Γενικά Σας ''μιλάει'' εσάς το καναρίνι σας;

[XGEORGE]

Καλησπέρα στην παρέα μας...Ανοίγω ένα τέτοιο θέμα με σκοπό να καταλάβουμε αν μιλάει, πως μιλάει και τι καταλαβαίνει κανείς μας από την ''ομιλία'' του καναρινιού μας...Θέλω να πω ότι σχετικά με την προηγούμενη εμπειρία που είχα με το τελευταίο μου καρδερινοκάναρο , μου ''μίλαγε'' λες και ήταν σκύλος θα έλεγα...Με άκουγε που άνοιγα την πόρτα της εισόδου και από το τσιτσίριγμά του καταλάβαινα ότι με φώναζε να πάω εκεί...Πήγαινα εκεί κ κρεμόνταν στα κάγκελα προς εμένα και ανοιγόκλεινε το ράμφος του να παίξει μαζί μου τσιτσιρίζοντας χαμηλόφωνα....Εφευγα να πάω μέσα στο άλλο δωμάτιο και με ΄΄ακολουθούσε'' μέσα από το κλουβί φωνάζοντας να μην φύγω (μη γελάτε, αυτό καταλάβαινα!).... Και όταν ήμουν μέσα στο μπάνιο και ξυριζόμουν του φώναζα κ μου απαντούσε όσο του μίλαγα...(Γιατρέ μου ήμουν καλά?? ) Και φθάνω στο σήμερα στον αντικαταστάτη του, αφού το άλλο πλέον θα μου μιλάει ''νοερά'' από κει ψηλά (εμ, 14 χρόνια έζησε, πόσο πια?) που προσπαθώ να το μυήσω σε με τέτοια σχέση....Λέτε να το καταφέρω η το κάθε καναρίνι έχει το ίρτζι του?? Μ ε ενδιαφέρουν εννοείτε και οι δικές σας ''συνομιλίες'' έτσι?

 

[MARY58]

@XGEORGE έζησε δεκατέσσερα χρόνια! Υποκλίνομαι Γιώργο! Κ για την σχέση σας κ για την φροντίδα σου. Μπράβο σου.
Θα σου πω την δική μου εμπειρία. Ο Σοφοκλής μου (το καναρίνι μου) ζει εσώκλειστος στην κρεβατοκάμαρα μου. Ελεύθερος για κάποιες ώρες καθημερινά όταν γυρίζω από την δουλειά κ όλη την ημέρα τα σαββατοκύριακα. Ε! Λοιπόν αρκετές φορές με φωνάζει. Κ έχει άλλη φωνή όταν βλέπει κάτι από το τζάμι της μπαλκονόπορτας κ τον φοβίζει κ άλλη φωνή όταν με φωνάζει! Υπάρχουν φορές που θέλει να του φέρω κάτι (λιχουδιά ή λαχανικό). Με φωνάζει με ένα κοφτό ήχο. Που επαναλαμβάνει μέχρι να μπω στο δωμάτιο. Κ έρχεται στο κοντινότερο σημείο του τρόλεϊ κ κοιτάζει τα χέρια μου. Παλιότερα μου έκανε αυτόν τον ήχο όταν με έβλεπε να κρατώ πχ αυγό κ πήγαινα να πάρω από ένα άλλο δωμάτιο την αυγοθηκη. Με φώναζε να γυρίσω να του δώσω το αυγό του. Επίσης κάποιες φορές παίζει μαζί μου κ με μαλλώνει (μου κακαρίζει) για να μου αποδείξει ότι είναι ο κυρίαρχος ανάμεσα μας. Λες κ δεν το ξέρω!

 

[XGEORGE]

@XGEORGE έζησε δεκατέσσερα χρόνια! Υποκλίνομαι Γιώργο! Κ για την σχέση σας κ για την φροντίδα σου. Μπράβο σου.
Θα σου πω την δική μου εμπειρία. Ο Σοφοκλής μου (το καναρίνι μου) ζει εσώκλειστος στην κρεβατοκάμαρα μου. Ελεύθερος για κάποιες ώρες καθημερινά όταν γυρίζω από την δουλειά κ όλη την ημέρα τα σαββατοκύριακα. Ε! Λοιπόν αρκετές φορές με φωνάζει. Κ έχει άλλη φωνή όταν βλέπει κάτι από το τζάμι της μπαλκονόπορτας κ τον φοβίζει κ άλλη φωνή όταν με φωνάζει! Υπάρχουν φορές που θέλει να του φέρω κάτι (λιχουδιά ή λαχανικό). Με φωνάζει με ένα κοφτό ήχο. Που επαναλαμβάνει μέχρι να μπω στο δωμάτιο. Κ έρχεται στο κοντινότερο σημείο του τρόλεϊ κ κοιτάζει τα χέρια μου. Παλιότερα μου έκανε αυτόν τον ήχο όταν με έβλεπε να κρατώ πχ αυγό κ πήγαινα να πάρω από ένα άλλο δωμάτιο την αυγοθηκη. Με φώναζε να γυρίσω να του δώσω το αυγό του. Επίσης κάποιες φορές παίζει μαζί μου κ με μαλλώνει (μου κακαρίζει) για να μου αποδείξει ότι είναι ο κυρίαρχος ανάμεσα μας. Λες κ δεν το ξέρω!

