Φροντίδα Εχω ένα φοβισμένο budgie που δεν συναναστρέφεται μαζί μου
- Θεματοθέτης Ameli
- Ημερομηνία
@Tony Forpus Κοίταξε να πιέστηκε από εμένα δεν νομίζω.
Το πουλάκι είναι πολύ όμορφο.
Το στρόγγυλο κλουβί είναι τελείως ακατάλληλο. Ιδανικά χρειάζεσαι μια 60άρα ή 70άρα ορθόγωνια ζευγαρώστρα καθώς τα μπάτζι προτιμούν τα μακριά κλουβιά για να πετάνε.
Σχετικά με τι?
Το στρόγγυλο κλουβί είναι τελείως ακατάλληλο. Ιδανικά χρειάζεσαι μια 60άρα ή 70άρα ορθόγωνια ζευγαρώστρα καθώς τα μπάτζι προτιμούν τα μακριά κλουβιά για να πετάνε.
@Ameli Έπαθα κάτι αντίστοιχο. Να το θέσω ωμά, πήρα αέρα με το παπαγαλάκι μου. Μόλις άρχισε να έρχεται να φάει κεχρί στο σημείο που το ράμφος της άγγιζε τα δάχτυλά μου, θεωρησα ότι τα βρήκαμε. Άρχισα να βάζω το χέρι μου μέσα, να της προσφέρω φαγητό στην χούφτα, το δάχτυλό μου για πατήθρα κλπ. Guess what. Ξαφνικά άρχισε να φοβαται και όταν την πλησίαζα. Δεν το καταλάβαινα τότε, αλλά για ένα τοσο δα πλασματάκι είμαστε πάρα πολύ τρομακτικοί. Και δεν ξέρουμε ακριβώς πώς μας αντιλαμβάνονται. Άλλο τρία δάχτυλα που κραατούν κεχρί, άλλο χούφτα με σπόρους, άλλο χούφτα χωρίς σπόρους, άλλο δάχτυλο-πατήθρα και πάει λέγοντας. Θέλει πάρα πολύ υπομονή και βημα-βημα, όχι άλματα. Δεν κάνουν τις συνδέσεις που νομίζουμε ίσως ότι κάνουν. Επίσης, σχεδόν όλα στην ζωή, ανθρώπων και πτηνών, δεν είναι μια γνησίως αύξουσα ή φθίνουσα πορεία. Το ότι τα πήγαινε εχθές καλά δεν σημαίνει ότι θα τα πάει και σήμερα. Σημασία έχει να μπορείς να εντοπίσεις καταρχάς την διαφορά στην συμπεριφορά (το οποίο έχεις κάνει και συγχαρητήρια) και στην συνέχεια να αλλάξεις την δική σου, ώστε να αντανακλά τις δυνατότητες του ζώου.
Να φανταστείς, έχω ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και αγοραφοβία. Με θεραπεία 2 ετών, υπάρχουν μέρες που μπορώ να πάω στην σχολή στου Ζωγράφου με τα πόδια και να μείνω μέχρι το σούρουπο. Και μέρες όπου η ιδέα να βγω στην είσοδο του σπιτιού για να ταΐσω τον γάτο μου μου φέρνει ναυτία και ο φουκαράς πρέπει να έρθει να νιαουρίσει στο τζάμι για να το κάνω (συγγνώμη, Panzer...). Είμαι 27 ετών homo sapiens και πράγματα που δεν με πίεζαν εχθές σημερα μου φαίνονται βουνό. Συγκριτικά με πέρυσι και πρόπερσι και παραπρόπερσι οι μέρες που δυσκολεύομαι να βγω από το σπίτι είναι λιγότερες, σαφώς λιγότερες, αλλά υπάρχουν. Αυτό δεν αναιρεί την πρόοδο που έχω σημειώσει. Άρα λοιπόν μην παραείσαι αυστηρή με ένα μωρό παπαγαλάκι και ούτε με τον εαυτό σου. Αργά-αργά.
Να φανταστείς, έχω ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και αγοραφοβία. Με θεραπεία 2 ετών, υπάρχουν μέρες που μπορώ να πάω στην σχολή στου Ζωγράφου με τα πόδια και να μείνω μέχρι το σούρουπο. Και μέρες όπου η ιδέα να βγω στην είσοδο του σπιτιού για να ταΐσω τον γάτο μου μου φέρνει ναυτία και ο φουκαράς πρέπει να έρθει να νιαουρίσει στο τζάμι για να το κάνω (συγγνώμη, Panzer...). Είμαι 27 ετών homo sapiens και πράγματα που δεν με πίεζαν εχθές σημερα μου φαίνονται βουνό. Συγκριτικά με πέρυσι και πρόπερσι και παραπρόπερσι οι μέρες που δυσκολεύομαι να βγω από το σπίτι είναι λιγότερες, σαφώς λιγότερες, αλλά υπάρχουν. Αυτό δεν αναιρεί την πρόοδο που έχω σημειώσει. Άρα λοιπόν μην παραείσαι αυστηρή με ένα μωρό παπαγαλάκι και ούτε με τον εαυτό σου. Αργά-αργά.
@Ameli Μην ανησυχείς, όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτήν την θέση και θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε όσο τα ζώα είναι περίεργα και μοναδικά. Η Ίρις μπήκε από το παράθυρο μια ωραία πρωία όσο διάβαζα. Προφανώς και είχα εκατό ερωτήσεις το λεπτό και συνεχίζω να έχω, μπορείς να δεις θέματα που έχω θέσει. Δεν νομίζω ότι κανείς θα σε κατηγορήσει ότι παρανοιάζεσαι για την υγεία και την ευζωία του κατοικιδίου σου, ειδικά σε έναν χώρο ειδικά σχεδιασμένο για την ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων φροντίδας των συγκεκριμένων πτηνών. Συνήθως, ειδικά με παπαγαλάκια, το πρόβλημα δεν είναι οι πολλές ερωτήσεις, αλλά οι λίγες, και τα επακόλουθα είναι συχνά τραγικά. Χαρά μας είναι να βοηθήσουμε και να δεχθούμε βοήθεια για την φροντίδα έστω και ενός πτηνού. Μάλιστα είναι πολύ ευχάριστο το ότι στην νεαρή ηλικία που είσαι, ενδιαφέρεσαι τόσο πολύ και μελετάς προσωπικά για το πώς να φροντίσεις τα παπαγαλάκια σου. Κι εγώ είχα στην ηλικία σου δύο παπαγαλάκια, το Συννεφάκι και την Λώρα, αλλά ομολογώ ότι δεν τα φρόντιζα εγώ, ούτε ήξερα πολλά για την φροντίδα τους. Τότε βέβαια δεν υπήρχε και ιντερνετ, αλλά και πάλι... Πρακτικά το πόιντ είναι ότι μόνο συγχαρητήρια μπορεί να σου πει κανείς που ενδιαφέρεσαι και κάνεις ερωτήσεις. Και απαντήσεις, φυσικά! ;) Θα το δεις κι εσύ αργότερα, όταν θα βρεθείς στην θέση του γνωστη και θα απαντάς σε ερωτήσεις άλλων εδώ, ότι δεν είναι κόπος, αλλά χαρά, να βοηθάς και ανθρώπους και τα κατοικίδιά τους.
Τελευταία επεξεργασία: