Γενικά Ποιο παπαγαλάκι είναι καταλληλότερο για οκτάχρονο παιδί;

Τέλεια! Μπράβο! Ουφ.. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Πλάκα, πλάκα βγήκε αληθινή η ιδέα του Ανέστη!

Δώστους να κρατήσουν το δικό σου για όταν θα λείπεις στις διακοπές να δεις τι θα θέλουν να πάρουν μετά... Άι τέικ δε μάουντενς... 😛

Σκέφτεσαι να τους αφήσεις την Τούκη Τάκη;
Θα είναι καλή ιδέα πρώτον αφού η ίδια στο πρότεινε, έχει κάποια εμπειρία και θα είναι μια καλή ευκαιρία για όλους πιστεύω!
Εσύ μπορεί να βρεις μόνιμη κατασκήνωση για την Τούκη κι αυτοί να μάθουν-δουν-ζήσουν για κάποιες ημέρες μ΄έναν παπαγάλο.
Η Τούκη άλλωστε είναι ικανή να υποστηρίξει τον εαυτό της και τα θέλω της καλύτερα από τον καθένα (μας) 😀!
 
χαχα δεν ειναι το ποιο ευκολο, φαντασου τα δακτυλα ειναι ν1 στόχος, βεβαια αν βαλεις την αλλαγη περιβαλλοντος με το στες που θα εχει ισως τελικα ειναι φρόνιμη!
[automerge]1560063975[/automerge]
Σισσυ μου αυτο ειναι το καλο σεναριο που εγραψα γιατι το κακο ειναι να φωναζει και μετα τι θα κανουν στην πολυκατοικία που μενουνε; η να θελει να παιξει ο μικρος κ να εχουμε θυματα η να φαει καποια απαγορευμενη τροφη! Δεν το ρισκαρω!
 
Παντως το λες και λιγο οξυμωρο να μην τους εμπιστευεσαι για τον δικο σου παπαγαλο αλλα να τους εμπιστευεσαι για αλλον
Απ'ό,τι καταλαβαίνω Αντώνη ούτε για άλλον παπαγάλο τους εμπιστεύεται αλλά εφόσον δεν μπορεί να αποτρέψει την αγορά, προσπαθεί να τους έχει από κοντά μήπως και ακολουθήσουν καμιά από τις συμβουλές του.
 
Απ'ό,τι καταλαβαίνω Αντώνη ούτε για άλλον παπαγάλο τους εμπιστεύεται αλλά εφόσον δεν μπορεί να αποτρέψει την αγορά, προσπαθεί να τους έχει από κοντά μήπως και ακολουθήσουν καμιά από τις συμβουλές του.

Οταν το πρωτο πραγμα που ακους ειναι " να του παρω εναν παπαγαλο να ξεμπερδευω" δε νομιζω οτι υπαρχουν περιθωρια Ζωη...
Η σκεψη σου ειναι σωστη αλλα νομιζω ξερεις κι εσυ η ιδια πως καταληγουν τετοιες ιστοριες...
 
