Γενικά Η εμπειρία μου με το πρώτο cockatiel μου

[anatolia]

Τέλεια! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, είναι πληροφορίες πολύτιμες και θα τις χρησιμοποιήσω οπωσδήποτε. Τα δικά μου αρέσκονται πολύ στη σγουρή σαλάτα, το μαρούλι, το καρότο, το μήλο και την πιπεριά. Κρεμμύδια και σκόρδα δεν πολύαγαπάνε, αν και προσπάθησα να τους δώσω πολλές φορές.
Επίσης, το νερό το εμφιαλωμένο το πίνουμε και εμείς, άσχετα του ότι της βρύσης είναι καλό, έχω λίγο λόξα με αυτό )
η τροφή είναι Vitacraft για κοκατίλ και αυστραλιανά και έχει μέσα ακόμη και κομμάτια από κάκτους. Προσομοιώνει δηλαδή αυτά που τρώνε στην πατρίδα τους...
Το σκοδρόνερο κάθε ποτε το δίνουμε και πως το φτιάχνω;

 

[patilas]

οταν κανεις προλιπτικα αυτα που λες βοηθας τ μικροβια να αποκτουν αντισωματακαι ν ξερεις οτι δν μπορεις να προβλεψεις την ασθενεια εγω πρωσοπικα ειπα την γνωμή, ευχομαι ολα να πανε καλα...

 

[maria p]

Κάθε μήνα για 2-3 μέρες μπορείς να το δίνεις. Από βραδύς, καθαρίζεις 3-4 σκελίδες σκόρδο και τις ρίχνεις στο μπουκάλι με το νερό. Το πρωί δίνεις αυτό το νερό να πίνουν. Το υπόλοιπο το συντηρείς στο ψυγείο και το χρησιμοποιείς τις επόμενες μέρες, εφόσον ξεπαγώσει και έρθει σε θερμοκρασία δωματίου (η ημερήσια ποσότητα).

 

[anatolia]

Ευχαριστωωω! )

 

[anatolia]

Παιδιά, καλησπέρα!
Τα νέα είναι τα εξής: επιτέλους, μετά από τεράστιες προσπάθειες, καταφέραμε να κλείσουμε την Πέμπτη για το χειρουργείο του Κούκι... Τώρα αναμένουμε και αγωνιούμε... Διαβάζουμε διάφορα άρθρα στον ιστό και φρικάρουμε λίγο: τί να είναι αυτός ο όγκος τελικά; Τις φώτο μήπως τις αναρτήσατε;

 

[Stavros]

Τις φώτο μήπως τις αναρτήσατε;

Οι φωτογραφίες ανέβηκαν στο μήνυμα Η εμπειρία μου με το πρώτο cockatiel μου | Σελίδα 3

 

[maria p]

Οι γιατροί τι ενδεχόμενα σου είπαν ότι υπάρχου Ανατολία μου; Φαίνεται πως είναι χάλια το πουλάκι, μεγάλος όγκος. Και κομμένα δάχτυλα, ποιος ξέρει πόσα ακάρεα και πόση βρώμα έχει βιώσει ☹

 

[anatolia]

