Σκύλος που σκότωσε μωράκι

[.Elias.]

Παιδιά σήμερα είδα στις ειδήσεις, για εκείνον τον σκύλο που σκότωσε το μωράκι. Το είδατε; Αν ναι, πείτε τη γνώμη σας, αν θέλετε.

 

[Giorgos_finches]

Λοιπόν πολλές Ράτσες είναι παρεξηγημένες. Αν ο ιδιοκτήτης παίρνει σκυλιά, δυνατά για να το παίξει "μάγκας" και δεν τα εκπαιδεύει σωστά, αυτά γίνονται. Ο κάθε σκύλος χρειάζεστε κοινωνικοποίηση από κουτάβι. Προσωπικά θεωρώ ότι τα πιτμπουλ, τα ροτ-βαιλερ, τα ντοπερμαν και όλα τα άλλα δήθεν "άγρια" σκυλιά, είναι παρεξηγημένες Ράτσες. Πιστεύω ότι τα μικρά σκυλιά είναι πιο νευρικά και επιθετικά από τα μεγάλα. Αυτές οι Ράτσες έχουν παρεξηγηθεί επειδή αγοράζονται περισσότερο από αγριανθρωπους πάρα από καλούς ανθρώπους. Και μην ξεχνάμε ότι ο σκύλος παίρνει την συμπεριφορά του ιδιοκτήτη του. Και ρωτάω, πιστεύει κανείς ότι φταίει ο σκύλος;

 

[Stavros]

σήμερα είδα στις ειδήσεις, για εκείνον τον σκύλο που σκότωσε το μωράκι

Μιλάς γι' αυτή την είδηση προφανώς:

Ροτβάιλερ σκότωσε βρέφος 3 μηνών

Ανείπωτη τραγωδία στα Γλυκά Νερά. Μία μητέρα μετέφερε λίγο πριν από τις 10 το πρωί στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, νεκρό το μόλις λίγων μηνών κοριτσάκι της.

Το μωρό είχε στο κορμάκι του αρκετές δαγκωματιές από σκύλο. Σύμφωνα με πληροφορίες, η οικογένεια του παιδιού είχε σκύλο, ράτσας ροτβάιλερ και όπως όλα δείχνουν είναι αυτό που επιτέθηκε και τραυμάτισε θανάσιμα το βρέφος.

Στις 9:40 έφτασε στο νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης το δύο μηνών βρέφος που έφερε θανάσιμα τραύματα από δαγκωματιές σκύλου.

Τι λέει ο Διοικητής του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης στο enikos.gr για το βρέφος που τραυματίστηκε θανάσιμα από ροτβάιλερ

Μιλώντας στο enikos.gr , o διοικητής του νοσοκομείου Ευάγγελος Τριγώνης, τόνισε ότι «το δύο μηνών κοριτσάκι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ουσιαστικά νεκρό. Έγινε προσπάθεια ανάνηψης αλλά δυστυχώς δεν απέδωσε».

Σύμφωνα με τον κ. Τριγώνη, η μητέρα ενημέρωσε ότι ο σκύλος άνηκε στην οικογένεια.

Τέλος, επισήμανε ότι θα γίνει νεκροψία - νεκροτομή για να διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου.

Τραγωδία στα Γλυκά Νερά: Ροτβάιλερ σκότωσε βρέφος

Ανείπωτη τραγωδία στα Γλυκά Νερά. Μία μητέρα μετέφερε λίγο πριν από τις 10 το πρωί στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, νεκρό το κοριτσάκι της...

www.enikos.gr

 

[ianos]

Προσωπικά δεν μπορώ να έχω άποψη... Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός και αρκετά σύνθετο για να αναλυθεί, χωρίς πραγματικά να γνωρίζουμε τα αίτια της επίθεσης, την εκπαίδευση και τον χαρακτήρα, όπως και τις συνθήκες διαβίωσης του σκύλου.
Έχουμε ακούσει / διαβάσει για σκύλους που έσωσαν ανθρώπους, παιδιά, που προστάτευσαν επίσης και για σκύλους που σκότωσαν αντίστοιχα.
Παλαιότερα είχα παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ αγγλικό σχετικά με άλλη ράτσα απαγορευμένη στο ΗΒ που άφηνε αιχμές για το ότι οι κάτοχοι σκύλων - μονομάχων προβαίνουν σε επιλεκτικές διασταυρώσεις ατόμων της ράτσας, τα οποία φέρουν, πέραν της αντίστοιχης κατάλληλης σωματικής διάπλασης, και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά έντονης επιθετικότητας. Θεωρώ ότι στον βαθμό που μπορεί να ισχύει η παραπάνω πρακτική, (εννοείται) απαράδεκτη και αντικοινωνική αυτήν τη στάση.

