Αναπαραγωγή Zebra Finch: τάισμα στο χέρι από την πρώτη μέρα

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Wind-sa
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Wind-sa

PB Member
Εγγραφή
7 Μαρ 2008
Μηνύματα
2.021
Πόλη
Αθήνα
Λίγο πριν τη Πρωτοχρονιά 2013 περίμενα να βγούν μικρά από δυο ζευγάρια Zebra Finch. Τα κλουβιά ήταν στο σαλόνι εκεί που καθόμαστε καθημερινα όλοι η οικογένεια. Τα πουλια δεν ήταν αγρια αλλα ούτε ημερα, γενικά δεν μας δίναν καθόλου σημασία.

Τη Πρωτοχρονιά όμως καλέσαμε κόσμο και έγινε ένα ατύχημα. Σπρώξανε τυχεα ένα κλουβί και παραλίγο να πέσει. Τα μετέφερα τα πουλια με νεογέννητα μικρά αναγκαστικά στο άλλο δωμάτιο για μια νύχτα. Από εκείνη την νύχτα και τα δυο ζευγάρια δεν ξαναμπήκαν στη φωλια.

Μετά από 20 ώρες αγωνιας ότι θα κρυώσουν τα μικρά και θα πεθάνουν από τη πεινα τα μάζεψα όλα μαζί για τάισμα.
Δεν πολύ σκεφτόμουνα. Είχα ένα βαζάκι κρέμα στο σπίτι, άλλο ένα μου στείλανε από την Ελλάδα οι φίλοι μου (Τα Zεμπρακια αυτά δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα). Είχα μια μικρή εμπειρία στο τάισμα στο χέρι των gouldian και παπαγάλων στο παρελθόν.

Ήταν 4 μικρά από ένα ζευγάρι και 6 μικρά νεογέννητα από το άλλο ζευγάρι. Τις πρώτες 10 ημερες τα τάιζα κάθε δυο ώρες την ημερα και κάθε 3 ώρες την νύχτα. Ήταν λίγο ζόρικο,... αλλα μετά από κάθε τάισμα γέμιζα με θετικά αισθηματα. Τα πουλια ήταν μέχρι 20 ημερών μέρα-νύχτα κάτω από μια λάμπα στη θερμοκρασία 33-25 βαθμούς ανάλογα από την ηλικία.

Σας παρουσιάζω το video ανάπτυξης από τα 10 μικρά ζεμπρακια μου.

Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Και τα 10 μεγαλώσανε και γίνανε πανέμορφα πουλια. 6 από αυτά βρήκανε καινούριο σπίτι και 4 από αυτά τα έχουμε και τώρα. Σχεδον όλα τα πουλια έχουν αποκτήσει ήδη δικά τους μωρά και ήτανε υπεύθυνοι γονείς και ταΐσανε μικρά άριστα!

Όταν ήταν ακόμα και τα 10 μαζί και τους αφήναμε ελεύτερα στο σπίτι γινόταν χαμός για πρώτα 20 λεπτά. Τα πουλια πετάγανε για να γυμνάσουν τα φτερά τους με τέτοια ταχύτητα που φοβόμασταν να περπατάμε στο σαλόνι. Μετά από 20-30 λεπτά μαζευόμασταν σε κάποιο σημείο όλα μαζί και ξεκουραζόταν. Είτε στο φωτιστικό του σαλονιού, είτε στο καναπέ, είτε πάνω μου. Δεν φοβότανε τα χερια. Μετά όταν μεγαλώσανε γίνανε λίγο πιο έξυπνα και δεν θέλανε να τα πάρω στα χερια αλλα ερχότανε από μονα τους πάνω μου. Είχανε τρελα με τα μαλλιά. Τα μαζεύανε στη φωλια.

Για τις κουτσουλιές είχα μαζί μου πάντα μια υγρή πετσετουλα με την οποια μάζευα κάθε 5 λεπτά τις κουτσουλιές. Γενικά τα πουλια ήταν σε 2-3 σημεία μαζεμένα. Έτσι είχα βάλει 2 εφημερίδες στο πάτωμα και δεν είχα ποτε πρόβλημα με καθάρισμα. Όρεξη να υπάρχει.