Μαρία, καλησπέρα!
Ναί, το μόνο σίγουρο είναι ότι το πουλί αυτό δεν έχει κάνει και την καλύτερη ζωή. Ο όγκος μεγαλώνει όταν το πολί τρώει και κάποιες φορές είναι πιο μικρός. Μάλλον εξαρτάται από το πόσο πιέζονται τα εσωτερικά του όργανα, όταν γεμίζει το στομάχι; Σε όλα τα άλλα φέρεται κανονικά, τρώει, πίνει, παίζει νορμάλ, είναι και ζωηρός μερικές φορές, επιχειρεί και πτήσεις...)
Η γιατρός δεν εγγυάται τίποτα, όπως είπαμε, όλο το βάρος πάνω μας.
Βρήκα έναν γιατρό από Αυστράλία, τον Ροςς Πέρρυ, που είναι στο διαδίκτυο πολύ γνωστός και 9 Φεβρουαρίου εξέδωσε και ένα βιβλίο για τα κοκατίλ. Ξέρετε κάτι για τον ιατρό αυτό;
Από ότι κατάλαβα, το δικό μας θέμα είναι μία κύστη. Τα στμπτώματα περιγράφονται πολύ καλά εδώ και ταιρεριάζουν πιο πολύ στη δική μας περίπτωση: Pet Birds Lumps & Tumors
Τώρα μένει να δούμε τι θα γίνει την Πέμπτη και να προσευχόμαστε όλα να πάνε καλά.
Ο Κούκι αρχίζει και γίνεται πιο άνετος, μας αφήνει πια να τον βάζουμε στον ώμο, να τον φιλάμε στο τσουλούφι και γενικά σταμάτησε πιά να φοβάται, εξοικειώνεται )
Φοβερό δεσμό έχει και με το Ρίκο, όλη την ώρα είναι μαζί αυτά τα 2! ) Τον Χ"αρη δεν τον θέλει όμως, το διόχνει. Μήπως επειδί είναι ο Χάρη αγόρι (έφηβος) τελικά;
Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου να μου μείνει κάπου στο σπίτι στα χέρια μία μέρα άμα σκάσει αυτό το πράγμα κατά λάθος, καλύτερα, νομίζω να το ρισκάρουμε...

 

[anatolia]

Και μία ερώτηση ακόμη: βίντεο μπορώ να σας στείλω;
Ευχαριστώ!

 

[Stavros]

Και μία ερώτηση ακόμη: βίντεο μπορώ να σας στείλω;

Μέσω του Youtube.

 

[anatolia]

Παιδιά, καλησπέρα!



Να σας πω τα νέα μας. Τελικά πήγαμε χθες στην Κλινική με τον Κούκι για προγραμματισμένη εγχείρηση τάχα και η ιατρός, αφού εξέτασε ξανά τον όγκο, μας είπε ότι είναι μέσα το έντερο και ότι ο αέρας που έχει μέσα είναι φυσιολογικός, ότι τα πουλιά εκτός από τα πνευμόνια, ανασαίνουν και με άλλα όργανα στην κοιλιά. Ότι δεν μπορεί αυτό να σκιστεί τυχαία και να μας μείνει το πουλί στα χέρια, ότι είναι μάλλον καλοήθης ο όγκος και μπορεί του πουλί να ζήσει πολλά χρόνια με αυτό. Εάν, όμως, αποφασίσουμε να του κάνουμε «εντελώς διερευνητική» επέμβαση, όπως είπε, καθώς είναι μέσα και κάποια όργανα μπλεγμένα, τότε μάλλον δεν θα αντέξει και θα πρέπει να υπογράψουμε ότι αναλαμβάνουμε την ευθύνη και για τη νάρκωση και για την εγχείρηση και για όλα τα υπόλοιπα…. Σαν να μας λέει: θα του κάνετε συνειδητά ευθανασία!

Φαντάζεστε, πόσο μας εκνεύρισε η όλη κατάσταση! Αφού το ήξερες από την αρχή, καλή μου, γιατί μας άφησες να αγωνιούμε τόσες μέρες; Γιατί να μη μας έλεγες ότι δεν γίνεται κάτι και καλύτερα να το αφήσουμε το πουλί στην ησυχία του;

Μας έδωσε τάχα 20 λεπτά να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε! Φυσικά και αμέσως καταλάβαμε ότι δεν θα το υποβάλλουμε σε τέτοιο κίνδυνο! Την ευχαριστήσαμε και φύγαμε με ήσυχη πια τη συνείδηση μας, πλέον κάναμε ότι μπορούσαμε να το βοηθήσουμε. Από την βοηθό της ιατρού μάθαμε ότι ο όγκος φαίνεται καλύτερα από την προηγούμενη φορά και ότι απλά το πουλί θέλει καλή διατροφή και σωστές συνθήκες διαβίωσης για να μην χειροτερέψει, ότι μπορεί να ζήσει χρόνια με αυτό χωρίς πρόβλημα.