 

[ErnestoTheParrotlet]

Eίδα τις φωτογραφιες. Ενα σκυλι που ζούσε σε ένα "σπιρτοκουτο" που ονομαζαν "μπαλκονι" , ένα σκυλί φυλακισμένο. Ένα σκυλί το οποίο είχαν για παιγνίδι και μπιμπελό για να λένε "εχω ροτβάιλερ".

Να ξεκαθαρίσουμε μερικα πραγματα. Οι φωτογραφιες με ζώα και μωρά (οι περισσότερες τουλάχιστον για να μη γίνομαι απόλυτος) που "τρελλαίνονται" στα λαικ και είναι "τρεντι" αυτη την εποχή δεν θα έπρεπε να ειναι τιποτα παραπάνω απο "καμπανακι" στις αρμοδιες υπηρεσιες να αφαιρούν άμεσα την επιμέλεια των παιδιών από τους γονείς αυτούς."Προκαλούν" τον κάθε ανόητο να αφήνει ζώα και μωρά μόνα τους στο ίδιο μέρος.

Φρούδες ελπίδες, φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Κανείς δεν θα ακούσει.

Δυστυχώς τα πράγματα που χρειάζεται εκπαίδευση και 'χαρτί' για να το κανεις, το να γίνεις γονιός ή "κάτοχος" ζώου είναι ελεύθερα και μπορεί ο κάθε ανεγκέφαλος να το κάνει. Δεν θα το "τραβήξω" για πολύ. Η ευθύνη είναι 100% των γονιών και κατόχων του βασανισμένου σκυλιού. 100% , ούτε δράμι λιγότερο. Φυσικά θα την πληρώσει ο σκύλος, και μετά από λίγο κλάμα οι "γονείς" θα είναι έτοιμοι να καταστρέψουν ακόμα ένα παιδάκι.

Κανένα ζώο δε σκοτώνει για πλάκα.Ακόμα κι αυτά που αναφέρει πιο πάνω ο Γιάννης, δεν σκοτώνουν για πλάκα παρά μόνο αν απειληθούν. Και το πως "προβαίνουν" στις μονομαχίες αυτές (δεν το θέλουν παρά την κακοποίηση που υφίστανται) θα σας σηκώσει την τρίχα κάγκελο.
Αυτό που σκοτώνει είναι η ανευθυνότητα κάποιων.

Το σταματάω εδώ γιατι θα πω πολύ βαριές κουβέντες, είπα ήδη μερικές και με συγχωρείτε. Δυστυχώς το σκυλί είναι ακόμα ένα θύμα της υπόθεσης αυτής για το οποίο ελάχιστοι θα ενδιαφερθούν.

 

[Stavros]

Οι φωτογραφιες με ζώα και μωρά (οι περισσότερες τουλάχιστον για να μη γίνομαι απόλυτος) που "τρελλαίνονται" στα λαικ και είναι "τρεντι" αυτη την εποχή

Είναι εξοργιστικές.

