, των οποίων η κατάληξη θα είναι η άρνησή σου να διοχετευτείς σε μια νέα αγάπη.
Χρειάζεσαι λίγο χρόνο, είναι νωρίς ακόμα, λίγο χρόνο όμως... Και όταν έρθει η ώρα να επιλέξεις, μη ''συνδέσεις'' τις ''τύχες'' των προηγούμενων πουλιών με αυτό που θα πάρεις, κάθε ψυχή κάνει τη διαδρομή της κι έχει το ρόλο της.
 
Η γνώμη μου είναι πως κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη διαφορετικού χρόνου ώστε να καταλαγιάσει η θλίψη και το βάρος των γεγονότων που έζησε... Μην επηρεάζεσαι από γνώμες άλλων, έστω και του άντρα σου αυτό το διάστημα... Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστημα (εσύ θα κρίνεις), ώστε ναι μεν να ισορροπήσεις, αλλά όπως απόλυτα σωστά γράφει ο Γιάννης...

Χρειάζεσαι λίγο χρόνο, είναι νωρίς ακόμα, λίγο χρόνο όμως... Και όταν έρθει η ώρα να επιλέξεις, μη ''συνδέσεις'' τις ''τύχες'' των προηγούμενων πουλιών με αυτό που θα πάρεις, κάθε ψυχή κάνει τη διαδρομή της κι έχει το ρόλο της.
Ένα γιατί με τρώει συνεχώς. Κλαίω εγώ κλαίει η κόρη μου ο άντρας μου νιώθουμε αγανάκτηση γιατί γιατί να φύγει έτσι μέσα από τα χέρια μου. Εγώ να παγωσω και μόνο να ουρλιάζω.ήταν μόλις 2 μισή μήνες που το είχα δεν το χάρηκα δεν το χόρτασα. Είχα προσαρμόσει την καθημερινότητα μου γι'αυτό το πουλί και τώρα ψάχνω μέσα στα δωμάτια να το ξαναδώ! Δεν μπορώ να το δεχτω
[automerge]1567169363[/automerge]
Μαρία... Λυπάμαι πολύ 😢
Η γνώμη μου είναι πως κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη διαφορετικού χρόνου ώστε να καταλαγιάσει η θλίψη και το βάρος των γεγονότων που έζησε... Μην επηρεάζεσαι από γνώμες άλλων, έστω και του άντρα σου αυτό το διάστημα... Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστημα (εσύ θα κρίνεις), ώστε ναι μεν να ισορροπήσεις, αλλά όπως απόλυτα σωστά γράφει ο Γιάννης...

Χρειάζεσαι λίγο χρόνο, είναι νωρίς ακόμα, λίγο χρόνο όμως... Και όταν έρθει η ώρα να επιλέξεις, μη ''συνδέσεις'' τις ''τύχες'' των προηγούμενων πουλιών με αυτό που θα πάρεις, κάθε ψυχή κάνει τη διαδρομή της κι έχει το ρόλο της.
Και γιατί σε μένα να τυχαίνουν πουλιά που έχουν σύντομη ζωή ;. Άλλοι τα έχουν χρόνια και χρόνια εγώ γιατί; Ήταν πολύ βίαιο αυτό που μου συνέβη δεν ξέρω δύσκολα περνάω δύσκολα...
 
Λυπαμαι πολυ για τη καταληξη του πουλιου αλλα κ για το σοκ που περασες! Προσωπικα εχω το σκυλο μου μεσα στο σπιτι αλλα ποτε δε νιωθω ηρεμος κ ησυχος οταν εχω κ τα πουλια! Ποτε δεν εχει κανει κατι επιθετικο αλλα κ ποτε δε ξερουμε! Καλο ειναι πατα να εχουμε το νου μας κ να μην επαναπαυομαστε! Καλο ειναι να μη παρασυρομστε απο τα κομμενα φτερα και να τα βγαζουμε ετσι τα πουλια εξω κτλ! φτερα ειναι κ θα ξαναβγουν! Προσωπικα δεν ειμαι υπερ του κοψιματος παρα μονο αν υπαρχει λογος! Θα σου ελεγα να παρεις το χρονο σου κ να ηρεμησεις! Απο κει κ περα ειμαι σιγουρος οτι θα ξαναπαρεις πουλακι οταν αισθανθεις ετοιμη και θα του δωσεις πολυ αγαπη!
 