Αφού το ταλαιπορίσαμε για άλλη μία φορά το Κούκι, που καθόταν στην αγκαλιά μου και άχνα δεν έβγαζε το καημένο, λες και ήξερε ότι παιζόταν η ζωή του εκείνη την ώρα, φύγαμε κάπως ανακουφισμένοι και πήγαμε σε ένα μεγάλο κατάστημα και ψωνίσαμε ένα σωρό παιχνίδια για τα κοκό μας. Η χαρά τους, όταν φτάσμε σπίτι και ξανασμίξανε και τα 3 ήταν ολοφάνερη! Ολο το βράδυ παίζανε και τρώγανε λιχουδιές.

Τελικά, δίκιο είχατε, στην Ελλάδα η επιστήμη πάνω στα πουλιά είναι 100 χρόνια πίσω…. Θα σταματήσω τις έρευνες και την ταλαιπορία και θα τα αφήσω να ζήσουν όπως είναι, ευτυχισμένα και χαρούμενα. Προχθές ο Κούκι και ο Ρίκο για πρώτη φορά στη ζωή τους έκαναν μπάνιο (τα ψεκάσαμε με χλιαρό νεράκι), ήταν πολύ αστεία η κατάσταση! Αφού βράχικαν, αρχικά δεν ήξεραν τι να κάνουν, φαντάζεστε; Τους πήρε λίγη ώρα να καταλάβουν ότι πρέπει να καθαρίσουν τα φτερά τους….)

Και ένα πολύ ευχάριστο νέο μας ήρθε σήμερα από τη Δράμα. Θυμάστε τα μπάντζι μας; Η Μορφούλα έκανε 3 αυγουλάκια! Θα έχουμε σε λίγες μέρες μικρά και θα μεγαλώσει η οικογένεια. )

Σας ευχαριστώ πάντος πάρα πολύ για όλες τις ανεκτίμητες συμβουλές και την συμπαράσταση σας! Σύντομα θα ετοιμάσουμε βίντεο, να σας δείξουμε την μικρή συμμορία των 3 κοκατίλ που έχει κλέψει την καρδιά μας! )

 

[maria p]

Μπράβο Ανατολία μου, τελικά αν και δεν έγινε κάτι, δόθηκε τέλος στο "δράμα". Δίνε του συχνά ξηρά μυρωδικά με έμφαση στην ρίγανη, το θυμάρι και το δενδρολίβανο. Κάνε του και τσάι μ' αυτά τα τρία βότανα που και που και να το ψάξουμε λίγο εγκυκλοπαιδικά το θέμα, μήπως με μια καλή συντήρηση τουλάχιστον μικρύνει ο όγκος.
Περιμένουμε τα νέα σας!

 

[anatolia]

Μαρία, σε ευχαριστώ πολύ-πολύ! Τώρα ψάχνω να βρω κάτι τροφές που μας είπαν οι ιατροί ότι είναι οι καλύτερες της αγοράς, αλλά παράγονται στην Αμερική, να δω μήπως μπορέσουμε να αγοράσουμε μέσω ίντερνετ. Μέχρι τώρα τα τάιζα με μία γερμανική πολύ καλή και ήταν κατενθουσιαμένα, ωστόσο, εάν υπάρχει κάτι ακόμη καλύτερο, γιατί να μην το δοκιμάσουμε Τα βότανα θα τα δίνω οπωσδήποτε, μπας και καλυτερεύσει και αυτός ο όγκος. Σε κάθε περίπτωση, το φτέρωμα του Κούκι ήδη άρχισε να γίνεται πιο λείο και πιο μαλακό, στρώνει καλύτερα από τι ήταν αρχικά. Εάν μάθεις κάτι παραπάνω για το πως να μειώσουμε και αυτό το "μπαλόνι", θα σου είμαστε πολύ ευγνώμονες! )

 

[maria p]

Κάτι βρήκα έτσι στα γρήγορα, δεν προλαβαίνω τώρα να το διαβάσω καλά γιατί είμαι δουλειά, βάζω το link να ρίξεις μια ματιά και για να μην το χάσω να το δω αργότερα ή αύριο Tumors of pet birds | Drury Reavill - Academia.edu

