Ασθένειες Ναφθύλ-μεθύλ-καρβαμάτη 5% (carbaryl) για τα ακάρεα της τραχείας

Εγγραφή
4 Δεκ 2007
Μηνύματα
704
Πόλη
Αθήνα
Εκτός από τα γνωστά σε όλου μας φάρμακα που έχουν αναλυθεί στο φορουμ (vertemec , Acaricine, Pulmosan) για το άκαρι τραχείας/αεροφόρων σάκων, διάβασα σε ένα βιβλίο κτηνιατρικό την παρακάτω θεραπεία:
  1. Ανάμειξη 3γρ. (μια κοφτή κουταλιά γλυκού) Ι – ναφθύλ-μεθυλ-καρβαμάτης 5% (carbaryl) με 150γρμ σπόρους, στους οποίους έχει προστεθεί λίγο λάδι και η χορήγηση των σπόρων μία φορά την εβδομάδα για 3-4 εβδομάδες.
  2. Ο ψεκασμός του ράμφους με Ι – ναφθύλ-μεθυλ-καρβαμάτης 5% (carbaryl) μία φορά την εβδομάδα για 3-4 εβδομάδες.
Γνωρίζει κάποιος κάτι σχετικό με είδος του φαρμάκου ( τι είναι που θα το βρούμε ) ή αν έχει δοκιμάσει την παραπάνω θεραπεία;
 
Pio kato ena arthro se agglika gia to Carbaryl. Os diabaseis einai ena poli dynato dilitirio. 100mg sto kilo baros einai arketa na pethenoune ta podikia. An leme tora ena pouli exei mezorio 50 gr ftanoune 5 mg ( mg einai xilosto tou gr ) gia na to skotonis to pouli.
Pistebo kalitera na min kaneis peirama me afto.


Carbaryl (1-naphthyl methylcarbamate) is a chemical in the carbamate family used chiefly as an insecticide. It is a colorless white crystalline solid. It is commonly sold under the brand name Sevin, a trademark of the Bayer Company. Originally, Union Carbide discovered carbaryl and introduced it commercially in 1958, and it remains the third-most-utilized insecticide in the United States for home gardens, commercial agriculture, and forestry and rangeland protection. Bayer purchased Aventis CropScience in 2002, a company that included Union Carbide pesticide operations.
Its safety is somewhat controversial. It is a cholinesterase inhibitor and can be toxic to humans with excessive exposure, though no known fatalities have been reported. It is classified as a likely human carcinogen by the EPA. It kills various beneficial insect and crustacean species along with the pests it is intended for, so care must be taken when spraying in areas where such species are present. Carbaryl is acutely toxic to honeybees and can destroy colonies of bees that are foraging in an area where the chemical has been applied.
Oral LD50:
  • 250 mg/kg to 850 mg/kg for rats
  • 100 mg/kg to 650 mg/kg for mice
Alexandros
 
Αλέξανδρε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Η ερώτησή μου αφορά εγκυκλόπεδική γνώση. ΔΕΝ το έχω δοκιμάσει και ΔΕΝ σκοπεύω να το δοκιμάσω. Βέβαια σε προχωρημένη μορφή και εφόσον δεν υπάρχει ελπίδα ΊΣΩΣ αποτελέσει θεραπεία. Πάντως είναι μία μέθοδος που προϋποθέτει ότι το πουλί τρέφεται και δεν απαιτεί πίασιμο του πτηνού και εφαρμογή άλλων φαρμάκων.
 
