Γενικά Ο Ερνέστο το parrotlet μου παρουσιάζεται

[ErnestoTheParrotlet]

Με τον Ερνέστο ποτέ δεν είχαμε θέμα όσον αφορά τα αποξηραμένα βότανα. Θυμάρι, δυόσμο, ρίγανη ιδίως τα τσάκιζε σε βαθμό που κάποιες φορές έμπαινε στο βάζο κι έτρωγε πριν προλάβουμε να του βγάλουμε εμείς στην ταϊστρα. Τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα του βγάζαμε κάποιο αποξηραμένο βότανο κι αυτός το τιμούσε δεόντως.
Στα φρέσκα όμως είχαμε "θεματάκι". Το αριστοκρατικό του ράμφος ως φαίνεται δεν είναι για τέτοιες ασχολίες και τα σνομπάριζε σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε με το πέρασμα του χρόνου το μόνο φρέσκο πράγμα που καταφέρναμε να τον ταϊσουμε ήταν το μπρόκολο και κανένα ροδάκινο. Από άλλα φρούτα και πρασινάδες ξηρασία.

Πριν περίπου έναν μήνα αποφασίσαμε να εμπλουτίσουμε και να ανανεώσουμε τον "κήπο" της βεράντας μας. Μέσα σε όλα πήραμε και κάποια μυρωδικά, ρίγανη, δυοσμο και δεντρολίβανο (και σπόρους γλιστρίδας που θα φυτευτούν σήμερα σε γλαστρα). Κορφολογώντας πριν λίγες μέρες το δεντρολίβανο πήραμε μέσα και πλύναμε μερικά κλαδάκια, αφήνοντάς τα στην άκρη για να τα χρησιμοποιήσουμε στο φαγητό.

Μετά από λίγο βλέπουμε το πράσινο τερατίδιο να έχει πλησιάσει με κάθε προφύλαξη και να έχει επιδοθεί στο ανηλεές τσάκισμα του δεντρολίβανου μέχρι τελευταίου... φύλλου. Αφού έγλυψε και το κοτσάνι ζήταγε κι άλλο.

Πλέον δε του δίνουμε κάθε μέρα βέβαια, αλλά όποτε βλέπει το δεντρολίβανο (όταν τον βγαζουμε στη βεράντα να λιαστεί) πως να το πω... Τρέχουν τα σάλια του

 

[Eirinimar]

Καλημέρα κύριε Διονύση! Τα αποξηραμένα τα βάζατε όλα μαζί και του τα δίνατε; Σε τι ποσότητα; Εγώ θέλω να φυτέψω για να του κάνω και τσάι αλλά προς το παρόν μόνο αποξηραμένα έχω..

 

[ErnestoTheParrotlet]

Καλημέρα κύριε Διονύση! Τα αποξηραμένα τα βάζατε όλα μαζί και του τα δίνατε; Σε τι ποσότητα; Εγώ θέλω να φυτέψω για να του κάνω και τσάι αλλά προς το παρόν μόνο αποξηραμένα έχω..

Tου έβαζα 2 κουταλιές του γλυκού είτε σε μίγμα (δεν το προτιμούσε, εννοώ μίγμα ριγανης, δυοσμου κτλ) είτε μόνο ένα βοτανο. Αφού "αποφασίσαμε" τι τρώμε, του έβαζα 2 κουταλιές του γλυκού κάθε φορά από διαφορετικό κάθε φορά βότανο (μόνο ρίγανη, μονο δυοσμο, μονο θυμάρι). Φυσικα δεν το ετρωγε ολο, λιγο σκορπαγε, λιγο έπαιζε αλλα ετρωγε αρκετό.
Ωραία ιδέα το φύτεμα, την ακολουθουμε κι εμεις και εχουμε φρεσκια ριγανη, δυοσμο,θυμάρι και δεντρολιβανο για τα διαβολακια. Σιγα σιγά φαίνεται να τα προτιμουν.

