Γενικά Η εμπειρία μου με το πρώτο cockatiel μου

[anatolia]

Λοιπόν απο χθες το βράδυ τα βάλαμε σε ξεχωριστά κλουβάκια και δίπλα-δίπλα. Το κοκατίλ μέχρη το μεσημέρι δεν έτρωγε, καθόταν σε μία γωνία και κοιτούσε το μικρό. Ο μικρός πηγαινοερχόταν και του τιτίβιζε. Σκεγτήκαμε να τα ξαναβάλουμε μαζί και μόλις το κάναμε, είδαμε το εξής: το μικρό πήγε αμέσως και τιτίβιζε κάτι στο κοκατιλ, το οποίο άρχισε πάλι να κάνει σαν νεοσσός και να ζητάει τροφή. Χωρίς να το ταίσει όμως ο μικρός αλήτης του ανέβηκε στην πλάτη και άρχισε πάλι τα δικά του (ζευγάρωμα), ενω το άλλο διαμαρτυρόταν όσο μπορούσε. Τότε τα χωρίσαμε ξανά αμέσως και πάλι σε διπλανά κλουβάκια. Μετά αό λίγο το κοκατίλ πήγε και έφαγε μόνο του.
Το δικός μας, ο Χάρης που κυκλοφορούσε από το πρωί στο σπίτι, πέταξε άνω στα κλουβάκια τους και προσπάθησε να κάνει επαφή. Είχε πολύ πλάκα, αν και ξέρω ότι δεν ήταν το σωστό.
Τεσπα, τώρα θα πάμε να άρουμε μία θυλικιά στον μικρό πηδίκουλα, να ησυχάσουμε όλοι.
Και σήμερα χάιδεψα για πρώτη φορά το τσουλούφι του νέου μας κοκατιλ. Ηταν βέβαια φοβισμένο, αλλά όλα καλά, δεν προσπάθησε να με δαγκώσει ή οτιδήποτε άλλ, απλά ανάσαινε πιο γρήγορα και κάρφωσε το βλέμμα του απάνω μου. Παιδιά, είναι πολυ-πολύ όμορφο! Λατρεμένο! Να φτάει η ώρα να το αφήνουμε ελεύερο σαν το Χάρη μας!

Σορρυ για τα ορθογραφικα! Βιασυνη

 

[YannisK]

... θα πρέπει να τηρήσετε καραντίνα σε εντελώς διαφορετικά δωμάτια, καμία επαφή ο-η Χάρης με αυτά. Θα έλεγα επειδή η κατάστασή τους είναι τέτοια να ξεπεράσετε τις 40 μέρες και να κάνετε καραντίνα τουλάχιστον 2 μήνες. Αν τελικά τα πάρετε, να δούμε συμπτώματα και φωτογραφίες τους.
...

+ Δεν πιάνουμε άρρωστα και υγιή πουλιά χωρίς να έχουμε πλύνει καλά τα χέρια μας.
Τα άρωστα και τα νέα πουλιά τα φροντίζουμε πάντα τελευταία.

 

[maria p]

Ανατολία μου, γιατί άφησες τον Χάρη να έρθει σε επαφή με τα πουλάκια; Πίστεψε αυτά που σου λέμε, βάζεις σε μεγάλο κίνδυνο τον Χάρη και είμαι σίγουρη δεν το θέλεις. Κρίμα είναι να σου κολλήσει κάτι.

 

[anatolia]

Μία φορά έγινε, δεν θα το επιτρέψω ξανά. Σήμερα πήραμε και μία όμορφη κοπέλα για τον πηδιχτούλι μας και ηρέμησε αμέσως. Το πιο ωραίο είναι ότι το κοκατιλάκι το βλέπω δεύτερη φορά να τρωει μόνο του. Ευχαριστώ!

 

[maria p]

Ωραία, με την πρώτη ευκαιρία, θέλουμε φωτογραφίες :)

 

[anatolia]

Παιδιά, καλησπέρα και Χρόνια Πολλά!