 

[Γιαννης17]

Πραγματικά τι να πει κανείς για αυτό το τραγικό περιστατικό. Ο πόνος των γονέων και των συγγενών του μωρού είναι αβάσταχτος. Όλα έγιναν από την μία στιγμή στην άλλη. Είναι ειλικρινά βαθύτατα λυπηρό να ακούς τέτοια συμβάν. Έχει ξανά ακουστεί κι άλλες φορές που ροτβαιλερ σκότωσαν ή τραυματισαν βίαια μικρά παιδιά. Δυστυχώς είναι πολύ επιθετική ράτσα είτε τα εκπαιδεύσεις για αυτό τον σκοπό είτε όχι, τα περισσότερα. Είχε και ένας στο χωριό μου ροτβαιλερ. Το ένα θηλυκό που είχε το είχαν εκπαιδεύσει να είναι φύλακας. Κάθε φορά που πέρναγε άνθρωπος από εκεί έκανε σαν δαιμονισμένο. Εγώ έτρεμα μην λυθεί κάθε φορά που πήγαινα για επίσκεψη, δεν μπορείτε να φανταστείτε πως έκανε. Τα κουτάβια της όμως που ήταν περίπου 1χρονου και δεν είχαν εκπαιδευτεί ήταν άκρως φιλικά. Μια μέρα όμως παιδιά το ροτβαιλερ λύθηκε και ευτυχώς υπήρχε περίφραξη και δεν μπόρεσε να βγει στο δρόμο. Η γυναίκα το είδε που λύθηκε και άνοιξε την πόρτα για να βάλει το τσιουαουα και την γάτα μέσα στο σπίτι μην τα κατασπαραξει. Το τσιουαουα όμως έτρεξε προς το σημείο που ακουγόταν το ροτβαιλερ, εκείνο το είδε και του επιτέθηκε. Το έκοψε σε τρία κομμάτια και το έσυρε στο σπιτάκι του. Μόλις γύρισε ο σύζυγος σπίτι έτρεξε να δει τι έγινε και επιτέθηκε και σε εκείνον (ενώ αυτός ήταν ο εκπαιδευτής του) υπάκουσε όμως στις εντολές και σταμάτησε τα δαγκώματα. Έπρεπε αναγκαστικά να του κάνουν ευθανασία γιατί πλέον επιτίθονταν σε ότι έβλεπε. Η γνώμη μου είναι να μην αφήνουνε ποτέ ζώο μόνο με παιδί. Ειδικά όταν πρόκειται για τέτοια είδη. Ποτέ δεν ξέρουμε τι θα κάνουν. Κάτι βίντεο με πελώρια σκυλιά που γλύφουν μωράκια και οι γονείς καμαρώνουν με κάνουν έξω φρενών.

 

[Tony Forpus]

Για τον εμπλουτισμο του θεματος

«Το ροτβάιλερ ζήλευε το βρέφος» -Σοκάρουν οι μαρτυρίες για την τραγωδία στα Γλυκά Νερά - iefimerida.gr

Σοκαρισμένο είναι το πανελλήνιο από τον θάνατο του δύο μηνών μωρού που δέχτηκε επίθεση από το ροτβάιλερ που είχε η οικογένειά του στα Γλυκά Νερά. Το βρέφος, παρά τις μεγάλες προσπάθειες των γιατρών, δεν άντεξε καθώς έχασε πολύ αίμα, με τη μητέρα του να είναι σε κατάσταση σοκ.

www.iefimerida.gr

Η δικη μου αποψη ειναι οτι το θυμα της υποθεσης ειναι το μωρο που απο μια σειρα παραλείψεων των γονεων το εθεσαν σε κινδυνο.
Απο κει και περα το σκυλι ζωο ειναι και ως εκ τουτου δεν τιθεται θεμα ευθυνης.

Η αληθεια ειναι οτι συγκεκριμενες ρατσες αγοραζονται για διαφορους λογους αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ολα τα πιτμπουλ,ροτβαιλερ, ντοπερμαν αγοραζονται και εκπαιδευονται για να σκοτωνουν.
Υπαρχουν σκυλια με κακο, επιθετικο χαρακτηρα απο το dna τους και αυτο ειναι κατι που το συνανταμε σε ολα τα ζωα αλλα και τους ανθρωπους.
Η εκπαιδευση δεν ειναι εγγυηση πως δεν μπορει να ξεφυγει ενα ζωο.
[automerge]1568371302[/automerge]

 

[Stavros]

Υπαρχουν σκυλια με κακο, επιθετικο χαρακτηρα απο το dna τους και αυτο ειναι κατι που το συνανταμε σε ολα τα ζωα αλλα και τους ανθρωπους.