 

[anatolia]

Έυχαριστώ πάρα πολύ! Φαίνεται πολύ χρήσιμο! )

 

[anatolia]

Παιδιά, καλημέρα! Προχθές συνέβη κάτι πολύ-πολύ τραγικό. Το Ρικάκι μας πέθανε…. Το ατύχημα συνέβη ενώ ήμουν 1 μέτρο μακριά του και δούλευα με την πλάτη γυρισμένη. Το πουλί έτρωγε και κάποια στιγμή (ούτε ένα-δύο λεπτά να ήταν) σταμάτησε η φασαρία και ήταν απόλυτη σιωπή.

Γύρισα να δω τι γίνεται και είδα το πουλί ανάσκελα μέσα στο πιατάκι του με το νερό. Δεν πίστευα αυτό που συνέβαινε! Το άρπαξα και άρχισα να του κάνω τεχνιτή αναπνοή, αλλά ο Ρίκο δεν ανταποκρινόταν…Επί μισή ώρα προσπαθούσαμε να το συνεφερουμε χωρίς αποτέλεσμα, ώσπου επήλθε η ακαμψία. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω και δεν μπορώ να συνέλθω! Πως, μετά από τόσες προσπάθειες να το σώσω, το πουλί κατέληξε να πνηγεί μέσα στο ίδιο του το νερό;!

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ: ΟΧΙ ΠΙΑΤΑΚΙΑ/ΛΕΚΑΝΙΤΣΕΣ σε ανάπηρα πουλιά που σέρνονται στον πάτο στο κλουβί! ΜΟΝΟ ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΠΟΤΙΣΤΡΕΣ!

Μόνο να το ήξερα νωρίτερα, μόνο κάποιος να μου έλεγε ότι υπάρχει τέτοιος κίνδυνος! Κανείς, όμως, δεν μας προειδοποίησε για κάτι τέτοιο, ούτε η γιατρός, ούτε κανείς άλλος! Τώρα μία ζωή θα το έχω βάρος…. (

 

[maria p]

Όντως πολύ τραγικό, κρίμα το πουλάκι. ☹
Εγώ δεν μπορούσα να το φανταστώ σε καμία περίπτωση. Πόσο βάθος είχε το πιατάκι που έπαθε το δυστύχημα; Ακόμα απίστευτο μου φαίνεται για πουλί αυτού του μεγέθους. Μήπως δεν οφείλεται σ' αυτό;

 

[Myra]

Δυστυχως ειναι καποια πραγματα που δεν μπορεις να τα προβλεψεις... Ενας φιλος μου εχασε την καναρα του (και πεθαναν και τα μωρα) επειδη πνιγηκε στην κανονικη ποτιστρα.. Εσυ εκανες οτι καλυτερο μπορουσες, μεχρι και τεχνητη αναπνοη... Σκεψου οτι ηταν μια ατυχη στιγμη (αν ηταν ατυχημα και οχι κατι αλλο) και οτι εζησε καλα μαζι σου, με αγαπη και φροντιδα.

 

[alicedros]

Πόσο λυπάμαι! ☹

Και μένα μου κάνει εντύπωση η αιτία θανάτου... Μήπως ήταν κάτι άλλο;

Καλό σου ταξίδι Ρικακι!

 

[anatolia]

Το πιατάκι είχε βάθος 2 δάχτυλα περίπου, του το είχα βάλει τάχα για καλύτερα, να μην κουράζεται και τεντώνει το λαιμό του. Δεν ξέρω εάν συνέβη κάτι άλλο, δεν άκουσα ούτε καν το πλατσούρισμα και είχε ήσυχία το δωμάτιο. Τι να σας πω... Μόνο να μην υπέφερε.. Σημάδια πάλης δεν είδα επίσης, το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι αναποδογύρισε και έπεσε με το κεφάλι μέσα και δεν κατάφερε να επανέλθει. Διαφορετικά πως αλλιώς θα συνέβαινε κάτι τέτοιο; Πονάω... (