Οι πιο πολλοί στο φόρουμ γνωρίζετε την ιστορία των κόκκινων μωσαικών μου και ότι χρειάστηκε να βάλω τα αυγά της πρώτης τους γέννας σε θετούς γονείς οι οποίοι τα ανέθρεψαν με πολλή αγάπη και πολύ φαΐ! Επικεντρωθήκαμε όλοι στα μικρά και γλυκά κόκκινα μωσαικά, αλλά αν δεν ήταν αυτοί οι υπέροχοι γονείς δε θα υπήρχαν και αυτά. Και πραγματικά νιώθω πολλή τυχερή που αυτή η "επιχείρηση" πέτυχε και τα αποδέχτηκαν και οι 2 (και η μαμά και ο μπαμπάς) σαν δικά τους μικρά!
Το συγκεκριμένο ζευγαράκι είχε ταιριάξει από μέσα απ την κλούβα, και όταν τα έβγαλα απ την κλούβα δεν είχα σκοπό την αναπαραγωγή τους, αλλά να μειώσω τον αριθμό των πουλιών στην κλούβα (άνοιξη βλέπετε). Και τελικά όλα κύλησαν ομαλά και ανέθρεψαν με επιτυχία και τους 3 νεοσσούς του ξένου ζευγαριού! Και όταν τα μικρά υιοθετημένα κόκκινα μωσαικά μεγάλωσαν αρκετά και βγήκαν απ τη φωλιά, η κυρία (Βενιαμίν στο όνομα) στρογγυλοκάθησε στην φωλιά. Την αφήνω λοιπόν και κάνει 5 αυγά τα ποία καθημερινά αντικαθιστούσα και τα είχα σε ένα τάπερ μες την ζέστη. Μόλις ολοκλήρωσε την ωοτοκία της, τα πιάνω όλα με βρώμικα χέρια και τα πετάω στα σκουπίδια.
Εκείνη την στιγμή λοιπόν σκάλωσα.. και σκέφτηκα: "Το συγκεκριμένο ζευγάρι έκανε τόσα για 5 ξένα αυγά, και εγώ παίρνω τα αυγά τους και τα πετάω; Κρίμα είναι.. Τους αξίζει να έχουν μια γέννα μαζί και ό,τι γίνει! Ας τα επιστρέψω!" και τα πιάνω και τα βάζω πίσω στην φωλιά.. Το αποτέλεσμα; 7 Ιουνίου έσκασαν 2 μικρά μαζί! (τα υπόλοιπα αυγά ήταν άσπορα) Η χαρά για μένα είναι η ίδια! Απέραντη! Είτε βγει κόκκινο μωσαικό είτε μπλε είτε κοινός νεοσσός! Το ίδιο συναίσθημα!
Δυστυχώς, όμως, στις 7 μέρες ζωής τους το ένα απ τα 2 μικρά χωρίς κάποιον εμφανή λόγο (ούτε πολλή ζέστη έκανε τότε) δεν τα κατάφερε.. Και έτσι έμεινε μόνο ένα μικρό (αυτό που ρωτούσα στο θέμα αν θα σταματήσουν να το ταίζουν 17 ημερών
)... Απολαύστε και τις φώτο!
1 ημέρα
5 ημερών
9 ημερών (δυστυχώς μόνο του πλέον)
14 ημερών
28 ημερών
Σήμερα, λοιπόν, το αυγό των σκουπιδιών που κατάφερε και επιβίωσε απ τα σκουπίδια, την ζέστη, τον καύσωνα και πολλά άλλα δεινά, είναι 35 ημερών, τρώει και σποράκια και αυγοτροφή και όλα τα καλά! Και σε λίγες μέρες θα μπει στην κλούβα με τα υπόλοιπα μικρά! Αν λοιπόν σε "θέλει" που λένε και αν η τύχη είναι μαζί σου θα τα καταφέρεις!
Το συγκεκριμένο ζευγαράκι είχε ταιριάξει από μέσα απ την κλούβα, και όταν τα έβγαλα απ την κλούβα δεν είχα σκοπό την αναπαραγωγή τους, αλλά να μειώσω τον αριθμό των πουλιών στην κλούβα (άνοιξη βλέπετε). Και τελικά όλα κύλησαν ομαλά και ανέθρεψαν με επιτυχία και τους 3 νεοσσούς του ξένου ζευγαριού! Και όταν τα μικρά υιοθετημένα κόκκινα μωσαικά μεγάλωσαν αρκετά και βγήκαν απ τη φωλιά, η κυρία (Βενιαμίν στο όνομα) στρογγυλοκάθησε στην φωλιά. Την αφήνω λοιπόν και κάνει 5 αυγά τα ποία καθημερινά αντικαθιστούσα και τα είχα σε ένα τάπερ μες την ζέστη. Μόλις ολοκλήρωσε την ωοτοκία της, τα πιάνω όλα με βρώμικα χέρια και τα πετάω στα σκουπίδια.
Εκείνη την στιγμή λοιπόν σκάλωσα.. και σκέφτηκα: "Το συγκεκριμένο ζευγάρι έκανε τόσα για 5 ξένα αυγά, και εγώ παίρνω τα αυγά τους και τα πετάω; Κρίμα είναι.. Τους αξίζει να έχουν μια γέννα μαζί και ό,τι γίνει! Ας τα επιστρέψω!" και τα πιάνω και τα βάζω πίσω στην φωλιά.. Το αποτέλεσμα; 7 Ιουνίου έσκασαν 2 μικρά μαζί! (τα υπόλοιπα αυγά ήταν άσπορα) Η χαρά για μένα είναι η ίδια! Απέραντη! Είτε βγει κόκκινο μωσαικό είτε μπλε είτε κοινός νεοσσός! Το ίδιο συναίσθημα!
Δυστυχώς, όμως, στις 7 μέρες ζωής τους το ένα απ τα 2 μικρά χωρίς κάποιον εμφανή λόγο (ούτε πολλή ζέστη έκανε τότε) δεν τα κατάφερε.. Και έτσι έμεινε μόνο ένα μικρό (αυτό που ρωτούσα στο θέμα αν θα σταματήσουν να το ταίζουν 17 ημερών
)... Απολαύστε και τις φώτο!1 ημέρα
5 ημερών
9 ημερών (δυστυχώς μόνο του πλέον)
14 ημερών
28 ημερών
Σήμερα, λοιπόν, το αυγό των σκουπιδιών που κατάφερε και επιβίωσε απ τα σκουπίδια, την ζέστη, τον καύσωνα και πολλά άλλα δεινά, είναι 35 ημερών, τρώει και σποράκια και αυγοτροφή και όλα τα καλά! Και σε λίγες μέρες θα μπει στην κλούβα με τα υπόλοιπα μικρά! Αν λοιπόν σε "θέλει" που λένε και αν η τύχη είναι μαζί σου θα τα καταφέρεις!
