Αναπαραγωγή Κανάρα έκανε αυγό στον πάτο και κάθεται σε μια γωνιά του κλουβιού

[ΜΑΚΡΥΝΕΙΑ]

Σας ευχαριστω ολους για τα μηνυματα σας. Ξερω πως μονο εσεις μπορειτε να καταλαβετε πως νιωθω. Εισαστε υπεροχη παρεα. Και παλι σας ευχαριστω!

 

[ianos]

Η αλήθεια Αθηνά είναι περίπου (κάπου) στη μέση... Ναι, εμείς μπορούμε να προσεγγίσουμε τη θλίψη ή / και την απώλειά σου, καθώς οι περισσότεροι έχουμε ήδη εκτεθεί στα συγκεκριμένα συναισθήματα, αλλά από την άλλη πλευρά ο κάθε άνθρωπος είναι και τελείως διαφορετικός και όση ενσυναίσθηση κι αν σου δοθεί, η απώλεια παραμένει, και καθώς κρυώνει το πράγμα προϊόντος του χρόνου, ενίοτε γίνεται πιο δύσκολο, πιο θολό, πιο "γκρι". Αποπειράθηκες να αναλογιστείς τις ευθύνες σου, και καλά έκανες, αλλά η αλήθεια είναι ότι το πουλάκι το υπεραγάπησες και ότι με την καμία δεν θα ήταν δυνατό να προβλέψεις μια τέτοια πορεία. Ίσα - ίσα, που σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ασχολήθηκες, έψαξες, ρώτησες για τη βελτίωση της φροντίδας του και κυρίως έπραξες όχι τα δέοντα, αλλά πολλά παραπάνω. Και δεν θέλω με τίποτα να θεωρήσεις ότι κρίνω ή ότι είμαι σε θέση να κρίνω, αλλά, καθώς φαίνεται, είσαι παραπάνω από συνεπής.
Όχι ότι όλα αυτά πρόκειται να απαλύνουν το πένθος σου... Καθόλου. Όμως αυτό που δεν ήξερες βαθιά μέσα σου, όπως κι εγώ και σχεδόν ο οποιοσδήποτε είναι ότι όταν έχουμε να κάνουμε με ζωντανούς οργανισμούς, ρισκάρουμε την κάθε στιγμή, πόσο μάλλον με τα πουλάκια που λόγω ενστίκτου δεν δείχνουν συμπτώματα ασθένειας παρά μόνο (συχνότατα δυστυχώς) τις τελευταίες τους στιγμές. Έχουν και πολύ γρήγορο μεταβολισμό, και έτσι οι ασθένειες προχωρούν αλματωδώς.
Αυτό που κυρίως όμως έχω να σου πω είναι ότι η ζωή και ο θάνατος μας ξεπερνούν. Δεν είναι δική μας απόφαση, όσο κι αν εμείς έχουμε την τάση να εμπλεκόμαστε, είναι ας το πούμε κάπως αόριστα...συμπαντικά ζητήματα, ακατανόητα από τον ανθρώπινο νου, και ο καθένας μας δεν μπορεί να κάνει τίποτα από ένα σημείο και έπειτα παρά να τα αποδεχτεί.
Θα αποτολμήσω να σου πω τι έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου, όχι για τίποτε άλλο, παρά για να σου δώσω μια ιδέα (αν δεν την έχεις ήδη παρατηρήσει στον εαυτό σου).όποτε κάτι με στενοχωρεί έντονα, όταν αγχώνομαι και κοντεύω να αρρωστήσω από το στρες, όταν δεν μπορώ να κάνω τίποτα για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, όταν μου πέθανε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο (συμπεριλαμβανομένων και των καναρινιών μου), όταν είμαι με άλλα λόγια στο χείλος της καταστροφής, ενστικτωδώς σχεδόν διαπιστώνω ότι ήδη η προσοχή μου έχει στραφεί στο πως θα προσφέρω κάτι, απαλύνοντας μια άλλη δυσάρεστη κατάσταση σε κάποιον άλλον τομέα. Εκφράζω με άλλα λόγια δοτικότητα (που από ό,τι μπορώ να αντιληφθώ σου περισσεύει). Φροντίζω για κάποιον ή για κάτι. Και κάθε φορά αιφνιδιάζομαι με τη συγκεκριμένη λειτουργία μου. Έτσι νομίζω ότι θα ήταν καλό να κάνεις κι εσύ, αν δεν έχεις ξεκινήσει ήδη. Άλλα μέλη του φόρουμ κατά καιρούς σε απώλειες συνιστούν να ξεκινήσει κανείς να φροντίζει ένα άλλο πουλάκι. Και σύντομα. Θεωρώ βάσει των παραπάνω που σου περιγράφω, ότι έχουν δίκιο. Δεν είναι ότι θα αντικατασταθεί η μία αγάπη με κάποια άλλη. Όχι, δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι ότι θα δοθεί διέξοδος να εκφραστεί η φροντίδα και η δοτικότητα που ανέφερα. Και είναι βεβαίως ότι και ένα άλλο πουλάκι θα έχει την τύχη να σε έχει. Μόνο πρόσεξε σε παρακαλώ...στην περίπτωση που πάρεις άλλο πτηνό, το κλουβί θα πρέπει είτε να αντικατασταθεί είτε διεξοδικότατα να απολυμανθεί, ομοίως και τα συναφή εξαρτήματα. Και το πουλάκι θα πρέπει να είναι υγιές έως υγιέστατο. Δυστυχώς δεν έχω μωρά καναρινάκια εφέτος ώστε να σου έδινα κάποιο. Αλλά ίσως κάποιο άλλο μέλος να σου προσφέρει. Ίσως μάλιστα, εφόσον ο κτηνίατρος που το πήγες, αγαπά τα πουλιά, ίσως αυτός να έχει κάτι να σου προτείνει ώστε να μπορέσεις να παραμείνεις χαρούμενη για πολύ καιρό.

 

[ΜΑΡΙΑαα]

@ianos υπέροχες σκέψεις!