Θέλετε να ξεκινήσετε την αναπαραγωγή των καναρινιών σας; Όλα όσα πρέπει να ξέρετε πριν το ξεκίνημα αλλά και κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου;
Ένα καναρίνι εκτός από τη μελωδική φωνή του, μας χαρίζει και τη συντροφιά του. Πολλές φορές όμως αναρωτιόμαστε, μήπως θα 'θελε κι' αυτό ένα ταίρι; Άλλωστε, θα ήταν και για μας ωραία εμπειρία να παρακολουθήσουμε τα καναρινάκια του να γεννιούνται και να μεγαλώνουν.
Ίσως θεωρούμε πως αφού έχουμε χρόνο, χρήμα και τον απαραίτητο εξοπλισμό για μια σωστή αναπαραγωγή, είμαστε έτοιμοι για να προχωρήσουμε σ' αυτήν. Σίγουρα όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι πολύ σημαντικοί, υπάρχει όμως κάτι που πολλοί δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους και αυτό είναι η καλή υγεία του ζευγαριού μας.
Πουλιά που ασθενούν δεν πρέπει να μπαίνουν σε αναπαραγωγή.
Εξοπλισμός
Κατά συνέπεια, ενδεχομένως να απαιτούνται περισσότερα κλουβιά, χώρος, χρόνος και έξοδα για τη φιλοξενία και τη φροντίδα τους.
Οι αναπαραγωγικές ορμόνες των καναρινιών πυροδοτούνται την άνοιξη, περίπου κατά τα μέσα Μαρτίου, εφόσον η ηλικία τους είναι άνω των 10-12 μηνών. Παράγοντες ενεργοποίησης (πύρωμα) είναι ένας συνδυασμός διάρκειας ωρών φωτεινότητας ημέρας και θερμοκρασίας.
Σε περίπτωση εσωτερικής αναπαραγωγής με τεχνητό φωτισμό, η διάρκεια αυτή δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υπερβεί τις 14 ώρες, γιατί υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο τα πουλιά να προχωρήσουν σε πτερόρροια, μια φυσιολογική ετήσια κατάσταση (περί το τέλος του καλοκαιριού), ασύμβατη όμως με την φάση της αναπαραγωγής.
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι από 18 έως 24 oC .
Η υγρασία να κυμαίνεται από 60 έως 80%.
Για να αποφύγουμε την ανάπτυξη παθογόνων, είναι προτιμότερο κατά το μεγαλύτερο μέρος της επώασης να τηρείται το κατώτερο επίπεδο υγρασίας και να αυξάνεται κατά τις τελευταίες μέρες που αναμένεται η εκκόλαψη των νεοσσών, ώστε μέσω της υγρασίας να διευκολυνθεί η ρήξη των αυγών.
Η θερμοκρασία και η υγρασία που πρέπει να υπάρχει στον χώρο κατά την αναπαραγωγή είναι αρκετά πολύπλοκο θέμα. Εάν θέλετε να ενημερωθείτε περισσότερο, διαβάσετε με προσοχή το άρθρο μας Θερμοκρασία και υγρασία την περίοδο επώασης καναρινιών
Ο ρόλος του ήλιου. Η ηλιακή ακτινοβολία είναι πολύτιμη και απαραίτητη για τα πτηνά, καθώς αξιοποιείται μέσω δύο οδών από τον οργανισμό τους, συμβάλλοντας στην εύρυθμη λειτουργία του.
Η επιλογή κατάλληλου ζευγαριού δεν είναι πάντα μια αθώα ή εύκολη διαδικασία. Δύο είναι οι παράγοντες που υπεισέρχονται κάθε φορά στην εκλογή μας:
Επομένως, εάν έχουμε ένα καναρίνι καθορισμένης ράτσας, φροντίζουμε ώστε το ζευγάρι μας να αποτελείται από πουλιά της ίδιας ποικιλίας και τηρούμε τον κανόνα που επιβάλει να μην ζευγαρώνουμε κοινά με καναρίνια ράτσας, τιμώντας τις προσπάθειες αιώνων προγενέστερων εκτροφέων.
Η υγεία των απογόνων είναι το σημαντικότερο όλων και είναι άμεση συνέπεια των επιλογών μας. Οι πληροφορίες που μπορούμε να αντλήσουμε ως προς αυτό, παρέχονται είτε από τη μετάλλαξη, είτε από το είδος του πτερώματος των γεννητόρων.
Το λοφίο - σκουφί είναι η μόνη μη επιτρεπόμενη ενδοδιασταύρωση μετάλλαξης. Μίξη κάθε λογής λοφιοφόρων καναρινιών θα επιφέρει τον επίπονο θάνατο μεγάλου πλήθους νεοσσών στη φωλιά.
Για τα λευκά πουλιά πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα λευκά υπολειπόμενα και όλα τα παράγωγά τους, έχουν μερική έως ολική έλλειψη βιταμίνης Α και χρήζουν έξτρα προσθήκη αυτής στη διατροφή τους.
Στο πτέρωμα οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν τη σκληρότητά του. Διαλέγουμε ζευγάρια που, τουλάχιστον συγκριτικά, έχουν αντίθετη ποιότητα (σκληρό-μαλακό). Παραλείψεις τέτοιων ελέγχων από πλευρά μας, οδηγούν στη δημιουργία κύστεων στην περίπτωση δύο μαλακόπτερων γεννητόρων, ενώ αραιής κατανομής του πτερώματος με νευρολογικές παθήσεις στην περίπτωση δύο σκληρόπτερων.
Μια ευκολία αναγνώρισης του είδους του πτερώματος παρέχεται μέσω της διάκρισης Εντόνου-Χιονέ που συνήθως, αλλά όχι πάντα, συμπίπτει αντιστοίχως του σκληρού-μαλακού. Για ειδικούς λόγους συστήνεται ιδιαίτερη προσοχή στα μωσαϊκά καναρίνια.
Τέλος, είναι σπάνιο φαινόμενο οι απόγονοι κοινών καναρινιών να αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα υγείας, αλλά έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στην υιοθεσία.
Ξεκινάμε την προετοιμασία της αναπαραγωγής στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου, υπολογίζοντας η διαδικασία αυτή να διαρκέσει περίπου 1,5 - 2 μήνες και να ολοκληρωθεί προσωρινά όταν και τα δύο καναρίνια είναι έτοιμα να ζευγαρώσουν, είναι δηλαδή "πυρωμένα".
Κύριος σκοπός της διατροφικής προετοιμασίας είναι να ενισχύσουμε το ζευγάρι μας με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, επομένως και το ανοσοποιητικό τους σύστημα, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στην ανατροφή των νεοσσών τους.
Με πρότυπο τη φύση πρέπει κι εμείς σιγά-σιγά να τροποποιήσουμε τη διατροφή τους και να την εμπλουτίσουμε με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ενισχύοντάς την παράλληλα με πρωτεΐνες. Αυτή όμως η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά και απότομα. Οι ευαίσθητοι οργανισμοί τους χρειάζονται χρόνο για να συνηθίσουν. Από τη λιτή λοιπόν διατροφή του χειμώνα, μεταβαίνουμε σε σταδιακό εμπλουτισμό της κατά την άνοιξη και μάλιστα με σταθερά βήματα.
Είναι σημαντικό όλες οι τροφές που παρέχουμε (σπόροι, αυγοτροφή, λαχανικά κτλ.) να είναι ήδη αποδεκτές από τα καναρίνια μας προτού εκκολαφθούν τα αυγά, ώστε να είμαστε βέβαιοι πως θα τις καταναλώνουν για τη σίτιση των νεοσσών.
Επίσης, είναι απαραίτητο κατά την προετοιμασία αλλά και αργότερα που θα έχουμε νεοσσούς να επιλέξουμε μια έτοιμη, επώνυμη και συσκευασμένη αυγοτροφή για το ζευγάρι και τα μικρά τους, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία το ποσοστό πρωτεΐνης να κυμαίνεται μεταξύ 20% και 24%, ποσοστό που έχει υπολογισθεί ότι βοηθά στην γρήγορη και σωστή ανάπτυξη των νεοσσών.