Ήταν μια ωραία εμπειρία! )
 
Καταπληκτικό Βίντεο! Δεν έχω λόγια!

Το βλέπαμε παρέα με την γυναίκα και την κόρη μου. Εκανες πολύ καλή δουλειά ! Μπράβο!
 
Κι εγώ μόλις πριν λίγο διάβασα την ιστορία στα παιδιά μου και τους έδειξα το βίντεο. Εννοείται ότι τώρα πρέπει να πάρουμε κι εμείς ακριβώς τα ίδια, στην ίδια ηλικία. Άντε να δω πως θα κοιμηθούν τώρα.

Πωλίνα να είσαι καλά, πολύ όμορφη ιστορία!
 
Πολύ ωραία Πωλίνα αν και στο έχω πει χιλιάδες φορέέές!

Κι εγώ μόλις πριν λίγο διάβασα την ιστορία στα παιδιά μου και τους έδειξα το βίντεο. Εννοείται ότι τώρα πρέπει να πάρουμε κι εμείς ακριβώς τα ίδια, στην ίδια ηλικία. Άντε να δω πως θα κοιμηθούν τώρα.

Πωλίνα να είσαι καλά, πολύ όμορφη ιστορία!

Εμ, ευκαιρία να κάνεις ένα καινούργιο ξεκίνημα με τα παραδείσια και όχι με τα καναρίνια... 😀... 😛
+1 στα παιδιάάάά!
 
συγχαρητηρια πωλινα και ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ
ειναι μια περιεργη αισθηση να εχεις την ευθυνη εστω και μιας ζωης (ακομα και ενος μικρου πουλιου) και τι να πουμε για το ανχος τεραστιο
την ειχα περασει και εγω με μια καναρα μου που ειχε δυο μικρουλια και δεν τα ταιζε και τοτε πρεπει να δρασεις εαν τα νοιαζεσαι και να γινεις το προσωπο που θα τους δωσεις την ευκαιρια στην ζωη.
 
😀 καλα τοτε αυτα τα ζουζουνια μου ειχαν παρει τα μυαλα οταν πρωτοειδα το βιντεο! Ειναι σαν τα μελισσακια που φωναζουν ολα μαζι σαν να ζουζουνιζουν και ειναι τοσο περιεργα!
 
Τρομερη η εμπειρια που εζησες αλλα και με πολυ αγχος, μιας κι ειναι τοσο λεπτεπιλεπτα! 😉 Εξαιρετικο το βιντεο σου Πωλινα! Μπραβο! :D
 
Τάισμα στο χέρι. Μικρά δυο ημερών.
Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Νεογέννητα μικρά
Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Τα 10 Zebra από αρχικό video κάνουν βόλτα στο σαλόνι μας.
Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.
 
Αυτα τα πουλια τα οποίς ταιζονται στο χέρι, τι γονείς γίνονται;
 
Αυτα τα πουλια τα οποίς ταιζονται στο χέρι, τι γονείς γίνονται;
Δεν τάιζα παραδείσια πουλάκια στο χέρι απλά για να έχω ήμερα πουλιά. Όμως κάποια φορα τυχαίνει ότι είναι αναγκαίο. Συνήθως πουλιά που δεν μεγάλωσαν από τους γονείς τους έχουν δυσκολία στην αναπαραγωγή. Είτε δένονται πολύ με τον άνθρωπο, είτε με αλλα πουλια (π.χ. Θετούς γονείς), είτε απλά δεν αναπαράγονται λόγο κακών γονιδίων και έχουν τη συνήθεια να πετάνε μικρά έξω από τη φωλια, να μην ταΐζουν το μικρά, η να μην κλωσάνε τα αυγά. Επίσης το ανοσοποιητικο σύστημα τους είναι πιο αδύναμο και τα πουλια είναι πιο ευάλωτα στις αρρώστιες με σχέση με πουλια που μεγαλώσανε οι γονείς τους. Συνήθως. Αλλα όχι πάντα.

