Γιάννης ο Καναρινάς
PB New Member
πως μπορουμε να εξημερωσουμε ενα καναρινι;
Γενικά Πως μπορούμε να εξημερώσουμε ένα καναρίνι;
- Θεματοθέτης Γιάννης ο Καναρινάς
- Ημερομηνία
Είναι κάτι πολύ δύσκολο ειδικά αν το καναρινακι είναι από πετ σοπ. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες... Από το χαρακτήρα του πουλιού, το πώς έχει μεγαλώσει, την ηλικία του, τις εμπειρίες που είχε με το ανθρώπινο χέρι, και φυσικά το πως θα του συμπεριφερθεις εσύ.
Αν έχεις ένα καναρίνι αγορασμένο και ενήλικο από πετ σοπ θέλει πάρα πολύ υπομονή για να το εξημερωσεις και το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο. Δηλαδή μπορεί να προσπαθείς να προσπαθείς και να μην γίνει τελικά τίποτα. Να μην εξημερωθει ούτε και λίγο. Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις που καναρίνια αγορασμένα από πετ σοπ και είναι εξημερωμενα με τον άνθρωπο και δε φοβούνται καθόλου. Αυτό που θα πρέπει να κάνεις είναι πάρα πολύ ήρεμες κινήσεις ειδικά όταν βάζεις το χέρι σου στο κλουβί, γιατί αυτός είναι ο χώρος του. Μετά μπορείς να. Βάλεις φαγητό (λίγο αγγουράκι) σε μια αυγοθήκη και να έχεις το χέρι σου πολύ κοντά και να του μιλάς ήρεμα και χαμηλόφωνα. Μετά από καιρό και αφού δεις πως το αποδέχεται και πως πλέον τρώει άνετα με το χέρι σου πολύ κοντά του μπορείς να βάλεις λίγο στην πόρτα μέσα το χέρι σου στο κλουβί και να κρατάς λίγο αγγούρι ή μηλαρακι. Αν κάθε μέρα προσπαθείς από λίγο ίσως κάποια στιγμή φάει από το χέρι σου. Αλλά θέλει άπειρη υπομονή, καθημερινή προσπάθεια, χρόνο, ασχολία και να του δείχνεις πολύ αγάπη και να του περάσεις το μήνυμα πώς δε θες να του κάνεις κακό, ώστε να σε εμπιστευτεί.
Αν το καναρινακι γεννηθεί στα "χέρια" σου τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Καθημερινά μπορείς να εξοικειωσεις το καναρινακι με εσένα και το χέρι σου και μετά από μια ηλικία να το ταΐζεις και στο χέρι σου (αφού απογαλακτιστει). Σ αυτή την περίπτωση προσοχή μην παρατήσει το ή τα καναρινακια η μαμά καναρα! Βέβαια και πάλι τα καναρίνια σαν ζώα δεν είναι τόσο εξοικειωμένα με τον άνθρωπο, όπως τα σκυλιά, οπότε και παλι το αποτέλεσμα εξαρτάται από το χαρακτήρα του καναρινιου - νεοσσου. Αλλά καναρινακια είναι πιο κοινωνικά, δε φοβούνται και δέχονται το ανθρώπινο χέρι, και άλλα φοβούνται από τότε πουθενά μωράκια!
Αν έχεις ένα καναρίνι αγορασμένο και ενήλικο από πετ σοπ θέλει πάρα πολύ υπομονή για να το εξημερωσεις και το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο. Δηλαδή μπορεί να προσπαθείς να προσπαθείς και να μην γίνει τελικά τίποτα. Να μην εξημερωθει ούτε και λίγο. Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις που καναρίνια αγορασμένα από πετ σοπ και είναι εξημερωμενα με τον άνθρωπο και δε φοβούνται καθόλου. Αυτό που θα πρέπει να κάνεις είναι πάρα πολύ ήρεμες κινήσεις ειδικά όταν βάζεις το χέρι σου στο κλουβί, γιατί αυτός είναι ο χώρος του. Μετά μπορείς να. Βάλεις φαγητό (λίγο αγγουράκι) σε μια αυγοθήκη και να έχεις το χέρι σου πολύ κοντά και να του μιλάς ήρεμα και χαμηλόφωνα. Μετά από καιρό και αφού δεις πως το αποδέχεται και πως πλέον τρώει άνετα με το χέρι σου πολύ κοντά του μπορείς να βάλεις λίγο στην πόρτα μέσα το χέρι σου στο κλουβί και να κρατάς λίγο αγγούρι ή μηλαρακι. Αν κάθε μέρα προσπαθείς από λίγο ίσως κάποια στιγμή φάει από το χέρι σου. Αλλά θέλει άπειρη υπομονή, καθημερινή προσπάθεια, χρόνο, ασχολία και να του δείχνεις πολύ αγάπη και να του περάσεις το μήνυμα πώς δε θες να του κάνεις κακό, ώστε να σε εμπιστευτεί.