Μπορούμε επιπλέον ή και εναλλάξ να δίνουμε βραστό αυγό (βρασμένο 15') με το τσόφλι του ή σπιτική αυγοτροφή.
Εννοείται πως καθ’ όλη την προετοιμασία και την αναπαραγωγή δεν πρέπει να λείπει από το κλουβί το κόκκαλο σουπιάς το οποίο αποτελεί πολύτιμη πηγή ασβεστίου, ιωδίου και χρήσιμων ιχνοστοιχείων.
Ξεκινάμε με συχνότητα από 2 φορές την εβδομάδα αυγό ή αυγοτροφή (έτοιμη ή σπιτική), αυξάνοντας σταδιακά όσο περνούν οι εβδομάδες, ενώ εκ παραλλήλου ενισχύουμε με λαχανικά, φρούτα, χόρτα ή και βότανα με προοπτική τα επιπρόσθετα θρεπτικά στοιχεία να διατίθενται μέρα παρά μέρα όταν το ζευγάρι ενωθεί.
Επιπρόσθετα, μπορούμε να προσθέσουμε σταδιακά στη διατροφή τους και κάποιους έξτρα ή / και βλαστωμένους σπόρους, που από πολλούς χαρακτηρίζονται ως βόμβες ενέργειας!
Με την πρόοδο των ημερών, παρατηρείται μία αλληλεπίδραση των δύο πουλιών, το αρσενικό αρχίζει να κελαηδάει πιο έντονα και επίμονα και προσπαθεί να έρθει σ' επαφή με την άλλη πλευρά. Ξεκινούν τα ταΐσματα ανάμεσα στα κάγκελα και η στάση του σώματος του θηλυκού (ανταποκρίνεται στο κελάιδισμά του, χαμηλώνοντας το σώμα), δείχνει την αποδοχή του φλερτ.
Ακολουθεί η τοποθέτηση της φωλιάς, της τσόχας και του νήματος από την πλευρά του θηλυκού, εφόσον ο συνδυασμός διατροφικής προετοιμασίας και γνωριμίας συμβαδίζει ομαλά. Σαν πρώτη επιλογή, τοποθετούμε μια εξωτερική φωλιά για να μη μειώσουμε το ζωτικό χώρο του κλουβιού και παρέχουμε μεγάλη ποικιλία υλικών για να την φτιάξει.
Περισσότερα για την επιλογή κατάλληλης φωλιάς και υλικών για καναρίνια..
Η θέση που θα τοποθετήσουμε τη φωλιά πρέπει να εμπνέει ασφάλεια στην κανάρα και να διευκολύνει εμάς όταν μακροπρόθεσμα θα χρειαστεί να επέμβουμε.
Μέσα στη φωλιά τοποθετούμε μια τσόχα (κάποιοι την ράβουν), την οποία τις προηγούμενες μέρες έχουμε ψεκάσει με παρασιτοκτόνο, για να αποφύγουμε τις ψείρες. Παρέχουμε μεγάλη ποικιλία υλικών για να φτιάξει τη φωλιά της, λινάτσα, βαμβάκι και φυσική τρίχα, ίνες κοκκοφοίνικα.
Παρακολουθήστε μια συζήτηση σχετικά με την τσόχα στις φωλιές.
Την ημέρα που θα δώσουμε φωλιά και νήμα, πρέπει να κάνουμε και μία γενική καθαριότητα στο κλουβί του ζευγαριού μας.
Ένα έτοιμο για αναπαραγωγή θηλυκό, μπορεί να στρώσει τη φωλιά μέσα σε 2 ώρες. Αντιθέτως, ένα ανέτοιμο θα αρχίζει να παίζει με το νήμα ρίχνοντάς το κάτω και σκορπώντας το σε όλο το κλουβί, που σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνουμε υπομονή λίγο καιρό ακόμα.
Αν περάσουν πολλές μέρες και το θηλυκό δείχνει αδιάφορο προς τη φωλιά, τότε ίσως πρέπει να τοποθετήσουμε και μία εσωτερική σε ψηλό σχετικά σημείο του κλουβιού μήπως δεν έχει αποδεχθεί την υπάρχουσα εξωτερική.
Λίγο πριν ολοκληρώσει το "χτίσιμο" της φωλιάς, και αφού είμαστε σίγουροι πως και τα δύο καναρίνια είναι πυρωμένα και έτοιμα διατροφικά και ηλικιακά να προχωρήσουν σε αναπαραγωγή, μπορούμε να βγάλουμε το χώρισμα και να αφήσουμε το ζευγάρι να συνευρεθεί.
Με τα δύο πουλιά μαζί πλέον στη ζευγαρώστρα, παρατηρούμε το αρσενικό με κατεβασμένα φτερά να προσκαλεί το θηλυκό με το τραγούδι του και εκείνη να στέκεται με ανασηκωμένη την ουρά. Ακολουθεί τριβή των αναπαραγωγικών τους οργάνων που διαρκεί 2-3 δευτερόλεπτα και εν συνεχεία κάθονται δίπλα-δίπλα δείχνοντας την ευχαρίστησή τους. Αυτό θα επαναλαμβάνεται αρκετές φορές την ημέρα καθώς το θηλυκό θα συνεχίζει την ολοκλήρωση κατασκευής της φωλιάς.
Προληπτικά, μόλις το θηλυκό γεννήσει το δεύτερο αυγό μπορούμε να δώσουμε υγρό ασβέστιο για δυο-τρεις ημέρες, σύμφωνα με τη δοσολογία του κάθε σκευάσματος για την αποφυγή δυστοκίας.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν ομοιώματα πλαστικών αυγών που μπορούμε να προμηθευτούμε, ώστε να κάνουμε καθημερινή αντικατάσταση με την ειδική λαβίδα και με αυτό τον τρόπο θα δώσουμε ίσες ευκαιρίες επιβίωσης σε όλους τους νεοσσούς, αφού θα εκκολαφτούν σχεδόν ταυτόχρονα ή με διαφορά λίγων ωρών.
Κάθε πρωί αφαιρούμε προσεκτικά το νέο αυγό με την ειδική λαβίδα, τα φυλάμε τοποθετώντας τα με τον αεροθάλαμο προς τα επάνω σε ένα ανοιχτό δοχείο με σπόρους σε δροσερό και σκιερό μέρος και τα επιστρέφουμε την τέταρτη ημέρα.
* Η αντικατάσταση των αυγών είναι προαιρετική ενέργεια.
Στα γονιμοποιημένα (ένσπορα) αυγά θα διακρίνουμε τις φλέβες και την καρδιά του εμβρύου να χτυπά. Αν δεν έχουμε εμπειρία καλό είναι να αποφύγουμε την ωοσκόπηση, διότι υπάρχει κίνδυνος να σπάσουμε τα αυγά λόγω απροσεξίας μας.
* Η ωοσκόπηση είναι προαιρετική ενέργεια.
Σε αυτή την περίοδο, η συνήθης τακτική είναι να μειώνουμε την ποσότητα της αυγοτροφής που χορηγούμε στο ζευγάρι μας και να σταματάμε την προσθήκη συμπληρωμάτων στο νερό τους. Εικάζεται ότι συνεχόμενη παροχή πρωτεΐνης μπορεί να οδηγήσει σε επιθετικές συμπεριφορές ή και σε νέα σύντομη σειρά αυγών.
Τις πρώτες ημέρες ζωής των νεοσσών τη σίτισή τους αναλαμβάνει αποκλειστικά η μητέρα. Το αρσενικό την ταΐζει και εκείνη με τη σειρά της τους νεοσσούς. Αργότερα ταΐζουν και οι δύο μέχρι να αναλάβει εξ' ολοκλήρου το αρσενικό, αφού η κανάρα περίπου την 15-16η ημέρα ζωής των νεοσσών θα θελήσει να προχωρήσει σε νέα γέννα.