Κάνω σύντομη αναφορά των πεπραγμένων. Πήγαμε τα πουλάκια στην Κτηνιατρική Κλινική του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη. Η ιατρός μας είπε ότι το μικρό μπάτζι δεν έχει λίπωμα, είναι κάτι άλλο εντελώς ασήμαντο και θα μπορεί να αναπαραχθεί (πράγμα, το οποίο λαχταρούσε από την αρχή που το πήραμε! J). Το κοκατιλάκι, που τελικά το πήραμε του Αγίου Ελευθερίου και το ονομάσαμε Ρίκο (Ελευθερίκο!), θα πρέπει να το εγχειρήσουμε, να βάλουμε βίδα στο ένα φτερό για ισορροπία και να σπάσει ένα πόδι ξανά για να μπορεί να περπατά κάπως. Ο μόνος κίνδυνος είναι η αναισθησία, το οποίο και τρέμω πραγματικά. Όμως, τα δίνω σιγά-σιγά βιταμίνες, φρούτα και λαχανικά, τα οποία βλέπω ότι απολαμβάνουν ιδιαίτερα. Και επίσης, ανακάλυψαν επιτέλους και την πέτρα να ξύνουν τα ράμφη τους!( Ντεμέκ από μαγαζί τα πήραμε, έ; Τι κόστος να έχει πια μια κιμωλία για τον μαγαζάτορα!). Πρόσφατα πήγαμε στο ίδιο μαγαζί να πάρουμε τροφή και να ζητήσουμε από τον μαγαζάτορα να μας παραδώσει και ένα άλλο κοκατίλ που έχει με τεράστιο όγκο (λίπωμα) στην κοιλιά για να το πάμε μαζί με το άλλο για εγχείρηση (αφού συμφώνησε η ιατρός, καλή της ώρα, να το κάνει και δωρεάν). Ξέρετε τι μας είπε ο λεγάμενος; Θα τα δώσουν και τα 2 σε φοιτητές σαν πειραματόζωα και θα πεθάνουν! Δηλαδή, βρε άνθρωπέ μου, εκεί που τα είχες, δεν ζούσαν έναν αργό θάνατο;

Και όσο για τα πουλάκια που πήραμε.

Ο Τσίκι (το μπλε μπάτζι) απέκτησε μια σύντροφο, τη Μορφούλα (γατί είναι πολύ όμορφη πράσινη κοπέλα) και είναι πανευτυχής. Πετάνε μαζί, παίζουν μαζί, τσακώνονται και τρώνε μαζί. Λατρεμένα, με λίγα λόγια!

Ο Ρίκο είχε, από ότι ανακαλύψαμε εκ των υστέρων, μία τρομερή ανοιχτή πληγή κάτω από τη φτερούγα του, που μάτωνε περιστασιακά. Την περιποιηθήκαμε όλες αυτές τις μέρες, ο σύντροφός μου το έβγαζε από το κλουβί και το ταΐζαμε από το χέρι με πράγματα που δεν είχε δοκιμάσει ξανά (λαχανικά, κουκουναρόσπορα, λίγο ψωμάκι κλπ.) και τελικά σταμάτησε να δαγκώνει και άρχισε να απολαμβάνει τα χάδια, ιδίως στο τσουλούφι (όσοι έχουν κοκατίλ, ξέρουν!) και σήμερα όχι μόνο έφαγε από το χέρι μου και από τα χείλη μου (ξάπλωσα στο χαλί μαζί του), αλλά μου επέτρεψε να τον αγγίζω παντού και ανεβοκατέβαζε το τσουλούφι όσο του μιλούσα, σαν να καταλάβαινε τι του έλεγα!

Έχω μία υποψία ότι τραυματίστηκαν και οι φωνητικές του χορδές, καθώς δεν βγάζει κανένα ήχο, είτε πονά είτε νοιώθει άλλα πράγματα.