Αν το καναρινακι γεννηθεί στα "χέρια" σου τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Καθημερινά μπορείς να εξοικειωσεις το καναρινακι με εσένα και το χέρι σου και μετά από μια ηλικία να το ταΐζεις και στο χέρι σου (αφού απογαλακτιστει). Σ αυτή την περίπτωση προσοχή μην παρατήσει το ή τα καναρινακια η μαμά καναρα! Βέβαια και πάλι τα καναρίνια σαν ζώα δεν είναι τόσο εξοικειωμένα με τον άνθρωπο, όπως τα σκυλιά, οπότε και παλι το αποτέλεσμα εξαρτάται από το χαρακτήρα του καναρινιου - νεοσσου. Αλλά καναρινακια είναι πιο κοινωνικά, δε φοβούνται και δέχονται το ανθρώπινο χέρι, και άλλα φοβούνται από τότε πουθενά μωράκια!
misalouris
PB Supporter
Οι συμβουλές της Αλίκης είναι κάτι παραπάνω από σωστές και χρήσιμες στην εξοικείωση κάθε πτηνού με τον κάτοχό του.
Όμως πιστεύω πως η εκπαίδευση των νεοσσών αρχίζει πολύ πριν εμφανιστούν και ξεκινά με την ηρεμία των γονιών τους. Αν δηλαδή ο πατέρας αλλά κυρίως η μητέρα, είναι ένα ήρεμο ανεκτικό και ήσυχο στις αντιδράσεις πτηνό, μεταφέρει ως "διδασκαλία" με την παρακολούθηση στα παιδιά της που συνεχώς κοιτούν και μαθαίνουν για τις 30 ημέρες που συνυπάρχουν στο κλουβί, αυτά τα ήρεμα χαρακτηριστικά.
Τα videos και οι φωτογραφίες είναι από πτηνά της εκτροφής μου.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της ζωής τους τα πουλιά κρατούν επιφυλακτική στάση στο χέρι του εκτροφέα αλλά χωρίς ιδιαίτερο φόβο και ανεβαίνουν σ΄αυτό όταν υπάρχει σοβαρός λόγος. Και ο λόγος αυτός στην αρχή είναι μόνο το φαγητό που τους αρέσει.
Η φυσική παρουσία του εκτροφέα για πολλές ώρες στο χώρο τους, προσέχοντας πάντα στις διάφορες εκτροφικές εργασίες να μην "παραβιάζονται" οι κανόνες εμπιστοσύνης, τότε καταφέρνει να έχει τα πτηνά του ήρεμα και συνεργάσιμα.
Τα προβλήματα ξεκινούν αν συνδυαστεί το χέρι με τη στέρηση της ελευθερίας με το πιάσιμο. Αν ο εκτροφέας προσέξει και δεν πιάνει τα πτηνά συνεχώς και όταν το κάνει είναι απόλυτα απαραίτητο και υπάρχει μισοσκόταδο (προς σκοτάδι), τότε τα μικρά παραμένουν ήρεμα σε όλη τους της ζωή.
Βασική και αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση να υπάρχει αγάπη...
Όμως πιστεύω πως η εκπαίδευση των νεοσσών αρχίζει πολύ πριν εμφανιστούν και ξεκινά με την ηρεμία των γονιών τους. Αν δηλαδή ο πατέρας αλλά κυρίως η μητέρα, είναι ένα ήρεμο ανεκτικό και ήσυχο στις αντιδράσεις πτηνό, μεταφέρει ως "διδασκαλία" με την παρακολούθηση στα παιδιά της που συνεχώς κοιτούν και μαθαίνουν για τις 30 ημέρες που συνυπάρχουν στο κλουβί, αυτά τα ήρεμα χαρακτηριστικά.
Τα videos και οι φωτογραφίες είναι από πτηνά της εκτροφής μου.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της ζωής τους τα πουλιά κρατούν επιφυλακτική στάση στο χέρι του εκτροφέα αλλά χωρίς ιδιαίτερο φόβο και ανεβαίνουν σ΄αυτό όταν υπάρχει σοβαρός λόγος. Και ο λόγος αυτός στην αρχή είναι μόνο το φαγητό που τους αρέσει.
Η φυσική παρουσία του εκτροφέα για πολλές ώρες στο χώρο τους, προσέχοντας πάντα στις διάφορες εκτροφικές εργασίες να μην "παραβιάζονται" οι κανόνες εμπιστοσύνης, τότε καταφέρνει να έχει τα πτηνά του ήρεμα και συνεργάσιμα.