Το πρώτο 24ωρο οι νεοσσοί θα πάρουν το "μητρικό γάλα", ένα υγρό μείγμα σε μορφή σάλιου από το θηλυκό για να θωρακίσει και να ενεργοποιήσει τον οργανισμό του νεοσσού.
Αυτή την περίοδο η διατροφή τους θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πρωτεΐνη, υψηλής ποιότητας μείγμα σπόρων, βραστό αυγό και αυγοτροφή θα πρέπει να χορηγείται σε καθημερινή βάση.
Μετά την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών προσφέρουμε σταδιακά μήλο, σπανάκι, μπρόκολο κ.λπ.
Τυχόν νεκροί νεοσσοί θα πρέπει να απομακρύνονται άμεσα, διότι αποτελούν εστία μικροβίων. Ένας πρώτος καθαρισμός στη φωλιά μπορεί να γίνει την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών με την τοποθέτηση των δαχτυλιδιών.
Στρώνουμε μία καθαρή τσόχα σε μία νέα καθαρή φωλιά και μεταφέρουμε τους νεοσσούς προσεκτικά.
Την 11-12η ημέρα ζωής των νεοσσών μπορεί να γίνει δεύτερος και τελευταίος καθαρισμός της φωλιάς. Κάθε μας παρεμβολή από εκεί και πέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μικρών, διότι δύσκολα νεοσσός που θα βγει από τη φωλιά σε μεγαλύτερη ηλικία επιστρέφει σε αυτή.
Μετά τη δεύτερη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών, το θηλυκό δείχνει διάθεση για το ξεκίνημα επόμενης γέννας. Το αρσενικό επωμίζεται πλέον όλο και περισσότερο το καθήκον για το τάισμα των νεοσσών. Το πώς θα διαχειριστούμε το αρσενικό στη συνέχεια, εξαρτάται άμεσα από το αν πράγματι θέλουμε να προχωρήσουμε σε επόμενη γέννα ή όχι.
Δείτε ακόμη: Από το αυγό μέχρι την ανεξαρτητοποίηση των καναρινιών
Αν δεν επιθυμούμε δεύτερη γέννα, αφήνουμε όλη την οικογένεια μαζί, δίνουμε δεύτερη φωλιά και υλικό στο ζευγάρι μας και απομακρύνουμε τα αυγά κάθε πρωί αντικαθιστώντας τα με ψεύτικα. Επιτρέπουμε στο θηλυκό να κλωσήσει τα ψεύτικα αυγά για λίγες ημέρες και αποσύρουμε τη φωλιά σταματώντας την αναπαραγωγή.
Αν δεν θέλουμε να πετάξουμε γονιμοποιημένα (ένσπορα) αυγά, την 14η-16η ημέρα ζωής των νεοσσών χωρίζουμε το ζευγάρι και αφήνουμε τους νεοσσούς με τον ένα γονιό κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους.
Αν επιθυμούμε να προχωρήσουμε σε δεύτερη γέννα, αφήνουμε όλη την οικογένεια μαζί μέχρι την έξοδο των νεοσσών από τη φωλιά. Βάζουμε στην άλλη πλευρά της ζευγαρώστρας δεύτερη φωλιά και δίνουμε υλικό στο θηλυκό, ώστε να προχωρήσει όταν νιώσει έτοιμο σε δεύτερη γέννα.
Μόλις οι νεοσσοί της πρώτης γέννας βγουν από τη φωλιά θα επισκέπτονται τη δεύτερη φωλιά με κίνδυνο να τη λερώσουν ή να σπάσουν τα αυγά. Τη λύση μας τη δίνει το διαχωριστικό πλέγμα που θα τοποθετήσουμε ανάμεσα στο ζευγάρι και τους νεοσσούς.
Η σίτισή τους θα συνεχιστεί ανάμεσα από τα κάγκελα μέχρι την ανεξαρτητοποίησή τους. Παρέχουμε τροφή και στις δύο πλευρές του κλουβιού, γιατί οι νεοσσοί θα αρχίσουν σιγά-σιγά να δοκιμάζουν ξεκινώντας από μαλακές τροφές (αυγό, αυγοτροφή). Μόλις το θηλυκό γεννήσει και το τρίτο αυγό μπορούμε αν θέλουμε να βάλουμε το αρσενικό στην πλευρά των νεοσσών για καλύτερη τροφοδοσία.
Προσοχή: Δεν εξαντλούμε τα πουλιά κατά την αναπαραγωγική περίοδο
Αν και μέχρι πρόσφατα έως τρεις γέννες ανά εποχή θεωρούνταν ανεκτές από το θηλυκό, κυρίως όσον αφορά στην υγεία του, τα τελευταία έτη οι απόψεις των ειδικών αναφέρονται σε δύο το πολύ γέννες, ώστε να απομακρυνθεί περισσότερο ο πρόσθετος κίνδυνος για τους γονείς, αλλά και για να αποφευχθούν συχνά προβλήματα υγείας και ανάπτυξης των νεοσσών, ειδικά της 3ης γέννας, που εμφανίζονται σε μεγαλύτερη συχνότητα.
Επειδή η αγάπη για το καναρίνι μας μάς οδήγησε στην απόφαση να το ζευγαρώσουμε, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως οι πολλαπλές αναπαραγωγές μειώνουν το προσδόκιμο της ζωής των γονέων έως και 5-8 χρόνια και είναι δυνατόν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας στους ίδιους αλλά και ασθενικούς απογόνους. [11]
Παρακολουθήστε μια συζήτηση σχετικά με τον αριθμό των επιτρεπόμενων γενών.
Η χρήση των δαχτυλιδιών θα μας βοηθήσει στο αρχείο των πτηνών μας και από τους περισσότερους κρίνεται απαραίτητη. Υπάρχουν δαχτυλίδια ανοιχτού και κλειστού τύπου
(αλουμινίου, πλαστικά, σιλικόνης).
Τα δαχτυλίδια ανοιχτού τύπου μπορούν να τοποθετηθούν στα πουλιά οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους, ενώ τα δαχτυλίδια κλειστού τύπου χρησιμοποιούνται κυρίως από εκτροφείς που τα προμηθεύονται από τους συλλόγους που ανήκουν και τοποθετούνται την 5-7η ημέρα ζωής των νεοσσών.
Τη σημαντικότητά του θα την αντιληφθούμε στο μέλλον όταν θα χρειαστεί να ανατρέξουμε εκεί προς αναζήτηση πληροφοριών.
Όσο και αν προσπαθήσουμε να τα αποφύγουμε, όσο καλή προετοιμασία για να κάνουμε, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να προκύψουν προβλήματα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής. Θα αναφέρουμε τα πιο συχνά προβλήματα και θα προσπαθήσουμε να δώσουμε σύντομες λύσεις σε αυτά.
[/ANCH3]
Ένα καναρίνι εκτός από τη μελωδική φωνή του, μας χαρίζει και τη συντροφιά του. Πολλές φορές όμως αναρωτιόμαστε, μήπως θα 'θελε κι' αυτό ένα ταίρι; Άλλωστε, θα ήταν και για μας ωραία εμπειρία να παρακολουθήσουμε τα καναρινάκια του να γεννιούνται και να μεγαλώνουν.
Πριν ξεκινήσουμε την αναπαραγωγή
Ίσως θεωρούμε πως αφού έχουμε χρόνο, χρήμα και τον απαραίτητο εξοπλισμό για μια σωστή αναπαραγωγή, είμαστε έτοιμοι για να προχωρήσουμε σ' αυτήν. Σίγουρα όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι πολύ σημαντικοί, υπάρχει όμως κάτι που πολλοί δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους και αυτό είναι η καλή υγεία του ζευγαριού μας.