για το μη πιασιμο του πουλιου ο αλεξανδρος εχει αναφερει μια θεραπεια με βετερμεκ την οποια δοκιμασα και ειχε 100% επιτυχια κα ιχωρις κινδυνο αν ακολουθησει καποιος τις οδηγιες
 
Εδω το VALANEQ αντιστοιχο του VETERMEC να σας ενημερωσω οτι προκειτε για πολυ ακριβο φαρμακο η τιμη του ειναι 50Ε τα 50ml
 

Συνημμένα

  • DSC00179.webp
    DSC00179.webp
    17,8 KB · Προβολές: 218
Απόστολε, ενδιαφέρον το Valaneq, θα μας βοηθούσε αν μας έλγες περισσότερα στοιχεία γιαυτό. (Διάρκεια χορήγησης, ποσότητα τρόπο) και αν το έχεις δοκιμάσει και αποτελέσματα.
Λευτέρη και Χρήστο τα έχω διαβάσει και τα ξέρω. Σκοπός είναι να βρούμε κάτι άμεσο και ικανό στη θεραπεία χωρίς να στρεσάρουμε το πτηνό.
 
  • Like
Αντιδράσεις: lee
VALANEQ ενεσιμο διαλυμα 10mg/ml ivermectin
δοσολογια οπως καi με το vetermec
μεχρι στιγμης δεν εχει χρειαστη παλιοτερα εκανα το Pulmosan με καλα αποτελεσματα εφοσον χρειαστη απο εδω και περα θα κανω το VALANEQ σε ποσιμο διαλυμα
 
Χορήγηση από στόματος λιποδιαλυτών σκευασμάτων

Πρόσφατα, με απασχόλησε το θέμα των ακάρεων της τραχείας και απευθύνθηκα σε γνωστό μου πτηνίατρο για την αποτελεσματικότητα γνωστών σκευασμάτων. Για την εφαρμογή στα πτηνά, μου επιβεβαίωσε ότι το σύνηθες ενεργό συστατικό που δρα αποτελεσματικά είναι η ιβερμεκτίνη, κάτι που όλοι γνωρίζουμε πια. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουμε είναι ο τρόπος εφαρμογής του κάθε φαρμάκου ή ο τρόπος λήψης από το πουλί. Εκτός από το Pulmosan, για το οποίο γνωρίζουμε, για τα άλλα ενέσιμα σκευάσματα έκρινε ότι είναι αναποτελεσματικά με τον τρόπο που επιχειρούμε να τα εισάγουμε στον οργανισμό των πουλιών μας. Κι αυτό γιατί, όπως υποστήριξε, τα ενέσιμης μορφής σκευάσματα, είναι λιποδιαλυτού τύπου. Όταν επιχειρούμε να δημιουργήσουμε διάλυμα ενός τέτοιου προϊόντος με βάση το νερό και τροφοδοτούμε την ποτίστρα του νοσούντος πτηνού, αυτό που συμβαίνει, είναι το φάρμακο να περιορίζεται στο άνω μέρος της ποτίστρας, ως λιποδιαλυτό που είναι. Το πουλί αυτό που κυρίως πίνει είναι αμιγώς νερό, οπότε και η κατ' αυτόν τον τρόπο θεραπεία κρίνεται αναποτελεσματική.
 
Κι αυτό γιατί, όπως υποστήριξε, τα ενέσιμης μορφής σκευάσματα, είναι υδατοδιαλυτού τύπου.
Γρηγόρη, μήπως εννοούσες "δεν είναι υδατοδιαλυτού τύπου" στην παραπάνω φράση;

Επίσης, έχω μια άλλη απορία και ήθελα να ρωτήσω μήπως έτυχε να την συζητήσεις με τον πτηνίατρο: Ακόμη και αν υποθέταμε ότι το ενέσιμο φάρμακο διαλύονταν πλήρως στο νερό, θα ήταν εξίσου αποτελεσματικό αν το χορηγούσαμε από το στόμα, σε σχέση με την ενέσιμη χορήγηση;
 