 

[Eirinimar]

Tου έβαζα 2 κουταλιές του γλυκού είτε σε μίγμα (δεν το προτιμούσε, εννοώ μίγμα ριγανης, δυοσμου κτλ) είτε μόνο ένα βοτανο. Αφού "αποφασίσαμε" τι τρώμε, του έβαζα 2 κουταλιές του γλυκού κάθε φορά από διαφορετικό κάθε φορά βότανο (μόνο ρίγανη, μονο δυοσμο, μονο θυμάρι). Φυσικα δεν το ετρωγε ολο, λιγο σκορπαγε, λιγο έπαιζε αλλα ετρωγε αρκετό.
Ωραία ιδέα το φύτεμα, την ακολουθουμε κι εμεις και εχουμε φρεσκια ριγανη, δυοσμο,θυμάρι και δεντρολιβανο για τα διαβολακια. Σιγα σιγά φαίνεται να τα προτιμουν.

Ευχαριστώ πολύ! Ε όλο λέω κι όλο το αφήνω γιατί δεν είμαι και πολύ της κηπουρικής αλλά κάτι θα κάνουμε!

 

[ErnestoTheParrotlet]

Ευχαριστώ πολύ! Ε όλο λέω κι όλο το αφήνω γιατί δεν είμαι και πολύ της κηπουρικής αλλά κάτι θα κάνουμε!

Α, κι εγώ μόνο στα λόγια ήμουνα μέχρι που πήραμε την απόφαση και φτιάξαμε τις γλαστρούλες μας. Τώρα το διασκεδάζουμε κιόλας καθώς δεν θέλουν και πολλά πράγματα τα λουλουδια και τα μυρωδικά για να ομορφήνουν το μερος :)

 

[Omorfoulis]

Κ. ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΌΣΟ ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΆΖΩ ΟΠΩΑ ΜΌΝΟ ΕΣΕΙΣ ΓΡΆΦΕΤΕ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΏΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΎΟ ΜΙΚΡΏΝ ΣΑΣ ΣΠΟΡΑΚΩΝ... ΔΕΝ ΛΈΓΕΤΑΙ

 

[ErnestoTheParrotlet]

Κ. ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΌΣΟ ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΆΖΩ ΟΠΩΑ ΜΌΝΟ ΕΣΕΙΣ ΓΡΆΦΕΤΕ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΏΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΎΟ ΜΙΚΡΏΝ ΣΑΣ ΣΠΟΡΑΚΩΝ... ΔΕΝ ΛΈΓΕΤΑΙ

Τώρα που θα τα δεις και ζωντανά με τον δικό σου σποράκο να δεις τι γέλιο έχει. Είναι αξιολατρευτα, ακόμα και τα νεύρα που μου έχει ο Ερνεστο όταν γυρνάω απ' τη δουλειά γιατί έλειψα. Μου επιτίθεται κανονικά και όταν "ξεσπάσει" μου κάνει χαρούλες. Και μονο γι' αυτές τις στιγμές αξίζουν κάθε θυσία και κάθε προσπάθεια για ότι καλύτερο.

 

[valasia]

Πολυ απο εμας πιστευω πως περιμενουμε πως και πως να ανεβασετε καμια φωτογραφια απο τα αξιαγαπητα νευροσπαστα μικρουλια σας για να γελασουμε και με τους διαλογους τους.
Μηπως να σκεφτειτε να γραψετε κανενα παραμυθι;

 

[ErnestoTheParrotlet]

Πολυ απο εμας πιστευω πως περιμενουμε πως και πως να ανεβασετε καμια φωτογραφια απο τα αξιαγαπητα νευροσπαστα μικρουλια σας για να γελασουμε και με τους διαλογους τους.
Μηπως να σκεφτειτε να γραψετε κανενα παραμυθι;

Το έχω σκεφτεί καμιά φορά να γραψω καμια "Ερνεστιάδα" ας πούμε ή "Την ιστορία της Ταμού της Εξερευνήτριας" και όταν βρω χρόνο θα το κάνω. Μέχρι τότε σας παραθέτω "αποσπασματικά" κείμενα απ' τις περιπέτειες του Πειρατή Ερνέστο και της γοργόνας Ταμού (έχω την εντύπωση οτι τελευταία πανε να "αντιστραφουν" τα επαγγέλματα)
Οι φωτο και τα βίντεο δεν ειναι πια τοσο συχνά γιατί ο νεαρός μας έγινε "βεντέτα" , αλίμονο! Οχι όπως τότε που έβγαινε στη βεράντα και έτρωγε ήσυχα ήσυχα το φρουτάκι του

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Αποδοχή των cookies τρίτων

 