Διάβασα το θέμα από την αρχή γιατί μου θύμισε παιδικές καταστάσεις... και ρητορικά ρωτάω χωρίς να πρέπει απαραίτητα να απαντήσει κάποιος...
  1. Ποιος μπορεί να αποφασίσει και να αποδειχτεί σωστός για ένα πουλί (ή ζωάκι) που θα πάει στα χέρια κάποιου ανθρώπου άσχετα από την ηλικία, την εμπειρία;
  2. Ποιος μπορεί να προεξοφλήσει αν το "pet" ως δώρο στο παιδί δεν ξυπνήσει όλα όσα μπορεί και τελικά να φέρει ένα νέο παιδί να δικαιώσει την απόφαση;
  3. Πόσα ζώα δεινοπαθούν σε ανθρώπους που ξέρουν απόλυτα το σωστό και το λάθος;
Κι επειδή θα γράφω βδομάδες με παραδείγματα ανθρώπων ακατάλληλων σε όλα για να έχουν αυτά τα δώρα θα σταματήσω εδώ...
Το μυστικό για μένα είναι στις σοφές κουβέντες που κατατέθηκαν στη συζήτηση.
Επισημαίνω μερικές που θεωρώ ως τέλειες νουθεσίες για την περίπτωση χωρίς να θεωρώ πως κάποιες άλλες υστερούν.
  1. Συμφωνώ με αυτά που λέτε, όμως η γνώμη μου είναι πως ένα μικρό παπαγαλάκι, είτε μπάτζι είτε κοκατιλ είναι όμορφο δώρο για ένα παιδάκι, να του διδάξει υπευθυνότητα και την αγάπη προς τα ζώα, ΑΡΚΕΙ... Να γνωρίζει ο γονιός εξαρχής πως θα αναλάβει το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την ευζωία του πουλιού.
  2. Άλλωστε τα παιδιά μαθαίνουν από το παράδειγμα που τους δίνουμε και όχι από τα λόγια μας.
  3. οτι κ να παρουν αν δεν ασχοληθουν και οι γονεις ειναι δυσκολο για το πουλακι! το παιδι ειναι παιδι,
  4. α παιδια καθε μερα μεγαλωνουν και αλλαζουν απο τη μια στιγμη στην αλλη τα ενδιαφεροντα τους, το πιο πιθανο ειναι πως οταν θα φυγουν τα παιδια το παπαγαλακι θα παραμεινει στο σπιτι.Ισως να σκεφτει λιγο καλητερα.
  5. Κανένα παπαγαλάκι δεν είναι κατάλληλο για παιγνίδι σε ενα παιδί.
  6. Ας μην είμαστε τόσο αφοριστικοί. Εγώ ακόμα θυμάμαι με αγάπη το πρώτο μου καναρίνι που μου αγόρασαν οι γονείς μου όταν ήμουν στην ίδια ηλικία. Έμαθα να αγαπάω, να φροντίζω και να σέβομαι τα πουλια.
Το τελευταίο μάλιστα με προκάλεσε να γράψω τις σκέψεις μου... και να μου ξυπνήσει αναμνήσεις.

Γιατί... Πέμπτη δημοτικού αγόρασα το πρώτο πουλί και έχω φτάσει 55 χωρίς ΠΟΤΕ να απουσιάσουν από τη ζωή μου και επιπρόσθετα δεν μπορώ να φανταστώ την υπόλοιπη. χωρίς τα φτερά τους...

Ενημέρωση χρειάζεται, βοήθεια, ενθάρρυνση και κυρίως όχι αφορισμοί!
 
Παντως το λες και λιγο οξυμωρο να μην τους εμπιστευεσαι για τον δικο σου παπαγαλο αλλα να τους εμπιστευεσαι για αλλον
Δεν εμπιστεύομαι για αλλον τίποτα, ο καθενας αναλαμβανει τις ευθύνες του, οταν με τα χρηματα μπορεις κ αγοραζεις τα παντα! Το μονο που μπορω να κανω ειναι να δινω καποιες συμβουλες! Οσον αφορα τον μικρο, οι γονεις του που τους ειδα χθες κρατουν σταση αναμονης μηπως και του περασει η καψα που λενε!
 
Δεν φταινε κ αυτοι σε ενα βαθμο, στο πετσοπ τους τα περιγραψανε μου ειπανε, ως ειδυλλιακά να εχουν ενα πουλακι! Τους ειπαν ακομα οτι ειναι τοσο ησυχα τα κοκατιλ που μπορουν να τα εχουν ελευθερα ολη μερα σπιτι τους🙄
 
Δεν φταινε κ αυτοι σε ενα βαθμο, στο πετσοπ τους τα περιγραψανε μου ειπανε, ως ειδυλλιακά να εχουν ενα πουλακι! Τους ειπαν ακομα οτι ειναι τοσο ησυχα τα κοκατιλ που μπορουν να τα εχουν ελευθερα ολη μερα σπιτι τους🙄

Και οι drug dealers περιγραφουν ειδυλλιακα τα ναρκωτικα αλλα δεν σου λενε οτι μετα στον ηλεκτρικο θα ζητιανευεις 50λεπτο για να παρεις... Μανιταροπιτα...
 