Αρα δεν είμαι τρελλός!! (Αστειεύομαι)...Οπότε η διαφορετικότητα του τσιτσιρίγματος του υποδηλώνει και κάποια ''ανάγκη'' του ίσως....Κάπως έτσι ήμουν με τον προκάτοχο και ελπίζω κ με τον νέο... Βέβαια ακόμη δεν έχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη του (φοβάται να έρθει προς το χέρι μου κ να φάει ακόμη) αλλά υπομονή....Δεν είναι κ αυτοσκοπός....

 

[MARY58]

αλλά υπομονή....Δεν είναι κ αυτοσκοπός

Μόνο άπειρα συμφωνώ μαζί σου!
Κ πραγματικά θαυμάζω την φροντίδα που του είχες του προκατόχου για να ζήσει δεκατέσσερα χρόνια. Σου εύχομαι ο νέος να τα ξεπεράσει Γιώργο.

η διαφορετικότητα του τσιτσιρίγματος του υποδηλώνει και κάποια ''ανάγκη'' του ίσως

Αυτό που ξέχασα να πω ήταν ότι κ η απόσταση του κάθε τσιτσιρισματος ήταν διαφορετική. Όταν φοβόταν ήταν το ένα πίσω από το άλλο. Κ κατέληγα να κολλάω κ εγώ το πρόσωπο μου στο τζάμι κ να κοιτάζω μαζί του τι τον φόβισε. Ενώ όταν ήθελε την λιχουδιά του, μια φωνή εκεί κ μετά από λίγο ξανά.

 

[ianos]

Ναι, με τη φωνή τους ενίοτε προσπαθούν να επικοινωνήσουν με εμάς. Κάποτε είχε γεννηθεί αρκετές ημέρες μετά από τα αδέρφια του ένα καναρινάκι σκουφάτο. Ήταν μικροσκοπικό και δεν τα κατάφερνε στον ανταγωνισμό για την τροφή, παρότι η μάνα του το έβαζε συχνά πυκνά πάνω από τα άλλα που το ωθούσαν στον πάτο της φωλιάς. Τρεφόταν μεν αλλά είχα την αίσθηση ότι δεν μεγάλωνε με σωστούς ρυθμούς. Όπως είπα ήταν σκουφάτο, αλλά ο ίδιος νόμιζα ότι ήταν ΑΜΕΑ, καθώς το κεφαλάκι του ήταν πολύ παράξενο σε σχέση με τα άλλα, γλόμπος στην αρχή και σαν υδροκέφαλο μου έμοιαζε. Μου φαινόταν σαν τερατάκι ασχήμιας. Σκεφτόμουν ότι δεν πρόκειται να τη βγάλει με τα γομάρια τα αδέρφια του και ξεκίνησα επικουρικά να το ταΐζω κι εγώ από μικρό. Μεγάλωσε. Έγινε πραγματικά κούκλος, το πιο όμορφο καναρίνι που είχα δει ποτέ (στα μάτια μου). Όταν λοιπόν αναπτύχθηκε και έπαψα να τον ταΐζω (άργησα), ερχόταν τους επόμενους μήνες, μόλις περνούσα κοντά στο κλουβί, όσο πιο κοντά γινόταν σε εμένα και ξεκίναγε να μου κελαηδά έντονα, κάθε μα κάθε φορά που πλησίαζα στο κλουβί του. Αν απομακρυνόμουν, σταματούσε τις τρίλιες και με καλούσε με συγκεκριμένο ήχο. (Στο τέλος μια φίλη μου τον ερωτεύτηκε και τον πήρε, και δύο μήνες μετά τον τρέχαμε στη Δουκάκη η οποία είπε ότι δεν ήταν καλά γιατί μάλλον έφαγε κάποιο κομματάκι από τον τοίχο και του έκατσε, άκουσον - άκουσον ή έχει κοκκίδια και να πάρει aviomycin, της έλεγα ότι μάλλον υπάρχουν άλλα φάρμακα για τα κοκκίδια όπως το esb3 και αν η αβιομυσίνη έχει ένδειξη, ναι έλεγε, έτσι το είπε ακριβώς και την κοιτάγαμε καλά - καλά, και στο καπάκι τον πήγαμε στον Ακρίβο, ο οποίος είπε ότι πιθανά έχει κοκκίδια ή και κάτι άλλο και μας έδωσε άλλα φάρμακα, τα οποία δεν πρόλαβε να πάρει διότι πέθανε στο αμάξι καθώς γυρίζαμε στο σπίτι)