Και γιατί σε μένα να τυχαίνουν πουλιά που έχουν σύντομη ζωή ;. Άλλοι τα έχουν χρόνια και χρόνια εγώ γιατί; Ήταν πολύ βίαιο αυτό που μου συνέβη δεν ξέρω δύσκολα περνάω δύσκολα...
Ήταν πολύ βίαιο και φρικτά σκληρό, οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε το σοκ και την ταραχή σου, νιώθουμε το ''γιατί'' σου... Κανείς δεν θα μπορέσει ν΄απαντήσει σ΄αυτό, ήταν εμπειρίες που ''έπρεπε'' να ζήσεις (?), δεν υπάρχει απάντηση.
Προσπάθησε να μη βασανίζεις τον εαυτό σου.
 
Ευχαριστώ πολύ ! Πολλά μαθήματα μέσα από πολύ πόνο δυστυχώς...
Είσαι ακόμα σε σοκ. Προσωπικά σε καταλαβαίνω απόλυτα (δεν έχω ζήσει κάτι τόσο σκληρό, αλλά έχασα τον δικό μου και δεν μπορούσα να κοιμηθώ μέχρι να βρεθεί).
Τα κοκατιλάκια είναι πολύ καλά πουλάκια. Μην τα απορρίπτεις λόγω του ατυχήματος. Δεν είναι γραφτό τα κοκατίλ σου να παθαίνουν κάτι. Έγινες και μέλος εδώ, οπότε τώρα θα μάθεις και πολλά πράγματα απαραίτητα για την ασφαλή διαβίωσή τους.
 
Πονάω αλλά όπως το λέτε. Τα αγαπάω αυτά τα πουλιά ! Ειλικρινά έχω μπει στην διαδικασία σύντομα να το αντικαταστήσω δεν μπορώ να αποδεχτώ την τόσο βίαιη απώλεια του.
 
Λυπάμαι πολύ Μαρία γι'αυτό που συνέβη.😞 Το σκληρό αυτό μάθημα μας θυμίζει για άλλη μια φορά ότι χωρίς κλουβί ή χωρίς harness 1. , 2. τα κατοικίδια πουλιά κινδυνεύουν αν βγαίνουν έξω απο το σπίτι.
 
Έτσι είναι! Αν δεν αφήνομουν στην ιδέα πως έχει κομμένα φτερά δεν υπήρχε περίπτωση να το βγάλω στην αυλή, συνεχώς σκέφτομαι. Προφανώς είχε βολιδοσκοπήσει 2 μήνες που τον έβγαζα την αυλή την είχε μάθει δεν ξέρω τι ήταν αυτό που τον έκανε να φύγει από τον ώμο μου δεν το είχε ξανακάνει ήταν πέταγμα με πολύ γνώση αυτού που έκανε χωρίς πανικό. Μάλιστα αφέθηκε στην προσγείωση του σαν γεράκι.ήξερε ακριβώς που πήγαινε
 
Έτσι είναι! Αν δεν αφήνομουν στην ιδέα πως έχει κομμένα φτερά δεν υπήρχε περίπτωση να το βγάλω στην αυλή, συνεχώς σκέφτομαι. Προφανώς είχε βολιδοσκοπήσει 2 μήνες που τον έβγαζα την αυλή την είχε μάθει δεν ξέρω τι ήταν αυτό που τον έκανε να φύγει από τον ώμο μου δεν το είχε ξανακάνει ήταν πέταγμα με πολύ γνώση αυτού που έκανε χωρίς πανικό. Μάλιστα αφέθηκε στην προσγείωση του σαν γεράκι.ήξερε ακριβώς που πήγαινε
Mαρία, στο παρελθόν μου έφυγαν 3 φορές πουλιά με ψαλιδισμένα φτερά. Πέταξαν για περίπου 100 μέτρα και γάνιασα να τα βρω καθώς έμενα τότε δίπλα σε δάσος και ποτάμι. Τη μια ξέσκισα τα πόδια μου για να το μαζέψω πάνω απο ένα τεράστιο βάτο, τη δεύτερη σκαρφάλωσα με γυμνά πόδια γύρω στα 5 μέτρα πάνω σε έναν πλάτανο και την τρίτη ψάχναμε 2 άτομα μέσα σε πάνω απο 1 μέτρο χορτάρι να βρούμε που έχει πέσει. Θεωρώ τον εαυτό μου υπερτυχερό που κατάφερα όλες τις φορές και τα βρήκα καθώς αν φυσούσε κι ένα ελαφρύ αεράκι το πιθανότερο ήταν να μην τα ξαναέβρισκα. Είπαμε, χωρίς λουράκι ή κλουβί δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρει κανείς.
 