Ισχύει άραγε αυτό; Υπάρχει ας πούμε μωράκι (άνθρωπος) γεννημένο εγκληματίας; Είναι θέμα γονιδίων; Με τα ζώα, αυτό το ερώτημα με προβληματίζει ακόμη περισσότερο. Πόσο τυχαίο είναι δηλαδή το γεγονός ότι μπορεί να σου τύχει Labrador που να μην σε αφήνει να ευχαριστηθείς το μπάνιο στη θάλασσα επειδή το μόνο που έχει στο μυαλό του είναι να προσπαθεί να βγάλει τους πάντες και τα πάντα έξω στη στεριά;

Ενημερωτικά αναφέρω ότι τα Labrador δημιουργήθηκαν από τους ψαράδες στο Newfoundland ως σκυλιά εργασίας για να βγάζουν δίχτυα και ψάρια στην ακτή.

 

[Elenie]

@Stavros είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Θεωρώ και βλέποντας και κρίνοντας από τα παιδιά μου. Σίγουρα το καθένα έχει τον ιδιαιτερο χαρακτήρα του από την αρχή. Υπάρχει προδιάθεση στον καθένα από μας από τότε που γεννιομαστε. Κάποιοι ίσως κρύβουν μεγαλύτερη ευαισθησία ή επιθετικότητα μέσα τους. Το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε και συναναστρεφόμαστε όμως μπορεί να ενισχύσει ή να εξομαλύνει την εκάστοτε συμπεριφορά. Όποτε σαν συμπέρασμα ναι, γεννιομαστε με κάποιες προδιαθέσεις, δεν είμαστε λευκό χαρτί, ομώς ανάλογα με το περιβάλλον διαμορφωνόμαστε. Υπάρχουν φυσικά όπως και σε όλα τα οντα εξαιρέσεις και κάποια πράγματα όσο και αν προσπαθήσουμε δεν αλλάζουν, ίσως είναι θέμα χημείας εγκεφάλου.

 

[Tony Forpus]

Ισχύει άραγε αυτό; Υπάρχει ας πούμε μωράκι (άνθρωπος) γεννημένο εγκληματίας;

Γεννημένο εγκληματιας οχι αλλα νομιζω οτι υπαρχει μια προδιαθεση ειτε για κατι καλο ειτε για κατι κακο.
Δεν γνωριζω το πως ακριβως λειτουργει η γεννετικη αλλα νομιζω οτι πχ αν καποιος ειναι λιγοτερο ή περισσοτερο εξυπνος δεν ειναι μονο αποτελεσμα της εκπαιδευσης που θα λαβει αλλα ειναι ηδη γραμμενο στο dna.
Iσως με τον ιδιο τροπο ειναι γραμμενες και οι ασθενειες σωματικες ή ψυχικες που οταν βρεθει το καταλληλο υποβαθρο εξελισσονται.

Το παραδειγμα με το Labrador ειναι χαρακτηριστικο νομιζω.

 

[Giorgos_finches]

Εγώ πιστεύω ότι ο κάθε σκύλος θα μπορούσε να είναι νευρικός και όπως λέει και ο @Tony Forpus, να είναι η επιθετικότητα στο dna του. Όμως, οι άνθρωποι δημοσιεύουν μόνο της επίθεσης από τις ίδιες παρεξηγημένες Ράτσες. Σίγουρα υπάρχουν αμέτρητα(ίσως και περισσότερα) συμβάν από αλλά "αθώα" σκυλάκια. Βέβαια, κάνεις δεν θα δημοσίευε μια επίθεση από ένα τσιουαουα, απλά και μόνο γιατί δεν θα "πούλαγε" τόσο όσο μια επίθεση από ένα Cane Corso. Το μόνο που κάνουν αυτά τα άρθρα είναι να φοβίζουν τον κόσμο και να κάνουν πάμπολλες Ράτσες να απαγορεύονται σε διάφορες χώρες. Χωρίς φυσικά τα ίδια τα σκυλιά να φταίνε.