 

[MARY58]

@ianos αχ! Βρε Γιάννη τι κρίμα! Δηλαδή η φίλη σου το είχε ελεύθερο στο χώρο;

 

[ianos]

@MARY58 , όχι. Τον είχε σε 90ρα ζευγαρώστρα στο μπαλκόνι. (πολύ φοβάμαι ότι χάλασα το θέμα με αυτά που γράφω...)
Ας γυρίσουμε στο θέμα... επίσης τα καναρίνια κάνουν ειδικό κοφτό (και λίγο σαν πονεμένο) σφύριγμα στην περίπτωση που βαρέσουν συναγερμό, που τρομάξουν δλδ.

 

[MARY58]

λίγο σαν πονεμένο) σφύριγμα στην περίπτωση που βαρέσουν συναγερμό, που τρομάξουν δλδ.

Όντως κοφτός κ συνεχόμενα. Δεν θα το έλεγα πονεμένο ακριβώς αλλά με την χροιά του πανικού. Έτσι το ακούω εγώ τουλάχιστον.
Υγ. Η ιστορία σου ήταν πολύ ωραία κ δεν χάλασες κανένα θέμα γιατί ήταν επί του θέματος. Το τέλος όμως ήταν στενάχωρο.

 

[ΜΑΡΙΑαα]

Ο Φώτης το καναρίνι μου έχει και συγκεκριμένη θέση (στην πάνω πατηθρα δεξιά, γιατί από εκεί βλέπει καλύτερα) για να φωνάζει όταν με βλέπει να του ετοιμάζω το λαχανικό του ή τα έξτρα σποράκια του! Έχει μάθει το ντουλαπάκι του με τα σπόρια και μόνο τότε κάνει αυτήν τη φωνή!
Επίσης όταν προσπαθώ να τον πιάσω κάνει αυτό τον συναγερμό που ανέφερε ο
@ianos
Καποιες φορές όταν έχει όρεξη του σφυρίζω και απαντάει και όταν βάζω μουσική κελαηδάει και δεν σταματάει όταν πάω διπλα στο κλουβι όπως άλλες φορές αλλά φαίνεται να του αρέσει που είμαι δίπλα!
Αυτή που δεν την φοβάται με τίποτα είναι η κόρη μου! Του σφυρίζει ( πολύ καλύτερα από μένα) και πάντα ξεκινάει το τραγούδι!

 

[Sissy]

Όλα τα καναρίνια που είχα μέχρι σήμερα μου μιλούσαν και με χαιρετούσαν-καλημέριζαν!!
Κανείς μας δεν ....είναι τρελός (άλλο αν όποιος δεν έχει ασχοληθεί μαζί τους, μας αντιμετωπίζει κάπως έτσι).
Έχω την άποψη πως όσο ασχολείται και παρατηρεί κάποιος τόσο περισσότερα αντιλαμβάνεται

 

[Nicol13]

@MARY58 Ωωωωωω τι τέλειο!!!@MARY58
Πως έμαθε να βγαίνει από το κλουβί; Και πως γυρίζει;;;;; ....

 

[Nicol13]

Την καλημέρα μου σε όλους σας!
Κι εγώ έχω εμπειρία που επικοινωνούν μαζί μου & μου μιλάνε!!! (Να σας θυμίσω πως έχω τον Αλέξανδρο & τον Ορέστη. Ένα ζιγαρδέλι, (καναρίνι,) κι ένα καρδερινοκάναρο που "γαζώνει" όλη τη γειτονιά με το τραγούδι του!!! )

Να σας πω κατ' αρχήν ότι τα έχω μέσα στο σαλόνι χειμώνα - καλοκαίρι, (εκεί που έχω & το γραφείο μου & περνώ πολύ χρόνο κατά τη διάρκεια της μέρας), ενώ κάθε Σάββατο τα βγάζω στην αυλή καθώς κάνουμε ολική - γενική φασίνα στα κλουβιά ).