Είναι ένας εφιάλτης αυτό που έζησα. Πολύ μεγάλο το σοκ που έχω υποστεί.έχει συγκλονιστεί το είναι μου! Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου άνθρωπος σε όλο τον πλανήτη να μην βιώσει αυτό που έπαθα εγώ! Για κάποιους σκληροψυχους σίγουρα όλα αυτά είναι σαχλα... Εγώ όμως είχα δώσει αγάπη χρόνο και έκανα όνειρα της παρέας του μεγαλώνοντας. Αυτό κόπηκε πολύ βίαια γδαρθηκε η ψυχή μου
 
Πολυ κριμα... Παντα πρεπει να εχουμε στο μυαλο μας οτι το πουλι, πουλι ειναι και θα προσπαθησει να πεταξει εστω και ενα πουπουλακι να εχει επανω του.

Ο σκυλος λειτουργησε ενστικτωδώς, δεν μπορουμε να τον κατηγορησουμε...
 
Είναι ένας εφιάλτης αυτό που έζησα. Πολύ μεγάλο το σοκ που έχω υποστεί.έχει συγκλονιστεί το είναι μου! Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου άνθρωπος σε όλο τον πλανήτη να μην βιώσει αυτό που έπαθα εγώ! Για κάποιους σκληροψυχους σίγουρα όλα αυτά είναι σαχλα... Εγώ όμως είχα δώσει αγάπη χρόνο και έκανα όνειρα της παρέας του μεγαλώνοντας. Αυτό κόπηκε πολύ βίαια γδαρθηκε η ψυχή μου
Δεν θα μπορούσες να πάρεις χειρότερο ''μάθημα'' (σχετικά με το πουλάκι), από αυτό που έζησες... Το αντιλαμβάνομαι και σε συμπονώ. Ο πανδαμάτωρ χρόνος θ΄επαναφέρει ισορροπίες...
 
Είναι ένας εφιάλτης αυτό που έζησα*. Πολύ μεγάλο το σοκ που έχω υποστεί.έχει** συγκλονιστεί το είναι μου
Εδώ * Μαρια φαίνεται στη λανθάνουσα γραπτή γλώσσα ότι είσαι λίγο καλύτερα, όπως είναι και το αναμενόμενο
Κι εδώ** η κατάσταση πάλι μοιάζει να ακροβατεί...
Στο υπόλοιπο μήνυμα σου, βλέπω; Συναισθανομαι; Ότι ανακαμπτεις, διστακτικά οπωσδήποτε, μα ανακαμπτεις. Βεβαίως κι εσύ γνωρίζεις είναι των έσω, τι σου συμβαίνει, πολυ καλύτερα από τον καθένα, αλλά σαν εξωτερικός παρατηρητής, σου κοινοποιώ το τι διαβάζω... Και φυσικά πιστεύω ( και για λογαριασμό σου, με άλλα λόγια εύχομαι ) να εξακολουθήσεις, ίσως και με πιο γοργά βήματα την πορεία σου, ώστε σύντομα ένα πουλάκι να βρει την ευαισθησία της παρέας σου, που τόσο μα τόσο πολυ μας έχει συγκλονίσει.
 
@ianos, Ακριβώς όπως το λες! Πεισμωσα ετοιμάζομαι όσο τρελό και να φαίνεται όσο πιο σύντομα να πάρω άλλο να καλύψει τον πόνο της απουσίας! Θα παιρνώ πουλιά μέχρι που να πεθάνω!
 
@Μαρία Κ. Ήταν τραγικό αυτό που έζησες (πραγματικά με συγκλόνισε η ιστορία σου) αλλά πρέπει να το ξεπεράσεις. Γνώμη μου είναι να πάρεις σύντομα το νέο πουλάκι θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις ίσως ποιο εύκολα
 
Λίνα.έχω μπει στα βήματα του νέου πουλιού. Δεν βρήκα άλλη λύση για να αντέξω αυτό που συνέβη... Ο πόνος που νιώθω φέρει πολύ θυμό και οργή μέσα μου. Και μόνο αυτό με αναπαύει. Εχω μέσα μου βαριά μαυρίλα...η μόνη ελπίδα αυτό. Πάω ασυναίσθητα για δευτερόλεπτα εκεί που είχα το κλουβί του...
 
Back
Top