 

[ζιζι]

Έχω βαρεθεί να διαβάζω τέτοια γεγονότα και ατάκες του τύπου "αυτά τα σκυλιά είναι άγρια από τη φύση τους". ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ! Ο σκύλος παίρνει τον χαρακτήρα του ιδιοκτήτη του και αντιδρά ανάλογα με τα βιώματά του. Ο σκύλος δεν είναι για το μπαλκόνι, ο σκύλος δεν είναι για για μία ώρα την ημέρα, ο σκύλος δεν είναι για μερικά χρόνια μέχρι να κάνουμε παιδιά ή να αλλαξει κάτι στην καθημερινότητα μας. Ο σκύλος είναι κι αυτός ενα παιδί. Εμείς διαμορφώνουμε τον χαρακτήρα τους, εμείς έχουμε την ευθύνη τους. Και βαρέθηκα επίσης όλους εκείνους που λένε "ε καλά 50 κιλά ζώο πως θα του επιβληθω. Ας φάει και καμιά έτσι κι αλλιώς δεν θα πονέσει". Ίσως και να μην πονέσει, του δίνεις όμως να καταλάβει ότι αυτό που κάνεις είναι ανεκτό στην αγέλη σας.

Δέκα χρόνια σχεδόν με ροτβάιλερ μέσα στο σπίτι. Είχα την τύχη να το αγοράσω από έναν καταπληκτικό εκτροφέα που βγάζει υγιέστατα σωματικά και ψυχικά ζώα και να βρω τον καλύτερο εκπαιδευτή. Όταν του είπα ότι θέλω να το εκπαιδευσω για φύλακα μου είπε ξεκάθαρα ότι δεν αναλαμβάνει γιατί τέτοιου είδους εκπαίδευση καταστρέφει τα ζώα τα οποία θα την πληρώσουν όταν θα είναι πια άγρια και θα βρεθούν στον δρόμο χωρίς να φταίνε. Αυτά τα σκυλιά είναι σκυλιά οικογένειας. Είναι σκυλιά που επιτίθενται μόνο για να προστατέψουν το αφεντικό τους ή να προστατευτούν από την μανία του. Η Ζιζή έβγαινε μαζί μου για καφέ από 4 μηνών για να κοινωνικοποιηθεί. Δεν την χτύπησα ποτέ ούτε για πλάκα. Δεν άφησα ποτέ σε εναν κήπο ή στο μπαλκόνι για πάνω από μία ώρα. Όλα τα μωράκια της γειτονιάς την αγκαλιάζουν από τον λαιμό. Ο εκτροφέας όταν τον είχα ρωτήσει πριν φιλοξενήσουμε για λίγες μέρες ένα κουταβάκι στο σπίτι μας είχε πει"Κανένα ενήλικο ροτβάιλερ που δεν έχει κακοποιηθεί ή δεν έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, δεν θα επιτεθεί ποτέ σε μωρό, κουτάβι, γατάκι και γενικά οτιδήποτε μικρής ηλικίας".

Καλό είναι πριν κολλάμε ετικέτες να σκεφτόμαστε όλες τις εκδοχές. Έζησα 6 χρόνια με τη Ζιζή στην Ελλάδα και έκλαιγα από τα νεύρα μου κάθε φορά που ένας ανεγκεφαλος που δεν μας είχε ξαναδεί μας έβλεπε στον δρόμο και έλεγε σε κάποιον άλλον "αλλαξε δρόμο, δεν το βλέπεις το τέρας;". Δεν είναι αυτό τέρας φίλε μου, οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται ρατσιστικά απέναντι σε οποιονδηποτε ζωντανό οργανισμό είναι τα τέρατα.

 

[tasioskis]

@ζιζι συμφωνω απολυτα μαζι σου και δε θα αλλαζα ουτε μια τελεια απο το κειμενο σου, απλα να τονισω κατι διοτι και εγω τις τελευταιες 15 μερες εχω στο σπιτι ενα μωρο περιπου 2,5 μηνων γερμανικο ποιμενικο. Η εκπαιδευση για φυλακα, οταν το σκυλι ειναι εγκεφαλικα και ψυχολογικα σταθερο, οταν το σκυλι εχει νορμαλ χαρακτηρα, δε το κανει πιο αγριο απλα το κανει σοφοτερο ποτε πρεπει να δρασει. Σκεψου να εισαι βολτα στο δρομο με την ζιζη και να τρεχει καποιος απο πισω σου για να προλλαβει το λεωφορείο. Υπαρχει ενας ξενος youtuber εκπαιδευτης που κανει on camera πειραματα σε σκυλους φυλακες κατα ποσο φυλακας ειναι χωρις την εκπαιδευση. Το αποτελεσμα ηταν οτι τα σκυλια ετρεχαν να "σωθουν" πισω απο τον ιδιοκτητη τους. Αρα αυτος που εχει ενα σταθερο με χαρακτηρα σκυλι καλο ειναι να του κανει και την συγκεκριμενη εκπαιδευση.

