Ειναι ενα θεμα που θελει πολλη μελετη και χωρο και χρημα για να βεβαιωθει κανεις οτι ενα ζωο εκτροφης θα τα καταφερει στην ελευθερια. Πρωτοποροι σε αυτο ειναι οι κυνηγετικοι συλλογοι που μεσα απο μελετες του αριστοτελειου πανεπιστημιου και με την βοηθεια βιολογων(θηραματολογων)δοκιμασαν διαφορες μεθοδους απελευθερωσης περδικων, φασιανων και πολλων αλλων θηραματων που εκτρεφονται, και απο τα λιγα που γνωριζω ειναι μεγαλη διαδικασια για να αυξηθουν οι πιθανοτητες επιβιωσης και αναπαραγωγης στην φυση. Περα απο το οτι πρεπει να βεβαιωθουμε απολυτα οτι το υποειδος που απελευθερωνεται πρεπει να ειναι το ιδιο με αυτο που ζει ελευθερο στην περιοχη (γεννετικη μολυνση).Αν δεν τηρηθει η διαδιακασια σταδιακης εξοικιωσης με το περιβαλλον σε κλωβο εξοικιωσης καθως και αλλες ενεργειες οπως η παροχη τροφης ιδιας με της φυσης και οχι αυτης που παρεχεται απο τον ανθρωπο ειναι πολυ μικρες οι πιθανοτητες να βγαλουν ακομα και την πρωτη εβδομαδα, ειτε λογω μη ανευρεσης τροφης και νερου, ειτε λογω των διωκτων τους. Εχουν γινει πολλα λαθη κατα το παρελθον, οπου οι αλεπουδες και τα γερακια γευματισαν πλουσιοπαροχα με απελευθερωμενα πουλια που δεν μπορουσαν να αμυνθουν, ακομα και να πεταξουν σε ικανη αποσταση. Νομιζω πως θελει πολυ ξεψειρισμα το θεμα αυτο και ειναι τρομερα δυσκολο εγχειρημα αν γινει οπως πρεπει για να πετυχει.