Ζευγαρώνουμε μόνο υγιή πουλιά
Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το ζευγάρι μας είναι εύρωστο και υγιές, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει με επιτυχία την αναπαραγωγή και να αναθρέψει τους νεοσσούς μέχρι την πλήρη ανεξαρτητοποίησή τους. Ασφαλώς, η καλή υγεία των πουλιών πρέπει να μας απασχολεί ολόκληρο τον χρόνο γι' αυτό και φροντίζουμε να τους παρέχουμε σωστή υποστήριξη, καλή διατροφή και επαρκή χώρο, ώστε να διατηρούνται διαρκώς στη βέλτιστη φυσική κατάσταση.Πουλιά που ασθενούν δεν πρέπει να μπαίνουν σε αναπαραγωγή.
Επάρκεια χώρου και εξοπλισμού
Βασική προϋπόθεση για να ξεκινήσουμε είναι η εξασφάλιση ενός σταθερού και ήσυχου σημείου για να τοποθετηθεί η ζευγαρώστρα. Ένα απλό κλουβί, ακόμα και ευρύχωρο δεν είναι ικανό να στεγάσει την αναπαραγωγή. Επίσης, πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη χώρου για δεύτερο κλουβί όπου θα τοποθετηθούν οι νεοσσοί μετά την ανεξαρτητοποίησή τους.Εξοπλισμός
- Ζευγαρώστρα 60x35x30cm κατ' ελάχιστον, με χώρισμα στη μέση (αδιαφανές και πλέγμα).
- Μια εσωτερική και μία εξωτερική φωλιά.
- Υλικό επίστρωσης φωλιάς και τσόχα.
- Υγρό ασβέστιο (χορήγηση στο νερό μετά το 2ο ή 3ο αυγό).
- Πλαστικά αυγά για αντικατάσταση.
- Λαβίδα απομάκρυνσης αυγών.
- Φακός ωοσκόπησης.
- Κρέμα νεοσσών για την περίπτωση που χρειαστεί να αναλάβουμε τη σίτισή τους.
Χρόνος και χρήμα
Η διαδικασία της αναπαραγωγής, ακόμα και με την πιο σχολαστική οργάνωση θα απαιτήσει κάποια οικονομική δαπάνη αλλά και θα δεσμεύσει αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο μας. Τα παραπάνω λοιπόν πρέπει οπωσδήποτε να συνυπολογιστούν στην απόφασή μας.Τι θα κάνουμε τους νεοσσούς;
Πριν προχωρήσουμε σε αναπαραγωγή, πρέπει να έχουμε σκεφτεί τι θα κάνουμε τα καναρινάκια που θα γεννηθούν. Ωραία η χαρά της αναπαραγωγής, πρέπει όμως να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι έχουμε βρει τα σωστά άτομα για να τα δώσουμε (ιδίως τα θηλυκά που δεν τραγουδούν) ή να διαθέτουμε οι ίδιοι χώρο για για τη φιλοξενία τους.Κατά συνέπεια, ενδεχομένως να απαιτούνται περισσότερα κλουβιά, χώρος, χρόνος και έξοδα για τη φιλοξενία και τη φροντίδα τους.
Πότε ζευγαρώνουν τα καναρίνια
Οι αναπαραγωγικές ορμόνες των καναρινιών πυροδοτούνται την άνοιξη, περίπου κατά τα μέσα Μαρτίου, εφόσον η ηλικία τους είναι άνω των 10-12 μηνών. Παράγοντες ενεργοποίησης (πύρωμα) είναι ένας συνδυασμός διάρκειας ωρών φωτεινότητας ημέρας και θερμοκρασίας.
Περιβαλλοντικές συνθήκες
Η ημερήσια διάρκεια κυμαίνεται από 12 έως 14 ώρες.Σε περίπτωση εσωτερικής αναπαραγωγής με τεχνητό φωτισμό, η διάρκεια αυτή δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υπερβεί τις 14 ώρες, γιατί υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο τα πουλιά να προχωρήσουν σε πτερόρροια, μια φυσιολογική ετήσια κατάσταση (περί το τέλος του καλοκαιριού), ασύμβατη όμως με την φάση της αναπαραγωγής.
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι από 18 έως 24 oC .
Η υγρασία να κυμαίνεται από 60 έως 80%.
Για να αποφύγουμε την ανάπτυξη παθογόνων, είναι προτιμότερο κατά το μεγαλύτερο μέρος της επώασης να τηρείται το κατώτερο επίπεδο υγρασίας και να αυξάνεται κατά τις τελευταίες μέρες που αναμένεται η εκκόλαψη των νεοσσών, ώστε μέσω της υγρασίας να διευκολυνθεί η ρήξη των αυγών.
Η θερμοκρασία και η υγρασία που πρέπει να υπάρχει στον χώρο κατά την αναπαραγωγή είναι αρκετά πολύπλοκο θέμα. Εάν θέλετε να ενημερωθείτε περισσότερο, διαβάσετε με προσοχή το άρθρο μας Θερμοκρασία και υγρασία την περίοδο επώασης καναρινιών
Ο ρόλος του ήλιου. Η ηλιακή ακτινοβολία είναι πολύτιμη και απαραίτητη για τα πτηνά, καθώς αξιοποιείται μέσω δύο οδών από τον οργανισμό τους, συμβάλλοντας στην εύρυθμη λειτουργία του.
- Διαμέσω του λίπους του ουροπήγιου αδένα, απλώνεται στο πτέρωμα κατά την περιποίηση του, παράγοντας την βιταμίνη D, η οποία εισχωρώντας στον οργανισμό μετατρέπεται σε D3, μια απαραίτητη βιταμίνη για τον καλό μεταβολισμό του ασβεστίου, στοιχείου άκρως συνδεόμενου με την αναπαραγωγή.
- Μέσω του οφθαλμικού λίπους των αδένων Χάρντερ (Harderian gland) [6], ρυθμίζονται πολλές σημαντικές οργανικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή, η ποιότητα του πτερώματος, η ισορροπία κατά την πτήση.
Επιλογή κατάλληλου ζευγαριού
Η επιλογή κατάλληλου ζευγαριού δεν είναι πάντα μια αθώα ή εύκολη διαδικασία. Δύο είναι οι παράγοντες που υπεισέρχονται κάθε φορά στην εκλογή μας:
- Η διατήρηση των προτύπων του πουλιού που σκοπεύουμε να αναπαράγουμε.
- Οι περιορισμοί και οι προϋποθέσεις που θέτουν οι νόμοι της κληρονομικότητας για την παραγωγή υγειών απογόνων.
Διατήρηση προτύπου
Τα καναρίνια ράτσας χωρίζονται σε τρεις κύριες κατηγορίες με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, σε καναρίνια φωνής, χρώματος και τύπου. Τα πουλιά αυτά είναι αποτέλεσμα πολυετούς προσπάθειας, μέσω επιλεκτικών διασταυρώσεων, με στόχο την πλήρη οριοθέτηση της διάταξης των χαρακτηριστικών τους και τον έλεγχο της κληρονόμησής τους, εν αντιθέσει με τα λεγόμενα κοινά ή παρδαλά καναρίνια, στα οποία η κληροδότηση των ξεχωριστών τους χαρακτηριστικών είναι τυχαία και επομένως μη ελεγχόμενη.Επομένως, εάν έχουμε ένα καναρίνι καθορισμένης ράτσας, φροντίζουμε ώστε το ζευγάρι μας να αποτελείται από πουλιά της ίδιας ποικιλίας και τηρούμε τον κανόνα που επιβάλει να μην ζευγαρώνουμε κοινά με καναρίνια ράτσας, τιμώντας τις προσπάθειες αιώνων προγενέστερων εκτροφέων.