 

[ζιζι]

@tasioskis, Εγώ νομίζω Τασο ότι εκπαίδευση από εκπαίδευση διαφέρει. Ο εκπαιδευτής στη Θεσσαλονίκη μου είχε πει αυτά που ανέφερα. Εδώ στην Πόλη, ένας από τους καλύτερους φίλους μου είναι ο no1 εκπαιδευτής σκύλων και διδάσκει ακόμη και σε σχολεία. Αυτός αναλαμβάνει και την εκπαίδευση "φύλαξης". Έχοντας στο μυαλό μου κάτι φωτογραφίες που βλέπω στο FB με εκπαίδευση του τύπου "εκπαιδεύω τον σκύλο να πηδάει μεχρι πάνω για να με αρπάξει από το χέρι", τάσσομαι υπέρ του Έλληνα εκπαιδευτή. Μπορεί όμως όπως είπα να διαφέρει η μια εκπαίδευση απο την άλλη.

Και να τονίσω αυτό που ανέφερα! Ναι, εδώ στα σχολεία υπάρχει μάθημα στο οποίο τα παιδιά του δημοτικού διδάσκονται πως πρέπει να συμπεριφέρονται στα ζώα.

 

[Giorgos_finches]

@ζιζι, πιστεύω ότι η εκπαίδευση ως φύλακα μαθαίνει στα σκυλιά αυτοέλεγχο, συγκράτηση, υπακοή και κτίζει έναν χαρακτήρα δυναμικό και έξυπνο. Φυσικά ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι άψογος. Ένα λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο.

 

[ianos]

Δεν είναι αυτό τέρας φίλε μου, οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται ρατσιστικά απέναντι σε οποιονδηποτε ζωντανό οργανισμό είναι τα τέρατα.

Κι όμως, όσο εκείνοι έβλεπαν τη Ζιζή, τόσο έβλεπαν το τέρας, έτσι δεν είναι; Διότι, όταν κανείς δεν ξέρει, όπως φαίνεται, δεν είναι και άσχημη ιδέα να φυλάγεται, γιατί μπορεί η Ζιζή σου να είναι άγγελος, και δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό, αλλά η σκύλα στο χωριό του Γιάννη στο ποστ 7, μοιάζει φαινομενικά (εμφανισιακά) με το δικό σου. Και ένα αγριεμένο τσιουάουα, τι μπορεί να σου κάνει, συγκριτικά με ένα επιθετικό Ροντβάιλερ;
Δεν νομίζω ότι είναι σωστό βεβαίως να δαιμονοποιούμε τις ράτσες ή τα είδη, αλλά σαφέστατα (και στατιστικά) αναμένεις πιο έντονη συμπεριφορά από ένα Ροντβάιλερ παρά από ένα Λαμπραντόρ.
Και τι θα γίνει όταν ένα Ροντβάιλερ επί 10 χρόνια ήμερο σαν προβατάκι και κοινωνικοποιημένο σωστά, θα πάθει ορμονική διαταραχή, πχ. υπερθυρεοειδισμό; Μήπως υπάρχει πιθανότητα να πάψει να είναι αρνάκι; Είναι υποθετικό το παράδειγμα φυσικά, αλλά π.χ. άνθρωποι με υπερθυρεοειδισμό, και μέχρι τη ρύθμισή τους, ενδέχεται να γίνουν φοβερά επιθετικοί μέχρι μη αναγνωρίσιμου σταδίου. Για αυτό λοιπόν, καλό θα ήταν να μην εκθέτουμε τους άλλους ούτε καν στην ιδέα του κινδύνου, και αν δεν μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ανταποκριθούμε στη στιγμιαία διάθεση του σκύλου μας να μας προστατέψει από κάτι που θεωρεί κίνδυνο για εμάς με το μυαλό του φυσικά, καλό θα ήταν να μην τον έχουμε σε κόσμο.
Ζωή, όχι ότι δεν συμφωνώ με όσα λες, απλά τονίζω την αντίθετη πλευρά του νομίσματος, όχι φυσικά για εσένα που είσαι φοβερά συνειδητοποιημένη, αλλά κυρίως για να υπάρχει ισορροπία στο θέμα μας και στη συζήτηση που έχουμε.
Με άλλα λόγια τα πάντα είναι θέμα σχετικότητας, αλλά και προδιάθεσης, και γονιδίων και εκπαίδευσης και επιλογής. Γιατί αν επιλέξει κανείς να έχει ένα τσοπανόσκουλο (Ελληνικό Ποιμενικό) δεν θα είναι τόσο εύκολα τα πράγματα, ακόμα και να το έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα κοπάδι πρόβατα ή στο σαλόνι του, όπως το να επιλέξει έναν σκύλο Αγίου Βερνάρδου (τυχαίο παράδειγμα) ή έναν Δανό μολοσσό.