Όταν λοιπόν μπαίνω απλώς στο δωμάτιο ή όταν τους μιλάω με τον τρόπο που κάνουμε εμείς οι άνθρωποι "φιλάκια" με ήχο με τα χείλη, πάντα μου απαντάνε! Πολλές φορές πάλι μου μιλάνε πριν τους μιλήσω. (Δεν μπορώ να περιγράψω τον ήχο, αλλά είναι κάτι σαν ερωτηματικό, σαν να ρωτάνε κάτι..... αν βγάζει κάποιο νόημα αυτό που σας λέω....) Άλλες φορές πάλι απλώς με χαιρετάνε τιτιβίζοντας & άλλες ξέρω ότι κάτι θέλουνε & τι!!! Είναι σα διαισθητικό παιδιά! Δεν μπορείς να πεις ότι "κάνουν" αυτό ή εκείνο, & ξέρεις τι θέλουν. Σαν να συνδέεσαι ένα πράμα... (όταν φυσικά ασχολείσαι μαζί τους καθημερινά) & απλά επειδή υπάρχει αλληλεπίδραση αναπτύσσεται επικοινωνία μαζί τους...

Το πιο τέλειο ως εμπειρία είναι κάτι που ανακάλυψα τυχαία με τον Ορέστη. (Το καρδερινοκάναρο). Να πω αρχικά πως βρίσκομαι συνήθως χαμηλότερα σε ύψος από εκεί που στέκεται στο κλαδάκι του, γιατί ενώ τα έχω μέσα στο σπίτι, ΄έχω τοποθετήσει τα κλουβιά τους ψηλότερα από το κεφάλι μου. (& είμαι 1,70 ύψος, για να καταλάβετε ενδεικτικά το σκηνικό...)

Όταν λοιπόν πλησιάζω πολύ κοντά στο κλουβί & του δίνω απανωτά "φιλάκια", αρχίζει να τιτιβίζει δυνατά ανοίγοντας ταυτόχρονα τα φτερά του κοιτάζοντας με, σαν να είναι έτοιμο να πετάξει, ή, όπως κάνουν τα μικρά τα πουλάκια στη φωλιά όταν η μανούλα τους έρχεται κοντά για να τα ταΐσει κι αυτά χτυπάνε τα φτερά κι ανοίγουν τα στοματάκια τους. (Αν βρω κάποιον να με μαγνητοσκοπήσει ίσως σας το στείλω κάποια στιγμή, αν μπορέσω να βάλω βίντεο εδώ... Θα το δω...)
Φυσικά αντικειμενικά δεν ξέρω γιατί το κάνει, αλλά για μένα, είναι σίγουρα κάτι υπέροχο, να επικοινωνεί έτσι μαζί μου!!!

Παλαιότερα προβληματιζόμουν με αυτό που κάνει γιατί σκεφτόμουν πως ίσως δε με συμπαθεί, ή, μου επιτίθεται για κάποιο λόγο... ...
Με τον καιρό όμως κατάλαβα πως μάλλον είναι κάτι πολύ καλό τελικά!!! Να σημειωθεί πως τα αγόρια μου αυτά τα έχω κοντά ένα χρόνο κοντά μου. (Ο πατέρας μου είχε πολλά πριν χρόνια & είχε & γέννες, οπότε μάλλον πήρα το γονίδιο )
Ίσως λοιπόν με αυτό που κάνει μου ζητάει κάτι. Ή χαίρεται που με βλέπει. Ή, με βλέπει σα μαμά του ίσως;;; Όπως & να' χει με κάνει τρελή από χαρά!!!! Τα αγαπώ πολύ τα αγόρια μου! Κάθομαι & τα χαζεύω με τις ώρες!!!!

Αλήθεια; Έχετε κάποια ιδέα γιατί το κάνει;;; Ποια είναι η γνώμη σας από την εμπειρία σας;;;;

Υ.Γ.
Να είστε όλοι καλά! Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι εδώ!

 

[ianos]

αρχίζει να τιτιβίζει δυνατά ανοίγοντας ταυτόχρονα τα φτερά του κοιτάζοντας με, σαν να είναι έτοιμο να πετάξει, ή, όπως κάνουν τα μικρά τα πουλάκια στη φωλιά όταν η μανούλα τους έρχεται κοντά για να τα ταΐσει κι αυτά χτυπάνε τα φτερά κι ανοίγουν τα στοματάκια τους.