Κληρονομικότητα και επιτρεπόμενα ζευγαρώματα
Οι νόμοι της κληρονομικότητας είναι δεδομένοι και μια επαρκής γνώση αυτών, κατευθύνει την επιλογή μας αναλόγως του χαρακτηριστικού που θέλουμε να μεταβιβαστεί στην επόμενη γενιά. Το σημαντικό είναι να αποφύγουμε την ενδογαμία ή να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις συγγένειες, καθώς οι αιμομιξίες οδηγούν κατά πάσα πιθανότητα σε αδύναμους και ασθενικούς απογόνους και σαφέστατα μικρότερου σωματότυπου οργανισμούς.Η υγεία των απογόνων είναι το σημαντικότερο όλων και είναι άμεση συνέπεια των επιλογών μας. Οι πληροφορίες που μπορούμε να αντλήσουμε ως προς αυτό, παρέχονται είτε από τη μετάλλαξη, είτε από το είδος του πτερώματος των γεννητόρων.
Το λοφίο - σκουφί είναι η μόνη μη επιτρεπόμενη ενδοδιασταύρωση μετάλλαξης. Μίξη κάθε λογής λοφιοφόρων καναρινιών θα επιφέρει τον επίπονο θάνατο μεγάλου πλήθους νεοσσών στη φωλιά.
Για τα λευκά πουλιά πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα λευκά υπολειπόμενα και όλα τα παράγωγά τους, έχουν μερική έως ολική έλλειψη βιταμίνης Α και χρήζουν έξτρα προσθήκη αυτής στη διατροφή τους.
Στο πτέρωμα οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν τη σκληρότητά του. Διαλέγουμε ζευγάρια που, τουλάχιστον συγκριτικά, έχουν αντίθετη ποιότητα (σκληρό-μαλακό). Παραλείψεις τέτοιων ελέγχων από πλευρά μας, οδηγούν στη δημιουργία κύστεων στην περίπτωση δύο μαλακόπτερων γεννητόρων, ενώ αραιής κατανομής του πτερώματος με νευρολογικές παθήσεις στην περίπτωση δύο σκληρόπτερων.
Μια ευκολία αναγνώρισης του είδους του πτερώματος παρέχεται μέσω της διάκρισης Εντόνου-Χιονέ που συνήθως, αλλά όχι πάντα, συμπίπτει αντιστοίχως του σκληρού-μαλακού. Για ειδικούς λόγους συστήνεται ιδιαίτερη προσοχή στα μωσαϊκά καναρίνια.
Τέλος, είναι σπάνιο φαινόμενο οι απόγονοι κοινών καναρινιών να αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα υγείας, αλλά έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στην υιοθεσία.
Προετοιμασία αναπαραγωγής
Ξεκινάμε την προετοιμασία της αναπαραγωγής στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου, υπολογίζοντας η διαδικασία αυτή να διαρκέσει περίπου 1,5 - 2 μήνες και να ολοκληρωθεί προσωρινά όταν και τα δύο καναρίνια είναι έτοιμα να ζευγαρώσουν, είναι δηλαδή "πυρωμένα".
Διατροφική Προετοιμασία
Κύριος σκοπός της διατροφικής προετοιμασίας είναι να ενισχύσουμε το ζευγάρι μας με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, επομένως και το ανοσοποιητικό τους σύστημα, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στην ανατροφή των νεοσσών τους.
Με πρότυπο τη φύση πρέπει κι εμείς σιγά-σιγά να τροποποιήσουμε τη διατροφή τους και να την εμπλουτίσουμε με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ενισχύοντάς την παράλληλα με πρωτεΐνες. Αυτή όμως η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά και απότομα. Οι ευαίσθητοι οργανισμοί τους χρειάζονται χρόνο για να συνηθίσουν. Από τη λιτή λοιπόν διατροφή του χειμώνα, μεταβαίνουμε σε σταδιακό εμπλουτισμό της κατά την άνοιξη και μάλιστα με σταθερά βήματα.
Είναι σημαντικό όλες οι τροφές που παρέχουμε (σπόροι, αυγοτροφή, λαχανικά κτλ.) να είναι ήδη αποδεκτές από τα καναρίνια μας προτού εκκολαφθούν τα αυγά, ώστε να είμαστε βέβαιοι πως θα τις καταναλώνουν για τη σίτιση των νεοσσών.
Επίσης, είναι απαραίτητο κατά την προετοιμασία αλλά και αργότερα που θα έχουμε νεοσσούς να επιλέξουμε μια έτοιμη, επώνυμη και συσκευασμένη αυγοτροφή για το ζευγάρι και τα μικρά τους, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία το ποσοστό πρωτεΐνης να κυμαίνεται μεταξύ 20% και 24%, ποσοστό που έχει υπολογισθεί ότι βοηθά στην γρήγορη και σωστή ανάπτυξη των νεοσσών.
Μπορούμε επιπλέον ή και εναλλάξ να δίνουμε βραστό αυγό (βρασμένο 15') με το τσόφλι του ή σπιτική αυγοτροφή.
Εννοείται πως καθ’ όλη την προετοιμασία και την αναπαραγωγή δεν πρέπει να λείπει από το κλουβί το κόκκαλο σουπιάς το οποίο αποτελεί πολύτιμη πηγή ασβεστίου, ιωδίου και χρήσιμων ιχνοστοιχείων.
Ξεκινάμε με συχνότητα από 2 φορές την εβδομάδα αυγό ή αυγοτροφή (έτοιμη ή σπιτική), αυξάνοντας σταδιακά όσο περνούν οι εβδομάδες, ενώ εκ παραλλήλου ενισχύουμε με λαχανικά, φρούτα, χόρτα ή και βότανα με προοπτική τα επιπρόσθετα θρεπτικά στοιχεία να διατίθενται μέρα παρά μέρα όταν το ζευγάρι ενωθεί.
Επιπρόσθετα, μπορούμε να προσθέσουμε σταδιακά στη διατροφή τους και κάποιους έξτρα ή / και βλαστωμένους σπόρους, που από πολλούς χαρακτηρίζονται ως βόμβες ενέργειας!
Γνωριμία και ένωση των πουλιών
Ταυτόχρονα, τοποθετούμε το ζευγάρι μας στη ζευγαρώστρα με διαχωριστικό για να ξεκινήσει η διαδικασία γνωριμίας τους.Με την πρόοδο των ημερών, παρατηρείται μία αλληλεπίδραση των δύο πουλιών, το αρσενικό αρχίζει να κελαηδάει πιο έντονα και επίμονα και προσπαθεί να έρθει σ' επαφή με την άλλη πλευρά. Ξεκινούν τα ταΐσματα ανάμεσα στα κάγκελα και η στάση του σώματος του θηλυκού (ανταποκρίνεται στο κελάιδισμά του, χαμηλώνοντας το σώμα), δείχνει την αποδοχή του φλερτ.
Ακολουθεί η τοποθέτηση της φωλιάς, της τσόχας και του νήματος από την πλευρά του θηλυκού, εφόσον ο συνδυασμός διατροφικής προετοιμασίας και γνωριμίας συμβαδίζει ομαλά. Σαν πρώτη επιλογή, τοποθετούμε μια εξωτερική φωλιά για να μη μειώσουμε το ζωτικό χώρο του κλουβιού και παρέχουμε μεγάλη ποικιλία υλικών για να την φτιάξει.
Περισσότερα για την επιλογή κατάλληλης φωλιάς και υλικών για καναρίνια..
Η θέση που θα τοποθετήσουμε τη φωλιά πρέπει να εμπνέει ασφάλεια στην κανάρα και να διευκολύνει εμάς όταν μακροπρόθεσμα θα χρειαστεί να επέμβουμε.
Μέσα στη φωλιά τοποθετούμε μια τσόχα (κάποιοι την ράβουν), την οποία τις προηγούμενες μέρες έχουμε ψεκάσει με παρασιτοκτόνο, για να αποφύγουμε τις ψείρες. Παρέχουμε μεγάλη ποικιλία υλικών για να φτιάξει τη φωλιά της, λινάτσα, βαμβάκι και φυσική τρίχα, ίνες κοκκοφοίνικα.
Παρακολουθήστε μια συζήτηση σχετικά με την τσόχα στις φωλιές.
Την ημέρα που θα δώσουμε φωλιά και νήμα, πρέπει να κάνουμε και μία γενική καθαριότητα στο κλουβί του ζευγαριού μας.
