Καμιά φορά από την πολλή μας αγάπη και με σκοπό να προσφέρουμε το καλύτερο στο ζωάκι μας, μπερδευόμαστε και κάνουμε λάθη. Προσωπικά με έχει βοηθήσει πολύ το να μπαίνω στην θέση του και να φαντάζομαι τον εαυτό μου κλεισμένο σε κλουβί με έναν "γίγαντα" να με πλησιάζει και να κάνει κάθε φορά τα δικά του. Το σκέφτομαι κάθε φορά που θέλω να πλησιάσω τον Woody.
Τα ringnecks καλώς ή κακώς είναι ιδιαίτεροι χαρακτήρες, προσωπικά, μετά από 3 χρόνια συμβίωσης, αυτό μου αρέσει. Δεν είχα από την αρχή όμως την ίδια γνώμη. Πέρασα από φάση που μετάνιωσα που επέλεξα αυτή την ράτσα γιατί δαγκώνει αρκετά και περνάει διάφορες φάσεις. Το είχα ψάξει όμως πολύ και τα θετικά ήταν περισσότερα από τα αρνητικά. Δεν θα τον έδινα όμως ποτέ. Όταν απελπιζόμουν, σκεφτόμουν ότι οκ εγώ θα του προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ και ας μην με αγαπήσει ποτέ αρκεί να περνάει καλά και να είναι καλά (καθαρός, με καλή τροφή, νερό, παιχνίδια, κλουβί).
Χρειάζεται υπομονή και όχι ιδιαίτερη προσπάθεια, κατά τη γνώμη μου. Σε κάποια φάση και ενώ δεν είχαμε αναπτύξει καμία φοβερή σχέση, σαν αυτές που διαβάζω και ζηλεύω, αποφάσισα να ξανακάνω προσπάθεια να τον αφήσω να βγει εκτός κλουβιού. Τότε ήρθε η έκπληξη! Δεν ξεκόλλαγε από πάνω μου! Από τότε άλλαξε και η δική μου διάθεση προς εκείνον. Κατάλαβα ότι τελικά με δέχεται και υπάρχει δέσιμο μεταξύ μας.
Σου προτείνω λοιπόν να κάνεις ένα reset και να τον αφήσεις να συνηθίσει τα πάντα γύρω του. Να του προσφέρεις τα βασικά και να μην προσπαθείς για τίποτα. Θέλει υπομονή αλλά θα σε ανταμείψει. Πρόσφερε του μία καθημερινότητα απλή. Άλλαζε του τροφή και νερό και ταυτόχρονα μίλα του με χαμηλή φωνή. Μην κάνεις προσπάθεια να τον πλησιάσεις, θα το κάνει αυτός όταν είναι έτοιμος. Μην τα παρατάς. Μία αλλαγή περιβάλλοντος ίσως να τον στεναχωρήσει…