Αλήθεια; Έχετε κάποια ιδέα γιατί το κάνει;;; Ποια είναι η γνώμη σας από την εμπειρία σας;;;;

Πολύ όμορφη και παραστατική η περιγραφή σου. Εικάζω ότι η συμπεριφορά αυτή είναι στα πλαίσια είτε ερωτικής διάθεσης (αν μετακινείται ταυτόχρονα δεξιά αριστερά πάνω στο κλαδάκι) ή έκφραση ικανοποίησης κατά τη συλλογιστική την οποία έθεσες σχετικά με το τάισμα από τους γονείς (εφόσον παραμένει σταθερό πάνω στην πατήθρα).
Ναι, είχα κι εγώ σε ένα καναρινάκι μου αντίστοιχη συμπεριφορά το οποίο όμως σαν μωρό το τάιζα αναλαμβάνοντας τουλάχιστον ένα γεύμα του την ημέρα (είχε μείνει "πίσω" συγκριτικά με τα αδέρφια του).

 

[chrisa2102]

@Nicol13 μπορεί να μην έχω καναρινάκια για να σου πω τη γνώμη μου για τον τρόπο που επικοινωνούν μαζί σου αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό που κάνει ο Ορέστης όταν τον πλησιάζεις είναι σίγουρα καλό κ πολύ όμορφο!!!
Κ επειδή έγινα μέλος μετά από εσένα κ δεν σε καλοσωρισα τότε, θα σου ευχηθώ να τα χαίρεσαι κ τα δυο υπέροχα φιλαράκια σου κ να σου πω ότι το κείμενο σου ήταν πολύ καλογραμμένο κ μου μετέδωσε ενθουσιασμό!!!

 

[φιλομαθης]

Εικάζω ότι η συμπεριφορά αυτή είναι στα πλαίσια είτε ερωτικής διάθεσης (αν μετακινείται ταυτόχρονα δεξιά αριστερά πάνω στο κλαδάκι) ή έκφραση ικανοποίησης κατά τη συλλογιστική την οποία έθεσες σχετικά με το τάισμα από τους γονείς (εφόσον παραμένει σταθερό πάνω στην πατήθρα).

Καλησπερα .Υπαρχει και τριτος λογος που το κανουν και εγω το χρησιμοποιω για να κανουν γυμναστικη :-)

 

[Akanthillis]

@Nicol13 να τα χαίρεσαι και να τα έχεις για πολλά χρόνια, έχω μόνο κάτι να τονίσω έχεις μια καρδερίνα και ένα καρδερινοκάναρο, από την φωτό που είδα (καρδερίνα δεξιά και καρδερινοκάναρο αριστερά)

 

[MARY58]

Νικόλ εγώ πιστεύω ότι ο μικρός παίζει. Τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει με τον δικό μου που το έκανε συχνά (όχι αυτήν την περίοδο που περνάει πτερόροια κ δεν έχει όρεξη πολύ για παιχνίδι). Ο Ορέστης πιστεύω ότι δείχνει εκ του ασφαλούς (γιατί δεν σε φοβάται ούτε απειλείται στ' αλήθεια) ότι σε νικάει κ είναι ο κυρίαρχος. Ζει σε ένα προστατευμένο περιβάλλον κ θέλει κάποιον όμως να νικάει σαν αρσενικό που θέλει να κυριαρχεί! Το χαίρεται κ εκστασιάζεται που σε κάνει να τον φοβάσαι με το άνοιγμα των φτερών του, το τρεμοπαιγμα (πιστεύω είναι ενθουσιασμός) κ το άνοιγμα του ράμφους! "Κοίτα πόσο φοβιστικος είμαι.! Τρέμετε! "
Είναι πολύ ωραίο που επικοινωνεί μαζί σου κ σε εμπιστεύεται. Νομίζω ότι μπορείς σιγά σιγά να του προσφέρεις σπόρους με το χέρι σου κ θα τους δεχτεί κ θα τους φάει. Ή αν όχι ακόμα, κράτα ένα κομματάκι μήλο στο χέρι ή στερέωσέ το με ένα καλαμάκι του φραπέ κ θα έρθει να φάει.

Πως έμαθε να βγαίνει από το κλουβί; Και πως γυρίζει;;;;; ....