Ένα έτοιμο για αναπαραγωγή θηλυκό, μπορεί να στρώσει τη φωλιά μέσα σε 2 ώρες. Αντιθέτως, ένα ανέτοιμο θα αρχίζει να παίζει με το νήμα ρίχνοντάς το κάτω και σκορπώντας το σε όλο το κλουβί, που σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνουμε υπομονή λίγο καιρό ακόμα.
Αν περάσουν πολλές μέρες και το θηλυκό δείχνει αδιάφορο προς τη φωλιά, τότε ίσως πρέπει να τοποθετήσουμε και μία εσωτερική σε ψηλό σχετικά σημείο του κλουβιού μήπως δεν έχει αποδεχθεί την υπάρχουσα εξωτερική.
Λίγο πριν ολοκληρώσει το "χτίσιμο" της φωλιάς, και αφού είμαστε σίγουροι πως και τα δύο καναρίνια είναι πυρωμένα και έτοιμα διατροφικά και ηλικιακά να προχωρήσουν σε αναπαραγωγή, μπορούμε να βγάλουμε το χώρισμα και να αφήσουμε το ζευγάρι να συνευρεθεί.
Έναρξη του βασικού σταδίου της αναπαραγωγής
Με τα δύο πουλιά μαζί πλέον στη ζευγαρώστρα, παρατηρούμε το αρσενικό με κατεβασμένα φτερά να προσκαλεί το θηλυκό με το τραγούδι του και εκείνη να στέκεται με ανασηκωμένη την ουρά. Ακολουθεί τριβή των αναπαραγωγικών τους οργάνων που διαρκεί 2-3 δευτερόλεπτα και εν συνεχεία κάθονται δίπλα-δίπλα δείχνοντας την ευχαρίστησή τους. Αυτό θα επαναλαμβάνεται αρκετές φορές την ημέρα καθώς το θηλυκό θα συνεχίζει την ολοκλήρωση κατασκευής της φωλιάς.
Ολοκλήρωση φωλιάς
Η κανάρα ολοκληρώνει τη φωλιά με γοργούς ρυθμούς και είναι θέμα λίγων ημερών να δούμε και το πρώτο αυγό. Μετά την πλήρη κατασκευή της φωλιάς αποσύρουμε το υλικό που της δόθηκε για τη δημιουργία της.Ασβέστιο
Κατά την περίοδο της ωοτοκίας ο οργανισμός των θηλυκών έχει αυξημένες απαιτήσεις ασβεστίου για τη σύνθεση του κελύφους των αυγών. Πηγές ασβεστίου είναι το σουπιοκόκκαλο που θα πρέπει να υπάρχει μόνιμα στο κλουβί, το τσόφλι των βραστών αυγών, το ωμό σουσάμι κ.λπ.Προληπτικά, μόλις το θηλυκό γεννήσει το δεύτερο αυγό μπορούμε να δώσουμε υγρό ασβέστιο για δυο-τρεις ημέρες, σύμφωνα με τη δοσολογία του κάθε σκευάσματος για την αποφυγή δυστοκίας.
Η γέννηση των αυγών
Τα θηλυκά γεννούν συνήθως από 4-6 αυγά. Η γέννηση των αυγών γίνεται κάθε πρωί μέχρι να ολοκληρωθεί η ωοτοκία. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου έχουν παρατηρηθεί κενά στην καθημερινή απόθεση των αυγών που συνήθως οφείλονται στη μη επαρκή προετοιμασία του θηλυκού.
Αντικατάσταση αυγών
Τα περισσότερα θηλυκά καναρίνια μετά από πολλές γενιές στην αιχμαλωσία κλωσούν από το πρώτο ή το δεύτερο αυγό, σε αντίθεση με τη φύση που αυτό συμβαίνει από τη γέννηση του τέταρτου αυγού. Αποτέλεσμα του παραπάνω, είναι οι νεοσσοί ηλικιακά να έχουν ακόμα και 3-4 ημέρες διαφορά ηλικίας και επομένως όσοι εκκολάφθησαν πρώτοι συχνά να υπερτερούν στη διεκδίκηση της τροφής και έτσι να προκαλούν το θάνατο από ασιτία των μικρότερων αδερφών τους.Στο εμπόριο κυκλοφορούν ομοιώματα πλαστικών αυγών που μπορούμε να προμηθευτούμε, ώστε να κάνουμε καθημερινή αντικατάσταση με την ειδική λαβίδα και με αυτό τον τρόπο θα δώσουμε ίσες ευκαιρίες επιβίωσης σε όλους τους νεοσσούς, αφού θα εκκολαφτούν σχεδόν ταυτόχρονα ή με διαφορά λίγων ωρών.
Κάθε πρωί αφαιρούμε προσεκτικά το νέο αυγό με την ειδική λαβίδα, τα φυλάμε τοποθετώντας τα με τον αεροθάλαμο προς τα επάνω σε ένα ανοιχτό δοχείο με σπόρους σε δροσερό και σκιερό μέρος και τα επιστρέφουμε την τέταρτη ημέρα.
* Η αντικατάσταση των αυγών είναι προαιρετική ενέργεια.
Ωοσκόπηση
Η ωοσκόπηση είναι ο έλεγχος των αυγών με ειδικό φακό led σε σκοτάδι για να δούμε ποια από αυτά έχουν γονιμοποιηθεί. Ο έλεγχος συνήθως γίνεται μεταξύ 5ης και 7ης ημέρας επώασης χωρίς να είναι κανόνας, διότι το θηλυκό μπορεί να κάθεται στα αυγά τις πρώτες ημέρες, χωρίς να έχει ξεκινήσει την επώαση. Τα αυγά τα πιάνουμε με την ειδική λαβίδα που κυκλοφορεί στο εμπόριο.Στα γονιμοποιημένα (ένσπορα) αυγά θα διακρίνουμε τις φλέβες και την καρδιά του εμβρύου να χτυπά. Αν δεν έχουμε εμπειρία καλό είναι να αποφύγουμε την ωοσκόπηση, διότι υπάρχει κίνδυνος να σπάσουμε τα αυγά λόγω απροσεξίας μας.
* Η ωοσκόπηση είναι προαιρετική ενέργεια.
Η επώαση των αυγών
Η διάρκεια επώασης είναι 14 ημέρες. Μετρούμε από τη στιγμή που το θηλυκό θα καθίσει μόνιμα στη φωλιά και ανεβάσει τη θερμοκρασία επώασης. Μπορεί να υπάρξει απόκλιση 1-2 ημερών λόγω της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος. Δεν απομακρύνουμε αυγά από τη φωλιά πριν τη 18η ημέρα επώασης. Κατά τη διάρκειά της, το αρσενικό θα τροφοδοτεί το θηλυκό στη φωλιά και οι έξοδοι της θα είναι ελάχιστες.Σε αυτή την περίοδο, η συνήθης τακτική είναι να μειώνουμε την ποσότητα της αυγοτροφής που χορηγούμε στο ζευγάρι μας και να σταματάμε την προσθήκη συμπληρωμάτων στο νερό τους. Εικάζεται ότι συνεχόμενη παροχή πρωτεΐνης μπορεί να οδηγήσει σε επιθετικές συμπεριφορές ή και σε νέα σύντομη σειρά αυγών.
Η εκκόλαψη
Την 14η ημέρα επώασης και με διαφορά λίγων ωρών, αν έχουμε προχωρήσει σε αντικατάσταση αυγών θα έρθουν στη ζωή οι νεοσσοί. Το θηλυκό τρώει ή απομακρύνει τα τσόφλια από τη φωλιά.Τις πρώτες ημέρες ζωής των νεοσσών τη σίτισή τους αναλαμβάνει αποκλειστικά η μητέρα. Το αρσενικό την ταΐζει και εκείνη με τη σειρά της τους νεοσσούς. Αργότερα ταΐζουν και οι δύο μέχρι να αναλάβει εξ' ολοκλήρου το αρσενικό, αφού η κανάρα περίπου την 15-16η ημέρα ζωής των νεοσσών θα θελήσει να προχωρήσει σε νέα γέννα.