Όσο αφορά τα ζεμπράκια στο αρχικό video έχουν κλείσει επιτυχώς ένα χρόνο ζωής και αναγκαστικά τα δώσαμε σε φίλους και γνωστούς. Οι γονείς μου έχουν κρατήσει 2 ζευγάρια που σήμερα πρέπει να είναι 3 χρόνον και... Και τα δυο ζευγάρια μέχρι στιγμής ειναι πολυ καλά και έχουν δώσει παρα πολλά μικρά και είναι φοβεροί γονείς. Το ένα ζευγάρι ζει σχεδόν συνεχεια έξω από το κλουβί και είναι πολύ ήμερο και κοινωνικό. Δεν μας φοβούνται και έρχονται για επαφές. Επειδή μεγάλωσαν σε σμήνος δεν χάσανε τη δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους. Πιστεύω αυτό έπαιξε το σημαντικό ρόλο που τα πουλια μεγαλωμένα στο χέρι από τη πρώτη μέρα κατάφεραν να ζευγαρώσουν, και όχι μονο κατάφεραν αλλα δεν σταματάνε να βγάζουν μικρά.

01-18265.jpg
02-18265.webp

Επίσης πέρυσι μου έτυχε να μεγαλώσω στο χέρι 6 μικρά gouldians από την ηλικία 10 ημερών περίπου. και επίσης μεγάλωσαν όλα και τα 6 μαζί. Επιτυχώς. Και να φανταστείτε ότι φέτος ζευγάρωσαν και ταΐζουν τα μικρά τους μονα τους. Επίσης πιστεύω ότι έπαιξε ρολο το ότι μεγαλώσανε μαζί, ότι μάθανε τον άνθρωπο και ξέρουν ότι δεν θα τους κάνω κακό. Όταν καθαρίζω τα κλουβιά δεν ανησυχούν, δεν χτυπιούνται. Ξέρουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος.

03-18265.webp

Αυτά όσο αφορά την αναπαραγωγή των ημερών πουλιών.
 
Επειδή μεγάλωσαν σε σμήνος δεν χάσανε τη δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους. Πιστεύω αυτό έπαιξε το σημαντικό ρόλο που τα πουλια μεγαλωμένα στο χέρι από τη πρώτη μέρα κατάφεραν να ζευγαρώσουν, και όχι μονο κατάφεραν αλλα δεν σταματάνε να βγάζουν μικρά.

και επίσης μεγάλωσαν όλα και τα 6 μαζί. Επιτυχώς. Και να φανταστείτε ότι φέτος ζευγάρωσαν και ταΐζουν τα μικρά τους μονα τους.

Στα παραπάνω βρίσκετα το ζουμί της υπόθεσης και κατά τη δική μου γνώμη. 👍

Πουλιά που μεγαλώνουν μόνα τους (χωρίς άλλα πουλιά) και με μεγάλη ανθρώπινη ενασχόληση, αγκαλιές, φιλιά, χάδια με τις ώρες και διάφορα κολπάκια που τα κάνουν να νιώθουν προέκταση του ανθρώπου και να χάνουν την ταυτότητά τους, δηλαδή κάνουν αποτύπωση (imprinting) ανθρώπινων ιδιοτήτων είναι αυτά που συνήθως έχουν πρόβλημα. Το μεγάλωμα απο ανθρώπους χωρίς τα παραπάνω, δεν χρειάζεται να το δαιμονοποιούμε ούτως ή άλλως.
 
Πουλιά που μεγαλώνουν μόνα τους (χωρίς άλλα πουλιά) και με μεγάλη ανθρώπινη ενασχόληση, αγκαλιές, φιλιά, χάδια με τις ώρες και διάφορα κολπάκια που τα κάνουν να νιώθουν προέκταση του ανθρώπου και να χάνουν την ταυτότητά τους,
Συμφωνώ απόλυτα.
 
Back
Top