Υπάρχει ας πούμε μωράκι (άνθρωπος) γεννημένο εγκληματίας; Είναι θέμα γονιδίων;

Μάλλον δεν υπάρχει, αν και σε έρευνα που έγινε σε φυλακή των ΗΠΑ (μου διαφεύγουν πολλά στοιχεία η αλήθεια), στην οποία οι τρόφιμοι είναι κυρίως δολοφόνοι που είχαν διαπράξει βίαια εγκλήματα, φάνηκε ότι "πολλοί" ήταν υπερ - άρρεν, δηλαδή στον γονότυπό τους αντί για XY φυλετικά χρωμοσώματα που έχει ο υγιής ανδρικός πληθυσμός, αυτοί είχαν ΧΥΥ, με αποτέλεσμα να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες της ανδρικής ορμόνης τεστοστερόνης, που τους έκανε σαφώς πιο επιθετικούς. Όταν γράφω "πολλοί" εννοώ ότι το %ποσοστό όσων ήταν έτσι, είχε στατιστικά σημαντική διαφορά με την πιθανότητα του συνδρόμου στον ανδρικό πληθυσμό έξω από τη φυλακή. Με άλλα λόγια υπήρχαν και άλλοι υπεράρρεν εκτός φυλάκας, που δεν είχαν καταδικαστεί για βίαια εγκλήματα, το οποίο σημαίνει ότι ναι, υπάρχει η γενετική προδιάθεση ενδεχομένως, αλλά και το περιβάλλον και οι συνθήκες σε κάποιον βαθμό μπορούν να οριοθετήσουν τη συμπεριφορά ή / και την αντίληψη. Η μόνη διαφορά στο ερώτημα του Σταύρου και στην απάντηση που δίνω είναι ότι ο Σταύρος ρωτά για γονίδια κι εγώ απαντώ με χρωμοσωμικές ανωμαλίες.

 

[ζιζι]

Μόλις είδα τη συγκεκριμένη κοινοποίηση (δεν πρόκειται για τον ίδιο σκύλο). Και ρωτάω τώρα εγώ: επικίνδυνος είναι ο σκύλος ή τα άτομα που είχε την ατυχία να γνωρίσει;


@ianos έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες. Υπεύθυνος είναι πάντοτε ο ιδιοκτήτης! Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο θέμα, ο σκύλος μου έχει αρχή άνοιας και πλέον δεν επιτρέπω σε κανέναν να τον πλησιάσει επειδή φοβάμαι, χωρίς ο σκύλος να έχει δωσει το παραμικρό δικαίωμα.
Από την άλλη έχει και ο καθένας το δικαίωμα να αλλάζει πεζοδρόμιο ή να κάνει ό,τι άλλο θέλει. Αλλά δεν έχει το δικαίωμα ασφαλώς να τον αποκαλεί τέρας όπως κι εγώ δεν έχω το δικαίωμα να αποκαλεί υστερικό το παιδί του που ουρλιάζει.
Με λίγα λόγια καλό είναι να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί την κάθε ύπαρξη.