Το πρώτο 24ωρο οι νεοσσοί θα πάρουν το "μητρικό γάλα", ένα υγρό μείγμα σε μορφή σάλιου από το θηλυκό για να θωρακίσει και να ενεργοποιήσει τον οργανισμό του νεοσσού.
Αυτή την περίοδο η διατροφή τους θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πρωτεΐνη, υψηλής ποιότητας μείγμα σπόρων, βραστό αυγό και αυγοτροφή θα πρέπει να χορηγείται σε καθημερινή βάση.
Μετά την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών προσφέρουμε σταδιακά μήλο, σπανάκι, μπρόκολο κ.λπ.
Η διαχείριση της φωλιάς
Στη φωλιά πλέον υπάρχουν νεοσσοί και εμείς δε πρέπει να ενοχλούμε τακτικά, διότι υπάρχει ο φόβος εγκατάλειψής τους. Μία φορά τη μέρα όμως όταν παρέχουμε στα πουλιά τη σίτισή τους, είναι απαραίτητο να γίνεται και έλεγχος.Τυχόν νεκροί νεοσσοί θα πρέπει να απομακρύνονται άμεσα, διότι αποτελούν εστία μικροβίων. Ένας πρώτος καθαρισμός στη φωλιά μπορεί να γίνει την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών με την τοποθέτηση των δαχτυλιδιών.
Στρώνουμε μία καθαρή τσόχα σε μία νέα καθαρή φωλιά και μεταφέρουμε τους νεοσσούς προσεκτικά.
Την 11-12η ημέρα ζωής των νεοσσών μπορεί να γίνει δεύτερος και τελευταίος καθαρισμός της φωλιάς. Κάθε μας παρεμβολή από εκεί και πέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μικρών, διότι δύσκολα νεοσσός που θα βγει από τη φωλιά σε μεγαλύτερη ηλικία επιστρέφει σε αυτή.
Μετά τη δεύτερη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών, το θηλυκό δείχνει διάθεση για το ξεκίνημα επόμενης γέννας. Το αρσενικό επωμίζεται πλέον όλο και περισσότερο το καθήκον για το τάισμα των νεοσσών. Το πώς θα διαχειριστούμε το αρσενικό στη συνέχεια, εξαρτάται άμεσα από το αν πράγματι θέλουμε να προχωρήσουμε σε επόμενη γέννα ή όχι.
Πότε χωρίζουμε τα μικρά καναρίνια
Οι νεοσσοί μετά την 21η ημέρα ζωής τους, παρατηρώντας τη συμπεριφορά των γονιών τους αρχίσουν δειλά-δειλά να δοκιμάζουν τροφή. Παράλληλα θα συνεχίζουν να ζητούν τάισμα από τους γονείς τους μέχρι να τρέφονται αποκλειστικά μόνοι τους. Αυτό συνήθως συμβαίνει σε ηλικία 30 ημερών. Εφόσον είμαστε σίγουροι ότι οι νεοσσοί τρέφονται μόνοι τους, τότε σκεπτόμαστε τη μετακόμισή τους σε ένα ευρύχωρο κλωβό.Δείτε ακόμη: Από το αυγό μέχρι την ανεξαρτητοποίηση των καναρινιών
Διακοπή της αναπαραγωγής ή επιλογή δεύτερης γέννας
Αν δεν επιθυμούμε δεύτερη γέννα, αφήνουμε όλη την οικογένεια μαζί, δίνουμε δεύτερη φωλιά και υλικό στο ζευγάρι μας και απομακρύνουμε τα αυγά κάθε πρωί αντικαθιστώντας τα με ψεύτικα. Επιτρέπουμε στο θηλυκό να κλωσήσει τα ψεύτικα αυγά για λίγες ημέρες και αποσύρουμε τη φωλιά σταματώντας την αναπαραγωγή.
Αν δεν θέλουμε να πετάξουμε γονιμοποιημένα (ένσπορα) αυγά, την 14η-16η ημέρα ζωής των νεοσσών χωρίζουμε το ζευγάρι και αφήνουμε τους νεοσσούς με τον ένα γονιό κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους.
Επιλογή 2ης γέννας
Συνήθως, μετά τη δεύτερη εβδομάδα ζωής των νεοσσών χρειάζεται να είμαστε παρατηρητικοί ως προς τη συμπεριφορά των πουλιών και να δώσουμε έγκαιρα υλικό φωλιάς για να αποφύγουμε τυχόν μάδημα νεοσσών.Αν επιθυμούμε να προχωρήσουμε σε δεύτερη γέννα, αφήνουμε όλη την οικογένεια μαζί μέχρι την έξοδο των νεοσσών από τη φωλιά. Βάζουμε στην άλλη πλευρά της ζευγαρώστρας δεύτερη φωλιά και δίνουμε υλικό στο θηλυκό, ώστε να προχωρήσει όταν νιώσει έτοιμο σε δεύτερη γέννα.
Μόλις οι νεοσσοί της πρώτης γέννας βγουν από τη φωλιά θα επισκέπτονται τη δεύτερη φωλιά με κίνδυνο να τη λερώσουν ή να σπάσουν τα αυγά. Τη λύση μας τη δίνει το διαχωριστικό πλέγμα που θα τοποθετήσουμε ανάμεσα στο ζευγάρι και τους νεοσσούς.
Η σίτισή τους θα συνεχιστεί ανάμεσα από τα κάγκελα μέχρι την ανεξαρτητοποίησή τους. Παρέχουμε τροφή και στις δύο πλευρές του κλουβιού, γιατί οι νεοσσοί θα αρχίσουν σιγά-σιγά να δοκιμάζουν ξεκινώντας από μαλακές τροφές (αυγό, αυγοτροφή). Μόλις το θηλυκό γεννήσει και το τρίτο αυγό μπορούμε αν θέλουμε να βάλουμε το αρσενικό στην πλευρά των νεοσσών για καλύτερη τροφοδοσία.
Προσοχή: Δεν εξαντλούμε τα πουλιά κατά την αναπαραγωγική περίοδο
Αν και μέχρι πρόσφατα έως τρεις γέννες ανά εποχή θεωρούνταν ανεκτές από το θηλυκό, κυρίως όσον αφορά στην υγεία του, τα τελευταία έτη οι απόψεις των ειδικών αναφέρονται σε δύο το πολύ γέννες, ώστε να απομακρυνθεί περισσότερο ο πρόσθετος κίνδυνος για τους γονείς, αλλά και για να αποφευχθούν συχνά προβλήματα υγείας και ανάπτυξης των νεοσσών, ειδικά της 3ης γέννας, που εμφανίζονται σε μεγαλύτερη συχνότητα.
Επειδή η αγάπη για το καναρίνι μας μάς οδήγησε στην απόφαση να το ζευγαρώσουμε, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως οι πολλαπλές αναπαραγωγές μειώνουν το προσδόκιμο της ζωής των γονέων έως και 5-8 χρόνια και είναι δυνατόν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας στους ίδιους αλλά και ασθενικούς απογόνους. [11]
Παρακολουθήστε μια συζήτηση σχετικά με τον αριθμό των επιτρεπόμενων γενών.
Τοποθέτηση δαχτυλιδιών - ταυτοποίηση των νεοσσών και αρχειοθέτηση
Η χρήση των δαχτυλιδιών θα μας βοηθήσει στο αρχείο των πτηνών μας και από τους περισσότερους κρίνεται απαραίτητη. Υπάρχουν δαχτυλίδια ανοιχτού και κλειστού τύπου
(αλουμινίου, πλαστικά, σιλικόνης).
Τα δαχτυλίδια ανοιχτού τύπου μπορούν να τοποθετηθούν στα πουλιά οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους, ενώ τα δαχτυλίδια κλειστού τύπου χρησιμοποιούνται κυρίως από εκτροφείς που τα προμηθεύονται από τους συλλόγους που ανήκουν και τοποθετούνται την 5-7η ημέρα ζωής των νεοσσών.
