Γενικά Καλό ταξίδι Καρλίτο μου

[Sissy]

Έγιναν όλα τόσο γρήγορα.. Ένα πουλάκι τόσο ήσυχο, τόσο ανεξάρτητο, τόσο γλυκό, μπήκε στη ζωή μας σαν αγγέλακι και σαν αγγελάκι έφυγε...
Η μέρα ξεκίνησε και κύλαγε στους φυσιολογικούς ρυθμούς για τα πουλιά και όλους μας. Μετά το μεσημεριανό φαγητό έλειψα για ψώνια γύρω στις δυο ώρες. Επιστρέφοντας πήγα να τους χαιρετήσω, όπως κάνω πάντα όταν γυρίζω στο σπίτι. Ο Κάρλο μου ήταν στον πάτο του κλουβιού (συνήθιζε πολλές φορές να κάθεται εκεί δίπλα δίπλα με τον Μάριο), τον είδα να τρέμει και να μην ανεβαίνει στην πατήθρα για να μου τα ψάλει (παρασυρόμενος από το μαριόνι). Τον είδα να τρέμει και να κλείνει τα ματάκια του, αμέσως τον πήρα στα χέρια μου και ένιωσα την ταχυπαλμία και το τρέμουλο του, αφήνοντας το πουλάκι αυτό έμεινε με τις φτερούγες του σηκωμένες και ακίνητο για κάποια δευτερόλεπτα...Αμέσως τον έβαλα σε κλουβάκι μεταφοράς και φύγαμε για τη γιατρό Patricia Gray. Πέσανε ''μέσα'' για να μας δεχτεί, η γυναίκα φεύγει αύριο και σήμερα ήταν ''πνιγμένη'' στα ραντεβού. Ας είναι καλά ο Νίκος (ο εκτροφέας μας) μεσολάβησε και μας δέχτηκε. Αμέσως έκανε εξέταση για μύκητες, δεν είχε αλλά του βρήκε υπερβολικά πολλά βακτήρια, τόσα πολλά που όπως μου είπε σίγουρα κάποιο όργανο (έντερο) του πουλιού δεν έπρεπε να λειτουργούσε σωστά. Μου είπε πως σίγουρα χρειάζεται αντιβίωση, αλλά μια ακτινογραφία (με νάρκωση) θα μας έδειχνε με βεβαιότητα που ακριβώς βρισκόταν το πρόβλημα. Δέχτηκα να ναρκωθεί το πουλάκι, ο Μάριος άλλωστε είχε ναρκωθεί από τον γιατρό Ακρίβο δυο φορές και ο admiral καναρίνι τρεις.
Η καρδούλα του Κάρλο μου όμως δεν άντεξε...
Ζήτησα να γίνει νεκροψία.
Βρήκε διογκωμένη την καρδιά του και τον μισό του πνεύμονα γεμάτο αίμα. Καρδιοαγγειακό πρόβλημα πρέπει να είχε μου είπε η γιατρός, ίσως εγκεφαλικό και εμβολή στον πνεύμονα...
Τον πήρα... Και φύγαμε...
Ήσουν πάντα τόσο ήσυχο πουλάκι, πάντα ήσουν αυτός που δεν είχε ανάγκες, πολλές φορές αισθανόμουν πως σου χρωστούσα πράγματα σε σχέση με τον Μάριο... Εσύ βλέπεις έτρωγες, πετούσες, ήσουν ανεξάρτητος, χαρούμενος...
Στο καλό ψυχούλα μου, θα έχεις πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου...

 

[maria p]

Πω πω Σίσσυ μου από την μια στιγμή στην άλλη ☹
Μεγάλη στεναχώρια, δεν έχω λόγια, καλό του ταξίδι!

 

[Kwstas26]

Kριμα εφυγε τοσο αδικα.
Ας ειναι καλα εκει ψιλα

 

[misalouris]

Λυπάμαι... κρίμα.

 

[Stavros]

Ωχ, άλλο πάλι κι αυτό. Κρίμα βρε Σίσσυ, λυπάμαι.

 

[Myra]

Σισσυ δεν ξερω τι να πω. Οτι λυπαμαι ειναι λιγο.
Δεν εχω λογια για κατι τοσο αναπαντεχο.. και δε μπορω να το πιστεψω.. εκφραζω την βαθεια μου θλιψη.☹

 

[theodr]

Πραγματικά κρίμα! Έκανες ότι μπορούσες.

 

[TheBigL]

Κρίμα λυπάμαι.

 

[Νίκος Υ]

Καλό του ταξίδι εκεί ψηλά Σίσσυ. Να είσαι καλά να τον θυμάσαι!

 

[Panagiota.]

Ειλικρινά στενοχωρηθηκα πολύ. Τον έχουμε καμαρώσει πάρα πολλές φορές από τις απίστευτες πόζες που έχει πάρει στις φωτογραφίες που έχεις μοιραστεί μαζί μας Σίσσυ. Δεν έχω λόγια. Καλό ταξίδι Κάρλο.

 

[evans]

Κρίμα λυπάμαι πολύ, δεν ξέρω τί να πω, έγιναν όλα τόσο ξαφνικά.☹Να τον θυμάσαι πάντα,ήταν ένα υπέροχο πουλάκι.

