Αλσίνη - Στελλάρια σήμερα σε όλα τα πουλιά !
Μια τσάντα μας κρατούσε εχτές στην συγκέντρωση που είχαμε στον ΠΟΚ Ηρακλείου ο Ανδρέας ΠΟΚ Α-046 ( @adreas ) !
Αλσίνη - Στελλάρια
Το αγριόχορτο αυτό είναι η καλύτερη πρασινάδα που μπορούμε να δώσουμε στα κανάρια μας. Όση και να φάνε δεν τα πειράζει. Ταίζοντας τους κάναρους μας αλσήνη, με πολλά μπουμπούκια την άνοιξη, τους δυναμώνουμε και κελαδούνε καλύτερα. Ειδικά για την αναπαραγωγή είναι θαυματουργή. Δίνοντας στην κανάρα που κλωσσά κάθε μέρα αλσήνη, εξασφαλίζουμε πως δεν θα διακόψη το κλώσσημα. Δίνοντάς της από την μέρα που θα βγούν τα καναράκια της αλσήνη, με όσο μπορούμε περισσότερα μπουμπουκάκια, εξασφαλίζουμε πως δεν θα διακόψη το τάισμά τους. Το πρώτο πράγμα που τρώνε μόνα τους τα καναράκια μόλις πετάξουνε απ τη φωλιά, είναι τα μπουμπουκάκια και τα φύλλα της αλσήνης (αν βέβαια έχουμε αλσήνη κρεμασμένη μέσα στο κλουβί της αναπαραγωγής).
Αλσήνη μπορούμε να ταίζουμε άφοβα όλο τον χειμώνα και με τα μεγαλύτερα ακόμα κρύα.
Τέλος η κανάρα αν έχει μισοξεραμένη αλσήνη, την προτιμά για το χτίσημο της φωληάς της. Για ντύσιο της φωληάς της δεύτερης γέννας είναι άφθαστη. Αν ταϊζετε στην πρώτη γέννα αλσήνη, μην πετάτε τα περισσεύματα. Στρώνετε μ αυτά κυκλικά τις φωληές της δεύτερης γέννας. Ω που να σας χρειαστούνε, η αλσήνη στεγνώνει κι έτσι έχετε φωληές πολύ κατάλληλες. Η κανάρα που συνήθως χαλά κάθε άλλη ετοιμασμένη φωληά, πετόντας ό,τι έχετε βάλη μέσα και ντύνοντάς την από την αρχή, την δέχεται ευχαρίστως. Της δίνετε τότε λίγη τρίχα κα ντύνοντάς την μ αυτή με ελαφρή στρώση την τελειώνει. Έτσι ντυμένη η φωληά γίνεται δροσερή και δεν ευνοεί την ανάπτυξη της ψείρας.
Η αλσήνη, που το επιστημονικό της όνομα είναι Stellaria, φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα, τον χειμώνα και μέχρι τον Ιούλιο. Παρ' όλο που είναι πολύ κοινό αγριόχορτο, αφού την άνοιξη την βρίσκει κανείς ακόμη και στους κεντρικούς δρόμους τη Αθήνας, στους λάκκους των δένδρων στα πεζοδρόμια, όχι μόνο λίγοι την γνωρίζουν εδώ αλλά και δεν της έχουμε νεοελληνικό όνομα. Στην αρχαιότητα την λέγανε "αλσήνη" κι επειδή δεν χρησιμεύει σε τίποτε άλλο παρά μόνο σαν τροφή των ωδικών πουλιώ οι Νεοέλληνες δεν τις έδωσαν όνομα. Γερμανικά λέγεται Vogelmiereκαι Αγγλικά White pimpernel. Οι Γάλλοι την λένε Mouron και είναι από τα ελάχιστα πράγματα που πουλάνε ακόμη στους δρόμους του Παρισιού με τα καροτσάκια διαλαλόντας την τραγουδιστά "Du mouron pour les petits oiseaux" (μουρόν για τα μικρά πουλιά) όπως στην Αθήνα διαλαλούνε τραγουδιστά το καστανόχωμα.
Η αλσήν λοιπόν είναι ένα αγριόχορτο που έχει συνήθως μια κεντρική ρίζα από την οποία ξεκινάνε πολλά μικρά κοτσανάκια, γύρω γύρω, έτσι ώστε όπως την βλέπουμε κάτω μοιάζει συνήθως σαν πιάτο. Τα κοτσανάκια αυτά ακουμπάνε στη γη και μονο τα παρακλάδια και οι άκρες τους είναι σηκωμένες. Σε όλο τους το μάκρος, τα κοτσανάκια έχουν μικρά και λεπτά φυλλαράκια και οι σηκωμένες προς τα επάνω άκρες τους και τα παρακλάδια τους καταλήγουνε σε μπουμπουκάκια. Τα μπουμπουκάκια αυτά οταν ανθίζουν βγάζουν μικρά άσπρα λουλούδια.
Ανάλογα με το χώμα όπου είναι φυτρωμένη η αλσήνη, είναι ανοικτή πράσινη ή σκουρώτερη. Και τα κοτσανάκια της αν είναι φυτρωμένη σε στεγνό χώμα γίνονται καφεδιά. Σε στεγνό χώμα βγαίνει μικρή. Σε κατάλληλο αφράτο χώμα, θεριεύει και τότε χάνει το στρογγυλό της σχήμα και ψηλώνει.
Ελπίζω μ αυτή την περιγραφή θα την γνωρίσετε εύκολα γιατί δεν ξέρω άλλα αγριόχορτα να της μοιάζουν. Όταν την γνωρίσετε βλέποντάς την φυτρωμένη σε ξερό χώμα, δηλαδή με το στρογγυλό της χαρακτηριστικό σχήμα μετά θα την ξεχωρίζετε εύκολα σε ότι σχήμα κι αν τη βρείτε
του συγγραφέα Κώστα Παππά !
πηγή :
Εκτροφή Καρδερίνας: Συγκέντρωση ΠΟΚ 22-1-2014
