Γενικά Να σας συστήσω τον Πιττίκο, την Πεπίτα τον Τσίκο και τη Blue

[ErnestoTheParrotlet]

Είπε τις πρώτες του λέξεις περίπου όταν ήταν 6 μηνών. Στη συνέχεια μάθαινε σχεδόν κάθε βδομάδα και μια λέξη/φράση. Πάντως δεν έχει μάθει ΟΥΤΕ ΜΙΑ απ' αυτές που προσπαθούσα να τον μάθω εγώ.
Περίπου στα 3 χρόνια του άρχισε να το ελαττώνει. Όταν πέθανε η μητέρα μου σταμάτησε εντελώς να μιλάει (είχαν πολύ στενό δεσμό) και οι τελευταίες λέξεις που είπε ήταν ψάχνοντας την στο σπίτι και φωνάζοντας το ονομά της (ακόμα το θυμάμαι και μου σηκώνεται η τρίχα).
Μετά απο 6 μήνες ξανάρχισε να μιλάει αλλά πολύ λιγότερο πλεον και μονο κατα τη διάρκεια της μεσημεριανής σιέστας όπου επαναλαμβάνει σαν... "μάθημα" όσα ξέρει.
Τώρα το μόνο που λεει συχνά ειναι το "που είναι το καπάκι;" (μία λέξη και τσιριχτά) όταν θέλει να μας φωνάξει κοντά του.

 

[eva vrs]

Ο γλυκούλης... Να ζήσετε να τη θυμάστε Διονύση...
Την εψαχνε για καιρό η όχι;
Τώρα είναι δεμένος μαζί σου ή με τη Νόρα;

 

[ErnestoTheParrotlet]

Δεν την έψαχνε, ήξερε οτι εφυγε, η μητέρα μου "εφυγε" μπροστά του το πρωί που συνήθως "έπιναν καφέ" παρέα. Ο μικρός το είχε ψυχανεμιστεί. Μελαγχόλησε για καμια εβδομάδα αλλά πέσαμε πάνω του γιατί το καταλάβαμε. Η αγάπη που μου δείχνει είναι συγκινητική καθως οταν ακουει την πόρτα να ανοίγει μου κάνει απίστευτες χαρές. Ομως με τη Νόρα έχει μεγάλο δέσιμο γιατί και είναι όλη τη μέρα μαζί, και ομολογώ ξεκάθαρα ότι η Νόρα ήταν αυτή που τον αντιμετώπισε αρχικά σαν ισότιμο και σημαντικό μέλος της οικογένειας. Τον κανακεύει άλλωστε τόσο πολύ (και το ξέρει ο ατιμος ο αντράκος, γι' αυτο την "τουμπάρει") που είναι πραγματι δεμένος μαζί της.
Την τελευταία φορά που η Νόρα χρειάστηκε να λείψει στο χωριό για μία εβδομάδα η αντίδρασή του όταν επέστρεψε, άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα (υπ' οψιν τότε είχα άδεια και ήταν όλη τη μέρα μαζί μου) πραγματικά δεν περιγράφεται με λόγια. Σαν ένα παιδί που είδε τη μαμά του μετά απο ένα μήνα. Έμεινε "άναυδος" για δευτερόλεπτα και μετά πέταξε πάνω της και την φίλαγε.

Οπότε θεωρώ ότι είναι πιο δεμένος με τη Νόρα αλλά αυτή η "βαθιά" αγάπη που έχει σε μένα έχει εξίσου δυνατές ρίζες. Αυτό το βλέπω όταν έρχεται να κοιμηθεί στον ώμο μου και δεν κουνάει ότι και να κάνω εγώ, νιώθω την απερίγραπτη εμπιστοσύνη που μου έχει.

 

[Αναστασια1210]

Τελικά είναι 100% θέμα πουλιού. Εάν θεωρεί ότι επικοινωνεί άνετα μαζί σου χωρίς να σε "μιμηθεί" δεν θα μιλήσει. Ο Ερνέστο έλεγε τα ευαγγέλια όλα απ' έξω, οταν αρχίσαμε να συνεννοούμαστε με τα... μάτια ξεκίνησε και μιλάει πια πολύ σπάνια, κυρίως όταν "μισοκοιμάται" τα μεσημέρια.

Είναι σίγουρα θέμα πουλιού... Τον έχω ένα χρόνο άρχισε να λέει λεξουλες από 4μηνων, αυτό που παρατήρησα είναι ότι μετά τον 8 μήνα σταμάτησε να μαθαίνει άλλες λέξεις... Προσπαθούσα να του μάθω τα ονόματα των παιδιών μου αλλά δεν τα έλεγε με τίποτα.. Έλεγε μόνο όσα είχε μάθει μέχρι τότε... Και μιλάει συννεχεια κ κάθε μέρα σταμάτησε να μιλαει για περίπου μία εβδομαδα όταν έφερα την Πεπίτα και είπα πάει ως εδώ ήταν η πολυλογια του, αλλά μετά από μια εβδομάδα ξεκίνησε πάλι αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση βέβαια είναι ότι μπορούν να μάθουν να μιμούνται πολλές λέξεις κ προτάσεις πράγμα που δεν περίμενα λόγω μεγέθους...