Αρχειοθέτηση
Η αρχειοθέτηση στην εκτροφή πτηνών που θα πρέπει να τηρούμε είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο για μας, με πληθώρα πληροφοριών για το ζευγάρι μας, τις γέννες τους, τους νεοσσούς τους κ.λπ. Επίσης, καταγραφές λαθών, συμπερασμάτων και δοκιμών δεν πρέπει να παραλείπονται με σκοπό τη βελτίωση μας.Τη σημαντικότητά του θα την αντιληφθούμε στο μέλλον όταν θα χρειαστεί να ανατρέξουμε εκεί προς αναζήτηση πληροφοριών.
Πιθανά προβλήματα στην αναπαραγωγή
Όσο και αν προσπαθήσουμε να τα αποφύγουμε, όσο καλή προετοιμασία για να κάνουμε, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να προκύψουν προβλήματα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής. Θα αναφέρουμε τα πιο συχνά προβλήματα και θα προσπαθήσουμε να δώσουμε σύντομες λύσεις σε αυτά.
Τα πουλιά δεν ζευγαρώνουν
- Τουλάχιστον το ένα εξ' αυτών δεν είναι ακόμα έτοιμο (λάθος εποχή, μη σωστή προετοιμασία) ή είναι ηλικιακά ακατάλληλο προς αναπαραγωγή (σε εφηβική ηλικία ή γηραιό άτομο).
- Ανακολουθία στο φωτισμό (κυρίως στη διάρκεια της ημέρας), ακατάλληλη θερμοκρασία ή εποχή, έλλειψη χώρου ή υλικών κατασκευής φωλιάς. Βλ. Πότε ξεκινά η αναπαραγωγή
- Εξωτερικές επιδράσεις που δημιουργούν φόβο - ανησυχία
- Πρόκειται για πουλιά του ίδιου φύλου.
- Δίαιτα φτωχή σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά ή θέματα παχυσαρκίας.
- Ορμονικές διαταραχές, ασθένειες, ατροφία σεξουαλικών αδένων, κληρονομικές παθήσεις.
Τα πουλιά ζευγαρώνουν αλλά δεν κάνουν αυγά
- Ισχύει ένας από τους παραπάνω λόγους.
- Μολύνσεις αναπαραγωγικού συστήματος του θηλυκού.
- Το θηλυκό παρουσιάζει αδυναμία στην εξώθηση των αυγών - δυστοκία. Έλλειψη ασβεστίου και μία κατάσταση άκρως απειλητική για την ζωή του πουλιού.
Τα αυγά δεν είναι γονιμοποιημένα (άσπορη γέννα)
- Τα πουλιά δεν ζευγάρωσαν.
- Λήψη φαρμάκων που προκαλούν διαταραχή μεταβολισμού, ορμονών ή στειρότητα.
- Το αρσενικό είναι νεαρό και άπειρο.
- Το θηλυκό είναι αρκετά μεγαλύτερο σε μέγεθος από το ταίρι της (ασυμβατότητα μεγέθους).
- Το αρσενικό έχει μακριά νύχια και πληγώνει το ταίρι του κατά την προσπάθεια γονιμοποίησης (αστάθεια).
- Η παρουσία πυκνού στρώματος πούπουλων στη γενετήσια περιοχή του αρσενικού ή η απουσία (λόγω λάθους στο κούρεμα) των κατάλληλων οδηγών στο ψευδοπέος. Δείτε Κούρεμα καναρινιού πριν το ζευγάρωμα
- Δεν υπάρχει κατάλληλο, σταθερό κλαράκι (πατήθρα) για τη διενέργεια του ζευγαρώματος ή βρίσκεται πολύ υψηλά με αποτέλεσμα να μην αφήνει αρκετό χώρο στο αρσενικό για να πάρει τη θέση του.
- Έλλειψη Σεληνίου (Se) και βιταμίνης Ε, οδηγεί σε αζωοσπερμία ή σε αδύνατο σπέρμα.
Τα αυγά δεν εκκολάφθηκαν
- Εξωτερικές οχλήσεις κατά την επώαση: έντονες φωνές ή φασαρία, γάτες, ποντίκια, έντομα, άλλα πουλιά συμπεριλαμβανομένου του μελλοντικού πατέρα και απογόνων της προηγούμενης γέννας.
- Τα αυγά κρύωσαν (π.χ., πολλά αυγά στη φωλιά που δεν καλύπτονται επαρκώς, η θηλυκιά σηκώνεται για άλλους λόγους βλ. ανωτέρω ή παρέμεινε πολύ ώρα έξω από τη φωλιά).
- Καταστροφή του κελύφους του αυγού από πολύ αιχμηρά μη κομμένα νύχια, από κραδασμούς στο κλουβί ή ανεπαρκής ποιότητα (προβλήματα δυσαπορρόφησης ασβεστίου και άλλων απαραίτητων συστατικών) ή κατά τον χειρισμό τους από τον εκτροφέα (ωοσκόπηση, αντικατάσταση αυγών).
- Λοιμώδεις παράγοντες όπως κάποια βακτήρια. Η Σαλμονέλα λ.χ., διαπερνά το κέλυφος του αυγού, μολύνοντας το έμβρυο.
- Τροφικές ανεπάρκειες γονέων ή κληρονομικές ασθένειες.
- Χαμηλή υγρασία.
- Θάνατος του εμβρύου λόγω δηλητηρίασης. Μπορεί να συμβεί σε ατμόσφαιρα με υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα (CO2) ή με ατμούς χλωριωμένων υδρογονανθράκων.
- Σαπισμένα / χαλασμένα αυγά: αποτελούν τεράστια πηγή μόλυνσης σε μια φωλιά, ειδικά υπό τις συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας που επικρατούν λόγω επώασης και θα πρέπει να απομακρύνονται άμεσα.
- Αποτυχία του νεοσσού να εξέλθει από το αυγό που μπορεί να οφείλεται σε:
- Χαμηλή θερμοκρασία στη φωλιά, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του μεταβολισμού του νεοσσού.
- Σκληρό / χονδρό κέλυφος. Σε αυτήν την περίπτωση συχνά οι γονείς δεν μπορούν να βοηθήσουν εκτός κι αν το αυγό έχει ήδη διαρρηχθεί από τον νεοσσό. Επίσης ο χρόνος και η προσπάθεια του νεοσσού για να εξέλθει από το αυγό, συχνά αποτελεί σε αυτές τις περιπτώσεις παράγοντα θανάτου από εξάντληση.
- Αυγά των οποίων το σχήμα απέχει από το οβάλ. Συνήθως είναι πιο σφαιρικά από τα φυσιολογικά και οδηγούν το έμβρυο σε ασφυξία λόγω του προβληματικού αεροθαλάμου που περιέχουν.
- Η θέση του νεοσσού μέσα στο αυγό επίσης είναι ένας προδιαθεσικός παράγοντας που μπορεί να συσχετίζεται με την αποτυχία της εκκόλαψης. Αν για παράδειγμα το κεφάλι του εμβρύου παγιδευτεί στην αριστερή του φτερούγα, τότε δεν μπορεί να κινηθεί σε κατεύθυνση αντίθετη από αυτή του αυγού καθώς ασκεί πίεση στο τελευταίο, ώστε να προκαλέσει τον απεγκλωβισμό του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει όταν τα πόδια του εμβρύου βρίσκονται άνω της κεφαλής του.
Αδυναμία και θάνατος των νεοσσών στη φωλιά
- Αμέλεια στην εκπλήρωση των γονεϊκών καθηκόντων - ασθένεια ή θάνατος των γονέων.
- Έλλειψη καθαριότητας στη φωλιά και στον πέριξ χώρο, ανεπαρκής τροφοδοσία γονέων με κατάλληλη τροφή για νεοσσούς, μολυσμένα τρόφιμα, ψείρες, εξωπαράσιτα.
[/ANCH3]