Σε κάθε περίπτωση, η ιατρός μας είπε ότι εάν επιζήσει της αναισθησίας, θα έχει κάτι καλύτερο. Αλλιώς, θα μείνει όπως είναι, θα σέρνεται δηλαδή στον πάτο του κλουβιού ή επάνω μάς το πιθανότερο.

Η συνάντηση μας είναι ορισμένη για μετά τις 5 Ιανουαρίου και έχουμε τρομερή αγωνία. Αποφασίσαμε, ωστόσο, να το ρισκάρουμε.

Ο δικός μας κοκός, ο Χάρης, έχει μουρλαθεί με τους καινούριους ενοίκους. Θέλει να έχει επαφή και παιχνίδια με όλους τους. Τον κρατάμε, βέβαια, όσο γίνεται μακριά, κάναμε και προληπτική θεραπεία με αντιβιοτικά σε όλα. Αλλά, είναι πολύ διασκεδαστικό να πετάς με 2 μπάτζι παρέα (ιδίως με την θηλυκή Μορφούλα!) και να τσιμπολογάς την ουρά ενός μεγαλύτερου λουτίνο (και ο Ρίκο και ο Χάρης!) ενώ εκείνος μασουλάει λιχουδιές! )

Εν κατακλείδι, παιδιά, Καλή Χρονιά να έχουμε και όλα μας τα ζωντανά να είναι υγιέστατα και ευτυχή, όπως και τα αφεντικά τους!



Υ. Γ.: Φωτογραφίες από όλα θα σας στείλω μετά την πρωτοχρονιά που έρχεται και το οικογενειακό μας δώρο (tablet), να μου πείτε και τι είναι και ο Χάρης και ο Ρίκο, εάν μπορείτε (κορίτσι ή αγόρι

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

 

[patilas]

Για να γράψεις βιβλίο είσαι μπράβο μπράβο εύχομαι να πάνε όλα καλά...

 

[maria p]

Ανατολία μου, μπράβο για τις προσπάθειές σας, μακάρι να εξελιχθούν όλα καλά και θα περιμένουμε με αγωνία στις 5 Ιανουαρίου τα αποτελέσματα.
Καλές γιορτές για σένα και την οικογένειά σου και τις ψυχούλες που φροντίζετε!

 

[alicedros]

Τι να πω! Πάντα να είστε καλά και να προσφέρετε σε τέτοιες βασανισμενες ψυχούλες τόση αγάπη και φροντίδα! Το έχω πει και θα το ξαναπώ, τέτοιοι άνθρωποι με κάνουν περήφανη που είμαι και εγώ άνθρωπος (πολύ σπάνιο, αφού καθημερινά ακούω βάναυσα περιστατικά και κτηνωδιες από υπανθρωπους!)! Συγχαρητήρια, χίλια μπράβο σας και χρόνια σας πολλά! Περιμένω με αγωνία νεώτερα και φωτογραφίες από όλη την φτερωτή οικογένεια και τα νέα μέλη της! :D

 

[anatolia]

Παιδιά, πως ανεβάζω φώτο εδώ;

 

[alicedros]

Παιδιά, πως ανεβάζω φώτο εδώ;

Ανατολία διάβασε αυτό: petbirds.gr/community/threads/Πως-να-επισυνάψω-ένα-αρχείο-στο-μήνυμά-μου.9996/

 

[anatolia]

Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια, αλλά τα έκανα όλα και στην φόρτωση συνεχίζει να μου λέει ότι υπάρχει λάθος. Παρόλο που την μίρυνα 50% και την αποθήκευσα στην επιφάνεια εργασίας. Τι κάνω τότε;

Αν το στείλω έτσι;

 

[misalouris]

Αν δεν μπορείς με άλλο τρόπο, να το στείλεις με email (αρχική σελίδα κάτω) και θα το ανεβάσουμε εμείς.

