Γενικά Ερνέστο και Ταμού, άρχισαν τα όργανα, σήκω απ'τη θέση σου

-Μωρή τρως το χαλί; Πας καλά;
-Πάψε ακαμάτη, καθαρίζω, χάλια τα έκανες παλι
- Είναι που είμαι ατίθασο αγόρι
- Ετσι και βγαλω τη παντόφλα θα σου πω εγώ

View media item 21276
 
Kλείσαμε ένα μήνα παρέα,έξω απ' το κλουβί. Καλά η Νόρα που είναι ολη μέρα μαζί τους στα πρόθυρα εγκεφαλικού.
Παρέα δεν κάνουνε πολύ βέβαια, αλλά ούτε τσακώνονται και τόσο. Ο μικρός είναι κυριαρχικός και την κυνηγάει όταν πηγαίνει σε πράγματα που θεωρεί "δικά" του αλλά και αυτή τσαούσα, επιστρέφει αμέσως όταν αυτός γυρίσει το κεφάλι του.
Δείχνει οτι θέλει να είναι μαζί του αλλά δείχνουν και τα δύο μια "αγαρμποσύνη" στην προσέγγιση (η Ταμού λόγω ηλικίας φαντάζομαι και ο Ερνέστο λόγω έλλειψης παρέας του είδους του τοσα χρόνια).

Αργά αλλά σταθερά πάντως μαθαίνουν το ένα το άλλο και τα μαθαίνουμε κι εμείς.

Πόλεμος! :D
 
Διονύση, όλα προφανώς πηγαίνουν αργά και προσεκικά μεν, προς το καλύτερο, δε.
Όσο για τη Νόρα... Νομίζω ότι πλέον είναι καιρός να επιλέξει ρόλο μεταξύ παιδοψυχολόγου και συμβούλου γάμου:)
 
Και πάλι ''χτύπησες''... Διάνα!👍
ianos είπε:
Όσο για τη Νόρα... Νομίζω ότι πλέον είναι καιρός να επιλέξει ρόλο μεταξύ παιδοψυχολόγου και συμβούλου γάμου:)
Δείτε το υπόλοιπο...
αχ βρε Γιάννη!:D Μόλις μ΄έκανες να συνειδητοποιήσω το ρόλο μου τόσα χρόνια! Αυτό ακριβώς!
Μη γελάτε, πτυχίο θα πρέπει να πάρουμε με αυτά τα μικρά! 😛
 
Καλησπέρα σας! Είναι πάντοτε κωμικές και ξεκαρδιστικές οι περιπέτειες και οι δραστηριότητες σας! Και φυσικά η αφήγηση πάντα τόσο παραστατική και το φωτορεπορτάζ τέλειο και πλούσιο που πραγματικά αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι μαζί σας! Σας χαίρομαι πάρα πολύ! Πάντα έτσι να είστε!
 
ErnestoTheParrotlet είπε:
Εγώ με τον Ερνέστο φορτώνουμε το φορτηγό για το ταξίδι, η Ταμου τρώει την, σαγιονάρα στο τραπεζάκι.,Μαθήματα οδήγησης και καταστροφής παντόφλας
Δείτε το υπόλοιπο...
Τα (3) παιδία παίζει!
👍Υπέροχη φωτογραφία Νόρα! 😀σίγουρα δεν την τράβηξες εσύ Διονύση😛
Τελικά σε αυτούς τους μικρούς χρωστάμε τόσα πολλά! Μαζί τους ξαναβρίσκουμε την παιδικότητα μας 🙂
 
Sissy είπε:
Τα (3) παιδία παίζει!
👍Υπέροχη φωτογραφία Νόρα! 😀σίγουρα δεν την τράβηξες εσύ Διονύση😛
Τελικά σε αυτούς τους μικρούς χρωστάμε τόσα πολλά! Μαζί τους ξαναβρίσκουμε την παιδικότητα μας 🙂
Δείτε το υπόλοιπο...
E, ναι έχεις δίκιο Σισσυ. Η... "παιδονόμος" του σπιτιού την τράβηξε τη φωτογραφία :D
Και είναι αλήθεια μας ξυπνάνε ένστικτα και παρορμήσεις που νομίζουμε ότι τα είχαμε αφήσει στα παιδικά μας χρόνια
 