εγω εχω αλλη απορια...😕
(το αλλο το κανε προφανως edit ο γρηγορης)
τα ελαιωδη συστατικα, οπως κτο λαδι επιπλεουν στο νερο.
δεν καθονται κατω...
το χω παρατηρησει κ σε ενα αλλο φαρμακο -για σκουληκια-που χρησιμοποιω-μπαινει στην ποτιστρα- που δεν ειναι υδατοδιαλυτο, [εχει ελαιωδη βαση] κ το χω δει να καθεται πανω πανω...🙄
φαινεται με το ματι
 
οσοι εχετε αμφιβολιες... Θυμηθειτε λιγο το λαδι, στην καντηλα...😛
 
Εκ παραδρομής έγραψα "υδατοδιαλυτού". Το σωστό είναι "λιποδιαλυτού" Το έχω ήδη διορθώσει.
Ναι Σταύρο, έχω συζητήσει πρόσφατα γι' αυτό το θέμα, όχι όμως με τον συγκεκριμένο πτηνίατρο, αλλά με εκτροφείς που έχουν σχετική εμπειρία για τον ορθό τρόπο λήψης λιποδιαλυτών σκευασμάτων. Καταλήξαμε ότι η αραίωσή τους μπορεί να γίνει με φυσιολογικό ορό και η λήψη κατευθείαν από το στόμα, μόνο που θα πρέπει να πιάνουμε το πουλί και να εισάγουμε εμείς το φάρμακο. Η ποσότητα του διαλύματος θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρή για να γίνεται όσο το δυνατό καλύτερη αραίωση του φαρμάκου και να προσφέρεται άμεσα στο πουλί μετά την ανακίνησή του. Έπειδή, όμως, τα διάφορα σκευάσματα δεν αναφέρουν δοσολογία για τα ωδικά πτηνά, είναι δύσκολο να καθοριστεί η ακριβής ποσότητα ιβερμεκτίνης που θα πρέπει κάθε φορά να εισάγουμε στο πουλί. Η πληροφόρηση πηγάζει από την εμπειρική παρατήρηση εκτροφέων, οπότε ο καθένας κρίνει και λειτουργεί όπως αυτός νομίζει. Κατά τη γνώμη μου, το ενδεδειγμένο είναι, εφόσον υπάρχουν, να εφαρμόζουμε τα εξειδικευμένα σκευάσματα για τα πτηνά μας και να αποφεύγουμε τις αλχημείες.
 
γρηγορη σορυ
η δεν το χα δει σωστα η του ξανακανες εντιτ.
Όταν επιχειρούμε να δημιουργήσουμε διάλυμα ενός τέτοιου προϊόντος με βάση το νερό και τροφοδοτούμε την ποτίστα του νοσούντος πτηνού, αυτό που συμβαίνει, είναι το φάρμακο να περιορίζεται στο άνω μέρος της ποτίστρας, ως λιποδιαλυτό που είναι. Το πουλί αυτό που κυρίως πίνει είναι αμιγώς νερό, οπότε και η κατ' αυτόν τον τρόπο θεραπεία κρίνεται αναποτελεσματική. __________________
ακομα κ στο ανω [του σωληνα δλδ]μερος να πηγαινει,
στην επιφανεια που βρισκεται ελευθερη, εκει δλδ που πινει το πουλι παλι πρεπει να επιπλεει μερος του φαρμακου.

στην περιπτωση του δικου μου φαρμακου πχ φοβομουν μηπως το πουλι παρει μεγαλυτερη ποσοτητα απ οτι πρεπει.
 
Για τις ποτίστρες κλειστού τύπου (μπίλιας) αυτό που καταναλώνεται είναι αμιγώς νερό. Για τις ανοιχτού τύπου, εφόσον η θεραπεία που προτείνεται αφορά σε δύο 24ωρα εφαρμογής, η ποσότητα που μένει στο στέλεχος λήψης του νερού είναι εξαιρετικά μικρή για να έχει αποτέλεσμα, καθώς καταναλώνεται ήδη από τις πρώτες ώρες παροχής.
 