Δεν έμαθε, έμαθα! Δηλαδή να βγει, είναι το μόνο εύκολο. Βάζεις κ μια πατηθρα στην ανοικτή πόρτα κ κάνεις πιο εύκολη κ την είσοδο κ την έξοδο.Τωρα να μπει, έχει δυσκολίες κ εξαρτάται από τον χαρακτήρα του. Δηλαδή έχω διαβάσει για καναρινάκια που είναι πιο φρόνιμα κ υπάκουα από τον δικό μου κ έμπαιναν στο κλουβί τους χωρίς πολλά πολλά. Αναπολώντας εγώ έκανα το λάθος να βγάλω στο δωμάτιο τον Σοφοκλή πιο βιαστικά από ότι θα έπρεπε. Δηλαδή έμαθε κ φυσικά του άρεσε να πετάει στο δωμάτιο κ έτσι το κλουβί (60 ρα Ζευγαρώστρα, δεν το λες μικρό) του φαινόταν φυλακή κ μου έβγαινε η γλώσσα κάποιες φορές (ευτυχώς όχι όλες) για να τον πιάσω κ να τον βάλω στο κλουβί για ύπνο το βράδυ. Ένα άλλο λάθος που έκανα ήταν που του άφηνα φαγητό έξω από το κλουβί. Έτσι το κλουβί ήταν ακόμα πιο άχρηστο.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχεις εξασφαλίσει ότι ο χώρος είναι ασφαλής. Αλλιώς να μην το ρισκάρεις. Εξασφάλισε τους μεγάλα κλουβιά κ θα'ναι μια χαρά. Διάβασε αυτό κ αν ποτέ το αποφασίσεις να έχεις την επίβλεψη.

https://community.petbirds.gr/threa...λιά-που-πετούν-ελεύθερα-μέσα-στο-σπίτι.17945/

Υ.γ. Νόμιζα ότι τα μικρά σου λέγονταν Αλέξανδρος κ Έκτορας.
[automerge]1691165191[/automerge]

τα έχω μέσα στο σαλόνι χειμώνα - καλοκαίρι, (εκεί που έχω & το γραφείο μου & περνώ πολύ χρόνο κατά τη διάρκεια της μέρας), ενώ κάθε Σάββατο τα βγάζω στην αυλή καθώς κάνουμε ολική - γενική φασίνα στα κλου

Να ξέρεις το μέσα έξω, δεν κάνει καλό. Το κάνω κ εγώ αλλά τουλάχιστον να το κάνω όταν η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου δεν είναι μεγάλη.

 

[Nicol13]

@MARY58 Ωωωω! Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ! Ορέστης είναι το Λαμπραντόρ μου! Τα φτερωτά μου αγόρια είναι Ορέστης & Αλέξανδρος!
Αρχικά λέω να ξεκινήσω με το να τους εξασφαλίσω μεγαλύτερα κλουβιά & να ακούσω τις συμβουλές να αρχίσω να τους δίνω διάφορα με το χέρι. Αυτό με το να τα βγάλω έξω... , μου φαντάζει ακόμα λίγο μακρυνό... Θα δω αργότερα.... κι αυτό πάλι ίσως...
Σ' ευχαριστώ πολύ & πάλι είναι πραγματικά πολύτιμες για μένα οι συμβουλές σου!

 

[MARY58]

Αρχικά λέω να ξεκινήσω με το να τους εξασφαλίσω μεγαλύτερα κλουβιά & να ακούσω τις συμβουλές να αρχίσω να τους δίνω διάφορα με το χέρι.

Τέλεια. Την καλύτερη δουλειά θα κάνεις! Λοιπόν Νικόλ, βγάλε τα παστέλια στικς γιατί δεν είναι κ τα πιο υγιεινά. Από ζευγαρώστρες αν έχεις τον χώρο (που μπορεί να μπει η μία πάνω στην άλλη, αν δεν έχεις χώρο), υπάρχουν 60 ρες ζευγαρώστρες στα 23 ευρώ. Αν θες, άνοιξε θέμα για το κλουβί κ την διαρρύθμιση για να ρωτήσεις τα έμπειρα μέλη στο φόρουμ ή για την διατροφή τους.
Τα ματάκια στο κλουβί, όλα τα λεφτά! Να τους χαίρεσαι τους κούκλους σου. Με φτερά κ χωρίς!

 

[Nicol13]

@MARY58 Καλά με τα στικς. Τα βγάζω αμέσως!
Γιατί όμως μου ανέφερες τις ζευγαρώστρες; Δεν κατάλαβε η ξανθιά...