Δεν μπορώ να κάνω απλά υπομονή και να τα βλέπω να φεύγουνε. Από την άλλη δε θέλω να ενοχλήσω. Μπορεί αυτή να ξέρει καλύτερα, τι να πω. Τώρα μόλις την είδα να προσπαθεί να ταΐσει. Λέω "να προσπαθεί" γιατί, πραγματικά, δεν ξέρω τι κάνει. Είμαι και σε μεγάλη απόσταση και δε βλέπω καθαρά. Αυτά που είδα είναι τα εξής: Σηκώθηκε, πήγε στην ταΐστρα, έφαγε, πήγε στη φωλιά και έκανε κάτι ήχους. Αυτή, όχι το μικρό. Μετά έσκυψε μέσα και φάνηκε πιο πολύ σα να γυρίζει τα αυγά ή σα να σκουντάει το μικρό. Δεν είδα αν το τάισε, δεν είδα το μικρό να σηκώνει το λαιμό του, δεν είδα ανοιχτό ράμφος. Απλά αυτή έκανε αυτή την κίνηση 3-4 φορές και μετά έκατσε εκεί, στην άκρη της φωλιάς μισή ώρα (τη χρονομέτρησα) χωρίς να κάνει τίποτα. Μετά έκανε αυτή την κίνηση άλλες 2 φορές και έκατσε ακίνητη για άλλα 4-5 λεπτά. Μετά απλά πήγε και ξαναέκατσε στη φωλιά. Ελπίζω πως έφαγε το μικρό. Δεν ξέρω.
Εγώ αυτό που είχα σκεφτεί ήταν αραιωμένο κρόκο και με οδοντογλυφίδα. Κάνει καλό το μπισκότο; Προς το παρόν θα περιμένω πάντως να δω τι θα γίνει.
Ένα είναι, ούτως ή άλλως. Το άλλο το βρήκα νεκρό το πρωί. Δεν έκανα τίποτα χθες γιατί το μικρό γεννήθηκε στις 3 τα ξημερώματα και μέχρι τις 8.30 το βράδυ που νύχτωσε ζούσε άρα υπέθεσα ότι τρώει. Και αυτό τώρα, εφόσον ζει από το πρωί, δεν πρέπει να τρώει λογικά;
Έτσι πιστεύω κι εγώ. Γι' αυτό, από το πρωί που αφαίρεσα το πεθαμένο και τράβηξα τις φωτό, δεν ξαναενόχλησα. Μόνο για να βάλω αυγό.
Ναι, το ξέρω. Κι αυτό είναι που με εξοργίζει περισσότερο! Γιατί είχα παραγγείλει και δε μου την έφερε το πετ σοπ κι έχω γίνει "Τούρκος"! Επειδή είναι η πρώτη μου επαφή με μωρά καναρίνια, δεν ήθελα να πάει τίποτα στραβά και γι' αυτό, με το που είπαν τα παιδιά ότι θα μου δώσουν αυγά, παρήγγειλα σύριγγα και κρέμα για να είμαι καλυμμένη ό,τι και να πάει στραβά. Και όταν πήγα να την πάρω, μου είπε ότι δεν την έχει (την Πέμπτη το απόγευμα) και την Παρασκευή που ξαναπήγα είχε κλείσει (παρόλο που πήγα σε ώρες καταστημάτων). 3 τα ξημερώματα το Σάββατο άκουγα το αυγό να σπάει. Το Σάββατο δούλευα (και πήγα και άυπνη στη δουλειά από την αγωνία) και σχόλασα στις 4 οπότε δεν είχα ελπίδες. Κυριακή πρωί, το ένα μωρό νεκρό...
Σ' ευχαριστώ που προσφέρθηκες! Είμαι εντός Αττικής, οπότε αν αποφασίσω να το ταΐσω εγώ, θα σου πω.
το ξέρω! Γι' αυτό είπα να σας ανεβάσω φωτο να ηρεμήσετε κι εσείς! Και είχα αργήσει κιόλας (χόρευα σε ένα φεστιβάλ σήμερα) και "καιγόμουνα" πραγματικά να φύγω, αλλά όταν το είδα "χάζεψα"! Το κοιτούσα και γελούσα σα χαζή! Και έχει και πλάκα έτσι κολοβό που είναι 