Για τις ποτίστρες κλειστού τύπου (μπίλιας) αυτό που καταναλώνεται είναι αμιγώς νερό. Για τις ανοιχτού τύπου, εφόσον η θεραπεία που προτείνεται αφορά σε δύο 24ωρα εφαρμογής, η ποσότητα που μένει στο στέλεχος λήψης του νερού είναι εξαιρετικά μικρή για να έχει αποτέλεσμα, καθώς καταναλώνεται ήδη από τις πρώτες ώρες παροχής.
χμ
σωστοτατο!:D
εγω δεν εχω μπιλιας κ ασχετα με το φαρμακο που ελεγα πριν, δεν θα χορηγουσα κατι στα πουλια μου, που να μην εχει την σωστη θεραπευτικη δραση (ενεσιμο σε >ποσιμο)
ενα ενεσιμο πχ, φτιαχνεται ειδικα για ενεση.
οποτε αυτο που ειπες πριν:
Κατά τη γνώμη μου, το ενδεδειγμένο είναι, εφόσον υπάρχουν, να εφαρμόζουμε τα εξειδικευμένα σκευάσματα για τα πτηνά μας και να αποφεύγουμε τις αλχημείες.
 
Πρόσφατα, με απασχόλησε το θέμα των ακάρεων της τραχείας και απευθύνθηκα σε γνωστό μου πτηνίατρο για την αποτελεσματικότητα γνωστών σκευασμάτων. Για την εφαρμογή στα πτηνά, μου επιβεβαίωσε ότι το σύνηθες ενεργό συστατικό που δρα αποτελεσματικά είναι η ιβερμεκτίνη, κάτι που όλοι γνωρίζουμε πια. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουμε είναι ο τρόπος εφαρμογής του κάθε φαρμάκου ή ο τρόπος λήψης από το πουλί. Εκτός από το Pulmosan, για το οποίο γνωρίζουμε, για τα άλλα ενέσιμα σκευάσματα έκρινε ότι είναι αναποτελεσματικά με τον τρόπο που επιχειρούμε να τα εισάγουμε στον οργανισμό των πουλιών μας. Κι αυτό γιατί, όπως υποστήριξε, τα ενέσιμης μορφής σκευάσματα, είναι λιποδιαλυτού τύπου. Όταν επιχειρούμε να δημιουργήσουμε διάλυμα ενός τέτοιου προϊόντος με βάση το νερό και τροφοδοτούμε την ποτίστρα του νοσούντος πτηνού, αυτό που συμβαίνει, είναι το φάρμακο να περιορίζεται στο άνω μέρος της ποτίστρας, ως λιποδιαλυτό που είναι. Το πουλί αυτό που κυρίως πίνει είναι αμιγώς νερό, οπότε και η κατ' αυτόν τον τρόπο θεραπεία κρίνεται αναποτελεσματική.

Γρηγόρη η γνώμη μου...
-Ολο το σκεπτικό και ο αντίλογος βλέπω στηρίζεται στην προυπόθεση αυτό που χωρηγούμε να είναι λιποδιαλυτό.
- Ε, το vetermec είναι απολύτως υδατοδιαλυτό(το βλέπω με τα μάτια μου, δεν μου αφήνει καμιά αμφιβολία-εξαφανίζεται αμέσως με την ανάδευσή του στο νερό) και κανέναν λόγο δεν έχουμε πέραν της σωστής δοσολογίας να ανησυχούμε για την χορήγησή του.
 
Μάκη, τον ίδιο προβληματισμό έθεσα κι εγώ στον πτηνίατρο. Αλλά η απάντησή του μου επιβεβαίωσε την εξής αλήθεια: το ότι δεν βλέπουμε κάτι με τα μάτια μας δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Πολλά λιποδιαλυτά φαρμακευτικά σκευάσματα είναι άχρωμα, οπότε και δεν διακρίνονται σε σχέση με το νερό.
 
Back
Top