 

[maria p]

Ανατολία μου, χρόνια πολλά, τι νέα έχουμε; Ποιο είναι ποιο από τα πουλάκια που βλέπουμε;

 

[anatolia]

Παιδιά, καλησπέρα! Το πιο κίτρινο και κάπως ξαπλωμένο είναι το Ρικάκι με τα σπασμένα ποδαράκια και φτερά. Το πιο ανοιχτόχρωμο είναι ο Χάρης (ή η Χάρη;). Τα 2 τους έχουν κάνει καλή παρέα και γκαρίζουν μαζί το πρωί πια να τα βγάλω έξω. Ο Ρίκκο επιχειρεί πολλές φορές να πετάξει, αλλά του βγαίνει σε πηδηματάκια όλο αυτό προς ώρας. Το καλό είναι ότι συνήθησε πια και απατά και στο όνομά του.) Την άλλη εβδομάδα, πρώτα ο Θεός, κλείνουμε ραντεβού για την εγχείρηση.) Επίσης, στέλνω και άλλες φώτο στους διαχειριστές και παρακαλώ να τις ανεβάσετε. Εάν μπορείτε, πείτε και τη γνώμη σας, τί είναι τα πουλάκια μας, κορίτσια ή αγόρια. Σας ευχαριστώ και πάλι όλους! )

 

[maria p]

Όταν το βγάζεις έξω εκεί με τα σποράκια τα βολεύει να παίζει και να τρώει;
Το καινούργιο μου φαίνεται αρσενικό και το παλιό θηλυκό. Μην το παίρνεις και τοις μετρητοίς όμως :)
Τελικά τα πόδια του σπασμένα είναι;

 

[anatolia]

Ναί, πολύ καλύτερα από ότι στο κλουβί. Βέβαια, το προσέχω όλη την ώρα και συμμαζεύω τις κουτσουλίτσες αμέσως. Το ένα φτερό είναι πολύ χειρότερο από το άλλο, όπως και το ένα πόδι μεγάλωσε εντελώς στραβά και το πουλί με το ζόρι κρατά ισσοροπία. Για αυτό και είπαμε με τη γιατρό στο ένα φτερό να μπει βίδα και το στραβό πόδι να του το σπάσουν και να θρέψει σωστά, ώστε τουλάχιστον να μπορεί να ισορροπεί και να περπατά. Για πέταγμα, βέβαια, λόγος δεν γίνεται, καθώς θεωρείται θαύμα σε τέτοιες περιπτώσεις.

 

[maria p]

Μεγάλη αγωνία, η νάρκωση, εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά. Το έχει ξανακάνει η γιατρός πως το βλέπεις;

 

[anatolia]

Ναί, αυτό είναι το μεγαλύτερο άγχος μας. Αλλά σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα είναι η μοναδική και του ΑΠΘ κιόλας. Οπότε, δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Περιμένω τώρα από έξω ένα φάρμακο για να θρέψουν γρήγορα τα κοκαλάκι του Ρίκο μετά την εγχείρηση. Ελπίζουμε να αντέξει καλά τη νάρκωση. Οσο για το Χάρη, τώρα που το σκέφτομαι, ποτέ δεν τραγουδά, απλά τιτιβίζει και τσιρίζει όταν θέλει να βει και ποτέ δεν τραβά πίσω τους ώμους όπως είδα και διάβασα ια τα αρσενικά. Μερικές φορές προσπαθεί να τραγουδίσει ή να πει κάτι, αλλά προς ώρας τίπτα! Μάλλον το συμπέρασμα το βγάλαμε γιατί ήταν από μικρό πολύ τσαμπουκαλεμένο και μαγκάκι! ) Το ιδανικό θα ήταν να είναι κορίτσι και το Ρικακι αγόρι, καθώς ήδη τα πάνε θαυμάσια και επιζητούν το ένα την παρέα του άλλου! Για να ειδούμε...)

 

[alicedros]

Καλή επιτυχία Ανατολία μου! Να μας ενημερώσεις μόλις έχεις νεότερα! Μακάρι να πάνε όλα καλά!