Ίσως στις όλες αφοριστικές "τάσεις" να έπαιξε ρόλο οτι γράφτηκε πως το παιδάκι τους "εχει τρελλάνει". Και αυτό "χτυπάει" καπως, φέρνει στο μυαλό ένα παιδί που λέει "θέλω το παιγνίδι αλλιώς..."

Φυσικά μπορεί να ήταν ο γραπτός λόγος που συχνά παραπλανεί, όμως εγώ έγραψα τις σκέψεις μου με βάση αυτό, σωστό ή λάθος, που μου δημιουργήθηκε σαν αίσθηση. Θα έλεγα έγραψα με... Φόβο για το πουλάκι.
Εννοείται ότι μπορεί να κάνω λάθος. Και πως αυτά που ανέφερε παραπάνω ο Γιάννης είναι επίσης σωστά.

Ο φόβος μου πηγάζει (και δεν είναι σωστός το ξέρω) απ' το "κορώνα-γράμματα" που παίζεται στην περίπτωση αγοράς ενός ζώου ή πουλιού επειδή το "θέλει το παιδί".
Αν άκουγα πως "το θέλουν οι γονείς για να εκπαιδεύσουν το παιδί τους να φέρεται σωστά στα ζώα" ίσως να το έπαιρνα "αλλιώς".

Οπως και να έχει η συζήτηση που άνοιξε ήταν ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική. Ακούστηκαν και αρκετές απόψεις που καλό ήταν που τις διαβάσαμε και τις επεξεργαστήκαμε όλοι.
 
Φίλε Τάκη, θεωρώ απαραίτητο και σωστό να φωνάξεις τους γονείς του μικρού και στον καφέ ή στο κρασάκι σας να τους δείξεις ολόκληρο αυτό το post.
Έχουν κατατεθεί πάρα πολλές απόψεις και άνθρωποι έχουν δαπανήσει φαιά ουσία.

Αν μη τι άλλο, σίγουρα θα διαβάσουν κάτι που θα τους βοηθήσει και θα τους ανοίξει κάποιο νέο παράθυρο γνώσης ή προβληματισμού που ενδεχομένως να λείπει αυτή την στιγμή και που θα καθορίσει με ξεκάθαρο τρόπο την τελική επιλογη τους. Όποια κι αν είναι αυτή!

Το να γίνεται αυτή η κουβέντα μεταξύ μας είναι απολύτως εποικοδομητικό και αποτελεί κληρονομιά για το forum μεν, αλλά θεωρώ ότι ο βασικός στόχος είναι οι γονείς του παιδιού και η επιλογή τους.. Θα έλεγα και το παιδί αλλά στα 8 του χρόνια νομίζω ότι καποια πράγματα θα του είναι δυσνόητα ή σε κάθε περίπτωση δεν του καίγεται καρφί.. Το παιδάκι αυτή την στιγμή θέλει ένα παιχνιδάκι/ζωάκι.. Και καλά κάνει.

Οι γονείς εάν ενημερωθούν τότε θα μπορέσουν με επιτυχία να "περάσουν" στο παιδί ποια είναι η διάφορα μεταξύ μιας ψυχούλας και ενώς παιχνιδιού.
Αν το παιδάκι το καταλάβει είμαι απολύτως σίγουρος ότι θα δείξει αξιοθαύμαστη υπευθυνότητα (τηρούμενων των αναλογίων της ηλικίας κλπ)

Όμως όλη αυτή η διαδικασία θέλει λίγο δουλίτσα από την πλευρά των γονιών.. Άρα, επανέρχομαι, προέτρεψε τους να διαβάσουν!
 
Τάκη, αυτό που μας ανέφερες είναι πολύ αισιόδοξο για την όλη υπόθεση. Εξάλλου, όλοι μας γνωρίζουμε και είναι κοινώς αποδεκτό, το πόσο εφήμερες είναι οι πλασματικές, εμμονικές επιθυμίες των παιδιών. Μακάρι να σταματήσει να το σκέφτεται, γιατί θα ήταν στενόχωρο για το οποιοδήποτε παπαγαλάκι που θα αγόραζαν.
 
Back
Top