Κοίτα, μπορώ να σου πω τι συμβαίνει στο δικό μου κοκατίλ, για το οποίο ξερω τις συνήθειές του,
ξερω ότι ειναι υγιές, ξέρω πώς συμπεριφέρεται συνήθως, καθότι το εχω αρκετό καιρό. Δε μπορώ
όμως να πω ότι πως ό,τι ισχύει για το δικό μου κοκατίλ ισχύει και για το δικό σου παπαγαλάκι,
καθότι σε καθε ζωντανό οργανισμό πρεπει να λαμβάνονται υπόψιν και αλλοι παράμετροι, οκ?...
Ο δικός μου λοιπόν μόλις αλλάξει περιβάλλον για 2 μερες δεν τρώει τιποτα, τίποτα όμως. Μόνο
νεράκι κι αυτό λιγότερο απ' ό,τι συνήθως. Αρνείται να βγει από το κλουβί του και ακόμα και αν
βαλω το χέρι μου μέσα, δεν ανεβαίνει (ενώ είναι ήμερος). Την τρίτη ημερα αρχίζει και τσιμπάει σποράκια, στη βδομάδα έχει επανέλθει. Δεν ξερω αν ειναι μόνο ο δικός μου παπαγάλος έτσι, αλλά μου έχει βγει ιδιαίτερα ευαίσθητος στις αλλαγές, να φανταστείς την ίδια συμπεριφορά παρατήρησα και όταν άλλαξα διαρρύθμιση στα έπιπλα του σπιτιού, σταμάτησε να μου μιλάει (το πρωί μόλις με έβλεπε μου έλεγε όλες τις λέξεις που ξέρει) και μόνο σφύριζε επίμονα. Επανέφερα τα έπιπλα όπως τα είχα αρχικά και επανήλθε και το πουλί!
Τωρα το δικό σου 2 μηνών ειναι μωρό, αποχωρίστηκε τη φωλιά του, τη μαμά του, το περιβάλλον
που γνώριζε, ταξίδεψε πόσες ώρες από μια πολη σε άλλη, ποιος ξέρει σε ποιες συνθήκες και κατέληξε σε ένα καινούριο κλουβί, μόνο του, με κάποιον που δεν ξερει. Δεν ειναι λογικό να ειναι στρεσαρισμένο, φοβισμένο; Υπό αυτές τις συνθήκες, μόνο το φαγητό δε θα έχει στο μυαλό του. Κι αν εσύ το βουτήξεις και του ανοιξεις το στόμα με το ζόρι να το ταίσεις με τη σύριγγα, φαντάζομαι θα τρομοκρατηθεί ακόμα περισσότερο.
Προσοχή: δε λεω να μην τον ταίσεις αν χρειαστεί. Πρώτα απ' όλα όμως θα πρεπει να μιλήσεις με το πετ σοπ που το αγόρασες, να ενημερώσεις για το πρόβλημα, να ζητήσεις να επικοινωνήσουν με τον εκτροφέα και να ρωτήσεις: ειναι υγιές το πουλάκι; έχει απογαλακτιστεί; τρώει σποράκια;