Όσον αφορά τις ράτσες, θα σου δώσω ένα παράδειγμα που προσωπικά με κάνει και γελάω. Πριν αρκετό καιρό είχαμε πάει με τη Ζιζή στο κτηνιατρείο της γειτονιάς και περιμέναμε επειδή είχε πολύ κόσμο. Μια κοπέλα καθόταν δίπλα μας και χάιδευε τη Ζιζή. Μετά από ένα δεκάλεπτο μου λέει " πρώτη φορά βλέπω λαμπραντόρ με τέτοια χρώματα". Δεν είναι λαμπραντόρ, της λέω, είναι ροτβάιλερ. Πετάχτηκε αμέσως σαν να είχε ελατήριο και πήγε στην άλλη ακρη. Μετά από λίγο με πλησίασε και μου είπε: είδες τι κάνουν οι προκαταλήψεις; Δέκα λεπτά την χάιδευα και όταν μου είπες την ράτσα την φοβήθηκα σαν να μην επρόκειτο για το ίδιο ζώο που χάιδευα! Νομίζω τα λέει όλα.

 

[takis1964]

@ζιζι, Εδω να προσθεσω Ζωη οτι ειμαι με το μερος του ανθρώπου που αλλαζει δρομο κ ο κυριος λογος ειναι οτι δεν ξερεις τα βιώματα του σκυλου που βλέπεις απεναντι σου, οποτε φυλαγε τα ρουχα σου, που λεει κ η παροιμια! Ειμαι σιγουρος οτι κ η οικογενεια που ειχε τον σκυλο τα καλυτερα θα πιστευε, αλλα!

 

[Stavros]

Βέβαια, κάνεις δεν θα δημοσίευε μια επίθεση από ένα τσιουαουα, απλά και μόνο γιατί δεν θα "πούλαγε" τόσο όσο μια επίθεση από ένα Cane Corso

Ο θάνατος πουλάει, όχι η επίθεση. Ποιο το νόημα να γίνει μια δημοσίευση του τύπου: "Τρεις γρατσουνιές στη γάμπα παιδιού μετά από επίθεση Τσιουάουα!";

Εν πάση περιπτώσει, προσωπικά προβληματίζομαι πάρα πολύ κάθε φορά που προκύπτουν τέτοια περιστατικά όπως αυτό της είδησης που συζητάμε. Οι απορίες μου είναι ειλικρινείς και δεν έχουν ίχνος διάθεσης για τρολάρισμα*. Ήθελα πολύ να συζητήσω μαζί σας αυτούς μου τους προβληματισμούς από την πρώτη κιόλας στιγμή που άκουσα αυτή τη δυσάρεστη είδηση αλλά παραιτήθηκα από την ιδέα να ξεκινήσω μια συζήτηση που θα μπορούσε να οδηγήσει τη Ζωή και κατ επέκταση τη ζιζη που συμπαθώ πολύ ή όποιο άλλο μέλος μας, φροντίζει Rottweiler, στη θέση του κατηγορουμένου.

*Με αυτή τη διάθεση λοιπόν και δεδομένου ότι η συζήτηση έχει ξεκινήσει, θα ήθελα να συζητήσουμε το εξής... Πώς γίνεται κάθε φορά που μαθαίνουμε για μοιραία περιστατικά που αφορούν σε επιθέσεις σκύλων σε παιδιά, οι επιθέσεις αυτές να γίνονται από Doberman, Pit-bull, ή Rottweiler (αλφαβητικά);

Επαναλαμβάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις συγκεκριμένες ράτσες σκύλων. Μάλιστα, τα Doberman και τα Rottweiler είναι από τις αγαπημένες μου ράτσες λόγω των εμφανισιακών τους χαρακτηριστικών. Εξαιρώ τα Pit-bull επειδή τα θεωρώ κακάσχημα, οπότε παρακαλώ να με συγχωρήσουν οι λάτρεις τους διότι πρόκειται για θέμα προσωπικής αισθητικής.