Δυόμισι μήνες μαζί τα διαβολάκια. Ακόμα φυσικά δεν τα έχουν βρει αλλά συνυπάρχουν τουλάχιστον (αν όχι και πάντοτε αρμονικά). Το "μωρό" κυνηγάει τον μεγάλο, χτενίζονται που και που αλλά αυτός θέλει την βολή και την ησυχία του και αρκετές φορές την παίρνει στο κυνήγι. Εχουν βρει τα "στέκια" τους και αράζουνε, η αλήθεια είναι πως η Ταμου είναι κάπως "κολιτσίδα" του Ερνέστο και του έχει καπως αλλάξει την ρουτίνα του. Ομως σε γενικές γραμμές πιστεύω πάμε καλά :)
 
Εγώ απλά προσπαθούσα να πάρω έναν υπνάκο, ο νεαρός να φτάσει στο φορτηγό του να πάει μια βόλτα ενώ η νεαρή ανέπτυξε ικανότητες οπτικού και τσεκάρει τα γυαλιά μου προσπαθώντας να διαπιστώσει αν θέλουν άλλαγμα (στο τέλος θα θελήσουν).
Η παιδονόμος του σπιτιού κατάλαβε την όλη φάση και αποθανάτισε τη στιγμή ώστε να τη στείλουμε στην επόμενη εκπομπή "Παπαγάλε έχεις ταλέντο".

View media item 21314
 
ζιζι είπε:
Υπέροχες φωτογραφίες. Η περιοχή γύρω από το αυτί φαίνεται πως παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλιώς δεν εξηγείται το κόλλημα της μικρής 👎
Δείτε το υπόλοιπο...
Εχει φετιχ με τα γυαλια μου Ζωή, τα περιεργάζεται λες και είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που έχει δει στη ζωή της. Στο μεταξύ όταν δε τα φοράω και τα δει στο τραπέζι ούτε που να τα φτύσει.
 
Πλησιάζουμε τους δύο μήνες που τα διαβολάκια μας συμβιώνουν στον ίδιο χώρο ελεύθερα. Φυσικά ούτε λόγος για προσέγγιση, εκτός εξαιρέσεων. Ο Ερνέστο υπερασπίζεται τα πράγματα "του" (όλα βασικά, αφού τα πάντα του... ανήκουν, απ' τα μαχαιροπήρουνα μέχρι τα βάζα, την τηλεόραση, τον καναπέ και τις καρέκλες) ενώ το μωρουδέλι τον κυνηγάει σε στυλ "ελαναπαιτσουμε, ελαναπαιτσουμε, ελαναπαιτσουμεσουλεωωω" και δεν τον αφήνει σε ησυχία.

Υπάρχουν φυσικά στιγμές που είναι μαζί και δίπλα δίπλα, αλλά λίγες. Είναι νωρίς ακόμα και είναι και η εποχή δύσκολη (ζέστες, αναπαραγωγική διάθεση κτλ, καθώς και το οτι ο Ερνέστο πρέπει να δεχτεί ότι το σμήνος έχει νέο μέλος εκτός απ' τους τρεις μας). Πάντως πιστεύω ότι όταν και η μικρή βρει τα πατήματά της θα έχουμε μεγαλύτερη πρόοδο. Τουλάχιστον τα παίρνουμε και τρώνε μαζί το ένα σε κάθε χέρι και δεν έχουμε συνέχεια "αναστάτωση" καθώς το καθένα έχει βρει που του αρέσει να "παίζει" ή να αράζει.
 
Εχθές έγινε της. Γλιστρίδας ο θάνατος καθώς η μικρή δοκίμασε για πρώτη φορά γλιστρίδα και όταν ένα ματσάκι αφέθηκε πάνω στο τραπέζι όρμηξαν με τον πρασινούλη μας και το έκαναν... αγνώριστο.
Φαίνεται μέρα με τη μέρα να τα πηγαίνουν καλύτερα καθώς μαθαίνει ο ένας τα χούγια του άλλου. Εστω κι αν δεν είναι "φιλαράκια" και δεν παίζουν μαζί, ανέχονται περισσότερο ο ένας τον άλλον. Το θέμα μου ήταν ο Ερνέστο που ήταν "άρχοντας" του σπιτιού και τώρα απέκτησε..."διεκδικητή" αλλά το παλικάρι μου το αντιμετωπίζει "κύριος".
Κρίμα που δε σκέφτηκα να βγάλω μια φωτο του τραπεζιού όταν ήταν σαν ζούγκλα μέσα απ' την οποία πέρασαν μπουλντόζες 😛
 
Απάντηση
Back
Top