[ErnestoTheParrotlet]

Παίρνοντας αφορμή απ' τον φίλο @fortunatos (και την πλάκα που του κάνω) είπα να παραθέσω σε μια μικρή αφήγηση και τα δικά μου "καραγκιοζιλίκια" με τον Ερνεστούλη.
Πριν 3-4 χρόνια είχε χρειαστεί να νοσηλευτώ και να κάνω κάποια επέμβαση στο νοσοκομείο. Ελειψα συνολικά 17 ημέρες, κατα τη διάρκεια των οποίων φυσικά και μιλούσα στο τηλέφωνο με τον πράσινο κύριο.
Όταν επέστρεψα κι ενώ ήμουν μέσα στη χαρά, μπαίνω σπίτι τρέχω στον πρασινούλη ο οποίος με κοιτάζει και... μου γυρίζει πανηγυρικά και ψυχρά τον κώλο, πηγαίνοντας στο φαγητό του!
Φρίκη ο Διονύσης, έπαθε σοκ! Ρε καλέ μου, ρε χρυσέ μου, ρε Ερνεστάκο μου. Ούτε "καπάκι" δεν καταδέχτηκε να μου πει ο μικρός. Απελπισμένος κι εγώ αρχίζω τα γλυκίσματα, τα σνακ, τα καλοπιάσματα, τίιιιποτα ο μέγιστος, έπαιζε, έτρεχε απο δω, απο κει, πήγαινε στους άλλους, εμένα κανονικά "γραμμένο".

Αυτό κράτησε κανένα τρίωρο περίπου. Αφού κουράστηκα και κάθησα σε μια καρέκλα, δίνει ένα πέταμα ο μικρός και τσουπ έρχεται στον ώμο μου και αρχίζει να μου δίνει "φιλάκια".
Εφαγε το ξέχεσμά του αλλά φυσικά μου είχε δώσει τη μεγαλύτερη χαρά που θα μπορούσε να μου δώσει οποιοσδήποτε.

Δεν ξεχνάνε, αγαπουν μια φορά για πάντα και παρά τα μούτρα που μπορεί να σου κάνουν θα είναι πάντα δίπλα σου. Και ακόμα και μια σταλίτσα που είναι αν χρειαστεί θα προσπαθήσουν και να σε υπερασπιστούν. Γιατί η σχέση που δημιουργείται μεταξύ σας είναι άρρηκτη και παντοτινή.

Αυτά είναι τα φτερωτά μας.

 

[ErnestoTheParrotlet]

Τελικά ακόμα και τα φτερωτά μας περνάνε "φάσεις". Ο Ερνέστο εδώ και 1-1,5 χρόνο περίπου είχε "εγκαταλείψει" την πρασινάδα καθώς έτρωγε (με όρεξη είναι αλήθεια) μόνο μπρόκολο και σνομπάριζε οτιδήποτε άλλο "πράσινο", ακόμα και τα αγαπημένα του μυρωδικά βότανα κάποιες φορές.
Μετά απ' αυτό το διάστημα τον τελευταίο καιρό, όπως έγραψα και πιο πάνω, επέστρεψε δριμύτερος. Εχει αρχίσει και ζητάει από μόνος του και τρώει σχεδόν ότι πράσινο κυκλοφορεί. Φρέσκια ρίγανη, θυμάρι, δεντρολίβανο και βασιλικό απ' το μπαλκόνι μας αλλά και σπανάκι, διάφορα χόρτα και γενικά πρασινάδες.
Είναι ευτυχης η συγκυρία καθώς με την επιστροφή του στην πρασινάδα, μαθαίνει και η μικρή, που είναι εξαιρετικά φαγανή αλλά δεν προτιμούσε καθόλου φρούτα και λαχανικά, αλλά επειδή είναι και μεγάλη ζηλιάρα τώρα τα δέχεται. Φυσικά ακόμα "παίζει" μαζί τους αλλά είναι θέμα χρόνου πιστεύω να τα φάει και αυτή.
Το γεγονός οτι το ένα αντιγράφει το άλλο (όπως το μικρό παιδί αντιγράφει τους μεγαλύτερους ή τα μεγαλύτερα αδέρφια του) είναι ακόμα ένα στοιχείο που κατ' εμέ δίνει έμφαση στην ευφυία τους.