 

[alicedros]

Αααχ πόσο δύσκολες αυτές οι στιγμές! Ό,τι και να σου πούμε Σίσσυ μου ούτε ο πόνος θα φύγει, ούτε θα νιώσεις καλύτερα.. Μόνο ο χρόνος θα σε βοηθήσει.. Τουλάχιστον έκανες ό,τι περνούσε απ το χέρι σου για να τον σώσεις... Του πρόσφερες μια πολύ όμορφη ζωή, με πολύ αγάπη και φροντίδα! Γι αυτό πρέπει να είσαι χαρούμενη! Είμαι σίγουρη πως δε θα τον ξεχάσεις ποτέ! Και χθες μαζί με τον Καρλίτο ένα κομμάτι απ την καρδιά σου ξεκόλλησε και έφυγε μαζί του... Μέχρι να ξαναβρεθείτε...

Πόσο χρονών ήταν ο Καρλίτο; Θεωρούνταν μεγάλος για πάροτλετ? Ο Μάριος πως αντέδρασε;

 

[melagio80]

☹
Ειλικρινά δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τετοιο... Πόσο λυπάμαι!
Πόσο άδικο είναι να φεύγουν έτσι ξαφνικά και να μη ξέρουμε το Γιατί,ή Πόσο άδικο είναι να μη δείχνουν ότι είναι αρρωστα;
Να προσέχεις το Μάριο τώρα, θυμάμαι το "προβλημα" του. Τι να πω βρε Σίσσυ... Έχω μείνει άφωνη από τη στεναχώρια.

 

[Φοίβος]

Απίστευτο μου φαίνεται Σίσσυ. ☹ Το διάβασα 2 φορές κι ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Και τόσο νεαρό πουλάκι, είναι πολύ άδικο. ☹

 

[ianos]

Λυπάμαι για την απώλεια σας. Ίσως στο μέλλον να μείνει σαν μια πολυ γλυκιά ανάμνηση-όσο πικρό ή κούφιο κι αν ακούγεται αυτην την στιγμή.

 

[George98]

κρίμα... και δεν μπορούσες να κάνεις και τίποτα...☹

 

[Dimitris.P]

Σίσσυ μου.. Πόσο μα πόσο λυπάμαι! Κρίμα κι άδικο για ένα τόσο νεαρό πουλάκι!
καλό ταξίδι να έχεις, μικρέ !☹

 

[ilie mp]

Πραγματικά όταν μπήκα στο φόρουμ σήμερα είναι το μόνο που δεν περίμενα να δω...
Στενοχωρηθηκα πολύ.
Ελπίζω να νιώσεις σύντομα καλά γιατί ξέρω τι αδυναμία και αγάπη έχεις σε όλα τα ζωάκια σου...
Πραγιατί και δεν έχω λόγια.

 

[billdere]

Λυπαμαι παρα πολυ Σισσυ.. ☹

 

[Sissy]

Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση παιδιά.☹
Για μένα ήταν δυο φορές ξαφνικό. Στο ιατρείο περιμέναμε περίπου δυο ώρες (η γιατρός είχε δουλειά) μέχρι την ώρα της νάρκωσης. Ο Κάρλο είχε αρχίσει να δείχνει αρκετά καλά πια, απλά του είχαμε βγάλει το φαγητό (δεν έπρεπε να φάει πριν την εξέταση). Λίγα λεπτά πριν τον πάρουν για νάρκωση έφτιαχνε τα φτεράκια του, έδειχνε τόσο καλά... Δεν μπορώ να το πιστέψω!
Όλο το βράδυ σκεφτόμουν και έχω ερωτηματικά, φυσικά κατόπιν εορτής, διότι όπως και να το κάνουμε εκείνες τις κρίσιμες στιγμές...''χαζεύεις''.
Σκεφτόμουν πως ήταν λάθος μου να δεχτώ να ναρκωθεί, γιατί άραγε να μην τον κρατούσα εγώ ώστε να του βγάλει ακτινογραφία;, αφού θα του έδινε οπωσδήποτε αντιβίωση (όπως μου είχε πει) τι την θέλαμε την ακτινογραφία; . Για να δει η γιατρός ποια μπορεί να ήταν η αιτία-βλάβη που προκάλεσε την υπερβολική αύξηση των βακτηριδίων... Και λοιπόν; Σκέφτομαι τώρα εγώ, τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος αν έβρισκε την αιτία; διότι, ή η καρδιά δεν θα λειτουργούσε καλά ή το έντερο, ή...ή...ή... Και τι θα μπορούσε να γίνει; Πιστεύω πως όταν κάποιο από αυτά τα τόσο σημαντικά όργανα φτάσει να μην λειτουργεί καλά, πρέπει να είναι πλέον αργά, ποιο πουλάκι πχ πήρε θεραπεία για καρδιά, έντερο κτλ;...Βέβαια η γιατρός μου είπε πως δεν θα ζούσε για πολύ έστω και αν τα είχε καταφέρει στην νάρκωση.. Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις... Ξέρω πως εσείς με καταλαβαίνεται και πιστέψτε με είναι παρηγοριά για μένα.
Σήμερα πονάει όλο μου το σώμα, εγώ θα το ξεπεράσω, το μαριόνι είναι το θέμα μου τώρα.
Από χθες το βράδυ μόλις γύρισα, του άλλαξα αμέσως κλουβί (για ψυχολογικούς λόγους), όσες ώρες λείπαμε στη γιατρό έμαθα πως ήταν στα γαντζωμένος στα κάγκελα και φώναζε.
Σήμερα από το πρωί καλεί τον Κάρλο... Προσπαθώ και τα καταφέρνω να τον ξεγελάω, παίρνοντας τον μαζί μου σχεδόν όπου κι αν πάω ή βγάζοντας τον από το κλουβί για πολλή ώρα. Σίγουρα έχει μεγάλη ανάγκη συντροφιάς. Φοβάμαι μην ενταθεί το θέμα της πτεροφαγίας... Οπωσδήποτε και το γρηγορότερο θα πρέπει να του πάρω παρέα