Τα προβλήματα ξεκινούν αν συνδυαστεί το χέρι με τη στέρηση της ελευθερίας με το πιάσιμο. Αν ο εκτροφέας προσέξει και δεν πιάνει τα πτηνά συνεχώς και όταν το κάνει είναι απόλυτα απαραίτητο και υπάρχει μισοσκόταδο (προς σκοτάδι), τότε τα μικρά παραμένουν ήρεμα σε όλη τους της ζωή.
Βασική και αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση να υπάρχει αγάπη...
Σίγουρα Γιάννη αυτό με την μητέρα ισχύει αλλά εμένα με την ίδια μαμά το ένα μικρό είναι αυτό που βλέπεις στο άβαταρ μου και τα άλλα τρία που έκανε πέρσι είναι άγρια! Πιστεύω ότι πιο πολύ παίζει ο χαρακτήρας του πουλιού!
Μια ερώτηση όμως.. Στο πρώτο βίντεο γιατί ταίζεις τα μικρά; Δεν τα τάιζε η μαμά τους; Και όλο αυτό δεν προκαλεί στρες στην μαμά κανάρα με φόβο να τα παρατήσει;
*
Επίσης μ αρέσει πολύ που στο εκτροφείο παίζουν cluboτράγουδα!
Μια ερώτηση όμως.. Στο πρώτο βίντεο γιατί ταίζεις τα μικρά; Δεν τα τάιζε η μαμά τους; Και όλο αυτό δεν προκαλεί στρες στην μαμά κανάρα με φόβο να τα παρατήσει;
*
Σου δίνω τον Άγγελο (αυτός που είναι στο άβαταρ) να ζευγαρώσει με μια από αυτές να συμπεθερέψουμε!
Επίσης μ αρέσει πολύ που στο εκτροφείο παίζουν cluboτράγουδα!
misalouris
PB Supporter
Κανένα απολύτως θέμα με το τάισμα της μητέρας, σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο κυρίως από απειρία και αν γίνει μεταφέρω τα μικρά σε παραμάνες ή σε ανάδοχες μητέρες.
Το τάισμα που βλέπεις έχει να κάνει αποκλειστικά με τη διάθεση και την δική μου όρεξη... κοντολογίς... μου αρέσει πολύ και περιοδικά το κάνω πάντα.
Όσο για εγκατάλειψη με τα κορίτσια μου... ούτε ως αστείο έως τώρα και ελπίζω να μην αλλάξει ποτέ.
Γιάννης ο Καναρινάς
PB New Member
Δεν το ηξερα οτι οταν το περιποιησαι πρεπει να βαλεις και λιγο μουσικη! Σε ευχαριστω πολυ
misalouris
PB Supporter
Η μουσική είναι για μένα, μου αρέσει στις διάφορες εργασίες να ακούω μουσική και σίγουρα δεν είναι κάτι που βοηθά στη "συνεργασία". Όμως και τα καναρίνια δείχνουν να τους αρέσει και μάλιστα πολύ, μια και έχω την αίσθηση πως αυξάνουν το κελάηδισμά τους.
Από ότι είδα εδώ υπάρχουν και σχετικά θέματα Μουσικη για πουλια • PetBirds
misalouris
PB Supporter
Δεν το γνωρίζω, αλλά αν θυμηθούμε το απόφθεγμα "η μουσική εξημερώνει τα θηρία" είναι πολύ πιθανό.
Papadopoulos G
PB Member
Και μένα πέρυσι μια κανάρα ούτε που νοιαζόταν όταν καθάριζα το κλουβί.
misalouris
PB Supporter
Λοιπόν συμπεθέρα @alicedros ... άργησες για φέτος. Γαμπροί και νύφες τέλος. Αυτές που φαίνονται στην φωτογραφία είναι κόκκινες και σίγουρα δεν ταιριάζουν. Άσε να τελειώσω το δύσκολο κομμάτι της αναπαραγωγής και θα σου δωρίσω μια κίτρινη ή άσπρη κούκλα για το παλικάρι σου.
Το παλικάρι μου κι γω σε χιλιοευχαριστουμε! Απλά την άνοιξη του 2016 θα είναι τριών χρόνων ο λεβέντης.. Ελπίζω να με βγάλει ασπροπρόσωπη!
misalouris
PB Supporter
Χαλαρά... έτσι όπως τον προσέχεις.Το παλικάρι μου κι γω σε χιλιοευχαριστουμε! Απλά την άνοιξη του 2016 θα είναι τριών χρόνων ο λεβέντης.. Ελπίζω να με βγάλει ασπροπρόσωπη!
Σχετικά θέματα
